Podmurówka betonowa: rodzaje, konstrukcja, cena i montaż podmurówki

Wykonanie ogrodzenia domu w sposób nierozerwalny wiąże się z budową domu całorocznego lub letniskowego. Ze względu na wysokie koszty inwestycji warto ją dobrze przemyśleć i zaplanować tak, aby ogrodzenie było trwałe, ekonomiczne na etapie budowy oraz dalszego utrzymania przez lata, funkcjonalne a przy tym estetyczne. Jednym z najważniejszych czynników mających wpływ na walory ogrodzenia ma podmurówka. Czy zawsze trzeba ją stosować? Jakie są zalety i wady podmurówek? Czy kupić gotowy produkt, czy też wykonać podmurówkę samodzielnie? Problemów i pytań jest znacznie więcej. Tak więc spróbujmy się z nimi zmierzyć.

Definicja techniczna podmurówki

W słowniku podmurówkę definiuje się jako “płytki fundament z kamienia, cegły lub betonu, na którym się coś buduje” (Słownik języka polskiego red. W. Doroszewski). W języku budowlanym mianem podmurówki określa się najczęściej bazę pod ogrodzenie. Jednak nie należy podmurówek kojarzyć wyłącznie z ogrodzeniami. Są to także niezwykle istotne elementy konstrukcyjne elewacji budynku. Zadaniem podmurówki jest ochrona budynku przed:

• deszczem i wilgocią przenikającą z ziemi,
• długo zalegającym śniegiem,
• zbyt wybujałą roślinnością.

Podmurówka budynku wzmacnia konstrukcję, podnosi jej odporność na uszkodzenia mechaniczne i oddziaływanie warunków klimatycznych.

Podmurówki budynków, zwane także cokołami opasują obiekt dookoła. Ich wysokość to nie więcej niż pół metra. Aby podmurówka spełniła funkcje ochronne jej wysokość nie powinna być niższa, niż 25 cm. Poniżej tej wartości podmurówki mają walor jedynie estetyczny. Oczywiście dzieje się tak pod warunkiem, że są dobrze wykonane i rzeczywiście zdobią. Cokoły o małej wysokości nie mają żadnego znaczenia dla wzmocnienia konstrukcji, więc jeśli nie mają być spójnym z całością elementem aranżacji obiektu, to lepiej w ogóle z nich zrezygnować, bo tak naprawdę do niczego się nie przydadzą.

Co to jest podmurówka betonowa?

Podmurówka betonowa ogrodzenia lub budynku zapewnia stabilność i nośność konstrukcji. Betonowe podmurówki są długimi pasami niskiego muru wykonanego z betonu, na którym montuje się ogrodzenie lub które opasując budynek wzmacniają jego konstrukcję.

Gdzie stosuje się podmurówki betonowe?

Podmurówki betonowe stosuje się w budynkach oraz w ogrodzeniach. W każdym projekcie budynku przewidziane jest wykonanie podmurówki. Czy każde ogrodzenie wymaga zastosowania takiego rozwiązania? Oczywiście, nie, ale są typy ogrodzeń, które bez betonowej podmurówki nie tylko nie spełnią swojej funkcji, ale mogą stać się zagrożeniem dla użytkowników.

Generalnie podmurówki z betonu nie wymagają ogrodzenia panelowe. Lekkie konstrukcje można umieścić na słupkach, które nie wymagają solidnej bazy. Jednak ze względu na zalety podmurówki betonowej również w takich przypadkach warto przemyśleć jej zastosowanie. Już choćby sam fakt przedłużenia czasu użytkowania ogrodzenia przemawia za montażem płotu na betonowym cokole.

Jakie funkcje pełni podmurówka betonowa?

Wiemy już, że w przypadku budowli podmurówki betonowe decydują o ochronie przed wilgocią, roślinnością, śniegiem. Poza tym stanowią ważny element wzmocnienia konstrukcji oraz mają znaczenie dla wyglądu budynku i otoczenia. Dla ogrodzenia betonowe podmurówki są podstawą, cokołem, bazą – fundamentem, bez którego ogrodzenie w większości przypadków nie ma racji bytu. Podmurówki podtrzymują, stabilizują, wzmacniają.

Ponadto podmurówki betonowe w ogrodzeniu:

• łączą w całość poszczególne elementy ogrodzenia,
• chronią ogrodzenie przed podmyciem,
• uniemożliwiają podkopy zwierzętom oraz ludziom (np. złodziejom); każdy posiadacz psów wie, jakim problemem są zwierzęta podkopujące się pod ogrodzeniem w celu ucieczki z posesji, lub przeciwnie – wdarcia się na jej teren; betonowa wylewka skutecznie zatrzyma najbardziej aktywnego psa,
• stabilizują konstrukcję przy silnym wietrze,
• są barierą dla niepożądanej roślinności, np. chwastów z sąsiedniej posesji.

