Fuga do płytek: cena, rodzaje fug, fugowanie [krok po kroku]

O końcowym efekcie realizowanego projektu lub inwestycji nieraz decydują odpowiednie detale. Tak też jest z fugami i fugowaniem. Mało kto zdaje sobie sprawę, jak istotną rolę odgrywa fuga w miejscach, gdzie ułożono płytki. Współcześnie fuga stosowana jest w kuchni, łazience i na podłogach. Fuga jest komfortowym rozwiązaniem w miejscach, gdzie występuje wysoka wilgotność lub wzmożone użytkowanie powierzchni. Podczas remontu, jak widać, problemem są nie tylko kolory i kształty płytek, ale również i dodatki, tj. fuga oraz jej odpowiednie położenie. Co więcej, musi być ona dopasowana rozmiarem i kolorem do kafelków. Fuga nie pełni tylko roli estetycznej, ale i praktyczną, co zostanie przybliżone w poniższym tekście. Jeśli fuga zostanie nieodpowiednio dobrana, to może skutkować w przyszłości utratą właściwości użytkowych i odpornościowych pomieszczenia. Dlatego ważne jest, aby wybierając fugę kierować się jej parametrami technicznymi. W końcu robi się remont kuchni, przedpokoju, czy łazienki na lata, więc nie można dopuścić do sytuacji, gdzie fugi zużywają się po kilku miesiącach eksploatacji. Na rynku dostępnych jest szereg różnych zapraw, a najczęściej wybierane to:

• fuga cementowa,
• fuga elastyczna,
• fuga akrylowa,
• fuga epoksydowa,
• fuga silikonowa,
• fuga akrylowa.

Co to jest fuga i po co się ją stosuje?

Spoiwa przeznaczone do płytek są bardzo ważnym materiałem wykończeniowym. Występują w wielu odmianach, w zależności od składu chemicznego, a ten warunkuje zastosowanie danego materiału do wnętrza i typu płytek. Potocznie mówiąc fugi to spoiny, kładzione pomiędzy płytkami dopełniające efekt końcowy. Podczas nakładania ich zwraca się uwagę na jej czystość, równość, gładkość i kolor. Idealnie dobrana fuga chroni przed wilgocią i przenikaniem wody pod kafelki, ułatwia utrzymanie pomieszczeń w czystości, a także zabezpiecza brzeg płytek przed uszkodzeniami mechanicznymi. Dzięki fugom w szczelinach dylatacyjnych pomiędzy płytkami nie gromadzi się kurz ani brud, zahamowany również zostaje wzrost grzybów i pleśni. Co więcej, prawidłowe wypełnienie szczelin zwiększa przyczepność płytek do miejsca, w którym są położone. W pomieszczeniach, gdzie występuje stała temperatura powietrza, nie ma wysokiego nasłonecznienia i innych oddziaływań cieplnych, jak np. piec, miejscowo podgrzewana podłoga oraz brak przeciwwskazań technicznych mogą być zastosowane wąskie fugi. W przypadku powierzchni ogrzewanych lub wykonanych na podłożach odkształcalnych się, czyli tarasach, balkonach, elewacjach, schodach zewnętrznych wystawionych na działanie promieni słonecznych, szerokość powinna być większa, ponieważ płytki pod wpływem zmian temperatur ulegają deformacji liniowej, a co za tym idzie – rozszerzają się. Przykładowo płytki ceramiczne lub kamienne ułożone na odcinku 5 m, pod wpływem wysokich temperatur w okresie letnim mogą poszerzyć swoją powierzchnię nawet o 5 mm. W najgorszej sytuacji rozgrzane płytki zbliżą się do siebie tak, że ulegną zetknięciu, tworząc naprężenia ściskające, które dzięki spoinom ulegają kompensacji. Jeśli naprężone siły nie znajdą ujścia, to płytki mogą ulec uszkodzeniu, popękać lub odspoić się od powierzchni, tworząc tzw. daszki. Co więcej, na zewnątrz, tj. tarasy, balkony, schody zewnętrzne fuga pełni funkcję wentylacyjną. Proces ten polega na tym, że wilgoć dostaje się pod płytki ceramiczne i musi znaleźć ujście. W odpowiedni sposób odbywa się to tylko wtedy, gdy spoina jest paroprzepuszczalna i ma odpowiednią szerokość. Jeśli fuga nie daje takiej możliwości lub jest za wąska, wówczas para wodna ulega skropleniu i działa od spodu pod bardzo dużym ciśnieniem powodując odspojenie płytek. W strefach, gdzie ruch ludzi jest wzmożony, tj. korytarze, klatki schodowe, garaż powinna być zastosowana fuga o bardzo wysokim współczynniku trwałości i odporności na uszkodzenia mechaniczne. Z kolei wybierając fugi na balkon, taras oraz teren położony na zewnątrz spoiwa trzeba wybrać tak, aby były odporne na działanie wilgoci, czy częste zmiany skupienia wody. Zmienne warunki atmosferyczne nie są korzystne dla spoin o małej odporności na wilgotność. Na rynku pojawia się coraz więcej spoin do różnorodnego zastosowania, można je stosować do płytek ceramicznych, kominkowych, kamiennych, gresowych, czy też szklanych. Pod kątem składu chemicznego, fugi dzieli się zgodnie z normą PN-EN 13888. Z założenia wyróżnia się spoiwa cementowe i te na bazie żywic reaktywnych. Oznaczone są one:

