Ościeżnica do domu: rodzaje, ceny i montaż [krok po kroku]

Niewidoczne elementy wykończenia pomieszczeń nieraz udowodniły, że zasługują na miano “szarych eminencji”. Ościeżnica do domu stoi w cieniu skrzydeł drzwi, ale wystarczy sobie wyobrazić, jak wyglądałby otwór w ścianie, na którym bezpośrednio zamontowano by skrzydło drzwi. Ościeżnica bywa często nazywana futryną, w języku potocznym oba określenia stosuje się zamiennie.

Oprócz samego wyglądu, ościeżnica drzwi decyduje o wielu parametrach, wpływających na komfort mieszkania.

Jakich? Warto wiedzieć, dlaczego należy poświęcić dłuższą chwilę wybierając ościeżnicę do swojego domu, aby móc cieszyć się ciepłem, ciszą i pięknem otaczających pomieszczeń.

Co to jest ościeżnica i jaką spełnia funkcję?

Mówiąc o drzwiach, na myśl przychodzi skrzydło, klamka, zamki, czyli części ruchome. Te, które każdego dnia będą otwierane i zamykane kilka, kilkanaście lub kilkadziesiąt razy. Ale czy drzwi do faktycznie tylko te trzy elementy?

Zasada wydaje się prosta: otwór w ścianie, zawiasy, drzwi i można wchodzić i wychodzić.

Kolejność jednak traci sens między “ścianą”, a “zawiasami”. Tych nie mocuje się przecież w cegle, płycie lub pustaku. Żeby drzwi mogły w ogóle zaistnieć, potrzebna jest ościeżnica. Potocznie zwana framugą lub futryną (chociaż zgodnie z definicją to nie to samo), ościeżnica regulowana, czy ościeżnica stała jest kluczowym elementem podczas montażu drzwi. Dlaczego?

Ościeżnica jest nieruchomą ramą, na której, za pomocą zawiasów, wiesza się skrzydło drzwiowe. Tylko, albo aż tyle. Kiedy bowiem zastanowić się nad funkcjami ościeżnicy, można dojść do wniosku, że futryny stałe i ościeżnice regulowane to niezmiernie ważne elementy wyposażenia domu.

Funkcje ościeżnic

• ościeżnice utrzymują drzwi we właściwej pozycji, dzięki czemu skrzydło drzwi swobodnie się zamyka i otwiera, a także nie obwisa lub nie odstaje;
• ościeżnice uszczelniają drzwi, przez co (szczególnie drzwi wejściowe) zatrzymują ciepło wewnątrz pomieszczenia; ważnym elementem jest też próg, ale to ościeżnica i uszczelka drzwiowa odpowiadają za wypełnienie szczelin między “gołą” ścianą, a skrzydłem drzwi;
• ościeżnice są elementem dekoracyjnym – może się wydawać, że to same drzwi dopełniają wizerunku pomieszczenia, ale można sobie łatwo wyobrazić zależność: drzwi zawieszone “samotnie” na ścianie, a drzwi zamontowane z ościeżnicą; druga wersja wypada zdecydowanie korzystniej.

Z czego robione są ościeżnice?

Budowa ościeżnicy jest bardzo prosta: dwa elementy pionowe (stojaki), poziomy górny nadprożowy i dolny (ślepy próg).

Indywidualnym inwestorom nazwy nie wiele mówią i lepszym wyobrażeniem ościeżnicy jest po prostu konstrukcja ramy. Ważniejsze jest to, z czego może być zrobiona:

• drewno – najczęściej drewno klejone i identyczne do tego, które zostało użyte do wykonania skrzydła drzwi;
• metal – ościeżnice wykonywane z blachy stalowej, ocynkowanej (najczęściej o grubości 1,2 – 1,5 mm);
  ościeżnice metalowe są najczęściej fabrycznie pomalowane proszkowo lub wykończone okleiną;
• PVC – materiał, który ma budowę komorową (czyli system “przegródek” służących termoizolacji), a konstrukcja wzmocniona jest kształtownikiem stalowym;
• aluminium – aluminiowe ościeżnice również posiadają budowę komorową i są wykończona farbą.

Wybór materiałów ościeżnic na szczęście nie duży, ale i tak budzi wiele wątpliwości. Z jakiego materiału wybrać ościeżnicę?