Konstrukcja podmurówki budynku

W budynkach spotykamy dwa typy podmurówek:

• cofnięte,
• wysunięte.

Podmurówki cofnięte spotyka się najczęściej. Są one nieco ukryte pod wierzchnią warstwą elewacji. Bardzo skutecznie chronią budynek przed wilgocią. Podmurówki wysunięte wymagają ogromnej precyzji wykonania w miejscu łączenia cokołu z resztą elewacji. Niedbałe połączenie skutkować będzie wdzieraniem się wilgoci w elewację i dalej w ściany budynku.

Podmurówka budynku w roli ozdoby

Aby cokół budynku pełnił funkcję ozdoby warto zapoznać się z możliwościami zastosowania różnorodnych materiałów wykończeniowych, które stosuje się do obudowy i wykańczania tego elementu. Oto kilka najczęściej stosowanych materiałów:

1. Klinkier. Płytki klinkierowe produkowane są w różnych kolorach. Imitują wygląd cegły klinkierowej. Są łatwe w montażu, trwałe, a przy tym jest to rozwiązanie korzystne cenowo.
   Staranne obłożenie podmurówki płytkami klinkierowymi daje możliwość uzyskania wyjątkowych efektów aranżacyjnych za niewygórowaną cenę. Można także użyć cegły klinkierowej. Zarówno cegła jak i płytki z klinkieru nie wymagają żadnych zabiegów konserwacyjnych.
2. Płyty betonowe. Rozwiązanie doskonałe – bardzo wytrzymałe, łatwe w montażu i wyjątkowo ekonomiczne. Gotowe prefabrykowane płyty betonowe mają wiele odmian kolorystycznych i fakturowych, co można wykorzystać w ciekawych połączeniach z innymi elementami konstrukcji, również ogrodzenia. Poleca się je głównie ze względu na niskie koszty.
3. Tynk cienkowarstwowy. Wygląda szlachetnie, daje efekt perfekcyjnego dopracowania szczegółów. O ile, rzecz jasna, jest dobrze położony. Rozwiązanie bardzo tanie. Wielu użytkowników z upływem lat psuje efekt pierwotny pokrywając tynk cienkowarstwowy kolejnymi warstwami farby. To psuje efekt. Tynk traci na wyrazistości, co przekłada się na zaburzenie estetyki.
4. Tynki mozaikowe. Bardzo lekkie, łatwe w montażu, w różnych wariantach kolorystycznych. Powstają z połączenia kruszywa z żywicami akrylowymi. Bardzo odporne na uszkodzenia, niepodatne na działanie wilgoci. Mozaiki dają niezłe efekty wizualne.
5. Kamień naturalny. Obkładanie podmurówki kamieniem naturalnym to wyższa półka technologiczna i cenowa. Do montażu stosuje się płyty kamienne, np. z granitu, marmuru, sjenitu, czy  piaskowca, które wcześniej zostały zaimpregnowane. Impregnacja stanowi ochronę przed działaniem wilgoci, mrozu oraz promieni słonecznych. Rozwiązanie dla zamożnych, którzy lubią wyróżniać się z tłumu rozwiązaniami wyjątkowo estetycznymi.
6. Farba elewacyjna. Najprostsze i najtańsze rozwiązanie. Farby mają nieskończoną paletę barw – można je dowolnie dobierać i komponować z resztą budynku oraz z otoczeniem. Kładzie się je bezpośrednio na beton. Nowoczesne farby mają domieszki składników wzmacniających odporność na warunki klimatyczne, głównie działanie wilgoci oraz chroniące przed zabrudzeniami, a dokładnie rzecz biorąc ułatwiające usuwanie takowych, gdy się pojawią.

Budowa ogrodzenia – od czego zacząć?

Zanim wylejemy podmurówkę lub wykonamy ją z gotowych płyt prefabrykowanych przygotujmy się do tego we właściwy sposób. Po pierwsze należy sprawdzić miejscowe plany zagospodarowania oraz przepisy prawa budowlanego traktujące o wznoszeniu ogrodzeń. Dowolność może nas drogo kosztować, z nakazem rozbiórki włącznie. Najważniejsze jest wyliczenie odległości ogrodzenia od drogi publicznej oraz określenie minimalnego odsunięcia od granicy działki i dostosowanie wysokości, przezierności, koloru ogrodzenia do zapisów w planie zagospodarowania. Warto skierować się do siedziby gminy i zapytać miejscowego architekta o wyznaczniki ogrodzeń, które narzuca miejscowe prawo. Czasem są to ograniczenia wysokości oraz przezierności, co oznacza w praktyce niemożność wzniesienia wysokiego, litego muru czy innego ogrodzenia, które zasłania budynek.