• CG- cementowe,
• RG- zrobione na bazie reaktywnych żywic.

Przy symbolu CG pojawia się dodatkowe określenie w postaci cyfr 1 lub 2:

• cyfra 1 oznacza, że fuga pełni jedynie podstawowe funkcje,
• cyfra 2, że materiał ma wzbogacony skład i zwiększoną odporność na wilgoć lub środki chemiczne.

A więc w praktyce fugi cementowe dzieli się na:

• zaprawy stosowane jedynie wewnątrz pomieszczeń,
• zaprawy o wysokich parametrach wytrzymałości na uszkodzenia mechaniczne.

Co więcej, decydując się na płytki z fugami, trzeba mieć świadomość kilku podstawowych zasad, a mianowicie:

• dla płytek o wymiarach 10×10 cm zazwyczaj stosowana jest fuga o szerokości 2 mm,
• dla mozaiki szklanej o wymiarach 2×2 cm jest to fuga szerokości 1 mm,
• dla płytek gresowych o wymiarach 30×30 cm jest to fuga 3 mm,
• dla płytek wielkoformatowych – najmniejsza szerokość spoiny to 5 mm.

Szerokość spoin uzależniona jest od parametrów technicznych zaprawy, wielkości płytek i indywidualnych upodobań. Warto pamiętać, jak już wcześniej wspomniano, że fuga stanowi dylatację pomiędzy płytkami, przez co mają one możliwość minimalnych odkształceń. Jest to ważne szczególnie w miejscach, gdzie podłoże może pracować, np. zainstalowano ogrzewanie podłogowe lub fuga jest wystawiona na działanie warunków atmosferycznych. Fuga szeroka stosowana jest na zewnątrz, tj. garaże, tarasy i balkony. Co więcej, dobrze prezentuje się w połączeniu z płytkami kamiennymi. Wewnątrz pomieszczeń szeroka fuga ma jedynie zastosowanie dekoracyjne, to płytki ułożone na zewnątrz pracują najmocniej. Do wybranej grubości spoiny, trzeba zastosować odpowiednią zaprawę. Każda z nich cechuje się odpowiednimi parametrami, chcąc mieć spoiny o szerokości 10 mm, nie wolno zastosować zapraw przeznaczonych jedynie do 5 mm i na odwrót. To nic, że pasują one idealnie kolorystycznie, czasami trzeba zrezygnować z estetyki na rzecz długiej żywotności. Coraz częściej w sklepach budowlanych pojawiają się okładziny, których płytki przylegają jedna do drugiej, jest to tzw. klejenie bezfugowe. W rzeczywistości bardzo ciężko otrzymać taki efekt. Płytki kupowane w sklepach tylko na pozór są równe i proste, zazwyczaj mają odkształcenia lub niewielkie kilkumilimetrowe odchylenia, co w połączeniu bezfugowym nie wygląda estetycznie. Dodatkowo większość płytek spotykanych w sklepach ma wyoblone krawędzie, więc nie da tak ładnego efektu, jak na sklepowych aranżacjach. W zależności od powierzchni fuga stanowi od 2 do 6% całej powierzchni okładziny.

Rodzaje fug

Dzisiaj na rynku dostępnych jest wiele rodzajów fug. Wszystko uzależnione jest od ich parametrów i składu chemicznego. Wybierając fugę, trzeba zwracać uwagę na wszystko, ponieważ musi być ona nie tylko dopasowana kolorem, ale przede wszystkim trwała. Nie każdy produkt nadaje się do stosowania na zewnątrz, a inne z kolei źle radzą sobie z wilgocią. Spoiwa muszą wpływać na zmniejszenie naprężeń liniowych, a jak wcześniej wspomniano, są one uzależnione od warunków cieplnych pomieszczeń. Dobrze dobrany materiał do fugowania będzie chronił płytki przed pękaniem, odspajaniem od podłoża, a także skutecznie zamaskuje drobne niedociągnięcia w wymiarze i sposobie cięcia kafelków.

