Płytki ceramiczne zdominowały wystrój wnętrz. W kuchniach i łazienkach są właściwie już obowiązkowe. Kafelki ceramiczne łatwo utrzymać w czystości i są odporne na wilgoć. Ich popularność nie powinna więc dziwić. Równocześnie trzeba pamiętać, że ich montaż może wiązać się z całkiem poważnym wydatkiem. Z tego powodu niektórzy zabierają się za samodzielne układanie płytek ceramicznych. Czy to dobry pomysł? Czy może powinien on trafić na listę kiepskich planów, a układanie płytek ceramicznych zostawić wyłącznie fachowcom? A jeśli zdecydujesz się już na samodzielne układanie płytek podłogowych czy ściennych, jak to wykonać? Jak ułożyć płytki ceramiczne krok po kroku?
Czy układanie płytek podłogowych i ściennych jest trudne?
Płytki ceramiczne są niezwykle praktycznym rozwiązaniem. Z tego powodu coraz więcej osób decyduje się na użycie ich jako wykończenie podłóg i ścian domu. Kiedyś płytki układano przede wszystkim w kuchni i łazience. Obecnie są używane we wszystkich pomieszczeniach. Doskonale nadają się do ogrzewania podłogowego, więc argument o tym, że są zimne, przestał już obowiązywać. Zimą mogą więc być przyjemnie ciepłe, a latem – chłodne. Dzięki temu zapewniają mieszkańcom wysoki komfort niezależnie od pory roku. Są też bardzo łatwe w utrzymaniu czystości.
Większość płytek można myć po prostu przy pomocy mopa lub myjki parowej. To duże ułatwienie, bo dzięki temu można utrzymać dużo wyższy poziom higieny niż w przypadku paneli podłogowych i podłogi drewnianej. Płytki ceramiczne są dostępne w bardzo szerokiej gamie kolorów i wzorów. Dzięki temu każdą aranżację można doskonale uzupełnić przy ich pomocy. Są też bardzo wytrzymałe i odporne na ścieranie, dzięki czemu nadają się do miejsc o natężonym ruchu i nie zniszczą się zbyt szybko. Są też przyjazne zwierzętom, bo “nie łapią” sierści. Wystarczy tylko je zamieść, by znów wyglądały świetnie.
Odkurzacz można po prostu schować do szafy, bo nie będzie niezbędny do utrzymania porządku. Właśnie dlatego płytki to must have w nowoczesnym domu, a inwestorzy zastanawiają się najwyżej jak najlepiej jest je ułożyć – samodzielnie, czy z pomocą fachowca. Każda opcja może mieć swoje pozytywne i negatywne konsekwencje. Bardzo ważne jest więc dobre przemyślenie decyzji.
Trzeba dać sobie czas i nie śpieszyć się z wyborem po to, by później nie żałować. Usunięcie płytek i zaprawy klejowej po nich może być bardzo czasochłonne i pracochłonne, a co za tym idzie – kosztowne. Powinno się tak planować, by na pewno były położone od razu dobrze. Przyjrzyjmy się obu rozwiązaniom.
Samodzielne układanie płytek – zalety
| Mniejsze koszty | Chcąc samodzielnie układać płytki wystarczy zapłacić za materiały, robocizna jest w tym wypadku w pewnym sensie za darmo. Oczywiście trzeba się też liczyć z tym, że ułożenie płytek zajmuje czas, który można byłoby poświęcić też na coś innego, w tym również na pracę zawodową, która generuje przychód. |
| Zgodnie z planem | Układając samodzielnie możemy położyć płytki w taki sposób, w jaki nam to odpowiada. Możemy układać płytki z dowolne wzory i schematy. Nic nie stoi na przeszkodzie, by popuścić wodze fantazji, a żaden fachowiec nie powie nam, że nie tak powinno się układać płytki. |
| Pewność inwestycji | Nie trzeba obawiać się, że fachowiec weźmie zaliczkę i zniknie z pieniędzmi. Samodzielne układanie płytek to 100% pewności, że zostanie zrealizowana. |
Samodzielne układanie płytek ceramicznych – wady
| Duże ryzyko popełnienia błędu | Wbrew pozorom ułożenie płytek wcale nie jest prostym zadaniem. Trzeba wiedzieć, jak poprawnie układać płytki. Problemy mogą wystąpić już na etapie przygotowywania gruntu przed układaniem płytek podłogowych czy ściennych. Później chcąc układać płytki podłogowe czy ścienne należy dobrać właściwe środki – zaprawę klejową, same płytki i fugę. Ważne jest też zapewnienie odpowiednich odległości pomiędzy płytkami. Każda z nich musi być ułożona równo – układanie płytek wymaga sporo wprawy i pracy z poziomicą. Bardzo łatwo o popełnienie błędu. |
