Tynk gliniany: cena, rodzaje i nakładanie tynków [krok po kroku]

Niezbędnym elementem podczas wykańczania wnętrz mieszkań i domów są różnego rodzaju tynki. Wśród nich można wyszczególnić tynki gliniane, które w ostatnich latach zyskują na popularności i są coraz częściej wybierane przez inwestorów w pomieszczeniach. Warto dowiedzieć się nieco więcej na temat specyfiki tynków glinianych, a także zapoznać się z ich głównymi zaletami oraz wadami.

Co to jest tynk gliniany?

Tynk stanowi niezbędny element podczas realizacji prac remontowych związanych ze ścianami oraz sufitami. Jest to główna baza podczas wykonywanych prac na wskazanych powierzchniach. Tynki mają bardzo szerokie możliwości zastosowania. Z powodzeniem stosuje się je zarówno wewnątrz budynków, jak i na zewnątrz nich. Wśród różnych rodzajów tynków używanych w obecnych czasach można wymienić tynk gliniany, którego wykorzystywanie ma szereg pozytywnych aspektów. Przede wszystkim tynk gliniany to produkt o wyjątkowo wysokich parametrach jakościowych. Glina to surowiec, który jest dość łatwo dostępny, dlatego od wieków ten materiał wykorzystywany był podczas budowy obiektów mieszkalnych w różnych wariantach. Glina ma wiele pozytywnych właściwości, które mają szerokie zastosowanie. Materiał ten z powodzeniem może być używany w domach, które są zamieszkałe przez alergików. Oprócz tego glina wykazuje właściwości przeciwgrzybicze oraz antybakteryjne. Wśród głównych zalet jej stosowania można wymienić bardzo dobre magazynowanie ciepła, a także regulowanie poziomu wilgotności wewnątrz pomieszczeń.

Tynk gliniany ma bardzo szerokie możliwości, ponieważ można go stosować zarówno w pomieszczeniach, jak i na zewnątrz budynków. Oprócz tego tynk gliniany doskonale sprawdzi się w przypadku ścian stworzonych z różnych materiałów. Wśród nich można na przykład wymienić:

• pustaki ceramiczne,
• cegły,
• płyty gipsowo-kartonowe,
• klinkier elastyczny.

Zastosowanie gliny w budownictwie na przestrzeni lat było bardzo szerokie. Materiał ten był wykorzystywany do wypełniania ścian oraz konstrukcji w istniejących budynkach, a także do murowania ścian z udziałem zapraw gliniano-wapiennych. Gliną były wypełniane nawet przestrzenie międzylegarowe, które znajdowały się w drewnianych stropach. Aktualnie glina najczęściej stosowana jest w formie tynków, zarówno wewnątrz budynków, jak i na zewnątrz budynków. Gotowy tynk gliniany może być wykorzystywany w układach jednowarstwowych lub wielowarstwowych. Tynk gliniany z powodzeniem może być używany w następujących wariantach:

• tynki wygładzające lub naprawcze na wcześniej stworzonych tynkach lub podłożu, które powstało na bazie takich materiałów jak surowe cegły, pruskie mury lub stropy drewniane,
• tynki na ścianach lub stropach, których głównym celem stosowania jest zastąpienie tynków o charakterze tradycyjnym, czyli tynków gipsowych, wapiennych lub tynków wapienno-cementowych,
• tynki grzewcze, które stanowią jeden z elementów systemów ogrzewania ściennego i mają bardzo korzystnie właściwości termoizolacyjne,
• tynki dekoracyjne, które są stosowane na mineralnych podłożach i pełnią funkcję ozdobną w pomieszczeniach.