Fuga cementowa

Fuga cementowa to bez wątpienia najczęściej wybierane spoiwo przez klientów. Składa się ona z mieszaniny wody, cementu i kruszywa. Obecnie w celu polepszenia jakości fuga ta ma często modyfikowany skład chemiczny. Dzięki temu jest dużo bardziej wytrzymała na uszkodzenia mechaniczne, wilgotność i ścieralność, niż fugi produkowane kilka lat temu, a co za tym idzie, ma dużo szerszy zakres zastosowania. W celu polepszenia parametrów technicznych można do nich dokupić specjalną emulsję, która poprawia parametry techniczne, tworzy na jej powierzchni filtr, co sprawia, że spoina staje się hydrofobowa i elastyczniejsza. Wybierając fugę cementową, trzeba pamiętać, aby kupić ją od sprawdzonego dostawcy, ponieważ są to detale niewielkie, acz bardzo ważne, dlatego winny być najwyższej jakości. Fuga cementowa sprzedawana jest w workach i nadaje się do wypełniania szczelin nie większych niż 15 mm. Po rozrobieniu spoiwa zachowuje ono swoje właściwości przez 2 godziny, jest to czas, przez który można korzystać z masy cementowej. Po 24 godzinach można obciążyć fugi ruchem pieszym, a w pełni gotowe do użytkowania są po 7 dniach. Nakłada się je przy pomocy pacy gumowej i zacieraczki.

Fuga cementowa elastyczna

Jest to odmiana klasycznej fugi cementowej, jej skład został wzbogacony o modyfikator polimerowy. Ma ona szersze spektrum zastosowania niż wymienione wyżej spoiwo. Przede wszystkim ich parametry techniczne są lepsze. Dużo szybciej zastygają, są odporniejsze na ścieranie i wszelkie zabrudzenia, wykwity czy rozwój grzybów i pleśni. Wybierając ten rodzaj spoiwa, warto kupić te, które mają w swoim składzie specjalne dodatki hydrofobowe, ponieważ to one odpowiadają za zmniejszoną nasiąkliwość i podatność na zabrudzenia. Dzięki tym właściwościom na bardzo długo zachowują swój jednolity kolor. Fugi cementowe elastyczne w zależności od producenta można zastosować do szczelin o szerokości 2-20 mm. Produkt zazwyczaj sprzedawany jest w workach. Po przygotowaniu masa zachowuje swe właściwości przez 35 do 40 minut. Po położonej spoinie można chodzić już po około 3 godzinach, a w ułożone płytki są w pełni gotowe do użytkowania po 24 do 48 godzin. Masę nakłada się za pomocą pacy gumowej lub zacieraczki.

Fuga akrylowa

Fugi akrylowe to rodzaj spoin od razu gotowych do użycia, dzięki czemu są bardzo wygodne. Nie trzeba ich rozrabiać z wodą, więc prace przygotowawcze stają się krótsze. Fugi akrylowe mają konsystencję hydrofobowej pasty, dostępne są z określonego mieszalnika, dlatego są bardzo dobrym wyborem dla osób, które chcą uzyskać dany kolor fugi. Kupuje się bazę, a następnie barwi na wybrany z palety kolor. Ciężko nią zespolić płytki w trudno dostępnych miejscach jak np. narożniki. Nie poleca się stosować jej na zewnątrz, jest mało odporna na warunki atmosferyczne, niskie i wysokie temperatury, przez co szybko uległaby zniszczeniu. Sprzedawana jest w wiaderkach, stosuje się je na szczeliny, które mają 1-10 mm szerokości. Po położeniu można ją obciążyć ruchem pieszym po około 48 godzinach. W pełni do użytkowania nadaje się po 7 dniach, a do jej nałożenia używa się pacy gumowej.

