Sjenit w domu: cena, zastosowanie, zalety i wady sjenitu

Sjenit przez niektórych nazywany jest kamieniem królewskim, bowiem to z tych skał wykonano wiele starożytnych budowli, jak i obelisków.

Wśród najbardziej znanych budowli ze sjenitu wymienić należy stele z Aksum, które znajdują się w dzisiejszej Etiopii, a pochodzą z około III-IV w. Zostały one wykute ze sjenitów nefelinowych. Najbardziej znane historyczne kamieniołomy sjenitu znajdują się w Assuan – mieście leżącym na południu Egiptu – które dawnej nazywało się Syenie. Stąd właśnie nazwa tej skały. Tam też odkryto liczne fragmenty rzeźby i nieukończony wielki obelisk.

Okazuje się, że my Polacy też mamy swój rodzimy sjenit, który notabene niejednokrotnie wykorzystano do ozdobienia pomników wielkich postaci naszej historii. Przykładem niech będzie pomnik Adama Mickiewicza w Krakowie (a dokładniej jego cokół) lub Juliusza Słowackiego we Wrocławiu.

Gdzie występuje sjenit? Oczywiście na Dolnym Śląsku, który słynie z różnorodności skał. Przyjrzyjmy się zatem nico bliżej czym są sjenity, a także jakie współcześnie zastosowanie ma sjenit.

Co to jest sjenit?

Sjenit jest to skała magmowa, głębinowa, która składem swym podobna jest do granitu. Jednak zazwyczaj sjenit charakteryzuje się nieco ciemniejszym kolorem niż granit. Do tego sjenit znacznie różni się od granitu pod względem zawartości kwarcu. Na ogół stanowi on jedynie do 5 proc. objętości, choć w tzw. sjenitach kwarcowych jego zawartość może wzrosnąć nawet do 20 proc. objętości.

Warto zauważyć, że w granitach wynosi ona od 20 do 60 proc. objętości. W sjenitach przeważającymi składnikami są natomiast skalenie potasowe, a także plagioklazy zasobne w sód. Z kolei ciemniejsze odmiany sjenitu zawierają dodatkowo biotyt, amfibole oraz pirokseny. Wulkaniczny odpowiednikiem sjenitu jest trachit.

Ta jawnokrystaliczna skała głębinowa, ciemnoszarej lub czarnej barwy, w Polsce nazywa się monzodioryt Kośmin oraz granodioryt Przedborowa. Choć tak naprawdę nie są one sjenitami, to skały te od kilkudziesięciu lat znane są jako sjenity dolnośląskie.

Sjenity dolnośląskie, znane również jako sjenity niemczańskie – co to takiego?

Oczywiście sjenit dolnośląski czy też sjenit niemczański to nazwy mające charakter nieoficjalny, a zatem pod względem petrograficznym są zupełnie nieprecyzyjne. Używa się ich jednak w handlu i przemyśle kamieniarskim, prawdopodobnie po to, by je nieco “uszlachetnić” jako surowiec.

Pierwotnie ten rodzaj skał sjenitem nazwali niemieccy geolodzy, choć po II Wojnie Światowej miano to przyjęło się również wśród polskich petrologów, którzy podczas badania dolnośląskich skał, opierali się początkowo na niemieckiej literaturze fachowej. Co prawda minerały te na pierwszy rzut oka przypominają prawdziwe sjenity, jednak są znacząco zróżnicowane petrograficznie.

Skoro sjenity dolnośląskie te facto nie są prawdziwymi sjenitami, to czym tak naprawdę są? Otóż, często – choć nieformalnie – dzieli się je na dwie grupy, których nazewnictwo nawiązuje do głównych miejsc ich występowania:

• pierwszymi z nich są skały typu Kośmin,
• z kolei drugie to skały typu Przedborowej.

Sjenity dolnośląskie – skały typu Kośmin

Sjenit z Kośmina na ogół charakteryzuje się specyficzną porfirowatą strukturą, a to oznacza, że w średniokrystalicznym tle skalnym usytuowane są znacznie większe kryształy jednego ze składników mineralnych. W przypadku skały typu Kośmin są to kryształy białych skaleni alkalicznych, które mogą osiągnąć nawet kilka centymetrów długości.

