Obróbki blacharskie dachu: jak poprawnie je wykonać, ile kosztują?

Obróbki blacharskie to mało spektakularne, często niezauważane elementy wykończenia dachu oraz elewacji budynku. Mimo skromnych walorów estetycznych, obróbki blacharskie stanowią jednak niezwykle istotny układ zabezpieczeń obiektu przed niszczącym wpływem warunków atmosferycznych.

Choć niektóre z nich można z powodzeniem wykonać samodzielnie, lepiej aby bardziej skomplikowane obróbki blacharskie wykonała sprawdzona ekipa dekarską.

Inwestycja ta nie będzie stanowić nadmiernego obciążenia dla naszego budżetu, toteż nie warto na niej oszczędzać.

Dzięki starannie wykonanej obróbce blacharskiej, dach naszego domu będzie szczelny i optymalnie chroniony przed opadami i wiatrem.

Dobierając blachę na obróbki blacharskie pamiętajmy jednak, że powinna ona charakteryzować się trwałością zbliżoną do trwałości zastosowanego pokrycia dachowego. Dzięki temu, unikniemy konieczności kłopotliwych wymian zainstalowanych elementów.

Obróbki blacharskie przy budowie domu

Obróbką blacharską nazywamy elementy wykonane z blachy, które mają za zadanie zabezpieczyć budynek przed działaniem wilgoci (deszczu, topniejącego śniegu, etc.). Stanowią one również element estetycznego wykończenia obiektu.

Elementy chroniące gzymsy, parapet zewnętrzny, mury, mury ogniowe, balustrady, attyki, okapy czy krawędzie szczytowe nazywane są opierzeniami.

Narażone na działanie wiatru, muszą wykazywać odpowiednią sztywność oraz stabilne mocowanie.

Obróbki blacharskie wykorzystywane są także do zabezpieczania fragmentów ścian, a nawet całych elewacji budynków.

Ze względu na duże ryzyko powstania potencjalnie niebezpiecznych nieszczelności w systemie dachowym, obróbką blacharską należy koniecznie wykańczać wszelkie otwory w połaci dachu.

Rodzaje obróbki blacharskiej

Mury ogniowe

Mury ogniowe, czyli poprzeczne ścianki wyprowadzone ponad powierzchnię dachu w celu zapobiegania rozprzestrzenianiu się ognia stosowane są głównie w zabudowie szeregowej oraz bliźniaczej.

Powierzchnia muru oraz jej połączenie z połacią dachu powinny zostać pokryte obróbką blacharską.

Attyki

Attyką nazywamy górny element konstrukcji budynku w postaci ścianki lub balustrady, wystający ponad powierzchnię dachu.

Attyki stanowią ozdobne wykończenie frontowej ściany obiektu, zasłaniając mniej estetyczne elementy dachu, takie jak kominy czy wywietrzniki.

Attyka wymaga starannego zabezpieczenia obróbką blacharską.

Balustrady

Balustrada, czyli barierki ograniczające płytę balkonu lub tarasu, powinna zostać wykończona obróbką blacharską w miejscach styku z elewacją budynku.

Gzymsy

Obróbka blacharska gzymsu występuje w formie tak zwanych pasów podrynnowych, chroniących gzyms przed niepożądaną wilgocią.

Balkony i tarasy

W przypadku balkonów i tarasów, najbardziej narażone na działanie opadów atmosferycznych są brzegi płyty.

Należy je więc starannie zabezpieczyć specjalnie przygotowaną obróbką blacharską.

Wiatrownice

Wiatrownica nazywana jest także obróbką szczytową.

Jej zadaniem jest ochrona dachu przed zerwaniem pokrycia dachowego (w przypadku ekstremalnych zjawisk atmosferycznych).

Okapy

Okapy, czyli wysunięte poza obrys budynku dolne części dachu powinny zostać osłonięte przy użyciu specjalnie przygotowanego pasa blachy.

Kalenice i naroża

Obróbka blacharska kalenic (krawędzi poziomych na przecięciu połaci dachowych) oraz naroży (krawędzi pochyłych łączących przyległe połaci dachu) zabezpieczają pokrycie dachu przed szkodliwym działaniem wiatru i opadów.

Krawędzie szczytowe

Krawędziami szczytowymi nazywamy boczne krawędzie dachu, połaci dachowej.

Zamontowane na nich deski wiatrowe powinny zostać zabezpieczone obróbką blacharską.