| Czas | Przy samodzielnym ułożeniu płytek ceramicznych nie płaci się za robociznę, ale wciąż zajmuje to sporo czasu. Specjalista z pewnością poradzi sobie z ułożeniem płytek na podłodze czy ścianie zadaniem szybciej, ponieważ posiada doświadczenie. |
| Trudna obróbka | Płytki są dość niewdzięcznym materiałem w obróbce. Przy ich cięciu łatwo o uszkodzenie. Warto też pamiętać, że do cięcia płytek potrzebny jest specjalny nóż. |
| Narzędzia | Do położenia płytek kluczowe są specjalne narzędzia – nóż do cięcia płytek, mieszadło do kleju, kielnia, packi itd. Ich zakup wiąże się z konkretnymi wydatkami. Dla kogoś, kto nie zajmuje się profesjonalnym układaniem płytek ceramicznych, taki wydatek może być poważnym obciążeniem. Tym bardziej że cały ten sprzęt będzie potrzebny tylko raz, nie będzie miał więc okazji do tego, by się zwrócić po ułożeniu płytek. |
Układanie płytek podłogowych i ściennych przez fachowca – zalety
| Pewne rozwiązanie | Fachowiec doskonale wie, co ma robić i w jaki sposób. Dzięki temu wystarczy zapewnić mu materiały, by po kilku godzinach cieszyć się pierwszymi efektami. |
| Oszczędność czasu i nerwów | Delegowanie zadań jest zawsze bardzo wygodne. Inwestor nie musi przejmować się samodzielną pracą, nie musi się jej uczyć, ani zawracać sobie głowy technicznymi aspektami czegoś, co zrobi tylko raz w życiu. Dzięki temu oszczędza sobie bardzo dużo czasu i nerwów. |
| Profesjonalny wygląd | Fachowiec, który wiele razy już układał płytki, z pewnością poradzi sobie z ich ułożeniem. Dzięki temu można liczyć na to, że płytki będą ułożone poprawnie i zgodnie ze sztuką. |
| Element remontu | Jeśli położenie płytek jest tylko częścią większego remontu, to można też wynegocjować bardzo atrakcyjną cenę za usługę. |
Układanie płytek podłogowych i ściennych przez fachowca – wady
| Problem z wolnymi terminami | Dobrzy specjaliści są rozchwytywani. Z tego powodu skorzystanie z ich usług może wiązać się z długim czasem oczekiwania. Niestety, ale może to nawet trwać kilka miesięcy. W takim wypadku trzeba planować remont domu na kilka miesięcy do przodu. To praktyka, która pozwala przeprowadzić remont na spokojnie. Równocześnie może to być pewna niedogodność. Jeśli akurat mamy uszkodzone płytki w mieszkaniu i zależy nam na bardzo szybkiej poprawie sytuacji, to możemy mieć kłopot ze znalezieniem specjalisty. |
| Nie każdy fachowiec jest nim w rzeczywistości | Nie oszukujmy się, są fachowcy, którzy są nimi tylko z nazwy. Mogą to być osoby, które dopiero się szkolą, albo dopiero zaczynają pracę w danym zawodzie. Nie jest to problem, ale inwestor powinien być uprzedzony, że płaci za usługę początkującego płytkarza. Zdarzają się też fachowcy, których gubi rutyna. Nie czytają instrukcji przygotowania kleju, bo oni już wszystko doskonale wiedzą. Efektem tego są błędy, których można było uniknąć. |
| Koszty | Praca płytkarza kosztuje. Wielu fachowców uznaje, że dobrą opłatą za pracę jest równowartość kosztów materiałów. To jednak ulega coraz częściej zmianom i płytkarz wycenia pracę w zależności od stopnia jej trudności. Jeśli płytki mają małe rozmiary, a w pomieszczeniu jest wiele zakamarków, do których trzeba będzie dużo elementów docinać, to trzeba się liczyć z tym, że koszt usługi będzie wyższy. Jeśli chodzi o cenę robocizny, to nie ma jednakowej stawki. Jest ona uzależniona również od takich parametrów jak lokalizacja. W dużych miastach roboty remontowe zazwyczaj są droższe. |
Co jest potrzebne do układania płytek [lista]?
W przypadku układania płytek samodzielnie powinieneś się właściwie do tego zadania przygotować. Musisz zgromadzić potrzebny sprzęt, akcesoria i materiały. Co będzie niezbędne?