Zaprawy gliniane, które są przeznaczone do tworzenia tynków, mogą być tworzone zarówno w sposób przemysłowy, jak i z wykorzystaniem metody rzemieślniczej. W obu procesach uzyskuje się produkty o nieco odmiennych parametrach oraz właściwościach. Dlatego warto dostosować je do swoich potrzeb, a także specyfiki podłoża, na którym mają zostać położone tynki gliniane. W sprzedaży dostępne są produkty w postaci gotowych zapraw tynkarskich lub suchego tynku glinianego, z którego należy przygotować masę samodzielnie. Suchy tynk gliniany łączy się w odpowiednich proporcjach z wodą i dzięki temu powstaje właściwa masa robocza. Proporcje suchej masy i wody podane są w instrukcjach dołączonych do poszczególnych produktów, ponieważ mogą być one między sobą dość odmienne.

Tynk gliniany skład

Tynk gliniany jest jednym z rodzajów zaprawy, która stworzona jest na spoiwie glinianym. W składzie tynku glinianego można również znaleźć pewne dodatkowe substancje, dzięki którym jego właściwości są efektywniejsze. Wśród dodatkowych składników w tynkach glinianych wymienia się między innymi różnego rodzaju kruszywa, spoiwa hydrauliczne lub powietrzne, lekkie wypełniacze, a także włókna organiczne.

Stosowanie takiego materiału jak glina ma szereg korzystnych aspektów, dlatego jej wykorzystywanie staje się coraz bardziej popularne wśród osób decydujących się na budowę różnego rodzaju obiektów mieszkalnych.

Glina należy do ilastych skał osadowych. W jej składzie można znaleźć przede wszystkim materiały ilaste, ale także kwarc, skalenie oraz substancje koloidalne. Oprócz tego w glinie bardzo często występują również fragmenty innych skał oraz wszelkiego rodzaju substancje organiczne. Wśród nich można wymienić na przykład korzenie lub humus. Glinę z powodzeniem stosuje się podczas tworzenia tynków, ale także innych materiałów budowlanych, które są wykorzystywane na różnych etapach budowy. Materiał tego rodzaju może być używany zarówno z zastosowaniem metody rzemieślniczej, jak i przemysłowej. W przypadku metody przemysłowej używa się wcześniej przygotowany produkt, który gotowy jest do nałożenia podczas wykonywania prac budowlanych. Wykorzystanie poszczególnych metod może mieć znaczący wpływ na uzyskiwane parametry tynków glinianych, a także ich właściwości. Dlatego warto na ten aspekt zwrócić szczególną uwagę podczas planowania prac niezbędnych do wykonania na poszczególnych etapach budowy.

Podczas wszelkich prac budowlanych nie jest wykorzystywana czysta glina, a tak zwana glina budowlana. Jest to surowiec, który stosuje się do produkowania wszelkiego rodzaju glinianych materiałów budowlanych. Wśród nich oprócz tynków można również wymienić inne produkty, które są stosowane na konkretnych etapach budowy. Tynkarska zaprawa gliniana najczęściej złożona jest ze standardowej gliny budowlanej wraz z wybranymi dodatkami. Są to przede wszystkim różne drobnoziarniste substancje, do których mogą być także dodane mikrowłókna. Standardowo gęstość objętościowa powstałej suchej masy nie przekracza tysiąca dwustu kilogramów na metr sześcienny. W tym przypadku można mówić o tynkach glinianych. W klasycznych tynkach glinianych jedynie glina stanowi funkcję spoiwa i jest ono wystarczające do efektywnego nakładania tynków. Jednak w sprzedaży można również znaleźć tak zwane glinowe zaprawy tynkarskie stabilizowane. Można w nich znaleźć również inne substancje dodatkowe, oprócz standardowo występującej gliny. Wśród nich można wymienić organiczne lub mineralne spoiwa, a także takie dodatki jak gips, wapno, cement lub metylocelulozę. W tym przypadku szerokie zastosowanie mają także pozostałe dodatki o charakterze stabilizującym, takie jak piasek, paździerze lniane lub sieczka ze słomy. Niektóre substancje dodatkowe, które stanowią jedne ze składników tynków glinianych, mogą ciężko rozpuszczać się w wodzie. Dlatego ilość poszczególnych składników powinna być jasno określona. Dzięki temu możliwe będzie uzyskanie zaprawy tynkarskiej o pożądanych parametrach, którą będzie można w efektywny sposób wykorzystywać.