Żeby odpowiedzieć sobie na to pytanie, trzeba znać przeznaczenie drzwi (drzwi wewnętrzne lub drzwi zewnętrzne), sposób ich wykorzystania i oczekiwania wobec nich, czyli jak długo drzwi mają służyć i jak mają się prezentować.

Do drzwi wewnętrznych zdecydowanie polecane są ościeżnice drewniane. Ościeżnice można kupić w zestawie z drzwiami (zwłaszcza wykonywanymi na zamówienie) lub kupić surowe drewno i przemalować na wybrany kolor. Zaletą litego drewna jest przede wszystkim jego klasyczna elegancja pasująca do każdego stylu wnętrza, która do wnętrza wprowadza ciepło i przytulność.

Ościeżnice z PCV i aluminium mają konstrukcję komorową, która ma właściwości termoizolacyjne – takie ościeżnice doskonale nadają się do montażu drzwi wejściowych. Ościeżnica będzie dobrym izolatorem ciepła. Oprócz tego, ościeżnice z tych materiałów wykazują dużą odporność na uszkodzenia mechaniczne, o które, w przypadku drzwi wejściowych łatwo (wynoszenie sprzętów lub wyjeżdżające dzieci na rowerach).

Ościeżnica stalowa jest najczęściej dobierana do stalowych skrzydeł drzwi (często drzwi antywłamaniowych). Ościeżnice stalowe stosowane są w celach przemysłowych lub przejściach garażowych. Zarówno drzwi stalowe, jak i ościeżnica stalowa wykazują największą odporność na uszkodzenia.

Rodzaje ościeżnic i ich wymiary

Wybór może wydawać się prosty, ponieważ jedyną klasyfikacją ościeżnic jest: ościeżnica stała lub ościeżnica regulowana. Problem pojawia się wówczas, kiedy inwestor zaczyna zagłębiać się w cechy i parametry każdej z ościeżnic. Wówczas pojawia się pytanie: “której ościeżnicy potrzebuję?”.

Z pomocą może przyjść wyjaśnienie cech ościeżnic, oraz przedstawienie zalet i wad każdego rozwiązania.

Ościeżnica stała

Ościeżnica stała wydaje się klasykiem i banalnie prostą konstrukcją o stałej szerokości. Wbrew pozorom ościeżnice stałe mogą zaskoczyć. Dlaczego?

Stała ościeżnica do domu ma określoną szerokość, dopasowaną do standardowej grubości murów. Bez względu na to, czy ściana wewnętrzna jest konstrukcją nośną (wykonaną z cegły) czy zbudowaną na lekkim stelażu (z płyt OSB), tradycyjna grubość wynosi 6-10 cm.

Do takich wymiarów są przeznaczone ościeżnice stałe i trzeba o tym pamiętać. Dlaczego to takie ważne?

Jeśli inwestor (z różnych przyczyn) postanowił postawić ścianę o grubości 12, 15 lub 20 centymetrów, nie znajdzie na rynku ościeżnicy stałej, dopasowanej do takiej grubości ściany.

Komercyjna sprzedaż drzwi to najczęściej zestaw, w skład którego wchodzi skrzydło drzwi i ościeżnica stała (lub ościeżnica regulowana). Wówczas sprawa jest nieco prostsza, ponieważ rama ościeżnic jest już zbitą w całości konstrukcją, którą trzeba odpowiednio dopasować i przymocować do otworu. Jeśli jednak kupuje się poszczególne elementy ościeżnic osobno (belki, nadproża i progi) trzeba się liczyć z dokładnym dopasowaniem i zespoleniem z sobą poszczególnych elementów ościeżnicy.

Wady i zalety ościeżnicy stałej

• Jedyna możliwość montażu w drzwiach znajdujących się na przykład na styku ścian. W takich przypadkach trudno jest zamontować opaski maskujące, ponieważ nie pozwala na to przestrzeń, wówczas ościeżnica stała jest jedynym rozwiązaniem.
• Ekonomiczne rozwiązanie – stałe wymiary ościeżnic wiążą się z obniżonymi kosztami produkcji, możliwością magazynowania, a co za tym idzie, niską ceną. Ościeżnica stała może być zatem dobrym rozwiązaniem dla tych, którzy nie chcą inwestować dużych środków w obudowę drzwi.
• Ościeżnica stała to mało estetyczna, surowa rama, która po zamontowaniu nie kryje łączeń, co sprawia, że drzwi nie prezentują się najlepiej zaraz po założeniu. Celem uatrakcyjnienia wyglądu polecane jest wykończenie szczelin lub wychodzącej pianki, listwami maskującymi lub ćwierćwałkami. Opaski maskujące skutecznie poprawią wygląd ościeżnicy.
• Utrudniony (wbrew pozorom) montaż – ściana do której ma być przymocowana ościeżnica powinna być idealnie przygotowana – gładka i wyczyszczona. Sam montaż także wiązać się ze skrupulatnym mierzeniem odległości i dokładnym mocowaniem konstrukcji.
• Ościeżnice stałe przeznaczone są raczej do nowego budownictwa, które charakteryzuje się stałymi wartościami w stawianiu ścian (6-10 centymetrów). Oznacza to, że ościeżnica stała do domu budowanego przed kilkudziesięcioma laty, może nie mieć zastosowania, ponieważ styl stawiania murów i parametry grubości ścian były wówczas zupełnie inne.