- Płytki. Niezbędne będą oczywiście płytki ceramiczne (płytki ścienne lub płytki podłogowe). To właśnie one są podstawą do tego, by w ogóle myśleć o rozpoczęciu pracy. Ich wybór zazwyczaj trwa najdłużej, bo trzeba trochę czasu poświęcić na odpowiednie dopasowanie ich do stylistyki pomieszczenia i aranżacji wnętrza. Ilość potrzebnych płytek powinno się wyliczyć mierząc powierzchnię pomieszczenia, która będzie pokryta kafelkami. Oprócz tego należy doliczyć przynajmniej 10% zapasu. Jeśli pomieszczenie ma nieregularny kształt, z licznymi wnękami lub progami, zapas płytek powinien nawet być większy. Zawsze warto kupić więcej płytek, niż jest potrzebne. Większość sklepów umożliwia zwrot niewykorzystanych materiałów budowlanych. Jednak, gdyby ich zabrakło w trakcie ułożenia płytek ceramicznych, to może być z tego poważny problem. Często zdarza się, że płytki pochodzące z innej serii lub partii produkcyjnej mogą mieć odrobinę inny odcień. To będzie dokładnie ten sam produkt, ale nie będzie pasował do reszty wnętrza. Zbyt mała ilość kafelków uniemożliwi też wykończenie pomieszczenia oraz fugowanie. Fugowanie jest z kolei niezbędne do tego, by zabezpieczyć brzegi płytek z ceramiki przed uszkodzeniami. Nie powinno się z tym zwlekać.
- Głęboko penetrujący preparat gruntujący. Pokrywa się nim ścianę po to, by zwiększyć jej przyczepność do kleju. Dzięki temu płytki będą się lepiej trzymały. Środki gruntujące są wykorzystywane przy większości prac budowlanych. Kładzie się je także pod farby i tapety.
- Środek hydroizolujący. Najczęściej jest to po prostu folia w płynie. Nakłada się ją przy pomocy wałka lub pędzla. Dzięki niej ściana lub podłoga nie będzie wchłaniała wilgoci, która w niektórych pomieszczeniach takich jak kuchnia lub łazienka, po prostu musi się pojawić. Folię w płynie można też uzupełnić specjalną taśmą izolacyjną. Jej wykorzystanie powinno się rozważyć przede wszystkim tam, gdzie będzie kabina prysznicowa.
- Przecinarka do glazury. Niezbędna będzie także przecinarka do glazury. Bez niej właściwie nie może być mowy o cięciu płytek ceramicznych. Przecinarka umożliwia cięcie płytek w linii prostej, szybko i przy minimalizowaniu ryzyka ich uszkodzenia. Jej używanie nie należy jednak do najprostszych. Żeby sobie z nim radzić potrzeba doświadczenia i siły. Przecinarkę powinno się używać jednym zdecydowanym ruchem. Wtedy linia cięcia płytek jest gładka i równa, a na krawędzi nie pojawiają się odpryski.
- Poziomica. Jest niezbędna do tego, by układać płytki ceramiczne równo. Powinno się jej używać tak często, jak to tylko możliwe. Zwiększa to szansę na to, że płytki będą ułożone poprawnie.
- Sznur traserski. Używa się go do wyznaczania linii wzdłuż, których będą układane kafelki. Dzięki niemu można dobrze rozplanować ułożenie płytek podłogowych czy ściennych.
- Kleje i zaprawy. Do klejenia płytek warto użyć kleju do płytek lub zaprawy klejowej. Co będzie lepsze do klejenie płytek? To zależy. Materiały pod układane płytki różnią się od siebie parametrami i cechami charakterystycznymi, a nawet zastosowaniem. Prawidłowy dobór zaprawy klejowej jest jednak kluczowy do tego, by płytki mogły być położone profesjonalnie oraz, by mogły być na swoim miejscu przez długie lata. Źle dobrany klej będzie skutkował tym, że płytki mogą z czasem po prostu odpadać. Tutaj trzeba też pamiętać o właściwej ilości materiałów. Kleju nie powinno zabraknąć w czasie pracy. Niestety może to być duży problem, który przedłuży czas całej pracy. Lepiej jest przygotować większy zapas i nadmiar oddać z powrotem do sklepu.
- Paca. Jest niezbędna do nakładania kleju. Paca ma gładką stronę do nakładania kleju. Druga strona jest ząbkowana i używa się jej do przeczesywania kleju. Dzięki temu tworzy się warstwa o dużo większej powierzchni, która może dobrze złapać przyczepność z płytką.
- Krzyżaki. To niewielkie plastikowe elementy, które są wykorzystywane do tego, by zachowywać równy dystans pomiędzy pojedynczymi płytkami. Gdy kafelki są już położone, krzyżyki dystansowe można wyrzucić. Krzyżaki mogą też mieć różne rozmiary, dopasowane do grubości szczelin i wielkości płytek. Jeśli wybraliśmy płytki wielkoformatowe, to powinniśmy też postawić na krzyżyki dystansowe o większej szerokości, dedykowane do mocowania płytek wielkoformatowych, które pozwolą na zachowanie odstępów pomiędzy płytkami o pożądanej szerokości.
- Profile. Służą do wykańczania narożników. Dzięki nim są one wykończone schludnie i równo. Profile pomagają utrzymać idealny kąt prosty. Ich stosowanie nie jest obowiązkowe, ale jest wskazane.
- Listwy. To elementy, których część jest ukryta pod płytkami. Używa się ich po to, by zabezpieczyć krawędź płytki, jeśli kończy się ona np. na pewnej wysokości ściany (tak jak ma to miejsce w przypadku lamperii). Można ich używać, ale nie trzeba. Trzeba jednak pamiętać, że listwy mogą bardzo ułatwić pracę i pomogą one w estetycznym wykończeniu pomieszczenia.
