Wkręty budowlane do drewna, metalu i betonu [rodzaje i parametry]

Niezbędnym łącznikiem pomiędzy różnego rodzaju podłożami są wkręty budowlane. Pozwalają one na przykład na zamocowanie ścian z suchej zabudowy, dachu, ale też na skręcenie mebli i wielu innych rzeczy.

Wkręty mają wiele różnorodnych zastosowań, dzięki czemu sprawdzą się zarówno w pracach budowlanych, jak i wykończeniowych.

Te artykuły metalowe dzielą się na różne rodzaje. Najbardziej znane i używane najczęściej, są zazwyczaj przeznaczone do drewna, metalu albo gips-kartonu, jednak na rynku znaleźć można również wkręty specjalistyczne. Będą one potrzebne przy rozmaitych pracach konstrukcyjnych, w czasie budowy i wykańczania budynków, czasem też podczas zwykłego majsterkowania w warsztacie.

Specjalistyczne wkręty będą też potrzebne w zakładach przemysłowych.

Warto zapoznać się z poszczególnymi rodzajami tych łączników metalowych, by w razie potrzeby do prac wybrać te z odpowiedniego materiału i o właściwych parametrach.

Wkręty budowlane i ich wykorzystanie

Połączenia na wkręty wykorzystywane są zarówno przez domowych majsterkowiczów, jak i profesjonalistów (np. w budownictwie).

Wkrętów używa się do łączenia elementów:

1. Drewnianych i drewnopochodnych.
   Mają one znaczną głębokość i znaczny skok gwintu oraz mniejszą grubość rdzenia. Długie wkręty tego rodzaju mają gwint jedynie na części trzonu, co zmniejsza moment obrotowy (który jest oczywiście niezbędny do wkręcenia), a także znacznie ułatwia dociąganie łączonych elementów.
2. Elementów metalowych.
   Wyróżnia je regularny, walcowaty trzon i niższy skok gwintu.
3. Z materiałów innych: na przykład do przytwierdzania płyt gipsowo-kartonowych do stelaża (wykonanego albo z drewna albo z profili metalowych).
   Wkręty te mają ostre zakończenie i łeb trąbkowy, który dobrze zagłębia się w mocowanej płycie, jednocześnie nie powodując jej przebicia. W tej grupie wkręty różnią się skokiem gwintu – zależnie od tego, czy będzie się je stosować do łączenia z drewnem czy też ze stalą.

Wszystkie dostępne obecnie na rynku wkręty są zbudowane w podobny sposób.

Składają się one z łebka z nacięciami oraz z trzonu, który ma zazwyczaj walcowaty kształt. Niekiedy trzon może być też lekko stożkowaty, zawsze jest zaś nacięty.

Tym, co warto wiedzieć jest to, że nacięcia oraz łby poszczególnych wkrętów nie wpływają na to, do jakich materiałów wkręty będą stosowane. Jednak to właśnie nacięcia oraz łby decydują o zasadach użytkowania poszczególnych wkrętów.

I tak na przykład:

• wkręty o spłaszczonym łebku stożkowym – użytkuje się tam, gdzie wkręty nie mogą wystawać ponad płaszczyznę w jakiej się je umieszcza; skręca się nimi deski lub mocuje zawiasy,
• wkręty z łebkiem talerzykowym albo walcowym – stosowane do jak najbardziej pewnego mocowania elementów, ponieważ ich końcówka ma większą powierzchnię od innych typów wkrętów; najlepiej dociskają one przytwierdzane elementy, np. złącza do drewna,
• wkręty z łbem sześciokątnym – do montażu elementów dużych i ciężkich.

Jeśli chodzi o nacięcia na główkach wkrętów, to łatwiejsze do uszkodzenia, a zarazem trudniejsze do wkręcenia są wkręty z pojedynczym nacięciem.

Wkręty z łbem wyposażonym w nacięcie proste, obecnie nie są prawie w ogóle używane.

Jest tak gdyż ich niewygodne wkręcanie często doprowadzało do przypadkowego uszkodzenia (np. zarysowania) powierzchni, w którą wkręt był wkręcany.

O wiele bardziej wygodne są wkręty: z sześciokątnym nacięciem – do kluczy imbusowych i torx, które o wiele trudniej zniszczyć.

Jest tak, ponieważ charakteryzują się one naprawdę dużą wytrzymałością na moment skrętny. Sprawdzają się więc idealnie wtedy, gdy ma się do czynienia z bardzo twardym materiałem, w którym nie było możliwości wcześniejszego nawiercenia otworu.