Ościeżnica regulowana

Żeby nie stresować się tym, czy ościeżnica stała będzie pasowała do wymiarów ściany, można wybrać jej nowoczesną alternatywę, czyli ościeżnicę regulowaną. Ościeżnica regulowana została skonstruowane po to, żeby w łatwy sposób zamontować drzwi w otworze o niestandardowych wymiarach.

Inwestor, który przeprowadza remont generalny starej kamienicy wie, że ściany stawiane kilkadziesiąt (a zdarza się też kilkaset) lat temu, mogą mieć nawet do 30 centymetrów szerokości. Jak w taki otwór wstawić nowe drzwi? Rozwiązaniem okazuje się ościeżnica regulowana.

Ościeżnica regulowana składa się z 3 elementów, z których każdy może być regulowany w zakresie, który określa producent. Warto również dodać, że wszystkie tego typu ościeżnice regulowane przystosowane są do montażu w murach o minimalnej grubości 7,5 cm.

Wady i zalety ościeżnicy regulowanej

• Ościeżnice regulowane to uniwersalne rozwiązanie pozwalające na dopasowanie ościeżnicy do konkretnej grubości ściany. Dzięki tej funkcji inwestor nie musi szukać odpowiedniego produktu, jeżdżąc po wielu sklepach, lub oddawać źle dobrane ościeżnice. Oprócz tego, montaż ościeżnicy regulowanej jest dobrym rozwiązaniem w trakcie remontów generalnych, przeprowadzanych w starych kamienicach lub domach, budowanych zgodnie z innymi zasadami konstrukcji.
• Ochrona ściany przed urazami mechanicznymi – specyficzna konstrukcja ościeżnicy wyróżnia ją ścisłym przyleganiem, dzięki czemu ościeżnica regulowana chroni ścianę przed ukruszeniem lub poplamieniem;
• Ościeżnice regulowane są łatwe w montażu – można poradzić sobie z tym samodzielnie. Osadzenie futryny w otworze ściany wymaga użycia kołków i piany montażowej. W przeciwieństwie do montażu ościeżnicy stałej, montując ościeżnicę regulowaną dopuszczalne jest popełnienie niewielkich odchyłów, które mogą przysłonić opaski maskujące.
• Estetyka montażu – stosując zachodzące na ścianę opaski maskujące gotowa konstrukcja prezentuje się nienagannie. Dzięki temu nie ma konieczności kupowania dodatkowych elementów ozdobnych.
• Wysoka cena w porównaniu do ościeżnic stałych, która wynika z zaawansowanej technologii konstrukcyjnej produktu.
• Ograniczenia szerokości ściany – ościeżnice regulowane nie nadają się do osadzania na ścianach o grubości mniejszej niż 7,5 cm.
• Brak możliwości montowania ościeżnicy na drzwi, które znajdują się na styku ścian, ponieważ opaska maskująca może nie zmieścić się w przestrzeń między drzwiami, a powierzchnią ściany.

Wychodzi na to, że zarówno ościeżnica stała, jak i ościeżnica regulowana mogą przynieść wiele zalet, ale nie są przeznaczone do wszystkich realizacji. Zanim więc inwestor będzie decydował się na wybór konkretnej ościeżnicy do własnego wnętrza, musi:

• dokładnie zmierzyć grubość ściany,
• upewnić się, że drzwi nie znajdują się na styku, prostopadłych do siebie ścian,
• zastanowić się, czy pomieszczenie wymaga wysokiej estetyki wykończenia drzwi,
• czy samodzielnie podoła montażowi ościeżnicy.