Tynk gliniany rodzaje

W sprzedaży można znaleźć dość zróżnicowane rodzaje tynków glinianych. Klasyfikuje się je przede wszystkim ze względu na konkretne właściwości, ale także liczbę warstw zaprawy. Dzięki osiągnięciu poszczególnych parametrów możliwe jest kładzenie tynków w dość zróżnicowanych warunkach. Biorąc pod uwagę kryterium właściwości produktów, możliwe jest wyróżnienie następujących tynków glinianych:

1. Tynki zwykłe, które są stosowane bez specjalnych dodatków. Zazwyczaj są one nakładane w formie jednej warstwy, jednak możliwe jest również nałożenie ich wielowarstwowo, jeśli istnieje taka konieczność. Z klasycznych tynków glinianych możliwe jest także uzyskanie tynków o charakterze dekoracyjnym. W takich przypadkach najczęściej zastosowanie mają dodatkowe pigmenty, które dodaje się do powstałej masy. Oprócz tego istotny jest również sam sposób nakładania tynków, ponieważ dzięki niemu możliwe jest uzyskanie wielu rodzajów tynków o charakterze dekoracyjnym. Wśród nich można na przykład wymienić często spotykany tynk strukturalny typu baranek.
2. Tynki tradycyjne szlachetne, które charakteryzują się specjalnymi właściwościami. Podczas ich wytwarzania wykorzystuje się szlachetne zaprawy, takie jak na przykład biały cement oraz kruszywa, takie jak marmur. Oprócz tego do tynków tradycyjnych szlachetnych bardzo często dodaje się także dodatkowe pigmenty, podobnie jak ma to miejsce w przypadku tynków zwykłych. Dzięki temu możliwe jest uzyskanie bardziej dekoracyjnych walorów stosowanych produktów. Wykorzystanie poszczególnych technik sprawia, że na tynku możliwe jest powstanie takich efektów jak freski, stiuki lub sztablatury.
3. Tynki specjalne, które mogą charakteryzować się dodatkowymi właściwościami. W pozytywny sposób wpływają one na jakość codziennego użytkowania tynków, dlatego w niektórych sytuacjach warto się nad nimi w szczególny sposób zastanowić. Tynki specjalne mogą wykazywać następujące działanie:
   • wyciszające, co sprawia, że mogą w pozytywny sposób wpływać na akustykę we wnętrzach,
   • rentgenowskie, dzięki czemu idealnie sprawdzą się w pomieszczeniach, w których pracują aparaty rentgenowskie,
   • ekranujące, czyli umożliwiające przemieszczanie się fal radiowych,
   • magnetyczne, co sprawia, że można na nich bez większych problemów stosować magnesy,
   • sportowe, które przeznaczone są do obiektów sportowych.

Rodzaje tynków można również klasyfikować ze względu na ilość warstw zaprawy, która jest niezbędna do położenia w poszczególnych warunkach. Ze względu na liczbę warstw zaprawy można wyróżnić następujące tynki:

1. Tynki jednowarstwowe, które są przeznaczone do położenia bezpośrednio na surowe podłoże. Dlatego są one również nazywane tynkami surowymi. Najczęściej mają one zastosowanie podczas tynkowania piwnic, pomieszczeń gospodarczych, a także strychów. Jednowarstwowe tynki mogą mieć różną grubość, jednak zazwyczaj powierzchnie otynkowane jeden raz są dość szorstkie, co w dużej mierze wynika z rodzaju zastosowanej metody.
2. Tynki dwuwarstwowe, które składają się z dwóch warstw. Wśród nich wymienia się warstwę obrzutki oraz warstwę górną, inaczej nazywaną narzutową. Dzięki obrzutce warstwa górna ma lepszą przyczepność, co jest uznawane za dodatkową zaletę takiego rozwiązania. Najczęściej obrzutka ma grubość od trzech do pięciu milimetrów i jest to wartość optymalna. Jeśli obrzutka odpowiednio stwardnieje, to możliwe jest nałożenie kolejnej warstwy tynku. Warstwa narzutowa może mieć grubość sięgającą nawet do półtora centymetra. Nadmierną ilość masy tynkarskiej można bez większych problemów ściągnąć, jeśli jest nierówna lub jest jej zbyt dużo.
3. Tynki trójwarstwowe, które złożone są z trzech warstw. Jest to warstwa obrzutowa, narzutowa, a także warstwa gładzi. Najbardziej zewnętrzna warstwa, czyli gładź, stanowi gwarancję wyjątkowej gładkości powstającej powierzchni. Dzięki temu ściana jest przygotowana bezpośrednio do malowania lub zastosowania na niej innych elementów ozdobnych, takich jak na przykład tynki dekoracyjne. Gładź powinna mieć grubość od ośmiu do nawet piętnastu milimetrów i stosuje się ją na wcześniej przeschniętą ścianę.

Parametry tynków glinianych wewnętrznych i zewnętrznych

W sprzedaży szeroko dostępne są tynki gliniane przeznaczone do stosowania wewnątrz budynków oraz w poszczególnych przypadkach na zewnątrz obiektów mieszkalnych. Mają one bardzo korzystne parametry, dzięki którym ich stosowanie charakteryzuje się tak wysokim poziomem efektywności.

Parametry tynków glinianych odnoszą się przede wszystkim do cech związanych z wytrzymałością tego rodzaju materiałów, ale także ich działaniem wilgotnościowym. Wilgoć z powietrza jest w doskonały sposób wchłaniana przez tynki, co sprawia, że jest zapewniona jej idealna absorpcja.

Oprócz tego tynki gliniane charakteryzują się dość wysokim poziomem dyfuzyjności, a także przewodności kapilarnej. Wysoki skurcz przy wysychaniu oraz bardzo mocna siła wiązania sprawiają, że tynki gliniane mają silną przyczepność w stanie plastycznym. Dzięki temu zmniejszone jest ryzyko odpadania tynków. Tynki gliniane mają również dość niską odporność na ściskanie oraz zginanie, co sprawia, że mogą nie być trwałe podczas kontaktu z dość zróżnicowanymi czynnikami mechanicznymi.

Połączenie poszczególnych właściwości tynków glinianych sprawia, że idealnie sprawdzają się one wewnątrz różnych pomieszczeń. Mają one także ograniczone możliwości zastosowania na zewnątrz budynków.

Tynki gliniane mają doskonałą zdolność sorpcji wilgoci z powietrza, co w pozytywny sposób wpływa na mikroklimat obecny w domu lub mieszkaniu. Brak odporności na duży poziom wilgotności we wnętrzach związany jest przede wszystkim z procesem schnięcia rozrobionej masy, która została położona w postaci świeżej zaprawy tynkarskiej. Podczas schnięcia usuwany jest z niej nadmiar wody, dzięki czemu tynk twardnieje. Jednak po ponownym zmieszaniu twardniejącej zaprawy z wodą możliwe jest jej uplastycznienie oraz nałożenie na nowo lub wykonanie niezbędnych poprawek.

Dzięki temu wśród głównych zalet stosowania takich tynków można wyszczególnić nieograniczoność czasu zużycia oraz obróbki, co ma zastosowanie przede wszystkim wewnątrz pomieszczeń, gdzie ściany nie są narażone na działanie czynników atmosferycznych, które mogą powodować uplastycznianie się masy. Dlatego tynki gliniane mogą być stosowane na zewnątrz jedynie w miejscach, które będą w odpowiedni sposób zabezpieczone przez negatywnym wpływem czynników atmosferycznych, które mogą mieć bezpośredni związek z ich niszczeniem.