Po drugie wytyczmy zarys ogrodzenia. Jeśli jest ono na planie, to przenieśmy układ ogrodzenia na teren działki oznaczając jego oś palikami i kolorowymi taśmami.

Po trzecie wytyczmy oś pod podmurówkę. To nic innego, jak dokładne wytycznie ułożenia podmurówki, rozstawienia słupków uwzględniające rozmiar przęseł, furtek i bram.

Mając już odpowiedni zasób wiedzy i wytyczony teren działania można przystąpić do budowy podmurówki. Pozostaje jeszcze decyzja o rodzaju i parametrach podmurówki.

Kiedy warto wykonać podmurówkę betonową, a kiedy nie jest to konieczne

Wylewkę betonową musimy wykonać wówczas, gdy zamierzamy wznieść ogrodzenie bardzo solidne, masywne, ciężkie. Do takich zaliczają się ogrodzenia wykonane z:

• Muru,
• Przęseł betonowych,
• Kutego żelaza,
• Gabionów,
• Szerokich, grubych desek,
• Pełnych przęseł z metalu, szkła, włókna węglowego.

Pełne przęsła nie zawsze są ciężkie, ale stawiają znaczny opór ruchom powietrza, więc montować je należy na solidnej podstawie.

Wylewkę warto także wykonać przy budowie lżejszego ogrodzenia, jeśli chcemy chronić posesję przed:

• Intruzami z zewnątrz (solidna konstrukcja jest trudna do sforsowania),
• Wizytami zwierząt podkopującymi ogrodzenie,
• Ucieczkami naszych domowych zwierząt, np. psów,
• Podmyciem przez wody spływające z wyższych terenów podczas deszczu lub roztopów,
• Kradzieżą przęseł – zamontowanie na podmurówce chroni je bardziej, niż przytwierdzenie wyłącznie do słupków,
• Rozrastaniem się niepożądanej roślinności (chwastów, trawy z sąsiedztwa).

Dodatkowo podmurówka poprawia estetykę, porządkuje przestrzeń. Ogrodzenie bez podmurówki powinni mieć wszyscy użytkownicy, którzy budując lekkie ogrodzenie z siatki lub paneli nie muszą zapewnić sobie bezpieczeństwa we wszystkich wymienionych powyżej przypadkach. Najczęściej stosuje się tę metodę do ogradzania bardzo rozległych działek. Jest to ekonomiczne i wpisuje się w przyjazne traktowanie ekosystemu jako całości. Pod ogrodzeniem bez podmurówki swobodnie przechodzić mogą drobne ssaki (jeże, dzikie króliki), płazy czy gady, a i roślinność bez przeszkód może przekraczać granice działek.

Z czego wykonuje się podmurówki?

Podmurówki najczęściej wykonuje się z betonu:

• Lanego w formie fundamentu,
• Prefabrykowanego w postaci tak zwanych desek betonowych,
• W postaci bloczków.

Podmurówki lane, zwane fundamentem monolitycznym mają dużo zalet, choć są najtrudniejsze w wykonaniu. Są to konstrukcje nienasiąkliwe, o znacznej odporności na ściskanie, bardzo stabilne – polecane wszędzie tam, gdzie jest niejednorodne podłoże.

Deski betonowe to prefabrykowane elementy o różnej długości, szerokości i wysokości. Komplet elementów prefabrykowanych składa się z desek oraz łączników. Łączniki produkuje się w kształcie litery H w trzech rodzajach związanych z odmiennymi funkcjami:

1. Łączniki do słupków pośrednich (osadza się w nich słupki podtrzymujące przęsła),
2. Łączniki narożne (tworzą rogi na styku dwóch boków działki),
3. Łączniki końcowe (montuje się je na końcu ogrodzenia, np. przy furtkach czy bramach).

Podmurówki budowane z bloczków betonowych to bardzo solidne i mocne konstrukcje. Bloczki są budulcem używanym do wykonania podstawy oraz słupków.