Poza jasnymi skaleniami alkalicznymi i plagioklazami da się również zauważyć obecność minerałów ciemnych – są to biotyty i amfibole (hornblendy). Co więcej, skała ta zawiera całkiem sporo kwarcu, co jest raczej rzadko spotykane w prawdziwych sjenitach.

Ze względu na taki skład mineralny są one klasyfikowane jako granodioryty hornblendowo-biotytowe, a zatem znacznie bliżej im do granitu niż sjenitu.

Kośmiński granodioryt jest niezwykle ceniony ze względów na swoje walory dekoracyjne. Odznacza się kontrastową biało-czarną kolorystyką oraz porfirową strukturą, jak również charakterystycznym kierunkiem ułożenia składników mineralnych. Wszystko to z pewnością przyciąga uwagę. Do tego skały te obfitują w liczne drobnoziarniste ciemne enklawy.

Sjenit z Kośmina również dobrze wypada pod względem technologicznym. Otóż, daje się on dobrze polerować, a przy tym jest niezwykle odporny na wietrzenie, charakteryzuje się wysoką mrozoodporność oraz stosunkowo niską ścieralność. Sporym utrudnieniem w pozyskiwaniu tej skały na potrzeby przemysłu kamieniarskiego jest jej dosyć słaba bloczność. Znacznie gorzej wypada on chociażby w porównaniu do granitów strzegomskich.

Jeśli chodzi o aktualne wydobywanie tej skały, to jedyny czynny kamieniołom znajduje się w Kośminie – dzielnicy Piławy Górnej. Tradycja eksploatacji trwa tutaj nieprzerwanie od XVIII wieku. Odbywa się tutaj wydobycie bloków, ale tak naprawdę produkcja ukierunkowana jest zwłaszcza na kruszywa drogowe, kolejowe oraz kamień hydrotechniczny. Z kośmińskigo granodiorytu produkuje się również formaki i kostkę brukową.

Obecnie kopalnia w Kośminie zaliczana jest do największych producentów kamienia łamanego oraz blocznego. Według “Bilansu zasobów złóż kopalin w Polsce”, który opracowany został przez Państwowy Instytut Geologiczny, przemysłowe zasoby złoża Kośmin na koniec 2018 r. wyniosły ok. 35 mln ton. Zaś całkowite wydobycie w 2018 roku wyniosło około 918 tys. ton. Rok wcześniej został przekroczony 1 mln ton.

Wśród najbardziej znanych przykładów zastosowania niemczańskich granodiorytów należy wymienić, wspominany we wstępnie cokół pomnika Mickiewicza w Krakowie, ale też otoczenie pomnika “Kryształowa Planeta”, który znajduje się we Wrocławiu w Dzielnicy Czterech Wyznań na rogu ulicy Kazimierza Wielkiego i św. Antoniego.

Z kolei w Warszawie posłużył jako okazała dekoracja na dworcu Warszawa Centralna, z którego wykonano płyty okładzinowe oraz schody przy holu głównym. Oczywiście są to jedynie nieliczne przykłady zastosowania tej niezwykle eleganckiej skały, którą bez większego problemu znajdziemy w budynkach czy też pomnikach w wielu innych polskich miastach, a także na cmentarzach.

Sjenity dolnośląskie – skały typu Przedborowej

Skały z Przedborowej już na pierwszy rzut oka różnią się od tych z Kośmina. Są przede wszystkim znacznie ciemnieje, a do tego mają odmienną, drobnokrystaliczną strukturę. Ich barwa jest wynikiem większej niż w granodiorytach zawartości minerałów ciemnych i na ogół sięga od 30 do 50 proc. objętości, które reprezentowane są przez biotyt z amfibolem bądź biotyt z piroksenem – w zależności od ich odmiany. W skałach typu Przedborowej najdziemy też jasne składniki. Są to głównie plagioklazy, ale też w nieco mniejszych ilościach – skalenie potasowe i podrzędnie kwarc.

Jak sama nazwa wskazuje, złoża tej skały znajdują się we wsi Przedborowa, gdzie są z przerwami eksploatowane. Surowiec pochodzący z Przedborowa petrograficznie zaklasyfikowany jest jako monzodioryt kwarcowy.

Ten niezwykle piękny kamień nie jest tak licznie wydobywany jak kośmiński granodioryt. Na koniec 2018 r. jego zasoby przemysłowe wyniosły zaledwie ok. 3,6 mln ton.