Kosze

W koszach, czyli zagłębieniach znajdujących się na styku przylegających do siebie połaci dachowych, zbiera się zwykle woda deszczowa lub roztopiony śnieg.

Dla zabezpieczenia tej newralgicznej przestrzeni stosuje się specjalistyczne obróbki blacharskie.

Kominy

Miejsca styku komina z powierzchnią dachu muszą zostać uszczelnione starannie wykonaną obróbką blacharską.

Okna połaciowe i włazy dachowe

Okna dachowe oraz włazy są najczęściej sprzedawane wraz z fartuchem uszczelniającym.

Jeśli jednak zakupione okna czy włazy nie posiadają fabrycznie dopasowanego fartucha, należy bezwzględnie wykonać niezbędną obróbkę blacharską.

Lukarny

Pod tą tajemniczo brzmiącą nazwą kryją się charakterystyczne okna dachowe o konstrukcji wyniesionej ponad powierzchnię dachu.

Lukarna wymaga obróbki blacharskiej we wszystkich miejscach styku z połacią dachu.

Dodatkowe zabezpieczenia blacharskie powinny się też pojawić na krawędziach szczytowych, kalenicach i okapach okien lukarnowych.

Wywietrzniki

Montowane na powierzchni dachu, wymagają uszczelnienia przy użyciu obróbki blacharskiej

Ławy kominiarskie

Ławą kominiarską nazywamy specjalną konstrukcję, umożliwiającą bezpieczne poruszanie się po powierzchni dachu.

Mocuje się ją na wspornikach, wymagających zastosowania obróbek blacharskich w kształcie stożków.

Słupki i maszty dachowe

Miejsca, w których maszt przebija dach, wychodząc na jego powierzchnię powinny zostać uszczelnione za pomocą obróbek blacharskich.

Szczeliny dylatacyjne

Szczeliny dylatacyjne to celowo pozostawione nieciągłości w konstrukcji obiektu, występujące, między innymi w podkładach połaci dachu oraz w miejscach styku ściany z pokryciem.

Zadaniem szczelin dylatacyjnych jest ochrona konstrukcji przed uszkodzeniami związanymi z ruchami gruntu (osiadaniem, wstrząsami, etc.).

Szczeliny dylatacyjne wymagają wykończenia obróbką blacharską.

Obróbka blacharska – rodzaje i parametry blach

Przygotowanie blach do wykonania obróbek blacharskich

Zanim przystąpimy do wykonywania obróbek blacharskich, powinniśmy ocenić jakość przygotowanych materiałów.

Ze względu na swoją ochronną i uszczelniającą funkcję, blacha pod obróbki blacharskie musi być pełnowartościowa.

Przy odbiorze blachy na obróbki blacharskie należy zwrócić szczególną uwagę na jej wymiary, ciężar poszczególnych arkuszy oraz stan ich powierzchni. Przed rozpoczęciem robót blacha na obróbki blacharskie musi zostać odpowiednio przygotowana – posortowana pod względem gatunku i grubości, oczyszczona, wyprostowana i zabezpieczona przed korozją.

Na tym etapie należy też pamiętać o rozdzieleniu gatunków blachy, które mogą mieć na siebie niszczący wpływ.

Tak więc dla uniknięcia szybkiej korozji mniej szlachetnego metalu, blachy miedziane nie powinny być w kontakcie z arkuszami wykonanymi ze stali zwykłej lub ocynkowanej.

Proces czyszczenia blachy polega na usunięciu z jej powierzchni brudu oraz rdzy.

W tym celu używa się wszelkiego rodzaju szczotek i szmatek, a także elektronarzędzi lub profesjonalnych czyszczarek.

Jeśli materiał uległ zniekształceniu podczas transportu (pojawiły się na nim niewielkie zagięcia i wypukłości), należy go wyprostować przy użyciu drewnianych lub gumowych młotków.

Prostowanie arkuszy blachy powinno być wykonywane na płaskich, sztywnym podłożu. W profesjonalnych warsztatach prostowanie odbywa się przy pomocy specjalnych pras, walcarek oraz zwijarek.

Po dokładnym oczyszczeniu przychodzi czas na zabezpieczenie przed korozją – gruntowanie.

Gruntowanie blachy wykonywane jest poprzez obustronne pokrycie arkuszy pokostem lub specjalnie dobraną farbą antykorozyjną.

