Ogrzewanie podłogowe: cena, rodzaje, montaż [krok po kroku]

Właściciele domów jednorodzinnych coraz częściej decydują się na ogrzewanie podłogowe.

Jedną z niezaprzeczalnych zalet tego systemu ogrzewania domu jest wygoda i zapewnienie optymalnej temperatury dla organizmu człowieka, a więc wyższą na poziomie nóg, a na poziomie głowy niższą. Ten rodzaj ogrzewania ma wiele zalet i na pewno jest warty rozważenia.

Ogrzewanie podłogowe

Ogrzewanie podłogowe elektryczne

Ogrzewanie podłogowe elektryczne to bardzo nowoczesne i komfortowe rozwiązanie służące nie tylko do całościowego ogrzewania pomieszczeń, ale także, jako dodatkowe ogrzewanie domu.

Całość instalacji elektrycznego ogrzewania podłogowego składa się z mat grzejnych ułożonych pod posadzką oraz regulatorów temperatury.

Zalety ogrzewania podłogowego na prąd to bardzo duża efektywność cieplna oraz bezobsługowa praca.

Inne zalety ogrzewania podłogowego to wyeliminowanie potrzeby stosowania dodatkowych grzejników czy też tradycyjnego ogrzewania grzejnikowego.

Wady ogrzewania podłogowego elektrycznego to wysoki koszt eksploatacji, szczególnie kiedy maty grzejne rozmieszczone zostają w całym domu i ogrzewanie elektryczne jest jedyną formą ogrzewania.

Instalacje ogrzewania płaszczyznowego elektrycznego należy zawsze przeprowadzać w temperaturach dodatnich, aby uniknąć usztywnienia kabli, co mocno utrudniłoby ich ułożenie.

1. Na początek montuje się w ścianie puszkę instalacyjną, a następnie rozciąga matę grzejną ułożoną przewodami do dołu.
2. Po sprawdzeniu wymiarów można dociąć siatkę z włókna szklanego, zwracając szczególną uwagę na kabel grzewczy. Chodzi o to, aby go nie uszkodzić.
3. Końce przewodów łączą się w puszce zasilającej.
4. Kiedy mata zostaje odpowiednio ułożona, to można ją przymocować do podłoża.
5. Następnie matę zalewa się stosowną warstwą zaprawy plastycznej, na nią układa się w pomieszczeniach typu łazienka i kuchnia izolację przeciwwilgociową i potem wykończenie posadzki.

Ogrzewanie podłogowe wodne

W tym przypadku nośnikiem ciepła pozostaje woda, więc należy wykonać całościowy system grzewczy.

Aby wodne ogrzewanie podłogowe działało niezbędny jest oczywiście kocioł grzewczy, skąd ogrzana woda płynie w rurach zastosowanych pod podłogą.

Należy zaznaczyć, że wodne ogrzewanie podłogowe bardzo łatwo zintegrować z innymi instalacjami, jak pompy ciepła czy też kolektory słoneczne, co może znacznie obniżyć całość kosztów ogrzewania.

Ogrzewanie podłogowe wodne pasuje do każdego rodzaju pomieszczeń zarówno dużych, jak i małych. Ten system grzewczy gwarantuje wyjątkowy komfort termiczny, dlatego warto zamontować go w poszczególnych pomieszczeniach – nadaje się zarówno do salonu jak i kuchni czy łazienki.

Wodne ogrzewanie podłogowe zapewnia równomierny rozkład temperatury w całym pomieszczeniu, a tym samym komfort cieplny z zastosowaniem wodnego ogrzewania podłogowego.

Niezbędne jest jednak wykonanie projektu wodnego ogrzewania podłogowego, co podwyższa koszty instalacyjne związane z ogrzewaniem podłogowym.

Decydując się na wodne ogrzewanie podłogowe trzeba również pamiętać o regularnej obsłudze pieca c.o.

Jakie ogrzewanie podłogowe wybrać?

Nie ma jednoznacznej odpowiedzi na pytanie jakie zamontować ogrzewanie podłogowe, a wiele zależy zarówno od możliwości finansowych, jak i czynników eksploatacyjnych.

Ogrzewanie podłogowe elektryczne charakteryzuje się niższym kosztem instalacji, jednak ze względu na wysokie ceny energii elektrycznej, jest droższe w codziennym użytkowaniu.