W ofercie tej kopalni są, bryły o różnej kubaturze, kruszywa, kostka brukowa oraz i kamień murowy. Skała z Przedborowej charakteryzuje się dużą wytrzymałością na ściskanie, dobrą mrozoodpornością, a do tego daje się dobrze szlifować i polerować. Podobnie jak sjenit z Kośmina, ma on jednak niską bloczność, co niestety uniemożliwia pozyskiwanie dużych foremnych brył.

Natomiast jego dużym atutem z pewnością jest ciemna barwa, dzięki czemu bardzo dobrze komponuje się z jaśniejszymi kamieniami, chociażby z granitem. Z tego też względu chętnie wykorzystywany jest jako materiał na schody, posadzki, płyty chodnikowe, ale też pomniki, nagrobki czy płyty okładzinowe.

Gdzie zatem możemy spotkać skałę z Przedborowej? Na przykład na krakowskim rynku – płyty lub też na ulicy Oławskiej we Wrocławiu – jak ciemne elementy fontanny oraz nawierzchni.

Niewielkie złoża skał zbliżonych wyglądem i składem do tych z Przedborowej znajdziemy też w innych miejscowościach w sąsiedztwie Niemczy, Piławy Górnej oraz Ząbkowic Śląskich. głównie są to monzodioryty i dioryty kwarcowe. Najczęściej tego typu skały wydobywa się pod kątem produkcji kruszyw.

Podsumowując, minerał nazywany sjenitem dosyć rzadko występuje w Polsce. Posiada on jednak niezwykłe cechy, które doskonale sprawdzają się w budownictwie, a także w drogownictwie.

Gdzie występuje sjenit?

Sjenit nie należy do skał o powszechnym występowaniu. Najczęściej jednak sjenit można spotkać:

• w Rosji na Półwyspie Kolskim,
• w Ameryce Północnej: w Arkansas i Montanie,
• w Europie: w Szwajcarii, Portugalii, Niemczech i Norwegii, a także w Bułgarii i Rumunii,
• w Afryce: w Egipcie – Asuan i Malawi,
• w południowo-wschodniej Grenlandii.

Klasa sjenitu

Sjenit należy do rodziny skał głębinowych, w których dominuje skaleń potasowy nad plagioklazami kwaśnymi. W mniejszych ilościach występuje tu również biotyt i hornblenda. Niekiedy w składzie mineralogicznym sjenity mają też kwarc. Jeśli zaczyna odgrywać on znacząca rolę – jest go od 5 do 20 proc. objętości – to mówimy już o sjenicie kwarcowym. Sjenit, w którym znajdziemy znaczącą obecność skaleniowców, to sjenit foidonośny (od 10 proc. objętości skaleniowców) bądź sjenit foidowy (do 60 proc. objętości skaleniowców).

Sjenity te mogą różnić się między sobą składem mineralogicznym, a zatem różne są też makroskopowo. Te sjenity cechują się strukturą równoziarnistą, fanerytową, a także teksturą masywną i bezładną. Sjenity są jasnoszare, szare, prawie czarne, różowe, czasem mają nawet barwę czerwoną.

Skały sjenitowe występują stosunkowo rzadko. Najczęściej sjenity towarzyszą skałom o małej zawartości krzemionki i większym udziale skaleniowców.

Jakie właściwości ma sjenit?

Sjenit ma nieco inne właściwości niż granit. Przede wszystkim łatwiej ścieralny i dlatego sjenit łatwiejszy jest w obróbce maszynowej. Poza tym sjenit daje się łatwiej szlifować i polerować. Najtwardsze płyty, wykonane z sjenitu nie nasiąkają, a do tego odporne na mróz jak i na inne czynniki atmosferyczne. Generalnie pod wieloma względami sjenit porównywany jest do skał granitowych, jednak dzięki mniejszej zawartości kwarcu jest on bardziej elastyczny i odporny na uszkodzenia mechaniczne.

Ze względu na swoje właściwości techniczne, jak również walory dekoracyjne sjenit jest dość popularnym kamieniem, chętnie wykorzystywanym w polskiej architekturze. W zasadzie w każdym większym mieście w Polsce możemy znaleźć jakieś elementy wykonany z tego kamienia.