Parametry wytrzymałościowe tynków mogą być względem siebie dość zróżnicowane, co wynika z zastosowania różnych produktów. Standardowo tynki gliniane nie mają zbyt dużej odporności na ściskanie, co sprawia, że nie są za bardzo trwałe i odporne na działanie wszelkiego rodzaju uszkodzeń mechanicznych. Dlatego nie powinny być stosowane w miejscach, które są bardzo narażone na występowanie wszelkich uszkodzeń. Z tego powodu są one częściej stosowane jako tynki dekoracyjne w pomieszczeniach, które nie są w intensywny sposób eksploatowane.

Jednak jeśli ktoś ma takie indywidualne preferencje, to tynki gliniane można również wykorzystywać w miejscach, które mają intensywniejsze obciążenie. Wśród nich można wymienić klatki schodowe, a także korytarze. Jednak decyzja każdorazowo należy do inwestora oraz jego indywidualnych preferencji w tym zakresie. Tynki gliniane można stosować w pomieszczeniach o podwyższonym poziomie wilgoci, ponieważ w doskonały sposób ją wchłaniają. Jednak nie powinno się ich używać w miejscach, które są narażone na działanie wody rozbryzgowej. Dlatego z całą pewnością można stwierdzić, iż mają one ograniczone możliwości stosowania ich na zewnątrz budynków mieszkalnych.

Wśród głównych cech tynków z gliny można wymienić także zdolność do kapilarnego transportu wilgoci. Ten parametr może mieć bezpośredni związek z ograniczeniem stosowania tego rodzaju tynków, jednak może mieć on również pewne korzystne aspekty.

Wśród nich można na przykład wymienić wpływ na tworzenie przyjemnego mikroklimatu w domu lub mieszkaniu, co na pewno w bezpośredni sposób łączy się z komfortem codziennego funkcjonowania. Dlatego warto na ten aspekt zwrócić szczególną uwagę. Dzięki wykorzystaniu tynków glinianych we wnętrzach możliwe jest zmniejszanie wilgotności względnej w poszczególnych pomieszczeniach. Tynki gliniane krótkotrwale magazynują nadmiar wilgoci, który powstał na skutek takich działań jak gotowanie, zmywanie, ogrzewanie, a następnie ponownie oddają go do atmosfery.

Tynk gliniany zalety

Stosowanie we wnętrzach pomieszczeń mieszkalnych tynku glinianego ma szereg zalet.