- Fuga. To specjalna masa, którą wypełnia się przestrzenie pomiędzy płytkami. Nie ma uniwersalnych fug. Powinno się dobrać ją do rodzaju kafelków oraz do szerokości przerw pomiędzy nimi. Oprócz rodzaju samej fugi trzeba też wybrać odpowiedni kolor, który dobrze uwydatni płytki. Może on być od nich jaśniejszy lub ciemniejszy. W przypadku naturalnych kamieni warto wybierać fugę w odcieniu jak najbardziej dopasowanym do kamienia. Dzięki temu całość prezentuje się bardziej elegancko i naturalnie.
- Fugówka. To specjalne narzędzie, które służy właśnie do nakładania fugi pomiędzy płytkami na ścianach. Przypomina ono szpachelkę, ale część robocza jest gumowa. Dzięki temu jest elastyczna i dobrze dopasowuje się do opracowywanej powierzchni.
- Gąbka do fugi. To paca wykończona gąbką. Używa się jej do przemywania powierzchni, która była fugowana. Wilgotna gąbka służy do zbierania nadmiaru masy. Później można ją wepchnąć w spoiny pomiędzy płytkami. Co ciekawe, gąbkę do fugi można też zastąpić zwykłą gąbką kąpielową. Sprawdzi się równie dobrze przy takim zadaniu, jak ta dedykowana do fugi.
Najczęściej stosowane rodzaje płytek ceramicznych
Płytki ceramiczne, czy gres to pojęcia, które często są wymieniane jednym tchem. Często są one używane zamiennie przez co, amatorzy uważają je za synonimy po prostu do słowa kafelki. Tymczasem to zupełnie różne produkty. Przyjrzyjmy się bliżej różnicom pomiędzy nimi.
Glazura
To płytki, które powstają z ceramiki podobnej do porcelany, ale takiej wytwarzanej z zanieczyszczonego kaolinu. Często nazywa się je płytkami fajansowymi. Glazura jest pokryta szkliwem. Dzięki temu pięknie błyszczy i nie wchłania wody. Szkliwienie jest pewnego rodzaju zabezpieczeniem, bo sama ceramika nie może pochwalić się niską zdolnością absorpcji. Jest zalecana do okładzin ściennych i obudowy urządzeń sanitarnych. Jest lekka i dość krucha, więc lepiej nie kłaść jej na podłogę. Materiał ten jest też bardzo odporny na środki chemiczne. Kładzie się ją wyłącznie na ścianach wewnątrz pomieszczeń.
Gres
Jest zdecydowanie bardziej odporny niż glazura. Dzięki temu ma też szersze zastosowania niż ona. Gres to płytka ceramiczna, która została zaprasowana na prasie o dużej sile nacisku oraz została wypalona w piecu o wysokiej temperaturze. Następstwem tego jest bardzo dobra wytrzymałość i twardość płytki.
Gres jest nienasiąkliwy. Dzięki temu jest też mrozoodporny. Skoro nie wchłania on wody, to nie może ona zamarznąć wewnątrz płytki i rozsadzić jej struktury. Dzięki temu można śmiało używać go na dworze – na tarasach, balkonach itd. Stosuje się go w pomieszczeniach, w których się bardzo dużo przebywa, bo jest odporny na ścieranie i zginanie.
Gres może być naturalny, czyli matowy lub szkliwiony. Ten drugi błyszczy się i jest gładki. Gres może też być porcelanowy i techniczny. Ten ostatni szczególnie dobrze sprawdza się w pomieszczeniach warsztatowych oraz takich, w których jest bardzo natężony ruch. Na zewnątrz warto wybierać gres, który ma powłokę antypoślizgową. Zmniejsza to ryzyko upadku i poślizgnięcia się na mokrej powierzchni.
Terakota
Tworzy ją drobnoziarnista glina, która została dobrze oczyszczona. Płytki wykonane z niej nazywane są też kamionkowymi. Terakota może powstać z gliny gładkiej lub pofałdowanej. Terakota jest wytrzymała, ale mimo to jest słabsza niż gres. Używa się jej do wykańczania podłóg, choć można też położyć płytki z terakoty na ścianie. Terakota jest mrozoodporna. Dzięki temu nadaje się do zastosowania nie tylko wewnątrz budynków, ale też na zewnątrz.
Terakotę można położyć tak samo w kuchni, jak na ganku, schodach, tarasie lub balkonie. Trzeba jednak pamiętać, że w przypadku układania płytek terakoty na dworze powinno się zostawić szersze spoiny pomiędzy płytkami. To właśnie dzięki nim zostanie zachowane miejsce na zmianę wielkości płytek związaną z rozszerzalnością temperaturową będącą efektem zmian temperatury. Jeśli jednak nie zastosuje się odpowiednich przerw, to płytki zaczną na siebie nachodzić, czego efektem będzie pękanie.