Sjenit charakteryzuje się na ogół czarną lub ciemnoszarą barwą. Czasami szary odcień tej skały określany jest jako sól z pieprzem. Sjenit może też mieć odcień blady, różowy lub ciemnozielony.

Gdzie i w jakiej formie wykorzystuje się sjenit?

Sjenity, występujące w Polsce, odznaczają się na ogół średnio lub drobnoziarnistą budową, często porfirowatą, z pojedynczymi, całkiem dużymi, białymi kryształami skaleni, a także szeroką gamą kolorystyczną – od koloru jasnoszarego, poprzez ciemnoszary, do prawie czarnego. Ponadto sjenity są stosunkowo łatwe w obróbce oraz polerowaniu – sjenity przyjmują silny, trwały połysk. Z tego też względu, zwłaszcza drobnoziarnisty sjenit z Przedborowej, chętnie wykorzystywane są na cokoły, portale, stopnie i elewacje. Ponadto sjenity uznawane są za najlepszy krajowy materiał nagrobkowy, pod względem barwy i wytrzymałości, przewyższające nawet materiały pochodzące z importu.

Po dokładnym wypolerowaniu sjenit uzyskuje głęboką, ciemnoszarą barwę – prawie czarną – z równomiernie rozmieszczonymi drobnymi ziarenkami białego skalenia. Sjenit wygląda zatem niezwykle efektownie. Z tego też względu sjenit jest dość rozpowszechnionym materiałem elewacyjnym. Ponadto sjenit chętnie wykorzystywany jest do produkcji nagrobków.

Na terenie Warszawy sjenit z Przedborowej został szeroko rozpowszechniony jako okładzina wielu powojennych gmachów. Sjenit wykorzystano między innymi w gmachu Urzędu Rady Ministrów przy Krakowskim Przedmieściu przy wykonaniu stopni we wnętrzach odbudowanego po zniszczeniach wojennych pałacu. W latach 1948-1952 ze sjenitu wykonano także stopnie polerowane wewnątrz gmachu Sejmu R.P., a także stopnie podestowe oraz otoczenie Kolumny Zygmunta. Do tego grona należy dodać również stopnie i podłogi w podziemiach Marszałkowskiej Dzielnicy Mieszkaniowej.

W 1975 roku sięgnięto po ten materiał, w celu wyłożenia nim wnętrz budowanego wówczas Warszawskiego Dworca Centralnego. Także Gdynia doceniał „skarb” z Przedborowej i wykorzystała go do wykonania fragmentów dworca kolejowego. Z kolei w Łodzi z polerowanych płyt ze sjenitu została zrobiona elewacja hotelu Orbis.

Po sjenit z Kośmin na szerszą skalę sięgnięto w roku w 1954 roku, przy budowie stadionu Dziesięciolecia w Warszawie. Duże ilości płyt wykorzystano również na wykonanie posadzek oraz stopni przy budowie Dworca Centralnego w Warszawie. W 1955 r. wykorzystano ten materiał w Krakowie do odbudowy, zniszczonego przez Niemców w 1940 r., pomnika Adama Mickiewicza. Wówczas to, do wykonania stopni podestowych i monumentalnego cokołu, użyto sjenitu z Kośmina w formie dużych bloków w fakturze szlifowanej.

Jak widać sjenit z powodzeniem jest wykorzystywany w Polsce i to już od wielu lat. Głównie jest to zasługą jego wyjątkowej odporności na szkodliwe działanie czynników atmosferycznych, a zwłaszcza rdzy. Poza tym, nawet przy długotrwałym użytkowaniu, sjenit nie wykazuje zmian kolorystycznych.

Gdzie zatem najczęściej i w jakiej formie stosuje się sjenit?

1. Jako grysy sjenitowe, które doskonale sprawdzają się jako kruszywo do produkcji betonów cementowych konstrukcyjnych lub też mieszanek mineralno-asfaltowych, szczególnie SMA.
2. Sjenit jako kamień budowlany – do wyrobu płyt okładzinowych zewnętrznych i wewnętrznych, fundamentów, ścian budynków niemieszkalnych, posadzek, schodów.
3. Sjenit na ogrodzenia i murki oporowe.
4. Przy konstrukcji pomników oraz cokołów.
5. Jako kostka brukowa, formak, grys. Zwłaszcza do wykładania nawierzchni ogrodowych – ścieżek, patia, tarasów, podjazdów itp.
6. W drogownictwie i budownictwie, na przykład do budowy nawierzchni torów żużlowych czy też przy produkcji warstw drogowych – od kategorii KR1 do KR6.
7. Do nasypów.