Tego typu ogrzewania raczej nie wybiera się w przypadku słabo ocieplonych i dużych budynków.

Gwarantuje za to bardzo komfortową obsługę i szybko generuje ciepło.

Z kolei ogrzewanie podłogowe wodne wyróżnia się ekonomicznością eksploatacyjną, ale wysokimi kosztami montażu.

Niezbędny jest projekt oraz zakup systemu grzewczego, pieca centralnego ogrzewania, a także budowa komina dymowego. Potrzebne jest również osobne pomieszczenie na kotłownię. Alternatywnie do kotła na paliwo stałe można zdecydować się na ogrzewanie domu kotłem kondensacyjnym lub pompą ciepła.

W przypadku domów jednorodzinnych inwestorzy z reguły decydują się na niskotemperaturowe ogrzewanie płaszczyznowe wodne z powodu zdecydowanie niższych kosztów użytkowych.

Niskotemperaturowe ogrzewanie płaszczyznowe: planowanie

Wykonanie projektu

Podłogówka musi być skuteczna i jak najtańsza w użytkowaniu, ale byłoby to zupełnie niemożliwe, gdyby pominięto tak ważną kwestię, jaką jest projekt wodnego ogrzewania podłogowego. Niektóre projekty domów zawierają ten typ ogrzewania w standardzie.

Przede wszystkim chodzi o dostosowanie rozstawu i ukształtowania rur grzewczych do grubości wylewki, parametrów wody w instalacji, materiału posadzki, ale także określonego zapotrzebowania na ciepło.

Wodne ogrzewanie podłogowe dobrze zaplanować już na etapie projektowania domu, ewentualnie wprowadzania zmian w projekcie domu aby wybrać stabilne i bardzo dobrze wypoziomowane podłoże.

W planie należy również uwzględnić lokalizację instalacji sanitarnych w kuchni i łazience oraz umiejscowienie stałej zabudowy, typu szafy wnękowe.

Ponadto, istotne jest to jak wykończona jest podłoga nad ogrzewaniem podłogowym.

Kluczowym elementem będzie dokumentacja przebiegu pętli wodnego ogrzewania podłogowego, aby uniknąć przypadkowego uszkodzenia rur grzewczych w czasie wiercenia w posadzce przy mocowaniu, np. listew progowych.

Przygotowanie podłoża do ogrzewania podłogowego

Podłoga pod podłogówkę musi zostać wyczyszczone i wysuszone jeszcze przed przystąpieniem do prac instalatorskich.

Należy pamiętać, że mokra podłoga może w późniejszym okresie doprowadzić do powstawania niezbyt przyjemnego zapachu…

Na pewno należy zwrócić szczególną uwagę na wyrównanie podłoża i odpowiedni poziom płaszczyzn.

Chodzi o to, aby warstwy podłogi takie jak jastrych, czyli betonowa wylewka powinien mieć w miarę jednakową grubość na całej powierzchni.

Zbyt gruba warstwa skutkuje dużą bezwładnością cieplną podłogi, natomiast zbyt cienka mocno ogranicza zarówno wytrzymałość, jak i trwałość.

W kwestii dotyczącej rodzaju wylewki panuje dowolność, tzn. można wykonać nie tylko betonową, ale także anhydrytową wylewkę, czyli z gipsu.

Ten drugi rodzaj nie tylko nie wymaga zbrojenia i ma właściwości samopoziomujące, ale także unika się zagrożenia pękaniem i kruszeniem się pod wpływem zmian temperatury.

Jednak nie nadaje się do pomieszczeń wilgotnych, a więc kuchni i łazienek, gdyż łatwo ulega zawilgoceniu.

O jeszcze jednym trzeba pamiętać. Mianowicie, miejsca z dużym obciążeniem podłogi (ciężka wanna lub meble) powinno dodatkowo wzmocnić się siatką z prętów stalowych mającą parametry ściśle dopasowane do planowanego obciążenia.

Zasięg takiego pola musi być większy mniej więcej o 0,5 metra od miejsca wymagającego takiego wzmocnienia.

Należy jeszcze pamiętać, że zanim rozpocznie się instalacja podłogówki powinny zostać zamontowane okna i drzwi, aby zapewnić właściwe warunki cieplno-wilgotnościowe w wybranych pomieszczeniach podczas wiązania jastrychu.