Mozaiki
To specyficzny rodzaj płytek podłogowych i ściennych. Mozaiki ułożone są z wielu drobnych elementów. Można kupić takie, które układa się samodzielnie kawałek po kawałku. Można też kupić gotowce. W takim wypadku pojedyncze elementy mozaiki są połączone siatką z tworzywa sztucznego. Znajduje się ona na spodzie mozaiki, więc z całą pewnością zostanie przykryta przez fugę.
Dzięki temu nie trzeba się obawiać, że siatka będzie widoczna. To ciekawy element dekoracyjny, który można wykonać dość szybko i w łatwy sposób. Takie gotowce to bardzo ciekawa alternatywa dla tradycyjnie przygotowywanych mozajek. Tym bardziej że do ich przygotowania trzeba mieć sporo wyobraźni i talentu, by odpowiednio dobrać nieregularne kształty kamyczków i ułożyć je w równych odległościach. To sposób na szybkie przygotowanie imponującej ozdoby.
Marmur
W sklepach dostępne są też płyty wykonane z kamienia dekoracyjnego. Pełnią one funkcje bardzo ozdobne. Najczęściej używa się ich w pomieszczeniach, które pełnią funkcje reprezentacyjne. Największym uznaniem cieszy się szlachetny marmur. Płytki wykonane z niego prezentują się doskonale. Jest to kamień naturalny, więc rysunek na każdej płytce jest niepowtarzalny i unikatowy. Sam kamień jest trwały i odporny, ale wymaga odpowiedniej pielęgnacji. Nie lubi się z agresywnymi środkami czyszczącymi, więc trzeba o niego bardzo dbać. Niemniej jest on kwintesencją dobrego gustu i wysmakowania. To propozycja z najwyższej półki cenowej. Płytki marmurowe wymagają też odpowiedniej troski przy docinaniu i układaniu płytek.
Decory
To ozdobne płytki. Można je znaleźć właściwie w każdej kategorii i typie płytek podłogowych lub ściennych. Najczęściej są to płytki wykonane z dokładnie tych samych materiałów, co reszta płytek z kolekcji. Mają te same wymiary i odcień, ale mają jakieś elementy ozdobne. Mogą to być spękania albo ozdobny kwiat, zdjęcie, muszelki, rośliny. Wybór jest ogromny. Decory można układać pomiędzy normalnymi płytkami, aby utworzyć jakiś wyrazisty akcent ozdobny.
Listwy dekoracyjne
Są to węższe płytki z ozdobnym motywem. Są one wykorzystywane do tego, by wyraźnie oddzielić od siebie dwa typy płytek lub też, by zakończyć je. Najczęściej są używane, jeśli jeden rodzaj płytek dochodzi do połowy wysokości ściany. Listwa dekoracyjna jest położona po to, by motyw został zakończony, a aranżacja była estetycznie wykończona.
Dostępne na rynku kleje do płytek i inna potrzebna do układania płytek chemia
Najszerszy wybór w chemii budowlanej potrzebnej do położenia płytek jest w klejach do płytek. Wybór jest ogromny, a kleje różnią się składem, parametrami oraz tym, do jakich płytek są zalecane. Ze względu na skład wyróżniamy następujące kleje do płytek:
| Kleje cementowe (symbol C) | To najpopularniejszy, klasyczny typ kleju. W składzie mają przede wszystkim cement w szarym odcieniu lub wpadający w biel. Do tego są też wypełniacze mineralne, które umożliwiają ułożenie grubszej warstwy kleju. Ponadto w składzie są też nadające elastyczności polimery oraz środki modyfikujące. Te ostatnie decydują o tym, jak szybko klej będzie wiązał. Kleje tego typu miesza się z wodą tuż przed ich użyciem i nakłada na spód płytki. |
| Kleje dyspersyjne (symbol D) | To mieszanka spoiw organicznych w postaci wodnej dyspersji polimerowej dodatków organicznych oraz wypełniaczy mineralnych. Kupuje się je w postaci gotowej do użycia. Nie ma więc konieczności mieszania ich z wodą lub inną cieczą. Kleje dyspersyjne są bardzo elastyczne. Dzięki temu nadają się do powierzchni, które się odkształcają. Klej nie powinien się uszkodzić na skutek żadnych odkształceń podłoża. |
| Kleje żywiczne (symbol R) | Epoksydowe i poliuretanowe – są to kleje wodoszczelne. Są dość drogie w porównaniu z innymi typami klejów. Używa się ich do przyklejanie płytek na powierzchniach o dużym narażeniu na kontakt z wodą i środkami chemicznymi. Takie kleje są zarezerwowane do podłoży trudnych. Można je kupić w postaci jedno lub wieloskładnikowej. W zależności od tego należy je mieszać przed użyciem lub też są od razu gotowe do położenia. |
W przypadku klejów mówimy też o klasach. Każda klasa ma szereg cech, które je wyróżnia i sprawia, że dany klej ma zastosowania w określonej sytuacji.