Sjenit w domu jednorodzinnym

Sjenit śmiało wykorzystywany jest również w domu. Z powodzeniem możemy zastosować go zarówno na zewnątrz, jak i wewnątrz budynku. Niezwykle efektownie będą prezentowały się parapety wykonane ze sjenitu, czy też blaty kuchenne. Poza tym możemy nim ozdobić ściany w salonie, przedpokoju, kuchni lub łazience, a nawet wykończyć nim kominek. Niektórzy decydują się na umieszczenie sjenitu nawet na podłodze.

Kamień ten oczywiście warto zastosować na zewnątrz, chociażby do elewacji budynku, ale nie tylko. Niezwykle okazale będzie wyglądał na tarasie lub balkonie. Poza tym sjenit to bardzo dobry materiał do wyłożenia podjazdu, chodników lub ścieżek ogrodowych.

Okazuje się, że na rynku dostaniemy również elementy dekoracyjne do domu wykonane właśnie ze sjenitu. Przykładem może być misa wykonana z kośmińskiego sjenitu, która doskonale sprawdzi się w roli patery na owoce czy też słodycze. Dzięki szlachetnemu materiałowi wykonania i prostej forma z pewnością może to niezwykle efektowna ozdoba zarówno nowoczesnego jak i tradycyjnego wnętrza. Poza tym śmiało możemy ją umieścić w domu, jak i na tarasie bądź w altanie.

Sjenit ma wielu wiernych wielbicieli. Wystarczy raz sięgnąć po sjenit, by na dobre się do niego przekonać.

Jakie zalety i wady ma sjenit?

Sjenit jest niezwykle efektownym materiałem wielofunkcyjnym, o wszechstronnym zastosowaniu.

Za sprawą swoich walorów estetycznych, sjenit przyciąga spojrzenia. Poza tym sjenit odznacza się wysoką trwałością i odpornością na polerowanie. Do tego sjenit jest całkowicie mrozoodporny i ma bardzo niską nasiąkliwość.

A jakie wady mają sjenity?

Otóż jako kamień naturalny sjenit wymaga odpowiedniego traktowania. Nie powinniśmy więc zapominać, aby właściwie czyścić, konserwować i pielęgnować sjenit. Jak zatem odpowiednio dbać o sjenit?

Sjenit jako kruszywo ogrodowe – czy to się sprawdza?

Urządzając ogród, warto od razu pomyśleć o tym, z czego będziemy chcieli wykonać nawierzchnię ścieżek ogrodowych. Bardzo dobrze w tym wypadku wygląda kruszywo ogrodowe, które idealnie odnajduje się w ogrodach tradycyjnych, jak i tych nieco bardziej nowoczesnych pod względem stylizacyjnym.

Możemy wyróżnić kilka rodzajów kruszywa ogrodowego. Pod względem technicznym na ścieżki ogrodowe najlepiej nadają się to: żwir, tłuczeń, grys, kliniec i pospółka. Z kolei do wykonania takich nawierzchni kamiennych najczęściej wybierane są: granit, marmur, łupki, porfir, bazalt, piaskowiec, a także sjenit.

Czy jednak sjenit sprawdzi się w tym przypadku? Jeśli martwimy się o nietrwałość takiego rozwiązania czy trudność w utrzymaniu, na przykład ze względu na konieczności walki z chwastami, to tego problemu możemy łatwo uniknąć, układając po prostu pod spodem warstwę geowłókniny. Poza tym pamiętajmy, że każde kruszywo ogrodowe, w tym to sjenitowe także, wymaga zastosowania obrzeży. Bardzo dobrze w tym wypadku sprawdzą się obrzeża drewniane. Przy ścieżkach spacerowych najlepszy będzie sjenit o frakcji 16-32 mm, wówczas kruszywo ozdobne łatwo się klinuje. W ten oto sposób zapewnimy stabilność naszym nawierzchniom wykonanym z kruszywa. Dobrym pomysłem jest też połączenie nawierzchni z kruszywa ogrodowego z chociażby płytami kamiennymi bądź brukiem drewnianym. Takie działania dodatkowo wzmacniają alejki.