Rodzaje podmurówek a parametry techniczne i użytkowe

Uznanie, która podmurówka jest najlepsza jest możliwe wyłącznie w kontekście oceny całości ogrodzenia oraz funkcji, które ma spełniać. O wyborze rodzaju podmurówki decyduje głównie wielkość i ciężar przęseł. Lekkie ogrodzenia z ażurowych przęseł oraz z siatki w ogóle mogą obyć się bez podmurówki. Trudno z kolei bez takiego elementu wyobrazić sobie montaż ciężkich przęseł z kutego metalu lub gabionów, czyli ogrodzeń budowanych z kamieni wsypywanych do zamkniętych konstrukcji z siatki stalowej. Beton konstrukcyjny używany do produkcji podmurówek powinien być najwyższej jakości jeśli chodzi o domieszkę kruszywa i zastosowane dodatki chemiczne.

Wymiary podmurówek betonowych

Najbardziej istotnym parametrem są wymiary podmurówki. Wylewaną podmurówkę tworzy się poprzez umieszczenie płynnego betonu w wykopie ziemnym wzmocnionym szalunkiem z desek. Prefabrykowane gotowe podmurówki betonowe w standardzie mają długość 200 cm i wysokość 30 cm a ich grubość wynosi od 4 do 5,5 cm. Jednak producenci desek betonowych oferują także elementy w innych wymiarach. Można z łatwością zakupić podmurówki o długości nawet do 300 cm, wyższe i szersze niż standard. Wielu producentów wykonuje także podmurówki na indywidualne zamówienia.

Podmurówka betonowa czy prefabrykowana- którą wybrać?

Wykonanie podmurówki lanej wymaga nieco umiejętności, sporo sił i czasu. To także rozwiązanie nieco droższe w porównaniu z zakupem gotowych elementów prefabrykowanych. Jednak są zwolennicy tego rodzaju rozwiązania, którzy uważają, że beton monolityczny przewyższa prefabrykaty parametrami technicznymi w obszarze odporności na ściskanie i wytrzymałości. Takie przekonanie pozostaje w sprzeczności z zapewnieniami producentów, którzy powołując się na stosowanie nowoczesnych rozwiązań, zapewniają, że betonowe podmurówki prefabrykowane są znacznie bardziej wytrzymałe, od lanych monolitycznych. Większość fabryk stosuje normy europejskie PN-EN 12839 -2002 dla desek betonowych podwalinowych dedykowanych do wznoszenia ogrodzeń mieszanych. W procesie produkcji prefabrykatów używa się dodatków poprawiających parametry w zakresie odporności mechanicznej oraz klimatycznej. Są to zarówno wysokiej klasy kruszywa, jak i specjalistyczna chemia budowlana. Podmurówki prefabrykowane są bardzo wytrzymałe. Do ich produkcji używa się wysokiej jakości cementu, piasku płukanego i kamieni o skrupulatnie dobieranych gabarytach i właściwej wadze. Wszystkie elementy podmurówki są zbrojone prętami żeliwnymi a często także wzmacniane włóknem szklanym i plastyfikatorem. Do odlewania elementów stosuje się formy wrzutowe – technologię, która do minimum ogranicza powstawanie wewnętrznych wad mogących obniżyć wytrzymałość materiału. Ponadto we wszystkich dobrych fabrykach betonowych desek działają systemy jakości, które skrupulatnie badają każdy produkt, zanim zostanie on skierowany do sprzedaży. Czy równie sprawny system kontroli jakości zapewni nam ekipa wylewająca podmurówkę metodą tradycyjną?

Jak wykonać podmurówkę krok po kroku

Podmurówka wylewana stosowana jest najczęściej w przypadku ciężkich ogrodzeń, ale można ją także wykonać pod ogrodzenia panelowe. Wartością dodaną tego rozwiązania jest wyjątkowa stabilność. Lane fundamenty są odporne na naciski konstrukcji nośnej – przy ciężkich, masywnych ogrodzeniach warto zastosować to rozwiązanie, aby zminimalizować możliwość przewrócenia się ogrodzenia.

Budowa podmurówki lanej wymaga przygotowania szalunków i zbrojeń, a jej koszt ostateczny przewyższa koszt zakupu i wykonania podmurówki z elementów prefabrykowanych.
Wylewka monolityczna wymaga dużego zaangażowania.