Fuga epoksydowa

Fugi epoksydowe składają się z trzech składników: żywicy epoksydowej, specjalnego utwardzacza i piasku kwarcowego. Są dużo odporniejsze od produktów cementowych, mają również lepsze parametry techniczne. Cechują się wyjątkową trwałością na uszkodzenia mechaniczne, są chemo- i kwasoodporne, wodoszczelne, odporne na wysoką temperaturę, a także mają dużą elastyczność, dlatego ich zastosowanie jest szerokie. Mogą być wykorzystywane zarówno wewnątrz, jak i zewnątrz, ze względu na to, że nie reagują nawet na najbardziej agresywne chemikalia. Sprzedawane są w wiaderka, nadają się na szczeliny o szerokości 2 mm. Fugi po zastygnięciu wyglądają jak plastik. Po rozrobieniu zachowuje właściwości przez 45 minut, a czas wysychania wynosi ok. 30 minut. W zależności od pomieszczenia może zostać obciążona ruchem pieszym po 12 lub 24 godzinach. W pełni użytkować płytki z tą spoiną można po 3-4 dniach. Dużo zależy od typu fugi. Nakłada się je przy pomocy pacy zębatej.

Fuga silikonowa i fuga akrylowa

Elastyczne masy silikonowe i akrylowe. Cechuje je bardzo wysoka wodoszczelność, odporność na pleść, wysoką temperaturę i agresywne środki chemiczne. Pełnią one funkcję świetnego uszczelniacza do powierzchni. Nadają się do wypełniania spoin pomiędzy płytkami, szczególnie tam, gdzie są one trudno dostępne, np. narożniki, wąskie szczeliny na schodach. Z powodzeniem można zastosować je na zewnątrz. Na rynku są takie rodzaje silikonów, którymi uzupełnia się szczeliny w murach czy tynkach. Stosuje się je na szczeliny o szerokościach 5-30 mm. W sklepach dostępne w specjalnych opakowaniach tzw. kartuszach lub tubkach, z których bezpośrednio się je aplikuje na powierzchnie. Nie wymagają więc rozrabiania, a jedynie wprawy posługiwania się tego typu materiałami. Ich gęstość wynosi ok. 1,0 g/ml. Czas powierzchniowego przesychania wynosi ok. 15 minut, a czas całkowitego twardnienia uzależniony jest od szerokości fug. Zazwyczaj wynosi 2-3 mm w ciągu 24 godzin. Jak wspomniano, są bardzo odporne na temperaturę, zakres ten wynosi od -40 st. C do +120 st. C, więc można je zastosować dosłownie wszędzie. Powyżej wymieniono najczęściej spotykane fugi w sklepach budowlanych. Na końcu każdej kategorii wymieniono ich parametry techniczne. Wybór idealnej spoiny uzależniony jest od szerokości szczelin dylatacyjnych, rodzaju płytek i powierzchni. Inne fugi winny być zastosowane w łazienkach, a inne w kuchni, czy na zewnątrz. W dalszej części artykułu będą przedstawione przeznaczenia danej fugi do rodzaju płytek i powierzchni.

Fuga i jej zastosowanie

Fuga cementowa

Sprawdza się głównie w zestawieniu z różnymi rodzajami płytek ceramicznych, szczególnie dobrze wygląda z płytkami o mniejszych rozmiarach. Świetnie nadaje się do spoinowania mozaiki, materiałów z kamieni naturalnych i szklanych pustaków. Można stosować ją zarówno do podłóg, jak i ścian, również w kuchniach i łazienkach. Klasyczna fuga cementowa dużo rzadziej stosowana jest na zewnątrz. Wybierając spoinę gruboziarnistą, można z powodzeniem zastosować ją do płytek elewacyjnych i tarasowych oraz posadzek, nawet w wielkopowierzchniowych zakładach przemysłowych.

Fuga cementowa elastyczna

Dzięki swoim właściwościom jest to produkt, który można zastosować dosłownie wszędzie. Skład spoin jest odpowiednio wzbogacony, dzięki temu są one hydrofobowe, odporne na ścieranie, wykwity i zabrudzenia. Można je zastosować w budynkach użyteczności publicznej, np. na korytarzach czy klatkach schodowych, ponieważ są odporne na ścieranie i zniszczenie. Dzięki ich wodoszczelności można je stosować w łazienkach, a dzięki odporności na zanieczyszczenia i małej nasiąkliwości – w kuchniach. Nadają się do spoinowania różnego rodzaju płytek ceramicznych, tj. monocottura, biccotura, płytki gresowe, klinkierowe, jak i do mozaiki. Można je zastosować do płytek z kamienia naturalnego, sztucznego i szkła. Stosuje się je zarówno do ścian, jak i podłóg, wewnątrz i na zewnątrz budynków prywatnych i publicznych. Równie często można je spotkać na balkonach, tarasach i basenach.