Niezwykłą zaletą ścieżek ogrodowych wykonanych ze sjenitu jest ich bardzo dobra przepuszczalność. Otóż nawet po ulewnym deszczu nie będą się w nich tworzyły kałuże.

Sjenit w ogrodzie może mieć jeszcze jedno zastosowanie.

Od kliku lat niezwykle poprane stały się ogrodzenia – gabiony. Jest to nie tylko oryginalne, ale i praktyczne ogrodzenie. Najlepiej sprawdza się w ogrodach utrzymanych nowoczesnej stylistyce. Czym więc są gabiony? Gabiony to powiedźmy kosze wykonane ze stalowej siatki, które wypełnia się wypełnia się różnymi materiałami, najczęściej jednak kruszywem ogrodowym. I w tym wypadku jak najbardziej może to być właśnie sjenit.

Takie kruszywa ogrodowe ozdobne jak sjenit są trwałym, ale też przyciągającym uwagę rozwiązaniem. Ponieważ jest to materiał naturalny, to idealnie komponuje się z innych materiałami używanymi do kształtowania przestrzeni wokół domu. Przede wszystkim jednak sjenit doskonale podkreśla piękno zasadzonych w ogrodzenie roślin.

Takie kruszywa ozdobne jak sjenit nigdy nie wyjdą z mody. Dzięki nim możemy dowolnie kształtować i aranżować przestrzeń wokół naszego domu.

Płytki sjenitowe na taras – czy to dobry pomysł?

Płytki kamienne na taras to doskonały pomysł, bowiem są one wyjątkowo trwałe i wytrzymałe. Taki rodzaj wykończenia sprawia, że nasz taras zyskuje elegancki, a przy tym ponadczasowy wymiar.

Niestety nie każdy rodzaj kamienia naturalnego do tego się nadaje, bowiem na zewnątrz można stosować tylko ten, który jest odporny na szkodliwe działanie czynników atmosferycznych. Niezwykle istotnym parametrem w tym przypadku jest nasiąkliwość takiego materiału. Powinna ona nie przekraczać 3 proc. A zatem jako okładziny tarasowe sprawdzają się płyty kamienne z mało nasiąkliwych skał magmowych, czyli granitu, bazaltu, a także sjenitu. Sjenit bardzo dobrze spełni swoją rolę, bowiem jest materiałem mrozoodpornym i nie ulega łatwo ścieraniu. Do tego jest bardzo twardy, ale jednak daje się dość łatwo obrabiać. Jedynym minusem sjenitu jest jego ograniczona dostępność, co jest wynikiem dosyć małych złóż tego minerału w Polsce.

Do wykończenia tarasów czy balkonów powinno się zawsze wybierać płytki o szorstkiej powierzchni – szczotkowane bądź płomieniowane. Poza tym, skały metamorficzne, czyli łupki oraz piaskowce, wapienie i skały osadowe, czyli trawertyny, nie nadają się do tego celu. Są one za bardzo nasiąkliwe i zbyt łatwo się ścierają, są więc mniej wytrzymałe.

Płytki na taras wykonane z kamienia dekoracyjnego, w tym ze sjenitu, na ogół mają grubość 1-4 cm. Najcieńsze elementy występują w formie kwadratów i prostokątów, które wyglądem nawiązują do płytek ceramicznych. Są one już tak przygotowane, by można było je przykleić na płycie betonowej. Z kolei elementy o nieregularnym kształcie są nieco grubsze – od 2,5 cm grubości.

Jak mocować takie płytki ze sjenitu na tarasie lub balkonie? Podobnie do płytek ceramicznych. Należy jednak pamiętać o zachowaniu nieco większych spadków – nawet do 5 proc. Oczywiście podłoże pod płytki zawsze musi być równe, no i stabilne. Wówczas zmniejszymy ryzyko ich pękania.

Do mocowania sjenitu na tarasie stosuje się wyspecjalizowane zaprawy klejowe, które mają skład odpowiedni do stopnia nasiąkliwości. Taki klej nakłada się równomiernie na płytkę, a także na podłoże.

Z kolei do fugowania płytek wykonanych ze sjenitu stosuje się elastyczne masy spoinujące. Podczas ich zabrudzenia, należy je od razu oczyścić wilgotną gąbką.