Jeśli więc ktoś zdecyduje się na wykonanie podmurówki to powinien postępować według następującego schematu:

1. Zapoznanie się z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego.
2. Sporządzenie planu ogrodzenia na papierze (o ile takiego nie mamy), przeniesienie zarysu ogrodzenia na działkę. Bardzo istotne jest oznaczenie miejsc na słupki – możemy to zrobić wówczas, gdy znać już będziemy długość przęseł. Niezbędne jest także zaplanowanie furtek, bramek, bram wjazdowych.
3. Wykopanie rowów pod podmurówkę. Przed kopaniem należy oczyścić teren z dużych kamieni, krzewów, drzew. Głębokość wykopów uzależniona jest od gęstości gruntu. Na terenach mało stabilnych, o słabej gęstości (piaski, iły) wysokość podmurówki powinna osiągnąć około 100-120 cm. Przy gęstości normalnej wystarczy standardowa wysokość 50 cm. Do oceny głębokości przydatna jest także wiedza o wysokości przemarzania gruntu. W naszym kraju mamy cztery strefy przemarzania gruntu i warto wiedzieć, w której strefie znajduje się nasza inwestycja. Przemarzanie gruntu to nic innego, jak zjawisko zamarzania wody, którą nasiąknięty jest grunt. Wylewka powinna być na głębokości co najmniej równej granicy strefy przemarzania. W przeciwnym razie po latach ogrodzenie może się zapadać, słupki będą się przekrzywiać a cała konstrukcja zagrożona będzie utratą stabilności. Szerokość wykopu musi uwzględniać podmurówkę oraz grubość desek szalunkowych i odległość szalunku od ścian wykopu na tyle dużą, aby można było zdemontować szalunek po związaniu betonu.
4. Wyznaczenie punktów dylatacji i otworów na słupki. Dylatacja jest niezbędna do zwiększenia odporności mechanicznej, głównie na pęknięcia i zarysowania. Dylatacja pozwala konstrukcji swobodnie pracować, co zapobiega nierównemu osadzaniu się budowli. Szczeliny dylatacyjne rozmieszcza się co 10-15 metrów, a ich szerokość to 2-3 cm.
5. Ułożenie szalunku. W praktyce jest to obudowanie ścian wykopu deskami. Deski szalunkowe stworzą rodzaj formy odlewniczej. Dzięki swoim właściwościom drewno nie łączy się na stałe z betonem i po związaniu mieszanki drewno łatwo daje się usuwać. W miejsce desek można użyć płyt OSB o grubości 18 mm, MFP grubości 18-21 mm lub specjalnej sklejki szalunkowej. Wysokość szalunku musi uwzględniać wznoszenie się podmurówki ponad poziom działki.
6. Ułożenie zbrojenia. Zbrojenie jest niezbędne do wzmocnienia podmurówki oraz nadania jej sprężystości, która ułatwi pracę konstrukcji. Konieczne są pręty żeliwne o przekroju okrągłym gładkie lub żebrowane.
7. Wylanie mieszanki betonowej. Mieszankę możemy zrobić sami w małej, mobilnej betoniarce lub zakupić gotową z opcją dostawy na plac budowy. Wylany beton wyrównujemy. Teraz pozostaje oczekiwanie na związanie. Warto wiedzieć, że wylewek podmurówki nie powinno się robić przy temperaturze poniżej -5 stopni Celsjusza. Z kolei jeśli temperatura przekracza +25 stopni to konieczne jest spryskiwanie betonu wodą, aby nie wiązał zbyt szybko. Po związaniu betonu usuwamy deski szalunkowe. Robiąc to ostrożnie odzyskamy materiał, co pozwoli wykorzystać go w przyszłości na innej budowie. Można także używane deski szalunkowe sprzedać.

Samodzielny montaż podmurówki prefabrykowanej krok po kroku

Wykonanie podmurówki z elementów prefabrykowanych jest prostsze, tańsze i zajmuje mniej czasu. Oto typowy schemat działania przy budowaniu podmurówki z elementów prefabrykowanych:

1. Rozpoznanie warunków ujętych w miejscowym planie zagospodarowania, ocena gęstości gruntu, ustalenie strefy przemarzania gruntu.
2. Projekt ogrodzenia. Wytyczenie osi podmurówki w terenie. Podczas tej czynności konieczne jest dokładne określenie rozmieszczenia słupków pośrednich trzymających przęsła, narożnych, podtrzymujących bramy czy furtki. To bardzo ważne ze względu na odmienne rodzaje łączników stosowanych w tych punktach.
3. Przygotowanie wykopu pod podmurówkę. Głębokość wykopu uzależniona jest od wysokości zakupionych elementów składowych podmurówki. Przy ocenie głębokości należy uwzględnić wysokość na jaką podmurówka ma wystawać ponad powierzchnię gruntu.
4. Rozlokowanie szczelin dylatacyjnych. Najlepiej zrobić to wbijając w grunt kije o szerokości 2-3 cm, które po wyjęciu pozostawią wolne przestrzenie niezbędne do prawidłowej pracy konstrukcji. Zapobiega to nierównomiernemu osadzaniu się podmurówki, które może doprowadzić do defektów i uszkodzenia konstrukcji.
5. Ułożenie podmurówki. To prosta czynność, którą można wykonać samodzielnie. Układamy kolejne deski łącząc je łącznikami, w miejscu których w przyszłości zamontujemy słupki. Czynność nie wymaga zatrudniania specjalistycznych ekip, stąd taki sposób wykonania podmurówki jest bardziej ekonomiczny od lania betonu w szalunki. Na gotowej podmurówce w wyznaczonych miejscach wstawia się słupki, a na nich zawiesza przęsła lub rozciąga siatkę, a następnie montuje się bramy i furtki.