Co więcej, wkręty z wgłębieniem sześciokątnym i torx są niezwykle wytrzymałe i istnieje małe prawdopodobieństwo ich uszkodzenia (szczególnie w czasie nieprecyzyjnego dociskania wkrętaka do wkrętu).

Wybierając wkręty uwagę trzeba zawsze zwrócić także na ich wymiary.

Określane są one dwoma parametrami: długością i średnicą wkrętu.

Ta druga podawana jest w milimetrach i średnica wkrętu jest równa średnicy zewnętrznej gwintu.

W takich wkrętach gdzie gwint nie zajmuje całej długości, podana średnica jest także grubością niegwintowanego rdzenia – to znaczy trzonu.

Natomiast długość wkrętu liczy się od końca gwintu do powierzchni materiału, w którą wkręt jest poprawnie wkręcony. Pokazuje to więc, że długość ta jest zależna od typu łba.

W związku z tym długość mierzy się:

• we wkrętach z łbem stożkowym – do końca łba,
• we wkrętach z łbem walcowym, talerzykowym albo sześciokątnym – do miejsca, w którym trzon łączy się z łbem wkrętu,
• we wkrętach z łbem stożkowym wypukłym – w miejscu gdzie kończy się stożek, a zaczyna wypukłość.

Uwagę trzeba zwrócić również na to, że wkręty o różnym sposobie zastosowania będą różnić się od siebie skokiem i głębokością gwintu.

Parametry te są zawsze dostosowane do twardości oraz wytrzymałości materiałów, które będą łączone przy pomocy wkrętów.

Do drewna wykorzystuje się wkręty z gwintem, który najczęściej jest dość głęboki i charakteryzuje się wysokim skokiem. Oznacza to, że zwoje są w nim rozmieszczone rzadziej.

Natomiast wkręty do metalu mają z zasady gwint płytki, o niskim skoku.

Oprócz kształtu łba i rodzaju nacięcia, uwagę trzeba zwracać również na materiał, pokrycie i wspomnianą wcześniej końcówkę wkrętu. W związku z tym, że wkręty dzieli się pod względem materiałów, warto zapoznać się z ich rodzajami i ich najważniejszymi cechami.

Wkręty do drewna

Te łączniki mogą łączyć drewno z drewnem lub drewno z innymi materiałami (w tym okuciami i zawiasami meblowymi).

Śruby te różnią się od siebie między innymi łbem:

• te ze stożkowym po wkręceniu nie wystają ponad powierzchnię materiału,
• wkręty z łbem talerzykowym lub walcowym bardzo dobrze dociskają przytwierdzone elementy.

Dla wkrętów do drewna charakterystyczne są głębokość gwintu i wysoki (tzn. rzadki) skok gwintu. Pozwala on na to, by wkręty łatwiej było wkręcać w miękkie i grube materiały (bo grubość rdzenia gwintowanego trzonu jest mniejsza niż np. we wkrętach do metalu, a większa staje się powierzchnia samego gwintu).

Taka budowa wkrętów do drewna zwiększa także wytrzymałość samego mocowania.

Kształty łbów wkrętów do drewna odznaczają się dużym zróżnicowaniem, ponieważ mogą być:

• stożkowe,
• walcowe,
• talerzykowe,
• soczewkowe,
• podkładkowe,
• sześciokątne.

Trzeba jednak wiedzieć, że w przypadku długich wkrętów czasami gwint znajduje się tylko na części trzonu, ponieważ taka budowa zmniejsza moment obrotowy potrzebny do ich wkręcania.

Natomiast wkręty z gładkim trzonem w górnej części, umożliwiają lepsze dociągnięcie do siebie łączonych elementów.

Wkręty do drewna produkuje się z różnych materiałów, najczęściej ze stali:

• węglowej,
• nierdzewnej,
• kwasoodpornej.

Później (w zależności od zapotrzebowania) stosuje się na nich powłokę surową albo ocynkowaną.

Kiedy wkręty będą musiały spełniać swoje zadania w trudnych warunkach atmosferycznych albo będą narażone na bardzo częsty kontakt z wodą, należy postawić na łączniki całkowicie odporne na korozję.

Do drewna wykorzystuje się bardzo często tzw. wkręty samowiercące, które są wyprodukowane ze stali zwykłej i ocynkowane.

Są więc one idealne w przypadku tworzenia konstrukcji, które są wystawione na większe zagrożenie korozją.