Fuga akrylowa

Są to spoiny, które mają wielorakie zastosowanie. Nadają się do spoinowania płytek ceramicznych, gresowych, szklanych, czy mozaik na ścianach. Można je stosować na powierzchniach poziomych, ale jedynie wewnątrz budynków, na zewnątrz nie spełniają aż tak dobrze swojej roli. Z racji tego, że są odporne na wilgoć i pleśń, stosuje się je w pomieszczeniach narażonych na zawilgocenie, tj. kuchnie, łazienki, pralnie, szatnie czy łaźnie. Na zewnątrz poleca się je stosować jedynie do powierzchni pionowych, ponieważ pod wpływem warunków atmosferycznych ulegają zniszczeniu. Cechują się dużą elastycznością, przez to nadają się na powierzchnie, które narażone są na odkształcenia, tj. podłogi wyposażone w ogrzewanie podłogowe, płyty gipsowe, drewnopodobne, a także elewacje. Płytki w tych miejscach ulegają naprężeniom liniowym, a fugi akrylowe dobrze je kompensują, nie pozwalając na zniszczenie i odkształcanie płytek.

Fuga epoksydowa

Cechują się dużą odpornością na chemikalia i zmiany temperatur, mają bardzo szerokie zastosowanie. Stosuje się je do spoinowania płytek ceramicznych, z kamienia naturalnego, zarówno na zewnątrz, jak i wewnątrz budynków i pomieszczeń. Zastosowanie mają na powierzchniach pionowych i poziomych. Ze względu na kwasoodporność i chemoodporność spoin stosowane są w wielkopowierzchniowych halach produkcyjnych, czy laboratoriach. Nadają się do fugowania płytek w supermarketach, basenach publicznych, szpitalach, ośrodkach zdrowia, saunach i budynkach użyteczności publicznej. Najlepiej wyglądają w zestawieniu z płytkami o większych rozmiarach.

Fuga silikonowa i akrylowa

Są one wodoodporne, odporne na pleśń i grzyby, dlatego można zastosować je w łazienkach i kuchniach. Ze względu na swe parametry techniczne, dobrze sprawdzają się na zewnątrz. Najczęściej występują w połączeniu z płytkami ceramicznymi. Często stosowane do uzupełniania trudno dostępnych miejsc jak narożniki czy szczeliny między płytkami, a ścianą. Można zakupić bazę, a następnie wybrać kolor, dzięki temu są uniwersalnym wyborem dla osób, które chcą mieć określony odcień spoin w swoim domu. Jako że pełnią funkcję uszczelniaczy to często stosuje się je do wypełniania spoin pomiędzy ceramicznymi płytkami, a urządzeniami sanitarnymi. Co więcej, zastosować je można do wypełnienia tynków i jastrychów w elewacjach domu.

Jaki kolor fugi wybrać?

Kolor jaki ma fuga ma bardzo duże znaczenie dla estetyki i wykończenia domu, oprócz użytkowej pełni również rolę dekoracyjną. Wszystko uzależnione jest od wizji projektu i indywidualnych preferencji. Chcąc uzyskać duże, jednolite powierzchnie, poleca się stosować fugi, które będą jak najbardziej zbliżone do koloru płytek. Szczególnie dobrze efekt ten wygląda przy płytkach ceramicznych. Zbliżony kolor spoiny optycznie eksponuje grafikę ceramiki, tworząc spójną całość. Te fugi warto stosować, kładąc wielkoformatowe płytki rektyfikowane, czy też te przypominające naturalny kamień lub drewno. Jeśli w jednym pomieszczeniu planuje się położenie kilku kolorów płytek, wówczas fuga winna być dopasowana do wystroju. W zależności od rozkładu płytek fuga może mieć inny kolor lub być idealnie dopasowana do ich koloru. Inaczej całość będzie wyglądała mało estetycznie, a przejścia w stylach zostaną jedynie uwidocznione, a nie zamaskowane, co nie da harmonijnej całości. Z drugiej strony chcąc wyeksponować delikatne barwy płytek, ich format lub nietypowy kształt, poleca się stosować spoiny o barwie kontrastowej dla bazowego koloru ceramiki. Trzeba tylko zwrócić uwagę na styl całego pomieszczenia, aby zastosowane kolory idealnie współgrały z elementami wystroju i harmonijnie go dopełniały. Przykładowo jasna fuga eksponuje urodę szklanych kostek czy klinkierowych cegiełek. Z kolei płytki kamienne nie lubią kontrastów i źle wyglądają w takich konfiguracjach. Nie jest wskazane, aby dobierać do nich spoiny o innej barwie, ponieważ należy wydobyć z nich wszystko, co najpiękniejsze i pokazać naturalną urodę tekstury. Wyraziste fugi w mocnych kolorach lub z efektem brokatu, pasują do nowoczesnych wnętrz. Pomagają podkreślić ekstrawagancki styl pomieszczenia i wyeksponować wzory. Dzięki takim zabiegom pomieszczenie nabierze charakteru i wyróżni modernistyczną aranżację. Co więcej, trzeba pod uwagę wziąć również rodzaj pomieszczeń. Na ściany poziome można położyć fugi we wszystkich kolorach, jednak na podłogę warto zastosować ciemne. Jasne spoiwa po kilku latach użytkowania ulegną zabrudzeniom i trzeba będzie je wymienić. Ciemne za to gwarantują dłuższą trwałość, łatwiejsze czyszczenie i odłożenie remontu na kilka kolejnych lat.