Odpowiednia izolacja

Na betonie wylanym na gruncie musi znajdować się folia polietylenowa, a więc warstwa izolacyjna chroniąca przed wilgocią.

W innym przypadku istnieje niebezpieczeństwo przenikania wilgoci z ziemi do płyty grzejnej, co może skutkować jej popękaniem, a także uszkodzeniem rur.

Na folię układa się płyty izolacji cieplnej tak, aby przylegały całą swoją powierzchnią, co zapobiegnie ich załamaniu po ułożeniu podkładu podłogowego.

Płyty mogą być z wełny mineralnej usztywnionej żywicą albo z płyt styropianowych.

Na pewno warto wybierać takie ścisłe przeznaczone do instalacji ogrzewania podłogowego, ponieważ mają one specjalne zabezpieczenia przed zawilgoceniem i są pokryte folią aluminiową odbijającą promieniowanie cieplne, co przyspiesza osiągnięcie odpowiedniej temperatury w pokoju.

Na folii znajduje się nadrukowana kratka, dzięki której niezwykle łatwo prowadzić rury grzejne w równych odstępach.

Organizacja prac

Inwestorzy budujący dom jednorodzinny muszą zachować odpowiednią kolejność robót.

Błędem jest instalacja ogrzewania podłogowego przed rozprowadzeniem wszelkich innych i zakończeniem prac tynkarskich.

Grozi to uszkodzeniem nie tylko przewodów grzejnych, ale także innych elementów instalacji.

Z kolei instalacja rozdzielaczy i szafek po ułożeniu rur skutkuje często naruszeniem składowych wykonanej wcześniej instalacji.

W każdym razie, tylko prawidłowa kolejność prac gwarantuje w pełni satysfakcjonujący efekt.

Wykonanie dylatacji

W związku z tym, że płyta grzejna rozszerza się pod wpływem ciepła rur, a nie powinna stykać się z częściami konstrukcyjnymi pomieszczenia,  zawsze trzeba wykonać szczeliny dylatacyjne, dzięki którym płyta zostanie oddzielona od ścian.

Przy dużej powierzchni podłogi albo jej nietypowym kształcie, konieczne są również dylatacje.

Brak dylatacji skutkuje powstawaniem rys i pęknięć w płycie grzewczej.

Szczeliny dylatacyjne uzyskuje się dzięki umieszczeniu specjalnej taśmy brzegowej na obrzeżach pomieszczenia, do wysokości równej poziomowi powierzchni wylewki.

Taśma z pianki polietylenowej o grubości około 1 cm pochłania wszelkie naprężenia powstające podczas rozszerzania się podłogi pod wpływem ciepła, ale równocześnie ogranicza straty ciepła.

W drzwiach pomiędzy pomieszczeniami taśma zostaje włożona w listwy, które są przyklejone do folii izolacji termicznej.

Warto jeszcze zaznaczyć, że pętla grzewcza musi zostać ułożona w taki sposób, aby szczeliny dylatacyjne jej nie przecinały.

Rury do ogrzewania podłogowego

Podłogówka to instalacja, która wymaga zastosowania specjalnych rur, charakteryzujących się dużą elastycznością i dobrą przewodnością cieplną.

Rury ogrzewania podłogowego powinny posiadać wysokie parametry wytrzymałościowe i dużą odporność na korozję.

Ważny jest także wysoki stopień nieprzepuszczalności dla tlenu, który jest podstawową przyczyną powstawania korozji w stalowych elementach instalacji.

Rurki mają najczęściej średnicę 16 mm, ale gdy zachodzi konieczność ograniczenia grubości podłogi możemy także zastosować rurki o średnicy 9,9 mm.

Jednak muszą mieć one barierę antydyfuzyjną, która uniemożliwia przenikanie tlenu.

Stosuje się rurki w zwojach, dzięki czemu nie ma problemu z ułożeniem danych pętli z jednego odcinka.

Brak połączeń w warstwie wylewki gwarantuje perfekcyjną szczelność całej instalacji.

Rodzaje rur do ogrzewania podłogowego

Najczęściej do ogrzewania podłogowego stosowane są giętkie rury z tworzywa, ale niektórzy instalatorzy decydują się na droższe rury miedziane.