| C1 | Klej do mocowania płytek normalnie wiążący. Ten rodzaj zaprawy klejowej jest używany najczęściej, bo jest bardzo uniwersalny i jest sprzedawany w przystępnej cenie. |
| C2 | Klej do mocowania płytek o podwyższonych parametrach, używa się go tam, gdzie klej powinien spełniać dodatkowe zadania i trzymać po prostu lepiej niż klasa C1. |
| F | Klej szybkowiążący, używa się ich wszędzie tam, gdzie liczy się czas. Trzeba jednak uważać, bo sztuka układania płytek na takim kleju nie należy do prostych. Jest bardzo mało czasu na poprawianie płytek i ich dociskanie. To raczej propozycja dla osób doświadczonych, które mają już dużą wprawę w kładzeniu płytek podłogowych oraz ściennych. |
| T | Klej o zmniejszonym spływie. Takie kleje są polecane do ścian. Dzięki temu, że klej nie spływa, lepiej trzyma się pionowej powierzchni. Może to być ułatwienie przy kładzeniu płytek podłogowych i ściennych. |
| E | Klej o wydłużonym czasie otwartym. Szczególnie dobrze sprawdza się przy układaniu płytek ceramicznych o dużych rozmiarach. Wydłużony czas otwarty daje większą możliwość poprawienia ułożenia płytki oraz dobrego dopasowania jej. |
| S1 | Klej odkształcalny. Takie kleje stosuje się przede wszystkim na balkonach i tarasach, czyli powierzchniach zewnętrznych. Dzięki temu, że klej jest odkształcalny, to lepiej znosi zmiany temperatury oraz towarzyszącą im rozszerzalność cieplną. Odkształcenia i ruchy płytek mogą też być wystąpić w przypadku płytek ułożonych na ogrzewanie podłogowe. |
| S2 | Klej wysoce odkształcalny. To rodzaj zaprawy klejowej jest bardzo podobny do parametrów zaprawy klejowej S1, ale jest on od niego jeszcze bardziej czuły na zmiany i odkształcenia. |
Jeśli chodzi o symbole, które można zobaczyć na opakowaniach z klejem, to są one łączone w różne kombinacje. Dzięki temu, że symbole to tylko pojedyncze litery, to producenci wykorzystują je do tworzenia wyrazistych i jasnych oznaczeń, które czasami zastępują nawet nazwy produktów. Tak właśnie może powstać klej C TE. Pod takim symbolem kryje się klej cementowy o zmniejszonym spływie i zwiększonym czasie otwartym. Jest to świetny klej do kładzenia płytek o dużych rozmiarach na pionowej ścianie.
Fugi
Fugi służą do wypełnienia spoin, które są pomiędzy płytkami. Ich wybór jest całkiem duży. Warto mu się przyjrzeć bliżej. Pamiętajmy też, że fugi są dostępne w szerokim wachlarzu kolorów. To nie tak, że możemy kłaść wyłącznie białe fugi. Obecnie można puścić wodze wyobraźni i położyć dokładnie takie fugi, jakie tylko przyjdą nam do głowy. Najczęściej wybiera się takie, które są o ton jaśniejsze lub ciemniejsze od samych płytek.
| Fugi cementowe | Są przeznaczone do małych, wewnętrznych płytek ceramicznych i kamiennych. Nie nadają się do powierzchni płytek, które są wystawione na działanie wody oraz środków czyszczących. Taka fuga jest najczęściej stosowana w przypadku płytek wykonanych z ceramiki i przeznaczonych na ścienę. |
| Fugi epoksydowe | Świetnie sprawdzają się w przypadku płytek ściennych i podłogowych. Mają dużo szersze zastosowania niż fugi cementowe. Są odporne na działanie wody i środków czyszczących. Są bardzo popularne w domach, bo nadają się do łazienek, kuchni, pralni, a nawet na basen. |
| Fugi cementowo-epoksydowe | To połączenie fug cementowych i epoksydowych. Są przeznaczone do nieporowatych płytek ceramicznych. Są odporne na działanie środków chemicznych, podwyższoną wilgotność, ścieranie czy spore obciążenia. Nadają się do montażu w sklepach, halach magazynowych itd. Możemy je stosować we wnętrzach, jak i na zewnątrz budynków. |
| Fugi cementowe elastyczne | Należą do najbardziej odpornych. Trudno jest je uszkodzić. Wykazują odporność na wilgoć, ścieranie oraz środki chemiczne. Z racji tego, że są elastyczne, to można je wykorzystywać wszędzie tam, gdzie podłoże jest odkształcone. Nadają się także do ogrzewania podłogowego, co jest pewnego rodzaju wyjątkiem. |
| Fugi akrylowe | Są bardzo elastyczne. Najczęściej używa się ich we wnętrzach. Na zewnątrz są zarezerwowane do ścian pionowych. Takie fugi są dedykowane do mozaik, płytek ceramicznych, gresowych. gipsowych i szklanych. |
Układanie płytek krok po kroku
Układanie płytek w domu krok po kroku nie jest proste, ale jest możliwe. Niektórzy podejmują się takiego zadania po to, by mieć wymarzoną aranżację swojego wnętrza lub tylko po to, by sprawdzić swoje możliwości.