Podmurówka w miejscu montażu bram wjazdowych

Montowanie ciężkich bram wjazdowych to miejsca, na które należy zwrócić szczególną uwagę przy planowaniu i wykonywaniu podmurówki. Na pewno wykop musi być poniżej granicy przemarzania gruntu. Miejsca, w których zostaną zamontowane słupki podtrzymujące skrzydła bramy wymagają dodatkowego wzmocnienia.

Podmurówka betonowa zalety i wady

Przed podjęciem decyzji o budowie podmurówki lub o rezygnacji z tego elementu warto poznać zalety i wady tego rozwiązania. Na podstawie doświadczeń wielu pokoleń z pełną odpowiedzialnością można uznać, że podmurówki mają następujące wady i zalety:

Zalety podmurówek betonowych:

• Zwiększają trwałość i wytrzymałość konstrukcji ogrodzenia. Mówiąc wprost – przedłużają czas bezpiecznego użytkowania.
• Gwarantują stabilność ogrodzeń na terenach niejednorodnych, grząskich, sprzyjających nierównomiernemu osadzaniu konstrukcji.
• Mają atrakcyjny wygląd.
• Skutecznie hamują ekspansje roślin.
• Bardzo dobrze chronią przed intruzami z zewnątrz.
• Powstrzymują zwierzęta domowe przed wyprawami poza posesję.
• Są bardzo odporne na czynniki klimatyczne.
• Są uniwersalne jako podbudowa do każdego rodzaju ogrodzenia –klasycznego czy nowoczesnego.
• Dają możliwość przebudowy ogrodzenia w przyszłości – na tej samej podmurówce można zastosować innego rodzaju przęsła panelowe.

Wady podmurówek betonowych:

• Ich zastosowanie wydłuża czas powstawania inwestycji.
• Są dodatkowym obciążeniem finansowym.
• Nie są przyjazne ekosystemom poprzez ograniczenie migracji drobnych zwierząt (jeże, żaby, węże, jaszczurki) oraz roślin.

Dodatkowo można dokonać porównania wad i zalet podmurówki monolitycznej i prefabrykowanej. Za tą ostatnią przemawiają szybkość montażu i niskie koszty. Z kolei prawidłowo wykonana wylewka monolityczna jest najbardziej trwałą konstrukcją polecaną pod ogrodzenia czy budynki.

Panelowa czy wylewana – która podmurówka jest lepsza?

Na to pytanie nie ma dobrej odpowiedzi. Pewne jest to, że podmurówka wylewana nadaje się do każdego typu ogrodzenia. Konstrukcje z prefabrykatów muszą być parametrami dobrane do wielkości i wagi ogrodzenia. Na pewno wylewanie betonowego monolitu jest drogie, czasochłonne, pracochłonne, ale bardzo skuteczne jeśli chodzi o przyszłą funkcjonalność. Zakup i montaż podmurówki z betonu prefabrykowanego to sprawa prosta a dodatkowo to niskie koszty i mały nakład pracy. Efekty także znakomite i porównywalne z podmurówkami wykonywanymi metodami tradycyjnymi.

Czym wykończyć podmurówkę?

Kolejne kroki to wykończenie podmurówki. Opisane wcześniej sposoby wykończenia podmurówki budynków można także stosować w podmurówkach wznoszonych pod ogrodzenia. Dla jasności warto jednak uzupełnić i ponownie wymienić sposoby wykończenia podmurówki:

1. Klinkier. Cegła lub płytki klinkierowe są mrozoodporne, nienasiąkliwe, odporne na zarysowania. Baz wątpienia są także ozdobą ogrodzenia. Najczęściej stosuje się klinkier w kolorze czerwonym, który wspaniale współgra z pokryciami dachów o tej samej barwie oraz z zielenią ogrodów.
   Klinkieru nie trzeba niczym zabezpieczać ani konserwować.
2. Kamień naturalny. Do wykończenie podmurówek stosuje się granit, piaskowiec i wapień. Granit jako jedyny nie wymaga impregnacji – nawet z biegiem czasu działanie czynników środowiskowych dodaje mu uroku. W przypadku wapieni i piaskowców charakteryzujących się nieco chropowatą fakturą impregnacja jest niezbędnym zabiegiem powstrzymującym proces blaknięcia na słońcu oraz niszczenia na skutek działania wilgoci. Kamień to duży wydatek, ale doskonały efekt wizualny. Naturalne kamienie świetnie współgrają z otoczeniem.
3. Surowa podmurówka z betonu. To rozwiązanie najtańsze i dające świetne efekty wizualne. Jednak niezabezpieczony beton może z biegiem czasu ulegać wpływom czynników atmosferycznych. Aby przedłużyć jego żywotność można zastosować specjalny impregnat do betonu. To doskonały sposób na zmniejszenie nasiąkliwości i zwiększenie odporności na uszkodzenia mechaniczne oraz działanie mrozu lub wysokich temperatur.
4. Tynki strukturalne – mozaikowe. Gotowe mieszanki kruszywa połączonego z elastycznymi żywicami akrylowymi kładzie się łatwo i szybko. Doskonale chronią beton podmurówki a przy tym są bardzo estetyczne.
5. Tynki cienkowarstwowe niemalowane. Stosuje się je dość rzadko, ale warto, bo wyglądają doskonale, bardzo naturalnie, przez co świetnie komponują się z otoczeniem i zabudowaniami.
6. Farba elewacyjna. Sprawdza się na podmurówkach ogrodzeń. Zdobi, zabezpiecza przed niszczącym działaniem środowiska, chroni przed zabrudzeniem – łatwo można usunąć ślady zacieków, rdzy, błota a nawet graffiti.

Jakie ogrodzenie wybrać?

Mówiąc o podmurówkach nie sposób ominąć kwestii doboru ogrodzenia. A jest o czym mówić! Zanim dokonamy wyboru i zakupu skonsultujmy to z architektem krajobrazu. Nic tak nie szpeci posesji jak niedobrane do siebie budynki i ogrodzenia. Najczęściej spotykane w naszych warunkach ogrodzenia to:

• Drewniane płoty. To najstarszy typ ogrodzeń. Kiedyś domy wznoszono z drewna i w naturalny sposób takiego też budulca używano do ogradzania domów.
  Drewno jest piękne, ale to nie jest wymarzony materiał na ogrodzenia. Podatność na korozję biologiczną, czyli uleganie wilgoci, działaniu promieni słonecznych oraz żywych organizmów roślinnych i zwierzęcych stawia ten materiał w gronie nietrwałych a przez to drogich. Dzięki nowoczesnym środkom chemicznym można przedłużyć czas użytkowania drewnianych ogrodzeń o kilka-kilkanaście lat. Płoty z drewna powinny być dobrze zaimpregnowane, aby przetrwać wiele lat w naszych niezbyt sprzyjających warunkach klimatycznych. Dodatkowo warto je pokryć farbą i lakierem lub olejem. Zawsze trzeba pamiętać, że podstawową metodą konserwacji drewna jest impregnowanie i z niego rezygnować nigdy nie wolno. Można budować płoty z desek pionowych, szerokich desek poziomych oraz z ażurowych drewnianych paneli – przęseł bardzo lekkich i niezwykle ozdobnych. Takie płoty nie chronią przed wzrokiem ciekawskich, nie zatrzymują kurzu i spalin, tylko po części wytłumiają odgłos hałaśliwych ulic, ale ich walory estetyczne są nie do przecenienia.
• Siatka metalowa lub powlekana. Lekka, tania, funkcjonalna siatka to bardzo często wybierany wariant ogrodzenia działek. Skutecznie chroni posesję przed ludźmi i zwierzętami, jest przezierna, więc można ją zastosować nawet od frontu, nie wymaga wyjątkowo solidnej, mocnej podmurówki, jest tania i łatwa w montażu. Panele z siatki ocynkowanej są wzmacniane malowaniem proszkowym oraz dodatkowo przetykaniem między oczkami specjalnych taśm z tworzywa sztucznego. Są także siatki powleczone tworzywem sztucznym PVC. Dostępne w wielu kolorach, praktycznie w ogóle nie wymagają konserwacji. Można śmiało rzec: ogrodzenie idealne! Jeśli zbudujemy ogrodzenie z siatki metalowej to nawet te najlepiej zabezpieczone z biegiem czasu mogą ulec korozji. Z upływem lat zachodzi więc konieczność przeprowadzenia terminowych prac konserwacyjnych. Polegają one na usunięciu rdzy – szczotka drucianą, szlifierką, papierem ściernym lub eliminacji ognisk korozji poprzez pokrycie ich specjalnym środkiem chemicznym do neutralizacji korozji. Preparaty neutralizujące działają na zasadzie farby podkładowej. Mają jednak poważną wadę – są drogie. Oczyszczone z rdzy fragmenty ogrodzenia metalowego wymagają pokrycia farbą ochronną.
• Panele betonowe. W ofercie można zaleźć panele betonowe prefabrykowane do montażu na betonowych lub metalowych słupkach. Najczęściej układa się od dwóch do czterech bloczków o wysokości 50 cm. Bloczki mogą być lite lub ażurowe.
• Zaletą paneli betonowych jest odporność na warunki atmosferyczne – wahania temperatur, opady deszczu czy śniegu, silny wiatr. Ogrodzenie z betonu to konstrukcja mocna, stabilna, przewidziana na wiele lat. Ogrodzenie w betonu wymaga konserwacji – co kilka lat należy powtórzyć impregnację. Wadą jest nieatrakcyjny wygląd.
• Ogrodzenia kute ze stali. Można znaleźć wśród nich tandetę powtarzalną i nijaką oraz prawdziwe dzieła sztuki. Tandetne są ogrodzenia stalowe odlewane – dla nieznających się na rzemiośle kowalskim całkiem nie do odróżnienia od ogrodzeń kutych ręcznie. Te ostanie bywają wyjątkowe, w najwyższym stopniu personalizowane, wykonywane na indywidualne zamówienia przez kowali – artystów.
• Gambiony. Wyjątkowe, bardzo atrakcyjne, ale zastrzeżone wyłącznie do brył nowoczesnych. Są to ogrodzenia w formie prostopadłościennych koszy z ocynkowanej siatki, których wnętrze wypełnia się kamieniami. Gambiony mogą pełnić funkcję podmurówek lub słupków, między którymi umieszcza się panele z drewna albo metalu. Mniemanie, że ogrodzenie musi być jednolite z każdej strony jest z gruntu mylne. Od frontu można zamontować ogrodzenie, które będzie w formie reprezentacyjnych przęseł zamontowanych na podmurówce. Od tyłu i po bokach można zastosować siatkę metalową lub tanie panele betonowe czy drewniane.
• Mury. Były przed wiekami, są współcześnie. Chronią przed kurzem, hałasem, wzrokiem ciekawskich przechodniów. Nie pozwalają na swobodne przemieszczanie się zwierząt i ludzi. Powstrzymują ekspansję roślin. Można ja wznosić z cegieł, bloczków betonowych, kamieni. Niezwykła efekty daje połączenie murów z ażurowymi przęsłami z drewna lub metalu.

Podmurówka betonowa cena

Koszt wykonania lub zakupu podmurówki betonowej zależny jest od jej rodzaju. W przypadku zakupu gotowych elementów prefabrykowanych należy kalkulować ilość desek betonowych oraz łączników. Kalkulacja kosztów budowy podmurówki lanej jest nieco bardziej skomplikowana ze względu na znaczny udział siły roboczej. Nawet bez dokładnych obliczeń matematycznych z pełnym prawdopodobieństwem można stwierdzić, że zakup i ułożenie gotowej podmurówki prefabrykowanej jest tańszy, niż wykonanie podmurówki lanej. Za gotowe deski betonowe o długości 200- 250 cm zapłacimy od 19 do 40 złotych. Cena łączników zależna jest od ich rodzaju i waha się od około 20 do nawet 50 złotych.
Według aktualnie obowiązujących w kraju cenników wykonanie 1 metra bieżącego podmurówki betonowej waha się w przedziale 85,84 – 117,58 zł brutto. Średnia cena w Polsce to 101,08 zł za metr bieżący. Tradycyjnie najdrożej jest w stolicy; najtaniej w Wyszkowie. W województwie mazowieckim jest największy rozrzut cen – Grójec 81 zł brutto; Warszawa nawet do 120 zł brutto. Koszty podmurówki wykonywanej metodą wylewania betonu do form szalunkowych wylicza się indywidulanie w zależności do rodzaju mieszanki oraz ilości czasu, który został spożytkowany na wykonanie zadania. Ten ostatni czynnik współcześnie w stopniu najwyższym wpływa na ostateczny koszt inwestycji. Rzeczywiście, w tym przypadku czas zamienił się w pieniądz.