• Regulacja temperatury i wilgotności. Wśród zalet tynków gipsowych można przede wszystkim wymienić wywieranie wpływu na temperaturę oraz poziom wilgotności wewnątrz pomieszczeń. Jest to w dużej mierze możliwe dzięki zdolności wchłaniania nadmiaru wilgoci przez tynki gliniane, a następnie jej oddawania do otoczenia. Oprócz tego tynki gliniane wchłaniają również pewne substancje toksyczne, które znajdują się w pomieszczeniach. Wśród nich można na przykład wyszczególnić dym papierosowy. Ściany pokryte tynkami glinianymi charakteryzują się dość wysoką odpornością na występowanie grzybów oraz pleśni, które mają negatywny wpływ na zdrowie każdego człowieka. Jednak aspekt ten ma szczególne znaczenie w przypadku alergików, dlatego warto na niego zwrócić szczególną uwagę.
• Wpływ na akustykę pomieszczeń. Kolejną zaletą stosowania tynków glinianych wewnątrz pomieszczeń bez wątpienia jest doskonały wpływ na akustykę. Mieszanka gliny i piasku dość dobrze pochłania dźwięki, co sprawia, że nie roznoszą się one aż tak bardzo wewnątrz lokalu mieszkalnego. Ma to bezpośredni wpływ na komfort codziennego funkcjonowania podczas zamieszkiwania domu. Dzięki zastosowaniu tych tynków możliwe jest także zmniejszenie poziomu hałasu, który pochodzi z zewnątrz lub z lokali sąsiadujących, jeśli chodzi o mieszkania położone obok siebie.
• Właściwości antystatyczne. Mieszanina gliny i piasku, która zawarta jest w tynkach glinianych, tworzy na ścianach wewnątrz pomieszczeń doskonałą warstwę antystatyczną. Aspekt ten jest w bezpośredni sposób powiązany ze zmniejszonym odkładaniem się kurzu oraz brudu na ścianach, co ma szereg zalet. Dzięki temu nie ma konieczności tak częstego odnawiania ścian, co może mieć miejsce w przypadku zastosowania innych rodzajów tynków. Jednak warto zwrócić szczególną uwagę na fakt, iż antystatyczność może ulec zmniejszeniu, jeśli zastosowany zostanie tynk gliniany wraz z różnymi dodatkami, takimi jak na przykład cement.
• Wiele zastosowań. Wśród różnych zalet korzystania z tych tynków można także wymienić dość szerokie spektrum zastosowania. Tynki tego rodzaju z powodzeniem można stosować we wnętrzach o różnym charakterze, a także w poszczególnych przypadkach na zewnątrz lokali mieszkalnych. Warto podkreślić, że tynki gliniane bez większych problemów mogą być wykorzystywane w pomieszczeniach o podwyższonym poziomie wilgoci na co dzień. Wśród nich można na przykład wymienić kuchnie lub łazienki. Nie powinno się ich stosować w pomieszczeniach narażonych na zbyt duże działanie wody i wilgoci, ponieważ może okazać się nietrwały. Dlatego ograniczone są możliwości jego zastosowania na zewnątrz domu jednorodzinnego.
• Możliwość uzyskania ciekawej struktury. Dzięki zastosowaniu tynku glinianego możliwe jest uzyskanie na ścianach dość zróżnicowanych struktur, co jest zdecydowaną zaletą takiego rozwiązania. Dzięki temu możliwe jest dostosowanie tynku do swoich indywidualnych preferencji oraz gustu, a także specyfiki pomieszczenia, w którym ma się znajdować dana forma. Oprócz tego możliwe jest również uzyskanie idealnie gładkiej struktury. Jednak w tym przypadku warto postawić na zastosowanie gotowych gładzi glinianych, które umożliwiają bardzo szybkie i sprawne uzyskanie gładkich ścian.
• Możliwość malowania. Tynki gliniane, tak jak większość pozostałych tynków, mogą być bez większych problemów malowane farbami. Najlepszym rozwiązaniem będzie wykorzystanie naturalnych farb, które nie wchodzą w żadne interakcje z gliną. Oprócz tego w sprzedaży można znaleźć specjalne farby przeznaczone do tynku glinianego, które idealnie z nimi współgrają. Jednak farby tego rodzaju są droższe od tradycyjnych, dlatego nie są zbyt często wybierane przez klientów. Na tynkach glinianych możliwe jest także układanie płytek ceramicznych. W tym przypadku nie ma konieczności nakładania dodatkowej warstwy gładzi, ponieważ klej lepiej będzie trzymał na powierzchni, która jest chropowata.
• Długi czas ich schnięcia. Kolejną zaletą jest dość długi czas ich schnięcia. Dzięki temu możliwe jest bardzo dokładne formowanie powierzchni, a także jej wyrównywanie. Oprócz tego wolne wysychanie tynków ułatwia również tworzenie różnego rodzaju warstw dekoracyjnych na ścianach. Mogą one występować na przykład w formie ozdobnych elementów, które są wklejane wprost w świeżą warstwę tynku.
• Łatwość nakładania. Tynki gliniane charakteryzują się wyjątkowo wysokim poziomem funkcjonalności podczas ich nakładania. W świeżej warstwie tynku z łatwością można żłobić, co jest zdecydowaną zaletą podczas realizacji prac wykończeniowych wewnątrz domu lub mieszkania. Oprócz tego możliwe jest ponowne wykorzystywanie masy, co ogranicza jej straty. Masa po ponownym połączeniu z wodą staje się elastyczna i możliwe jest jej nałożenie na ścianę. Ma to szczególne możliwości zastosowania przede wszystkim podczas wprowadzania zmian w już wykończonym obiekcie mieszkalnym, czyli na przykład zmian w instalacji elektrycznej.
• Wiele kolorów. Aktualnie możliwy jest także zakup kolorowych tynków. Są one barwione już na etapie procesu produkcji, dlatego barwienie charakteryzuje się niezwykle wysokim poziomem trwałości. Jednak w tym przypadku warto pamiętać, aby nie dodawać zbyt dużej ilości barwnika do masy. Może to powodować problemy z jej spoistością. Barwiony tynk stanowi fantastyczny element dekoracyjny wewnątrz pomieszczeń i nie jest konieczne jego dodatkowe malowanie.