Możemy to zrobić ręcznie, przy pomocy pędzla.

Następnie powinniśmy zebrać materiały pomocnicze, niezbędne podczas wykonywania obróbek blacharskich. Są to, między innymi:

• gwoździe,
• kołki,
• druty,
• haki,
• spoiwo i kwas solny.

Poszczególne elementy obróbek blacharskich wykonuje się w warunkach warsztatowych przy pomocy przeznaczonych do tego celu maszyn i urządzeń.

Przygotowujemy więc zawczasu potrzebne zagięcia, rąbki, kapinosy oraz elementy mocowania (łapki i żabki), tak, by jak najbardziej ograniczyć zakres prac, odbywających się w docelowym miejscu montażu (w większości przypadków – na dachu budynku).

Obróbki blacharskie na opierzenia

Elementy obróbki blacharskiej stosowane jako tak zwane opierzenia występują zazwyczaj jako odpowiednio wyprofilowane, dostosowane do chronionej powierzchni pasy blachy.

Dla osiągnięcia najlepszych rezultatów, powierzchnia muru powinna zostać oddzielona od blachy przy pomocy warstwy izolacyjnej.

Do wykonywania opierzeń wykorzystywane są arkusze blachy o grubości 0,5-0,7 mm. Połączenia tworzone są przy pomocy rąbków stojących oraz kapinosów.

W razie stosowania połączeń na zakład i lutowanie, obróbki blacharskie powinny one zostać dodatkowo wzmocnione przy użyciu nitów o odpowiednim rozstawie.

Dobór obróbek blacharskich przeznaczonych do ochrony murów ogniowych zależy od ich wysokości.

Mury o wysokości do 50 cm pokrywamy blachą zarówno z wierzchu, jak i po bokach. Mury wyższe (powyżej 50 cm) pokrywają obróbki blacharskie zwykle tylko z wierzchu.

Na górnej powierzchni muru ogniowego układamy obróbki blacharskie, których brzegi zostały uprzednio zagięte w kapinosy. Obróbki blacharskie mocujemy przy użyciu kołków lub wkrętów.

Przygotowując się do montażu bocznej obróbki blacharskiej musimy wziąć pod uwagę rodzaj pokrycia dachowego.

W przypadku:

• dachu krytego blachą płaską – blacha boczna powinna zostać wyłożona na połać dachu i połączona z nią na rąbki podwójne; górną część blachy zaginamy i chowamy pod kapinos wierzchniej blachy;
• dachu krytego płytami falistymi lub blachami profilowanymi – wyłożona na połać dachu blacha boczna musi zostać odpowiednio wyprofilowana – zagięta do dołu i zamocowana przy użyciu wkrętów samogwintujących;
• dachu o pokryciu z dachówki – blacha boczna powinna zostać wykończona rąbkiem leżącym oraz schowana pod dachówkę;
• dachu o pokryciu z papy – blachę boczną należy wyłożyć na połać dachu, a następnie przykleić pomiędzy dwie warstwy pokrycia przy użyciu specjalnego lepiku.

Obróbki blacharskie przeznaczone do zabezpieczania balustrad montowane są, podobnie jak w przypadku wysokich murów ogniowych, tylko na ich górnej powierzchni. Do wykonywania łączeń używa się wówczas rąbków leżących lub lutowanych zakładów.

W przypadku ochrony attyk, elementy te powinny zostać pokryte blachą z wierzchu oraz z boku od strony dachu.

Blachę wierzchnią wykończyć należy kapinosem oraz zamocować ją do muru przy użyciu żabki, pasa wzmacniającego lub drutu ocynkowanego przylutowanego do powierzchni blachy. W przypadku montażu z wykorzystaniem drutu, jego drugi koniec zamocować możemy na kilka sposobów:

• do kołków rozporowych lub wstrzeliwanych,
• do wbitych w ścianę gwoździ hartowanych,
• do gwoździ ocynkowanych wbitych w osadzone w ścianie drewniane klocki.

Następnie, blacha wierzchnia zostaje połączona z blachą boczną na rąbek. Blachę boczną należy natomiast połączyć z połacią dachu, stosując się do zasad obowiązujących w przypadku montażu obróbek blacharskich niskich murów ogniowych.

Obróbki blacharskie gzymsów oraz balkonów

Gzymsy, niezależnie od różnic w konstrukcji, zabezpieczają obróbki blacharskie w podobny sposób.