Jak układa się płytki ceramiczne krok po kroku? Sprawdźmy to!
Odpowiednie przygotowanie podłoża
Odpowiednie przygotowanie podłoża jest pierwszym krokiem zanim zabierzemy się do przyklejenia płytek podłogowych czy ściennych. Układanie płytek zaczynamy od usunięcia starych płytek i pozostałości po nich. Jeśli na powierzchni znajduje się beton, to do układania płytek powinniśmy go właściwie oczyścić i usunąć luźne kawałki materiałów. Najlepiej jest przy pomocy odkurzacza wciągnąć wszystkie pyły, kurz i drobne zanieczyszczenia. Następnie, zanim zabierzemy się za układanie płytek ceramicznych beton powinno się przemyć roztworem alkalicznym i wodą. Dzięki temu zwiększa się przyczepność ściany. Jeśli planujemy układanie płytek na podłodze nie trzeba zrywać starych kafelek. Nowe można położyć bezpośrednio na starych. Z tym jednak szczegółem, że przygotowanie podłoża jeśli jest śliskie trzeba zetrzeć przy pomocy szlifierki. Do takiej powierzchni płytek nie przyczepiłby się klej do płytek, do zmatowionej będzie się świetnie trzymał. Jeśli powierzchnia jest nierówna, można też położyć warstwę wylewki samopoziomującej.
Emulsja gruntująca i hydroizolacja
W tym samym celu używa się emulsji gruntującej. Nakłada się jej dwie lub trzy warstwy. Na ściany dobrze jest użyć jej więcej, bo płytki ścienne na takich powierzchniach wymagają specjalnego traktowania. Muszą się bardzo dobrze trzymać, by nie odpadły ze ściany. Oprócz emulsji gruntującej warto też położyć folię w płynie. Dzięki niej beton ściany i podłogi będzie ochroniony przed negatywnym wpływem wody. Nie będzie ona miała szans na to, by być wchłanianą przez strukturę betonu. To szczególnie ważne np. gdy płytki są kładzione w miejscu szczególnie narażonym na działanie wody, czyli pod prysznicem bez brodzika, pod umywalką, pod wanną.
Układanie płytek na sucho
Dobrą praktyką jest układanie płytek na sucho. Dzięki temu podczas układania płytek na sucho można je dobrze dopasować do powierzchni. Jeśli okaże się, że coś jest z nimi nie w porządku lub konieczne jest docinanie płytek, to powinno się to zrobić na tym etapie. Dzięki temu nie trzeba przejmować się presją, jaką może tworzyć wysychająca zaprawa klejowa. Zanim zaczniemy klejenie płytek, podczas układania płytek na sucho można poeksperymentować ze wzorem, sprawdzić warianty i układ płytek podłogowych czy ściennych. Układanie płytek podłogowych czy ściennych powinniśmy zacząć od ściany znajdującej się najdalej od wejścia. Układa się je zgodnie z dwoma prostopadłymi liniami, które przecinają się na środku pomieszczenia. Powinno się wyznaczyć je za pomocą sznurka traserskiego. W ten sposób można też wyznaczyć środek pomieszczenia. Ułatwia to takie wymierzenie płytek, by trzeba było ich jak najmniej przycinać. Pamiętajmy, że każde przycięcie to ryzyko uszkodzenia. Ponadto docięte płytki nie wyglądają tak dobrze, jak te w całości.
Przygotowanie kleju
Zanim zabierzemy się za układanie płytek, musimy przygotować zaprawę klejową. Spotyka się sproszkowaną zaprawę klejową do układania płytek podłogowych i ściennych. By była gotowy do użycia, powinno się przygotować zaprawę klejową zgodnie z instrukcją. Polega ona na tym, że zaprawę klejową należy wymieszać z odpowiednią ilością wody we wiadrze, a następnie miesza się zaprawę klejową specjalnym mieszadłem. Mieszadło można zamontować je jako końcówkę do wiertarki. Dzięki temu konsystencja zaprawy klejowej będzie odpowiednia do układania płytek ściennych i podłogowych. Jeśli producent tak zaleca, to powinno się odczekać chwilę, aż masa będzie nadawała się do układania płytek.