Warto wiedzieć, że kiedy wkręty mają ostre zakończenie, to do drewna da się je wkręcić bez wcześniejszego nawiercania materiału.

We wkrętach ze stali zwykłej, ocynkowanie może być koloru żółtego lub białego, co jednak nie ma znaczenia dla właściwości łącznika.

Jeszcze bardziej odporne na rdzewienie od wkrętów ocynkowanych są wkręty fosfatowane (które są też nazywane fosforanowanymi). Takie wkręty podczas produkcji są zanurzane w roztworach fosforanów:

• cynku,
• żelaza,
• magnezu
• kwasu fosforowego.

W efekcie przyjmują więc ciemnoszarą, matową barwę.

Na budowie albo przy masowej produkcji przemysłowej należy zwrócić uwagę na to, że niektóre pokrycia wkrętów mogą plamić niektóre rodzaje drewna.

W związku z tym gdy wygląd łączenia jest w danej sytuacji naprawdę istotny, to przed rozpoczęciem właściwych prac trzeba wykonać odpowiedni test.

Wkręty ze stali nierdzewnej

Kolejnym typem wykonania wkrętów – takim w pełni odpornym na korozję – są wkręty ze stali nierdzewnej.

Wykorzystuje się w sytuacjach gdy istnieje duże prawdopodobieństwo kontaktu wkrętów z wodą:

• na tarasach,
• w altanach,
• na łodziach.

Wkręty budowlane do drewna różnią się nie tylko materiałem wykonania i pokrycia, ale także zakończeniem.

Te ze specjalnie ukształtowanym i ostrym zakończeniem (np. ostrosłupowym albo samonawiercającym), tak jak wspomniane było już wcześniej, można wkręcać w miękkie drewno bez jego uprzedniego nawiercania.

W trakcie pracy na drewnie twardszym czy rozwarstwiającym się, konieczne jest najpierw wywiercenie tzw. otworu prowadzącego.

Te uniwersalne wkręty ciesieslkie z ostrym zakończeniem i łbem stożkowym albo walcowym służą do łączenia:

• drewna,
• płyt wiórowych,
• sklejki,
• tworzyw sztucznych.

Kiedy łączy się elementy drewniane (na przykład płyty), to nie chcąc doprowadzić do tego, by ostry koniec wkrętu wystawał poza nawiercony otwór, najlepiej zaś zastosować wkręty z nie ostrą, a płaską końcówką.

Ich przykładem są stosowane w meblarstwie konfirmaty, które ze względu na specyficzną budowę można wkręcać wyłącznie po wcześniejszym nawierceniu otworu prowadzącego.

Konfirmaty mają:

• płaski koniec,
• szeroki rdzeń z rzadkim i głębokim gwintem,
• bardzo charakterystyczny łeb – z sześciokątnym wgłębieniem.

Do ich wkręcenia używać należy specjalnych wierteł, które nawiercają, a zarazem odpowiednio profilują otwór.

Używa się ich do łączenia prostopadłego dwóch płyt wiórowych albo drewnianych.

Oprócz konfirmatów, w meblarstwie (np. do mocowania i regulacji zawiasów) dość powszechnie stosuje się również eurowkręty.

Są one krótkie i występują w trzech odmianach, z łbem:

• płaskim,
• stożkowym,
• podsadzanym.

Bardzo duże zróżnicowanie wkrętów do drewna sprawia, że istnieje naprawdę wiele sposobów ich zastosowania.

Wkręty z uszczelką mogą służyć na przykład do efektywnego mocowania blach do profili drewnianych. Uszczelka jest tutaj bowiem gwarancją pełnej szczelności połączenia. Co ważne, będzie się ona odkształcać w czasie odkręcania.

Wkręty z łbami stożkowymi są najlepsze wtedy, gdy ważny jest estetyczny wygląd wykończenia.

To właśnie one zagłębiają się bowiem na równi z powierzchnią i nie wystają nad nią ani o milimetr. Do jeszcze lepszej poprawy wyglądu wkrętów, można na nich również zastosować zaślepki w wybranym kolorze.

Łby grzybkowe wkrętów są opcją idealną do łączenia metalu z drewnem, bo bardzo dobrze przylegają one do powierzchni obu tych materiałów.

Jeszcze inną opcją są łby talerzyków, które:

• umożliwiają zachowanie większych odległości między wkrętami,
• zapewniają dużą siłę docisku oraz (dzięki dużej powierzchni łba),
• zapobiegają niekontrolowanemu zagłębieniu się wkrętu w drewno.