Rurki mogą być wykonane z bardzo elastycznego polietylenu lub polibutylenu, ale dostępne są też rury z polipropylenu, rury wielowarstwowe i rury z wkładką z aluminium.

Przy rurach miedzianych trzeba pamiętać, że nie możemy wykorzystać zwykłych rur przeznaczonych do instalacji wodociągowych i powinny to być specjalne rurki miedziane z ochronną warstwą z tworzywa sztucznego.

Chodzi o to, że beton działa korozyjnie na miedź.

Chociaż kwestie kosztów na pewno są bardzo ważne, to należy zwrócić uwagę na to, iż materiały niskiej jakości i z krótkim okresem trwałości niekoniecznie się kalkulują.

Ryzyko uszkodzeń jest w takiej sytuacji bardzo duże, a wydatki związane z naprawą naprawdę bywają wysokie. Spowodowane jest to koniecznością rozbierania podłogi.

Ogrzewanie podłogowe: jak i co ile układać rurki?

Rurki grzejne układa się w pomieszczeniu w specyficzne pętle przyjmujące postać spirali lub meandrów.

W przypadku tego pierwszego sposobu potrzeba więcej rur, a samo ich położenie trwa dłużej.

Jednak efektem jest równomierne podgrzanie całej posadzki.

Z kolei ułożenie meandryczne charakteryzuje się mocniejszym grzaniem na początku, a słabszym na końcu, co sprzyja wzmocnieniu ogrzewania podłogowego w strefie brzegowej.

Istnieje pewna zależność między zakresem odstępów wśród rur. Mianowicie, im gęściej, tym bardziej wyrównana temperatura całej podłogi.

W każdym razie, najczęściej jest to rozpiętość rzędu 10-30 cm.

Ważny jest także odstęp rur od ścian zewnętrznych – powinien wynosić minimum tyle, co rozstaw rur wężownicy. Jeżeli nie ma izolacji termicznej bocznej, to co najmniej 0,5 metra.

Przyjmuje się, że należy ułożyć 5-6 m rur na jeden metr kwadratowy.

Warto też unikać połączeń, które są narażone na rozszczelnienie. Właśnie dlatego pętle podczas montowania należy układać na powierzchni w jednym odcinku, jednak długość obiegu grzejnego nie powinna przekraczać 150 m.

Równie ważny, co długość, jest także minimalny promień gięcia.

Zbyt gwałtowne załamania skutkują nie tylko wzrostem oporów hydraulicznych, a tym samym niedogrzaniem określonych fragmentów podłogi, ale również uszkodzeniem rur.

Przy ścianach zewnętrznych pod oknami straty ciepła są największe, więc w takich miejscach dobrym pomysłem wydaje się zmniejszenie odstępów między rurami, aby ciepło nie uciekało i aby osiągnąć większą wydajność ogrzewania podłogowego.

Mocowanie rur

Ułożenie rur na powierzchni posadzki to jedno, ale równie ważne jest ich staranne przymocowanie do podłoża, co pozwala zachować właściwy kształt wężownicy oraz odstępy pomiędzy przewodami. W tym celu stosuje się specjalne klipsy systemowe lub spinki w kształcie litery U. Można je wbić w warstwę termoizolacyjną i pokrywającą ją folię hydroizolacyjną albo przytwierdzić do specjalnej siatki kotwiącej, która przylega do warstw izolacyjnych i powierzchni podłogi. Jest jeszcze jeden sposób, czyli użycie szyny z wycięciami, w których prowadzi się przewody. Warto mieć na uwadze, że niewłaściwe zamocowanie rur lub użycie tanich komponentów może skutkować oderwaniem się rur od podłoża podczas zalewania całej instalacji jastrychem.

Jak mocować rurki ogrzewania podłogowego można zobaczyć na poniższym wideo

Wybór rozdzielacza

Rurki ogrzewania podłogowego wymagają zastosowania profesjonalnego rozdzielacza grzejnikowego wyposażonego w zawory służące do regulacji przepływu (i przez to regulację temperatury pomieszczenia) oraz wkładki zaworów termostatycznych. Końcem zasilającym rozdzielacza dopływa gorąca woda, np. z kotła, a końcem powrotnym woda wraca do źródła ciepła do przepłynięciu przez całą instalację. Należy zaznaczyć, że zwykły rozdzielacz grzejnikowy nie sprawdza przy ogrzewaniu podłogowym, gdyż nie ma możliwości dokonania regulacji hydraulicznej i odcięcia poszczególnych obiegów. Rozdzielacze powinny być umieszczone w specjalnych szafkach, które ukrywa się we wnękach w ścianie, jak najbliżej pomieszczenia z ogrzewaniem podłogowym.