Zewnętrzną stronę blachy zakończyć należy kapinosem. Wycięte pasy blachy stalowej łączone są ze sobą na rąbki leżące lub stojące.

W przypadku korzystania z blachy cynkowej, pasy łączymy metodą zakładu i lutowania na całej długości. Od strony ściany blacha powinna zostać wywinięta, schowana pod tynkiem oraz zamocowana przy użyciu haczyków.

Montując obróbkę blacharską gzymsu o szerokości powyżej 30 cm, należy wzmocnić go pasem usztywniającym o szerokości 18-20 cm, wykonanym z blachy o grubości 0,5-0,8 mm.

Pas wykańczamy odgięciem na szerokości 2-3 cm.

W przypadku podkładów drewnianych, obróbki mocuje się przy użyciu żabek.

W przypadku podkładu murowanego lub betonowego, wykorzystuje się do tego celu specjalne szpilki wykonane z ocynkowanego drutu stalowego. Do zakotwienia obróbki blacharskiej wykorzystuje się gwoździe budowlane o długości 4-5 cm, których główki należy następnie osłonić lutem lub specjalnymi czapeczkami.

Obróbka blacharska balkonu polega na osłonięciu obwodu płyty specjalnie przygotowanym pasem blachy z wywiniętym ku dołowi kapinosem.

Górna krawędź blachy zostaje natomiast ukryta pod wylewką lub wykładziną.

Obróbki blacharskie okapów, koszy, kalenic i krawędzi szczytowych

Do ochrony okapu dachu wykorzystuje się wycięty pas blachy, zamontowany wzdłuż krawędzi okapu, zagięty ku dołowi, z kapinosem, po którym spływają wody opadowe.

Obróbki blacharskie okapów łączymy na rąbki leżące pojedynczy lub tworzymy zakłady i lutujemy. Blacha powinna zostać wysunięta na około 5 cm poza krawędź okapu oraz wzmocniona pasem usztywniającym z blachy o szerokości 18-20 cm.

Wykończenia obróbki blacharskiej okapów dostosowuje się do rodzaju pokrycia dachowego.

Do okapów z blachy stalowej cynkowanej stosujemy obróbki blacharskie z kapinosami wyciętymi w kształt trójkąta. Okapy z blachy cynkowej wymagają natomiast zastosowania kapinosów zakończonych zwojem.

Do obróbki blacharskiej koszy stosuje się blachę o grubości 0,5-0,7 mm oraz szerokości równej co najmniej 50 cm.

Sposoby łączenia zależą od zastosowanego rodzaju blachy.

W przypadku blachy ocynkowanej, miedzianej oraz powlekanej – wykonujemy łączenie na rąbek leżący podwójny.

W przypadku blachy cynkowej, miedzianej i powlekanej – na zakłady.

Gdy korzystamy z blachy cynkowej lub miedzianej, możemy zastosować łączenia metodą zakładów i lutowania. Gdy pokrycie dachu stanowią dachówki ceramiczna, zastosowana do obróbki blacha powinna mieć szerokość równą co najmniej 60 cm, z bocznymi brzegami zakończonymi rąbkami leżącymi o szerokości 2-3 cm.

Obróbki blacharskie mocowane są do dachu przy użyciu żabek ułożonych w rozstawie 3 sztuki na 1 m, pamiętając o konieczności schowania krawędzi blachy pod dachówkę na szerokości 15-20 cm.

W obróbce blacharskiej kalenic w dachach krytych blachą płaską stosujemy rąbek stojący podwójny. W przypadku dachów pokrytych blachą falistą, trapezową lub panwiową, obróbki blacharskie powinny mieć kształt dostosowanu do kształtu pokrycia.

Do obróbki kalenic w dachach krytych dachówką lub płytami z tworzyw sztucznych, wykorzystać możemy gotowe obróbki blacharskie – produkty oferowane często przez producentów pokrycia.

W celu ochrony krawędzi szczytowych dachu, stosujemy obróbkę wykonaną z odpowiednio przyciętych pasów blachy. Obróbki blacharskie łączymy ze sobą na rąbki leżące pojedyncze lub tworzymy zakłady i lutujemy.

Obróbki blacharskie kominów, włazów i okien dachowych

Obróbki blacharskie kominów, włazów i okien dachowych przyjmują postać kołnierzy (fartuchów) z blachy, wykonywanych z wykorzystaniem czterech pasów blachy o szerokości 40-50 cm.