Układanie płytek
Klejenie płytek zaczynamy od najdłuższej ściany. Pierwszy rząd nie powinien być przycinany, w przeciwnym wypadku może się on odklejać i nie będzie wyglądał estetycznie. Układanie płytek zaczynamy od nałożenia zaprawy klejowej. Kładzie się ją gładką stroną packi, rozprowadza. Następnie przeczesuje się warstwę kleju ząbkowaną stroną packi. W zależności od rodzaju płytek drugą warstwę kleju nakładamy na płytkę. Następnie dociskamy ją w wybrane miejsce, a później dociskamy ją pukając gumowym młotkiem. W tym momencie powinniśmy też sięgnąć po poziomicę, by sprawdzić, czy całość dobrze leży. Jeśli płytka jest za wysoko, to należy ją dobić. Jeśli jest zbyt głęboko, to należy ją podważyć i unieść. Wtedy też mamy możliwość dołożenia większej ilości zaprawy klejowej i podniesienia całej płytki, aż do pożądanej wysokości. Pomiędzy kolejnymi płytkami powinno się wkładać krzyżyki dystansowe. Dzięki temu podczas układania płytek odległości pomiędzy sąsiadującymi płytkami będą równe. Zanim zaprawa klejowa dobrze wyschnie, krzyżyki dystansowe powinno się wyjąć. Jeśli będziemy czekać z tym zbyt długo, to ich usunięcie może być bardzo trudne lub niemożliwe. Krzyżyki dystansowe należy używać zawsze, bo bez nich zachowanie równych odstępów jest trudne. Trzeba też zaznaczyć, że ewentualne kleksy z zaprawy klejowej plamiące ułożone płytki, nadmiar kleju i przypadkowe zabrudzenia powinno się usunąć jak najszybciej. Dzięki temu zmniejsza się ryzyko, że brzydkie plamy pozostaną na zawsze. W miarę możliwości powinno się pozbywać ich od razu. Im dłużej będą leżały, tym trudniej będzie je usunąć. Jeśli bardzo stwardnieją, to może okazać się, że jedyną szansą na pozbycie się ich będzie szlifowanie. To z kolei niesie ze sobą ryzyko uszkodzenia powierzchni płytek podłogowych czy płytek ściennych.
Fugowanie
Kiedy już zaprawa klejowa pod płytkami wyschnie, należy przystąpić do fugowania. Fugę powinno się jednorazowo kłaść na powierzchnię pomieszczenia nie większą niż jeden metr kwadratowy. Używamy do tego gumowego ściągacz, czyli fugówki. Powinno się rozprowadzać ją pod skosem w stosunku do spoin. Fugi nigdy nie kładzie się pomiędzy kafelkami a ścianą. Na koniec płytki należy doczyścić gąbką. Liczmy się też z tym, że zmywanie fugi to dość pracochłonne zajęcie. Zazwyczaj trzeba je powtarzać nawet kilka razy, zanim w pełni usunie się po nich ślad. Przy kolejnym myciu można użyć roztworu łagodnego środka czyszczącego i wody. W tej roli sprawdzi się mydło marsylskie, które rozrabia się z wodą. W mieszance moczy się gąbkę i wilgotną przeciera się płytki.
Wykończenia
Kiedy już położysz płytki i zafugujesz wszystkie możliwe spoiny, powinieneś pomyśleć o wykończeniach. Potrzebne są listwy, które pozwalają na zabezpieczenie ostatnich płytek w rzędzie, a całość jest dzięki nim bardziej estetyczna. Możesz też nie używać ich wcale. Jeśli Twój projekt tego nie przewiduje, to nie ma żadnej zasady, która zmuszałaby Cię do korzystania z wykończeń. Są one pewnym usprawnieniem i ułatwieniem, ale możesz też postąpić po swojemu i wymyślić własne rozwiązanie.
Bardzo przydatny artykuł !
Mnogość artykułów na rynku i ich rodzai sprawia, że typowemu laikowi ciężko jest dobrać odpowiednie płytki (nazywając to ogólnie). Oczywiście, można skorzystać z porad “specjalisty” w sklepie ale często jest też tak, że albo ta osoba nie ma o tym zielonego pojęcia albo popatrzy na nas z politowaniem – jak można nie wiedzieć które wybrać na ścianę? Jak można pomylić terrakotę z glazurą ?
Więc nawet jeśli planujemy kafelki kłaść rękami fachowca, podstawowa wiedza o strukturze i przeznaczeniu danej kafli jest nam niezbędna w samym wyborze aranżacji.
Przechodząc do dalszej części artykułu na prawdę super jest poradnik “krok po kroku”.
Obecnie dużo osób decyduje się na budowę domu systemem gospodarczym. Nie tylko ze względu na oszczędności ale też dla niesamowitej satysfakcji (spłodzić syna, posadzić drzewo i WYBUDOWAĆ DOM). Mimo mnogości materiałów w internecie nie wszystkie są wyredagowane w tak prosty a zarazem dokładny sposób.
Czytając artykuł nie tylko dowiadujemy się o tym w jaki sposób to robić ale też co będzie nam potrzebne, na co zwrócić uwagę i jak odczytywać oznaczenia na opakowaniach.
To taka wiedza w pigułce !
Mi osobiście brakuje tylko tabeli w której byłoby zestawione co, gdzie i z jakim klejem. Ale to da się bez problemu wyczytać 😉
Polecam !