Modele wkrętów z łbami sześciokątnymi są natomiast dość uniwersalne i tak naprawdę nadają się do każdego rodzaju drewna.

Mogą one posiadać dodatkową podstawkę, która da się spasować równomiernie z podłożem.

Czym różnią się wkręty do drewna i do metalu?

Aby wszystkie prace budowlane i konstruktorskie mogły przebiegać w 100% prawidłowo, w każdej sytuacji wkręty muszą zostać dobrane odpowiednio do rodzaju wykonywanych działań.

Tylko wtedy będziemy mieli pewność co do tego, że nowo powstałe połączenie będzie solidne, trwałe, a cała konstrukcja będzie naprawdę stabilna.

Warto wiedzieć o tym, że korzystanie z niewłaściwych wkrętów może w wielu sytuacjach przyczynić się do powstania usterek, a w efekcie niebezpiecznych sytuacji.

Najczęściej wkręty wykorzystuje się przy pracach na drewnie oraz metalu i je trzeba rozróżniać bez problemu.

Parametry takie jak skok i głębokość gwintu wkrętu muszą być zawsze dostosowane do twardości i wytrzymałości łączonych materiałów.

Ogólny podział można scharakteryzować w ten sposób, że:

1. Wkręty do drewna mają niewielkie i dość głębokie gwinty, charakteryzują się też wysokim skokiem.
   Często mają stożkowatą budowę.
   Wkręty te bardzo łatwo wkręcają się w grube, ale za to miękkie materiały, czyli właśnie drewno, ale też sklejkę i płyty wiórowe.
   Wkręty do drewna produkowane są ze stali zwykłej i ocynkowanej.
   Najwyższą odpornością na korozję odznaczają się wkręty do drewna fosforowane
2. Wkręty do metalu mają niski skok i płytki gwint.
   Ich trzon to zawsze walec, najczęściej mają stożkowe łby.
   Najpopularniejsze wkręty do metalu to tak zwane blachowkręty.
   Oczywiście stal, z jakiej wytwarzane są wkręty do metalu jest twardsza niż ta, z której powstają wkręty do drewna.
   Ze względu na ich wytrzymałość sprawdzają się one zawsze tam, gdzie przewiduje się wielokrotne odkręcanie i przykręcanie elementów konstrukcji.
   Ciekawą opcją są wkręty dwugwintowe (nazywane też dwustronnymi), które bardzo dobrze sprawdzają się przy mocowaniach, które mają pozostać niewidoczne.
   Takie wkręty są bowiem z obu stron zakończone gwintami metrycznymi i dzięki temu łączą ze sobą dwa elementy w estetyczny sposób. Używa się ich często do drewna – instalacji belek, paneli lub boazerii. Dwugwinty wykorzystywane są do łączeń:

    

   • drewno-drewno,
   • drewno-metal,
   • metal-metal.

Wkręty do metalu

Trzon takich wkrętów ma zawsze kształt regularnego walca, to znaczy stałą średnicę na całej długości łącznika (nie wliczając w to oczywiście jego ostrej końcówki).

Najczęściej występującym w nich typem łbów są łby stożkowe, walcowe oraz podkładkowe.

Z reguły wkręty do metalu mają niski, to znaczy bardziej gęsty skok gwintu. Ma on też mniejszą głębokość.

Jednym z najpopularniejszych typów wkrętów do metalu są blachowkręty, które jak sama nazwa wskazuje – służą do łączenia z blachą.

Większość z nich ma średnicę do 7 mm.

Poprawnie wykorzystanie blachowkrętów musi opierać się na tym, by jeszcze przed ich zastosowaniem, w blasze nawiercić otwór.

Zawsze musi mieć nieco mniejszą średnicę niż średnica samego blachowkrętu.

Później w ten otwór wprowadza się zaostrzoną końcówkę blachowkrętu.

Podczas jego wkręcania na krawędzi otworu powstają wyżłobienia, które świetnie współpracują z gwintem blachowkrętu. Zapewnia to stosunkowo mocne połączenie z blachą.

Na rynku dostępne są obecnie również blachowkręty z końcówką samowiertną, która pozwala na wkręcanie bez wcześniejszego nawiercenia otworu.

Połączenia wykonane przy użyciu blachowkrętów są szybkie w montażu oraz wygodne w użyciu.

Trzeba jednak zaznaczyć, że tam gdzie występować będzie potrzeba wielokrotnego odkręcania i przykręcania łączonych elementów, lepszą opcją może okazać się zastosowanie śrub.