Jakie są zatem zalety i wady wykończenia tarasów i balkonów kamiennymi płytkami ze sjenit?

Wśród zalet wyłożenia tarasu lub balkonu sjenitem wskazuje się:

• stylowy i elegancki wygląd,
• wyjątkową wytrzymałość okładzin.

Natomiast wśród największych wad takiego rozwiązania, należy wymieć:

• stosunkowo wysoki koszt płytek sjenitowych,
• konieczność regularnego ich impregnowania,
• profesjonalną pielęgnację.

Jak dbać o kamień naturalny w domu?

Kamień naturalny jest nie tylko efektownym, ale też wytrzymałym materiałem wykończeniowym. Dlatego tak chętnie wykonuje się z niego blaty kuchenne, parapety czy chociażby schody. Jednak, aby służby nam przez długie lata, zachowując przy tym swoją niezwykłą urodę, koniecznie musimy o niego odpowiednio dbać. Jak zatem się do tego zabrać?

Po pierwsze, do jego pielęgnacji zawsze powinniśmy wybierać tylko środki specjalnie do tego przeznaczone. Takich preparatów do pielęgnacji, czyszczenia i zabezpieczenia kamienia naturalnego na rynku jest naprawdę sporo. Jak zatem wybrać ten najlepszy?

Wybierając środki do pielęgnacji i konserwacji kamieni naturalnych koniecznie zwróćmy uwagę do jakich konkretnie rodzajów kamienia są one zalecane. Okazuje się, bowiem że jedne znajdą zastosowanie przy pielęgnacji granitu, inne z kolei marmuru, trawertynu, a inne piaskowca. Czy jest specjalny środek do czyszczenia sjenitu? Jeśli nie znajdziemy takie, to zawsze dobieramy do czyszczenia innego kamienia naturalnego, który wykazuje podobne cechy.

Poza tym, pamiętajmy o tym, że różne środki służą do czyszczenia określonych elementów lub pomieszczeń. A zatem, innym preparatem powinniśmy umyć podłogę wykonaną z sjenitu, a innym blat kuchenny. Zakonserwowanie podłogi nieodpowiednim środkiem może spowodować, że będzie ona śliska, a wówczas łatwo może dojść do wypadku.

Koniecznie czytajmy etykiety zamieszone na preparatach. Zainteresujmy się czy wybrany przez nas środek, nadaje się do konserwacji materiału wcześniej zabezpieczanego impregnatem. Pamiętajmy, też że przy nowych środkach, których działania jeszcze nie znamy, zawsze warto rozprowadzić mały tekst, który polega na tym, że najpierw sprawdzamy jego działanie na niewielkiej powierzchni kamiennej. Jeśli jesteśmy w pełni zadowoleni z otrzymanych efektów, śmiało możemy pokryć nim całość kamienia.

Przy zakupie środków do pielęgnacji kamienia naturalnego nie wybierajmy tańszych, kiepskiej jakości środków. Po prostu nie warto tego robić, bowiem możemy spowodować nieodwracalne lub niezwykle trudne do usunięcia zmiany.

Impregnacja kamienia naturalnego zastosowanego na zewnątrz jak i w środku

Zarówno kamień zastosowany na zewnątrz budynku, na przykład do wykończenia elewacji, jak i ten stosowany we wnętrzach, chociażby o porowatej strukturze, warto zabezpieczyć odpowiednim impregnatem. W tym wypadku sprawdzą się preparaty hydrofobizujący, które zawierają nanomolekuły. Otóż skutecznie chronią one powierzchnię kamienia przed zabrudzeniami, chociażby w ten sposób, że zmniejszają przyczepność kurzu i innych zanieczyszczeń, a jednocześnie zwiększają odporność na ścieranie. Tego typu środki doskonale wzmacniają podłoża kamienne, bowiem zabezpieczają je przed wilgocią, alkaliami, wpływem czynników atmosferycznych oraz promieniowaniem UV.

Jakie środki wybrać do pielęgnacji podłóg wykonanych z kamienia naturalnego?