Pionowa ścianka fartucha powinna przylegać do muru, włazu lub okna, podczas gdy ścianka pozioma musi zostać dopasowana do kąta nachylenia powierzchni dachu.

Metoda łączenia poszczególnych elementów kołnierza uzależniona jest od rodzaju wykorzystywanej blachy. W przypadku blachy cynkowej należy stosować metodę tworzenia zakładów i lutowania.

Gdy mamy do czynienia z blachą stalową ocynkowaną, miedzianą lub powlekaną powłokami malarskimi, stosujemy łączenia na rąbki.

W wykonywaniu obróbek blacharskich kominów istotną rolę pełni konstrukcja komina. W przypadku kominów z tak zwaną wydrą (lekko wysuniętą na zewnątrz górną częścią komina), górną część fartucha zostaje przybita do muru przy użyciu gwoździ hartowanych oraz schowana pod tynk.

W przypadku kominów bez wydry, obróbkę wykonuje się poprzez skucie tynku lub wierzchniej warstwy muru.

Metody łączenia kołnierza z dachem zależą od rodzaju jego pokrycia. W przypadku:

• dachów krytych blachą płaską – łączenie wykonywane jest na rąbki podwójne lub metodą tworzenia zakładów i lutowania,
• dachów krytych dachówką – przylegające do powierzchni dachu krawędzie fartucha należy zagiąć ku górze w rąbek leżący,
• dachów pokrytych płytami – górną krawędź fartucha mocujemy do ściany komina przy pomocy haków;
  blachy boczne należy z kolei zamocować do połaci dachu, zaginając ich brzegi,
• dachów pokrytych blachami profilowanymi – podobnie jak w przypadku pokryć płytowych, górną krawędź fartucha mocujemy do ściany komina przy pomocy haków, podczas gdy blachy boczne mocujemy do połaci dachu, zaginając ich brzegi.

Oprócz opisanych wyżej metod wykonywania obróbek blacharskich kominów, coraz większą popularnością cieszy się procedura wykorzystująca plastyczną taśmę z blachy ołowianej.

Taśma ta umożliwia dokładne dopasowanie do komina oraz połaci dachu, niezależnie od rodzaju pokrycia.

Uszczelnianie włazów dachowych przebiega podobnie jak w przypadku kominów. Podczas wykonywania obróbki blacharskiej włazów należy jednak pamiętać o zagięciu górnej części pionowej ścianki fartucha na ramkę włazu oraz przybiciu jej gwoździami w odstępach co około 10 cm.

Obróbki blacharskie wymagane są także przy pokrywie wyłazu dachowego.

Po obłożeniu jej blachą i przymocowaniu gwoździami, należy uformować na jej obwodzie kapinos, stanowiący skuteczną ochronę przed przenikaniem wody pod pokrywę.

W przypadku obróbek blacharskich okien, kołnierz musi zostać starannie przymocowany do ramy okiennej przy użyciu mocnych wkrętów.

Uszczelnianie lukarn zależy natomiast od ich konstrukcji.

Lukarny niewielkich rozmiarów wymagają obrobienia łącznie z bokami. Większe okna zabezpiecza się natomiast przy użyciu specjalnie dopasowanego fartucha.

Obróbki blacharskie wywietrzników, ław kominiarskich, słupków i masztów antenowych

Obróbki blacharskie wywietrzników, ław kominiarskich, słupków i masztów antenowych wymagają wykonania kołnierzy w formie ściętych stożków lub ostrosłupów, których górne krawędzie mocowane są do obrabianego elementu poprzez lutowanie lub ściśnięcie obejmą.

Połączenie stożka wykonuje się na rąbek pojedynczy lub metodą tworzenia zakładów i lutowania. Dolne krawędzie stożków muszą zostać odpowiednio dopasowane do stopnia pochylenia dachu.

W przypadków dachów o pokryciu z blachy płaskiej, stożek może zostać do nich bezpośrednio przylutowany.

Inne pokrycia dachowe wymagają natomiast zastosowania podkładki z blachy.

Nieco bardziej skomplikowane wydawać się może wykonywanie obróbek blacharskich ław kominiarskich.

Dla zabezpieczenia tych elementów należy bowiem zamontować kołnierze o różnych wysokościach (w zależności od kąta pochylenia dachu). Ich mocowanie przebiega jednak tak samo, jak w przypadku pozostałych obróbek blacharskich.