Wkręty farmerskie do blachy

Służą one w szczególności do mocowania blachy profilowanej do konstrukcji drewnianych.

Tego rodzaju wkręty wyróżnia to, że posiadają one powłoką lakierniczą, która sprawia, że nie są one podatne na działanie negatywnych czynników pogodowych.

Tego rodzaju łączniki do dachu posiadają końcówkę samowiercącą, która sprawia, że wykonywane przy ich pomocy prace są przeprowadzone szybko, bardzo sprawnie i precyzyjnie.

Wkręty farmerskie wykorzystuje się zarówno do kładzenia dachu nowego, jak i do naprawiania starego pokrycia domu.

Specjalna powłoka lakiernicza na wkrętach chroni łączenie w czasie eksploatacji, ale też już podczas montażu.

Nie pozwala, by wkręt niszczał pod wpływem czynników  fizycznych, a później także warunków atmosferycznych.

Cynkowane wkręty farmerskie są odporne na korodowanie.

Tego rodzaju wkręty do blachy mogą posiadać także gwint przeznaczony do montażu w profilu drewnianym.

Niektóre modele są też wyposażane w uszczelkę nierdzewną, która po wkręceniu samowulkanizuje się z podłożem, tworząc szczelne połączenie.

Wkręty do płyt gipsowo-kartonowych

Wkręty do płyt g-k, które mają łeb typu trąbkowego, mogą mieć albo końcówkę samowiercącą albo ostre zakończenie.

Jedne z nich są przeznaczone do mocowania płyt gipsowo-kartonowych do konstrukcji drewnianych, a drugie do mocowania płyt do profili stalowych.

Pierwsze wkręty charakteryzują się mniejszym skokiem gwintu, co oznacza, że jest on drobnozwojowy. Natomiast wkręty do mocowania płyt g-k do profili stalowych charakteryzuje duży skok gwintu – to znaczy jest on grubozwojowy.

Kształt łba (typu trąbkowego) sprawia natomiast, że wkręt zagłębia się w płycie g-k, jednak nie przebija warstwy kartonowej. Pozwala to na uzyskanie jednolitej płaszczyzny.

Wkręty do płyt g-k są w zdecydowanej większości fosforanowane na czarno. Do osadzania tego rodzaju wkrętów zawsze używać trzeba właściwych końcówek wkrętakowych.

Chodzi tu zarówno o ich rozmiar, jak i rodzaj (końcówki PH). Żeby wkręt do płyt gipsowo-kartonowych nie zagłębiały się w nich za bardzo (w efekcie przebijając warstwę kartonową), specjaliści do prac używają końcówek wkrętakowych, które mają ogranicznik głębokości wkręcania.

Wkręty do betonu

Tego rodzaju łączniki znajdują bardzo szerokie zastosowanie w budownictwie, bo pozwalają na stworzenie naprawdę trwałych konstrukcji.

Wkręty budowlane do betonu umożliwiają montaż wszelkich materiałów budowlanych do różnego rodzaju powierzchni.

Kiedy mocowania wykonuje się w twardym i zbitym materiale (jakim jest beton), szczególnie polecane są wkręty hartowane.

Takie wkręty są rodzajem zamocowań ramowych, które charakteryzują się wysoką wytrzymałością – także przy dużych obciążeń.

Takie ich właściwości sprawiają, że wkręty hartowane do betonu zapewniają trwałość wykonanych połączeń na wiele lat.

Wkręty te można stosować nie tylko do betonu, ale również do wykonania łączeń w:

• cegłach,
• pustakach,
• kamieniach.

Pomogą więc one w montażu okien i drzwi, a także przytwierdzanych na stałe do danego podłoża drewnianych łat.

Do zamocowania wkrętów hartowanych do betonu nie trzeba konieczne stosować kołków rozporowych czy środków chemicznych.

Można je mocować bezpośrednio w podłożu.

Aby tak się stało, muszą być one wykonane właściwie, to znaczy właśnie ze stali hartowanej, która zapewni wkrętom maksymalną trwałość, a także odporność nawet na duże obciążenia.

Tym, co zwiększa ich wytrzymałość oraz łatwość pracy jest również to, że gwinty wkrętów hartowanych do betonu są specjalnie ząbkowane.

Dzięki ząbkom montaż wkrętów, nawet w bardzo twardym materiale, nie sprawia większych trudności.

Łączniki do betonu mają też charakterystyczną budowę wkrętów ramowych, dzięki czemu ściśle przylegają do ścianek wykonanego otworu. Zabezpiecza je to przed wysunięciem.