Tynk gliniany wady

Stosowanie tynku glinianego ma również pewne wady, na które warto zwrócić uwagę przed zdecydowaniem się na ten rodzaj tynków.

• Zmniejszona wytrzymałość. Wśród głównych wad tynków z gliny można przede wszystkim wymienić to, że tynk ten ma zmniejszoną wytrzymałość, jeśli porównuje się ją do innych rodzajów tynków. Ekologiczne tynki gliniane nie są za bardzo odporne na działanie czynników zewnętrznych, takich jak na przykład uszkodzenia mechaniczne. Dlatego nie powinno się ich stosować we wszystkich pomieszczeniach, które są nadmiernie narażone na występowanie uszkodzeń. Wśród nich można na przykład wymienić warsztaty oraz garaże. W przypadku tego rodzaju pomieszczeń warto w szczególny sposób zadbać o wzmocnienie kładzionych tynków.
• Trudność z precyzyjnym nakładaniem . Kolejną wadą może być trudność z ich precyzyjnym nakładaniem. Dotyczy to w szczególności narożników, które powinny mieć wykonane precyzyjny kąt dziewięćdziesięciu stopni. Ich realizacja może być dość skomplikowana, dlatego podczas prac budowlanych warto postawić na wyspecjalizowaną ekipę, która ma odpowiednie doświadczenie w tego typu zadaniach.
• Wyższa cena. Wśród głównych wad stosowania tych tynków wewnątrz pomieszczeń można również wymienić wyższy koszt niż ma to miejsce w przypadku tradycyjnych tynków. Dotyczy to zarówno kosztów materiałów, jak i kosztów robocizny. Koszt tynkowania może być zmniejszony jedynie w przypadku samodzielnej realizacji całego procesu, co nie jest rozwiązaniem polecanym dla każdego człowieka. Oprócz tego gotowe suche masy gliniane także są droższe niż ich tradycyjne odpowiedniki. Warto na ten aspekt zwrócić szczególną uwagę.

Ile kosztuje tynk gliniany?

Zastosowanie tynków glinianych wewnątrz budynków to bardzo konkurencyjne rozwiązanie. Ekologiczne tynki gliniane są dość ciężkie, jeśli się je porównuje do tynków o tradycyjnym charakterze.

W celu osiągnięcia optymalnych efektów może być konieczne nawet położenie warstwy 2 cm tynku glinianego na ścianie. Taka warstwa położona na jednym metrze kwadratowym ściany może osiągnąć wagę nawet do 30 kg, co jest dość dużym ciężarem.

Jednak mimo konieczności stosowania dużej ilości materiału koszty tynków glinianych nie są zbyt duże. Standardowa cena za nałożenie tynku glinianego na ściany waha się od 50 do stu 150 zł za 1m2.