Nie oszukujmy się, najbardziej narażone na zabrudzenia i zniszczenia są posadzki, dlatego to one wymagają najwięcej uwagi przy ich pielęgnacji. Zdaniem preparatów przeznaczanych do pielęgnacji położy wykonanych z kamienia naturalnego jest między innymi przywrócenie im utraconego blasku. Dlatego w tym przypadku warto sięgać pośrodku wykonane na bazie żywic polimerowych. Dzięki nim przywrócimy im naturalny blask.

Takie preparaty możemy stosować rozcieńczone lub skoncentrowane, zależnie od tego jaki efekt chcemy uzyskać. Jeśli go nie rozcieńczymy to uzyskamy efekt twardej i błyszczącej warstwy ochronnej. Z kolei po rozcieńczeniu go wodą, będziemy mogli umyć i nabłyszczyć naszą podłogę. Pamiętajmy przy tym by sprawdzić czy wybrany przez nas preparatem nie tworzy śliskiej, niebezpiecznej podczas użytkowania powierzchni.

Jak czyścić powierzchnie kamienne, które mają kontakt z żywnością?

Wszystkie płaszczyzny kamienne, które mają stały kontakt z żywnością, a więc balaty kuchenne czy blaty stołów powinny być czyszczone środkami specjalnie przeznaczonymi właśnie do takich elementów. Specjalistyczne preparaty należy również stosować do kamiennych obudów kominków, które doskonale radzą sobie z okopceniami, sadzą oraz tłuszczem.

Jakie jest główne zadanie środków do pielęgnacji kamienia naturalnego w domu?

Preparaty przeznaczone do pielęgnacji kamienia naturalnego zastosowanego w domu mają przede wszystkim utrzymać połysk kamiennej powierzchni, a także zmniejszyć widoczność powstałych zarysowań czy też drobnych uszkodzeń. Na rynku do wybory mamy zarówno środki przeznaczone do stosowania codziennego, jak i środki, które możemy stosować okazjonalnie, na przykład w celu usunięcia zmatowienia i przywrócenia idealnego połysku kamieniowi.

Różne środki do pielęgnacji kamiennych powierzchni mają różne zadanie. I tak przykładowo preparaty przeznaczone do czyszczenia okładzin kamiennych w łazience mają za zdanie usunąć osady z wody, mydła i wszelkich kosmetyków, najczęściej stosowanych w łazience. Natomiast powierzchnie kamienne, które zostały ubrudzone podczas układania tego materiału, należy wyczyścić środkiem specjalnie przeznaczanym do usuwania smug i resztek powstałych z zaprawy, fugowania czy też klejenia. Tylko specjalnie przeznaczone do tego preparaty daj nam gwarancję całkowitego i bezproblemowego wyczyszczenia kamienia, bez ryzyka jego zmatowienia czy zarysowania.

Właściwa pielęgnacja powierzchni kamiennych zastosowanych w domu jest niezwykle ważna. Dzięki odpowiednim środkom, takie czynności jak czyszczenie, pielęgnacja i konserwacja kamienia, nie będzie zajęciem czasochłonnych i uciążliwym. Pamiętajmy przy tym, że niewłaściwe dobranie środków, może wyrządzić więcej złego niż dobrego, bowiem w ten sposób bardzo łatwo możemy uszkodzić kamienne elementy. Dlatego zawsze starannie dobierajmy środki pielęgnacyjne do czyszczenia i impregnacji powierzchni wykonanych z materiałów naturalnych, zastosowanych w naszym domu.

Ile kosztuje sjenit?

Ceny sjenitu oczywiście zależne są od jego formy, rodzaju i przeznaczenia. A zatem inną cenę będzie miał na przykład sjenit blokowy, a inną grys sjenitowy.

Ceny grysu sjenitowego dekoracyjnego wynoszą średnio (zależnie od rodzaju, koloru i miejsca wydobywania surowca):

• od 9 do 13 zł brutto za opakowanie 25kg,
• od 190 do 360 zł brutto przy zakupie w worku big-bag od 1 tony.

Natomiast na kostkę ogrodową ze sjenitu trzeba będzie wydać co najmniej 220 zł za 1 m2 – gr. produktu 6 cm. Z kolei za bryły sjenitowe trzeba będzie zapłacić jeszcze więcej.

Jeśli chodzi o elementy dekoracyjne wykonane ze sjenitu, takie jak chociażby misy, to ich ceny są bardzo zróżnicowane. Najczęściej jest to kwestia kilkuset złotych lub więcej.