W związku z tym, że rozdzielacz wydziela sporo ciepła, to nie należy go lokować w zbyt małych pomieszczeniach, ponieważ grozi to miejscowym przegrzaniem. Ciepło nie będzie uciekało pod warunkiem, że zastosuje się izolację termiczną ze styropianu.

Co na podłogę przy ogrzewaniu płaszczyznowym?

Ogrzewanie podłogowe wiąże się z pewnym ograniczeniem w zakresie wyboru wykończenia posadzki. Trzeba decydować się jedynie na te produkty, które nie blokują ciepła wytwarzanego przez instalację, a także nie ulegają zniszczeniu pod wpływem temperatury. Najbardziej polecane są płytki ceramiczne i kamienne, które skracają drogę ciepła, dzięki możliwości zastosowania cienkich płyt lub kabli w warstwie kleju, który mocuje posadzkę. Kleje do płytek ceramicznych dobrze i równomiernie przewodzą ciepło, ale trzeba wybierać przystosowane do ogrzewania podłogowego, o odpowiednim stopniu elastyczności. Drewno ma niezbyt dobrą przewodność cieplną, a poza tym może się kurczyć i pękać pod wpływem ciepła. Nie oznacza to, że trzeba zupełnie rezygnować z tej formy wykończenia posadzki w pomieszczeniu – są wyjątki. Jednak powinno się wybierać drewno jak najtwardsze, a przy tym o jak najlepszych parametrach higroskopijnych.

Twarde, lecz bardzo kurczliwe gatunki, jak buk, brzoza i akacja nie nadają się na ogrzewanie płaszczyznowe. Dobrze sprawdzają się za to gatunki egzotyczne, jak merbau, doussie, iroko, teak, a także niektóre rodzaje bambusa. Z rodzimych gatunków możemy zastosować dąb, ale tylko ten najwyższej jakości. W każdym razie, zawsze należy sprawdzić, czy dany producent uwzględnia  ogrzewanie płaszczyznowe w przypadku konkretnego drewna. Więcej na temat podłogi drewnianej na ogrzewaniu podłogowym można przeczytać w artykule: “Parkiet w domu jednorodzinnym.“

Ile kosztuje ogrzewanie podłogowe?

Dla wielu osób koszt wykonania ogrzewania podłogowego to bardzo istotny czynnik. Cena pętli ogrzewania podłogowego do domu, a więc materiały + robocizna waha się między 80 a 140 zł. Wiele zależy od zastosowanych materiałów, np. rurki z tworzywa są tańsze niż rurki miedziane. Jednak warto wziąć pod uwagę, że niekiedy zbyt tanie produkty mogą okazać się nietrwałe, a koszty napraw są naprawdę bardzo wysokie. Jeśli zdecydujemy się na samodzielny montaż ogrzewania podłogowego w pomieszczeniu cena może spaść nawet o 20-30%, jednak producenci systemów do ogrzewania podłogowego udzielają gwarancji tylko na montaż wykonany przez uprawnionego instalatora i ten fakt także należy uwzględnić. Warto jeszcze wspomnieć o coraz większej popularności ogrzewania płaszczyznowego obejmującego zarówno podłogę, jak i ściany. Mamy wtedy gwarancję wyjątkowego komfortu cieplnego w całym domu i to bez kaloryferów oraz innych systemów ogrzewania. Oprócz elementów potrzebnych do ogrzewania podłogowego, niezbędny jest także panel złożony z płyty gipsowej, warstwy izolacji termicznej i rurki, o średnicy 10 mm i grubości 15 mm, ułożonej między nimi. Jedno jest pewne – jeżeli dokona się właściwego wyboru materiałów i uniknie błędów na etapie realizacji, można cieszyć się komfortem cieplnym przez wiele lat we wszystkich pomieszczeniach domu, bez decydowania się na nieestetyczne tradycyjne grzejniki.