Obróbki blacharskie szczelin dylatacyjnych

Dla zabezpieczenia szczelin dylatacyjnych stosujemy pasy blachy ocynkowanej o szerokości 50-75 cm.

Kształt tego typu obróbek blacharskich uzależniony jest od umiejscowienia szczelin.

W przypadku szczelin występujących na powierzchniach płaskich, wykorzystujemy blachy płaskie. Na powierzchniach narażonych na różnego rodzaju ruchy (np. na dużych tarasach), elementy obróbki blacharskiej powinny przyjąć kształt litery omega lub odwróconej litery V.

W razie potrzeby, obróbka może zostać osadzona na specjalnych pasach usztywniających, przymocowanych do konstrukcji dachu.

Ochrona obwodowych szczelin dylatacyjnych polega na montażu dwóch wyprofilowanych pasów blachy, z których pierwszy zamocowany zostaje do ściany pionowej, a drugi – połączony z pokryciem dachu.

Narzędzia do wykonywania obróbek blacharskich

Samodzielne prace blacharskie wymagają zestawu odpowiednich narzędzi.

Każdy dekarz-amator powinien mieć w swojej skrzynce:

• Nożyce do cięcia blachy – najbardziej podstawowy i zarazem najważniejszy element wyposażenia warsztatu blacharskiego.
  Dzięki nim, jesteśmy w stanie wycinać z blachy proste pasy oraz znacznie bardziej skomplikowane kształty.
• Kleszcze i cęgi – niezwykle praktyczne narzędzia, umożliwiające swobodne kształtowanie blachy i dopasowywanie jej do obrabianych elementów.
• Gumowy młotek – narzędzie doskonałe do prostowania delikatnych zagięć i wypukłości blachy.
• Elektronarzędzia ręczne, takie jak: wiertarka udarowa wraz z widiowym wiertłem do betonu, elektrowkrętarka – sprzęt niezbędny do montażu obróbek blacharskich.

BHP przy wykonywaniu obróbek blacharskich

Wykonywanie obróbek blacharskich, podobnie jak w przypadku wielu innych prac budowlanych i wykończeniowych, wiąże się z różnorodnymi zagrożeniami.

Aby ich uniknąć, należy:

• pracować na zorganizowanym i przeznaczonym do tego celu stanowisku,
• zapoznać się z instrukcją obsługi niezbędnych urządzeń,
• przed rozpoczęciem pracy dokonać przeglądu narzędzi i urządzeń – wszystkie sprzęty muszą być w pełni sprawne,
• posługiwać się narzędziami i urządzeniami zgodnie z ich przeznaczeniem oraz instrukcją obsługi,
• zachowywać ostrożność i koncentrację podczas obsługiwania urządzeń mechanicznych oraz pracy na wysokościach,
• zachowywać ostrożność podczas transportu arkuszy blachy,
• zachowywać ostrożność w razie lutowania z użyciem kwasu solnego,
• używać rękawic ochronnych podczas roznoszenia i nakładania blach,
• używać pasów oraz innych niezbędnych środków bezpieczeństwa w celu ochrony przed upadkiem z dachu,
• mocować bortnice podczas pracy na dachu.

Obróbki blacharskie cena robocizny

Ceny obróbek dachowych zależą w dużej mierze od specyfiki wykonywanych prac oraz zastosowanych materiałów.

Im bardziej skomplikowana konstrukcja obrabianych elementów, tym wyższa cena.

Nie dziwi więc, że obróbka dachu wielospadowego to większy wydatek niż prace blacharskie wykonywane na dachu płaskim czy jednospadowym.

Ogólne koszty wykonania obróbek blacharskich obejmują zakup i dostawę materiałów na miejsce montażu, montaż i umocowanie obróbek w podłożu, wykonanie trwałych i szczelnych połączeń, a także przygotowanie i późniejsze uporządkowanie miejsca robót (łącznie z ustawieniem i rozebraniem ewentualnych rusztowań).

Za obróbki blacharskie płaci się zwykle od metra kwadratowego.

Średni koszt typowej obróbki blacharskiej wynosi:

• 35-45 zł/m2 – w przypadku elementów z blachy ocynkowanej,
• 50-60 zł/2m – w przypadku elementów z blachy powlekanej,
• 110-120 zł/m2 – w przypadku elementów z blachy tytanowo-cynkowej,
• 250-270 zł/m2 – w przypadku elementów z blachy miedzianej.