Fugowanie krok po kroku

Fugi to ostatni etap układania płytek w pomieszczeniach. Nie trzeba być specjalistą, aby móc wykonać tę czynność samodzielnie. Poniżej przedstawiamy, jak krok po kroku położyć spoinę i zakończyć cały proces sukcesem. Przygotowując się do fugowania, trzeba mieć świadomość, że nie jest to tylko element dekoracyjny płytek, a odgrywa rolę praktyczną i użytkową. Fuga zabezpiecza powierzchnie ścian i podłóg przed wilgocią, grzybami, wykwitami, czy uszkodzeniami mechanicznymi. Zabezpiecza płytki przed kruszeniem i odspajaniem. Dlatego tak ważne jest, by fugę położyć prawidłowo, stanowi bowiem zabezpieczenie płytek na kilka kolejnych lat. Na początku należy określić, jaki rodzaj fugi zostanie położony. Na rynku do wyboru są fugi cementowe, cementowe elastyczne, epoksydowe, czy akrylowa. Każda z nich ma inne właściwości i przeznaczenie. Niektóre są uniwersalne i można je stosować na zewnątrz, jak i wewnątrz, a inne z kolei kłaść jedynie na poziomych ścianach. Chcąc znać ogólną specyfikację każdej z nich, zachęcamy do zapoznania się z całością artykułu. Po wyborze odpowiedniej fugi do pomieszczenia i rodzaju płytek ceramicznych przychodzi czas, aby wybrać kolor spoiny. Decydując się na kolor, wcześniej trzeba policzyć, ile mniej więcej fugi będzie potrzebne. W innym przypadku może dojść do sytuacji, że w sklepie będzie inna partia spoiny lub braknie jej w wybranym kolorze. Na stronach internetowych dostępne jest mnóstwo kalkulatorów liczenia zużycia zapraw i fug. Parametr ten uzależniony jest od wielkości płytek, powierzchni i szerokości szczelin dylatacyjnych. Samodzielnie można jedynie oszacować “na oko”, ile pudełek zaprawy zostanie wykorzystane. Choć to niewielki detal, to nawet najmniejsze zmiany koloru będą widoczne na powierzchniach. Jeśli zamierza się położyć nowe spoiny, w miejsce starych, to należy te wcześniejsze dokładnie usunąć.

Używając fugi cementowej, trzeba pamiętać o jej nasiąkliwości. Określając jej wielkość, bez problemu będzie można korygować ilość dodawanej wody do mieszanki. Zawsze producenci na opakowaniach dołączają instrukcję obsługi i zasady postępowania z materiałem. Trzeba je prześledzić i się do nich zastosować. Jeśli wynikną problemy- dopiero wtedy na własną rękę korygować ilości wody. Rozrabianą spoinę trzeba tak długo mieszać, aż uzyska się jednolitą konsystencję masy, pozbawioną jakichkolwiek grudek.

1. Kładzenie fugi to najłatwiejsza z czynności, wystarczy, że wszystko będzie się wykonywało zgodnie z kolejnością. Każdą z czynności trzeba wykonać po kolei na każdej ścianie, wówczas uniknie się nieprzyjemnych niespodzianek. Może to być np. zbyt mocne wyschnięcie zaprawy na płytkach, co prowadzi do problemów z jej doczyszczeniem czy wygładzeniem lub za szybkie użytkowanie powierzchni, co z kolei może prowadzić do zniszczenia spoin w przestrzeniach płytek.
2. Co więcej, w zależności od rodzaju spoiny, do jej kładzenia warto wykorzystać pacę gumową, dzięki której uniknie się rysowania glazury.
3. Rozrobioną fugę należy nakładać energicznymi ruchami wzdłuż przestrzeni między kafelkami. Aby spoinowanie było efektywne i przyniosło zamierzony efekt, pacę z zaprawą trzeba dociskać z całej siły, tak by spoiwem zostały wypełnione nawet najmniejsze szczeliny. Materiał musi dotrzeć do każdej wolnej przestrzeni, aby spoinowanie było wykonane efektywnie.
4. Następnie pacą wyciera się nadmiar spoiwa, tym samym uzupełniając braki między płytkami. Po ok. 30-45 minutach zaleca się umyć kafelki i lekko wygładzić fugę.
5. Czynność trzeba kilkukrotnie powtórzyć, a po uzyskaniu odpowiedniego efektu, kafelki przetrzeć mokrą szmatką. Potem można zaczynać cały proces od nowa na kolejnej ścianie.
6. Po zakończeniu fugowania łatwo dostępnych miejsc możesz przejść do układania spoiny w załamaniach, a następnie do narożników wewnętrznych i zewnętrznych.
7. Te ostatnie wykańcza się silikonem, który trzeba układać od góry do dołu. Aby wyglądał estetycznie, musi być rozłożony równomiernie. Po zakończonym procesie całość należy spryskać wodą z płynem do mycia naczyń i zetrzeć nadmiar silikonu. W tym celu stosuje się specjalne szpatułki lub wyrównuje narożniki palcem.