Cena uwzględnia od razu materiały oraz robociznę, jednak wciąż zależna jest od różnych czynników. Wśród nich można na przykład wymienić region Polski, na którego obszarze mają być realizowane prace budowlane. Cena położenia tynków może być w znaczący sposób zmniejszona, jeśli proces zostanie wykonany w samodzielny sposób przez inwestora, co jest możliwe, jednak dość pracochłonne.

Nakładanie tynku glinianego krok po kroku

1. Pierwszym etapem nakładania tynku glinianego jest odpowiednie przygotowanie podłoża. Ekologiczne tynki gliniane bez większych problemów mogą być kładzione na dość zróżnicowanych podłożach. Wśród nich można wymienić pustaki, cegły, a także powierzchnie drewniane i betonowe. Warto zadbać o to, aby powierzchnia, na której ma zostać położony tynk gliniany, była wolna od wszelkich zanieczyszczeń oraz zabrudzeń, a w szczególności tłustych plam. Warto ją również podrównać, jeśli znajdują się na niej bardzo duże nierówności. Najlepszym rozwiązaniem będzie odtłuszczenie ścian przed tynkowaniem gliną. Dzięki temu będzie zapewniona lepsza przyczepność masie, co ma dość duży wpływ na ostateczny efekt. Oprócz tego warto również zadbać o odpowiednie zagruntowanie ścian, co sprawi, że tynk lepiej będzie się wiązał z powierzchnią ściany. Do tego celu można zastosować na przykład tradycyjne mydło malarskie.
2. Kolejnym etapem całego procesu jest nakładanie tynku w poszczególnych warstwach. Zazwyczaj na ścianach kładzie się dwie lub trzy warstwy tego rodzaju tynków, ponieważ jest to optymalne rozwiązanie. Na początku należy zrobić tak zwaną obrzutkę tynkiem, która powinna mieć grubość od jednego do trzech milimetrów. Nie trzeba jej wyrównywać, ponieważ jest to specjalna baza podkładowa pod kolejne warstwy. Dzięki nierównościom kolejne warstwy tynku mogą być lepiej związane z podłożem, co jest zdecydowaną zaletą takiego rozwiązania. Wykonana obrzutka tynkiem powinna dobrze wyschnąć. Po tym możliwe będzie naniesienie kolejnej warstwy lub warstw tynku. Grubość jednej warstwy tynku glinianego zazwyczaj waha się od jednego do dwóch centymetrów. W przypadku zastosowania tynku o większej grubości na ścianie możliwe jest jej nadmierne pękanie, czego warto unikać.
3. Ostatnim etapem nakładania tynku glinianego jest ich ostateczne wykańczanie, co możliwe jest na dość zróżnicowane sposoby. Świeży tynk można w odpowiedni sposób wygładzić, co sprawi, że powstanie gładka powierzchnia. Bez większych problemów można ją pomalować różnymi rodzajami farb, jednak warto stawiać na te naturalne, które nie wchodzą w żadne interakcje z gliną. Oprócz tego możliwe jest dowolne formowanie świeżego tynku oraz nadawanie mu preferowanych kształtów. Jest to dość łatwe zadanie, ponieważ świeży tyk gliniany jest bardzo plastyczny i z łatwością poddaje się formowaniu. Możliwe jest również zastosowanie na ścianach barwionych mas glinianych, które same w sobie we wnętrzach będą stanowiły fantastyczną dekorację. Barwniki można dodawać w samodzielny sposób do tworzonej masy i dzięki temu można w dowolny sposób kształtować jej ostateczny kolor. Tynki gliniane mogą być wykańczane na bardzo wiele zróżnicowanych sposobów, dlatego ich ostateczny kształt powinien być dobrze dopasowany do indywidualnych preferencji oraz gustu, a także specyfiki wnętrza, w którym będzie się znajdować.