Oczywiście dobrze jest kiedy zakupione wkręty do betonu są ocynkowane, bo to będzie stanowić zabezpieczenie przed niekorzystnym działaniem wilgoci, wody i niekorzystnych warunków atmosferycznych.

Wkręty samowiercące

Ze względu na ich specyfikę, więcej uwagi warto poświęcić wkrętom samowiercącym, które są idealnym rozwiązaniem w przypadku łączenia elementów twardych i grubych.

Tego rodzaju wkręty są produkowane są ze stali węglowej albo stali nierdzewnej A2.

W celu zapobiegania korozjom, ich powierzchnia jest ocynkowana.

Wkręty samowiercące dzieli się na różne typy – pod względem występującego w nich łba.

Są to wtedy samowiercące wkręty z łbem:

• stożkowym,
• walcowym,
• kielichowym,
• podkładkowym,
• 6-kątnym.

Trzeba też wiedzieć, że wkręty samowiercące mogą mieć różną długość – zazwyczaj od 9 do 25 mm – co jest opcją bardzo wygodną, ponieważ pozwala na ich dokładne dopasowanie do rodzaju skręcanych powierzchni (a mówiąc dokładniej – do ich grubości).

Tego rodzaju elementy łączące mogą zostać wyposażone w podkładki i uszczelki, a także mogą posiadać kołnierz dociskowy, który dodatkowo zwiększa siłę nacisku podczas wkręcania.

Wyborów rodzaju wkrętów samowiercących będzie zależny od rodzaju łączonych dzięki nim elementów, ale też od posiadanych narzędzi.

Jest to o tyle ważne, że w zależności od konkretnego rodzaju wkrętu samowiercącego, trzeba użyć do niego odpowiednich sprzętów, to znaczy:

• wkrętaków,
• śrubokrętów
• czy też wkrętarek automatycznych/półautomatycznych.

Bardzo ważne jest zaś to, że wkręty samowiercące znajdą swoje zastosowanie w wielu dziedzinach budownictwa.

Oczywiście szczególnie dobrze sprawdzają się przy konstrukcjach stalowych, które dzięki nim zyskują mocne zabezpieczenie.

Równie świetnie pracuje się z nimi na drewnie i betonie.

Duża różnorodność powierzchni oraz materiałów, na których można je wykorzystać jest największą zaletą.

Często są one polecane do tworzenia różnego rodzaju instalacji. To właśnie dzięki nim można bowiem szybko zdemontować poszczególne ich elementy – dokonując czyszczenia, naprawy czy konserwacji.

Ceny wkrętów budowlanych

Tak jak z wieloma innymi artykułami niezbędnymi w budownictwie i przemyśle, tak i w tym przypadku – ceny poszczególnych typów i modeli mogą się od siebie różnić.

I tak na przykład za wkręty do drewna tarasowe (w ilości 200 sztuk) zapłaci się od 40 do 100 złotych.

Natomiast sto sztuk wkrętów utwardzanych torx (z łbem typu talerzyk) będzie kosztować od 100 do 150 złotych.

Za kilogram wkrętów stalowych samowiercących (w zależności od ich średnicy) zapłaci się zaledwie od kilkunastu do 25 złotych.

Trzeba pamiętać, że ceny poszczególnych wkrętów zależne będą od ich producenta, ale też sposobu ich wykorzystania.

Zawsze nieco tańsze będą wkręty do drewna, nieco droższe wkręty do metalu (które muszą być wykonane z bardziej wytrzymałej stali).

Najdroższe będą zaś wkręty specjalistyczne.

Podsumowanie

Podsumowując, dostępne obecnie na rynku wkręty różnią się od siebie kilkoma istotnymi aspektami.

Przede wszystkim kształtem łba i rodzajem nacięcia.

Ważne są również: materiał ich wykonania, sposób pokrycia i wygląd końcówki.

Parametrami jakie określają wkręty, są zaś ich średnica i długość. To właśnie na takie elementy należy zwrócić uwagę podczas dokonywania zakupów.

Przeznaczenie wkrętów budowlanych może być różnorodne. Stosuje się je do łączenia elementów drewnianych i metalowych, ale też do skręcania rozmaitych materiałów, np. betonu, tworzyw sztucznych, ze stalą albo drewnem.

Aby wszystkie prace przebiegały bezproblemowo, najważniejszy jest zaś dobór odpowiedniego rodzaju wkrętów.