Fugowanie płytek na podłodze

Układanie fugi na podłodze przebiega niemalże tak samo, jak na ścianach pionowych.

1. Po dokładnym wymieszaniu zaprawy możesz nałożyć w ten sam sposób fugę za pomocą pacy z gumową nakładką, aby uniknąć zarysowania płytek.
2. W przypadku podłogi prace rozpoczyna się od narożnika pokoju, a następnie idzie w kierunku środka.
3. Jeżeli podłoga ma dużą przestrzeń, to możesz podzielić ją na mniejsze części i postępować, jak z oddzielnymi ścianami. Czekać, aż wyschną, a potem przemywać. Jest to ważne, gdy fugę nakłada się w pojedynkę. Inaczej spoiwo między płytkami może zaschnąć i ciężko będzie go usunąć z płytek i wygładzić. Stworzy twardą i trudną do usunięcia warstwę.
4. Fugowanie płytek ściennych wymaga zazwyczaj dwukrotnego mycia z użyciem zwykłej gąbki i wody z płynem do mycia naczyń. Sprawa ma się tak samo w przypadku podłogi. Spoinowanie tej części pomieszczenia jest o tyle łatwiejsze, że nie wymaga silikonowania, więc prace przebiegają szybciej. Należy pamiętać, że podłoga do fugowania musi być oczyszczona. Winna być pozbawiona kurzu, piasku i kleju pozostałego z klejenie płytek.

Nakładanie fugi epoksydowej

Fuga epoksydowa, choć ma inny skład chemiczny, to jej nakładanie nie różni się niczym od tradycyjnego. Ruchy gumową pacą powinny być wykonywane skośnie względem krawędzi płytek, pozwoli to na dokładniejsze rozprowadzenie zaprawy i wypełnienie wszystkich ubytków w szczelinach. Fugowanie płytek na podłodze przebiega w identyczny sposób jak na ścianach pionowych. Używając spoiwa epoksydowego, trzeba mieć na uwadze to, że czyści się ją bezpośrednio po nałożeniu. Jeśli wyschnie – bardzo trudne stanie się jej usunięcie. Nadmiar spoiny z kafelków należy usunąć za pomocą gąbki z włókniny, a profilowanie wykonuje się przy użyciu miękkiej gąbki.

Po zakończeniu fugowania

Każde spoinowanie po zakończonych pracach, należy dokładnie wyczyścić. Nie ma znaczenia, jaki rodzaj zaprawy został użyty do fugowania danego pomieszczenia. Glazura i terakota to niezwykle delikatne materiały, dlatego czyszcząc je, trzeba zachować wszelkie środki ostrożności. Do ich czyszczenia poleca się zastosować miękką gąbkę, inne materiały o ostrzejszej fakturze mogą ją zarysować. Ogólnie na tych materiałach warto zrobić próbne czyszczenie w niewidocznym miejscu, aby określić, czy gąbka jest odpowiednia i jak szybko przebiega tempo wysychania zaprawy w szczelinach. Jeśli do końca nie wiadomo, jak położyć fugę, poleca się tę czynność wykonać w niewidocznym miejscu. Może być to testowe fugowanie kilku kafelków w celu wyrobienia pewniejszej ręki i poznania całego procesu. Nie ma co prawda tu większych trudności, a do ich wykonania wystarczą najprostsze przyrządy jak mieszadło, wiadro i paca do nakładania zaprawy. Przeprowadzając najpierw test, dowiemy się, jak długo wysycha spoiwo oraz jak ciężkie jest do zmycia. Potem czynność ta nie powinna sprawiać nam większych trudności. Po zakończeniu fugowania, w zależności od użytej spoiny, można pomyśleć nad jej zaimpregnowaniem. Impregnat to warstwa ochronna, która przedłuży żywotność zaprawy. Szczególnie problem ten pojawia się w najtańszych fugach cementowych, potrafią nasiąkać wodą i być za bardzo porowate, wtedy rozwiązaniem problemu jest właśnie dobry impregnat. W celu ochrony fug stosuje się dwa rodzaje preparatów. Jedne z nich wsiąkają głęboko w strukturę fugi, a inne tworzą cienką warstwę ochronną na powierzchni. Trzeba pamiętać, że nie są to preparaty czyszczące, a zabezpieczające materiał. Impregnatów nie stosuje się w przypadku spoiw epoksydowych. Co więcej, po nałożeniu fug, poleca się je czyścić co najmniej raz w miesiącu. Czynność najważniejsza jest na zewnątrz, tam spoiwa lubią zarastać glonami i grzybami z powodu nadmiernej wilgotności.

Ile kosztuje fuga?

Wiedząc już, jakie spoiwa są do wyboru, czym się charakteryzują oraz jak je położyć, przyszedł czas na określenie ich cen. Są one różne ze względu na inne parametry techniczne zapraw. Przede wszystkim kupując spoiny, nie należy kierować się cenami, zwłaszcza tymi najniższymi. Powinny być one wysokiej jakości, gdyż jak wspominano, nie są tylko drobnym estetycznym dodatkiem ale również pełnią funkcję ochronną dla płytek i kafelek. Przed zakupem trzeba upewnić się, że wybrany kolor to ten jedyny, a także oszacować zużycie fugi. W sklepie budowlanym najlepiej kupić od razu odpowiednią ilość opakowań, a nawet o jedno więcej. Nigdy nie wiadomo, kiedy kolejnym razem może się przydać, poza tym w większości przypadków niewykorzystane opakowanie można zwrócić. Fuga cementowa to koszt około 29,99-34,99 zł za 5 kg. Występuje bardzo często w odcieniach szarości. Fuga cementowa elastyczna kosztuje ok. 49,99 zł za 5 kg, ponieważ ma ulepszony skład chemiczny. Spoiwo akrylowe kosztuje ok. 39,99-49,99 zł za 2 kg. Fugi epoksydowe generują znacznie większy koszt – jest to około 70-90 zł za opakowanie 2 kg. Trzeba mieć na uwadze, że powyższe spoiwa mają różną wydajność, więc nie można ich porównywać pod tym kątem. Nie zawsze 2 opakowania fugi cementowej wystarczą na taką samą powierzchnię jak np. fugi epoksydowej.

Jaką fugę wybrać?

Spoiny to często lekceważony dodatek w wykończeniach pomieszczeń. Rodzaj fug ma wpływ na trwałość i wykończenie ścian i podłóg. Fuga odpowiada za odporność mechaniczną płytek, ich kruszenie lub odspajanie, dlatego trzeba wybierać ją z głową. Według ekspertów najtrwalszym rozwiązaniem są fugi epoksydowe, jednak nie najczęściej wybieranym. Spoiny dostępne na rynku w bardzo niskich cenach, nie gwarantują długiej trwałości oraz mają liczne wady. Może być to brak zabezpieczenia powierzchni przed wilgocią, brudem, czy szybkie blaknięcie koloru. Dlatego wybierając fugę, trzeba kierować się nie tyle co estetyką, ale warunkami, które panują w pomieszczeniu. Fuga epoksydowa szybko zasycha, jest łatwa do położenia dla profesjonalistów i cechuje się bardzo dobrymi parametrami technicznymi. Inaczej sprawa się ma z fugami cementowymi. Ich trwałość uzależniona jest od konkretnego producenta, każda fuga potrafi zachowywać się inaczej, jednak jest to bezpieczne rozwiązanie dla osób, które nie trudnią się pracami budowlanymi na co dzień. Fugi cementowe warto stosować, ale głównie te w ulepszonej wersji. Na rynku dostępnych jest wiele spoin, które mają w swoim składzie zastosowane dodatki poprawiające parametry techniczne i zwiększające stopień elastyczności. Te środki dodatkowo szybciej wysychają. Fugi akrylowe stosuje się do kładzenia płyt, kafelków i gresów. Dają one dobre efekty estetyczne, a przy tym są wysoce odporne na wilgoć i zabrudzenia. Stanowią gwarancję czystości w pomieszczeniach, takich jak łazienki.