Ościeżnica bezprzylgowa

Dopóki samemu nie doświadczy się procesu, jakim jest wybór drzwi wewnętrznych, trudno mieć świadomość jak wiele rozwiązań jest dostępnych na rynku.

Najczęściej zwraca się uwagę na sam wygląd, czyli kolor, sposób otwierania, ergonomię uchwytu lub układ oszklenia. Ościeżnica do drzwi wewnętrznych może być też przylgowa lub bezprzylgowa. Co to właściwie oznacza?

Żeby zrozumieć zasadę systemów i zdecydować się (lub nie) na dane rozwiązanie, warto wiedzieć, czym jest przylga.

Patrząc na drzwi na wprost, kiedy te są zamknięte, można nie zauważyć specyfiki ich wyglądu. Wystarczy jednak odsunąć się nieco na bok, by widzieć, że skrzydło od strony klamki tworzy z ościeżnicą uskok, zachodząc na nią swoją częścią, zwaną przylgą. Taki układ jest tradycyjnym modelem drzwi wewnętrznych, zwanych przylgowymi.

Można inaczej? Można! Jeśli drzwi po zamknięciu tworzą z ościeżnicą jedną płaszczyznę i wydają się być taflą jednolitej płyty, bez żadnych wcięć, wówczas ma się do czynienia z drzwiami bezprzylgowymi.

Kto powinien wybrać ościeżnicę bezprzylgową?

• Inwestorzy, którzy aranżują nową nieruchomość w typowym stylu nowoczesnym. Dlaczego? System ościeżnicy bezprzylgowej idealnie wpisuje się w kanon modernistycznego budownictwa. Pożądane są w nim minimalistyczne rozwiązania o (często) surowym wyglądzie. Ościeżnica bezprzylgowa zapewnia 100% prostoty, jednocześnie idącej w parze z elegancją. Drzwi wewnętrznych o takim profilu idealnie sprawdzają się w stylu loftowym lub glamour, czyli lakierowane lub odznaczające się głęboką, ciemną kolorystyką.
• Właściciele małych pomieszczeń, którzy chcą optycznie je powiększyć. Nie wiedzieć czemu, ale system ościeżnicy bezprzylgowej stwarza iluzję szerokiego przejścia. O ile wymiary komunikacyjne są zachowane w tradycyjnych 90. lub 80. centymetrach, o tyle wygląd zamkniętych drzwi wewnętrznych stwarza wrażenie, że rozmiar jest większy o co najmniej 10 dodatkowych centymetrów. Dzięki temu ściana oraz całe pomieszczenie wydają się być bardziej jasne i przestronne.
• Wielbiciele nowoczesnych rozwiązań i wszyscy, którzy w detalach widzą potencjał. Ościeżnica bezprzylgowa nie wpłynie na jakość funkcjonowania wewnątrz pomieszczenia, ale tym, którzy lubią awangardowe gadżety taka futryna na pewno sprawi wiele radości.

Drzwi bezprzylgowe i coś jeszcze?

Idąc o krok dalej, producenci drzwi bezprzylgowych oferują niewidoczną ościeżnicę, która jest “wtopiona” w ścianę.

Efekt? Wydaje się, że przejście jest jakby wyciętym i ruchomym kawałkiem ściany, ponieważ drzwi wewnętrznych i płaszczyzna są jednolitą całością, bez żadnych, wypukłych elementów.

Warto zaznaczyć, że ościeżnica bezprzylgowa nie wpływa negatywnie na funkcjonowanie w pomieszczeniu. Futryna wykazuje takie same właściwości, jak system drzwi wewnętrznych przylgowych.

Minimalną wadą, która jest jednak niezauważalna, może być fakt, iż drzwi mające ościeżnicę bezprzylgową będą gorszym izolatorem dźwięku, ale producenci zapewniają, że w warunkach domowych ten aspekt nie wpływa na jakość mieszkania i intymność domowników.

Ile kosztują ościeżnice wewnętrzne i zewnętrzne

Można kupić samą ościeżnicę? Oczywiście.

Od razu jednak nasuwa się myśl, jakie koszty czekają inwestora kupując komplet – ościeżnica regulowana (lub ościeżnica stała) + skrzydło, a jakie decydując się na pojedyncze produkty.

Najważniejsze jest przeznaczenie. Mimo, że producenci, fachowcy i eksperci sugerują, aby nabywać dostępne na rynku zestawy, to należy pamiętać, że potrzeba jest cechą indywidualną.

Aby jednak wiedzieć, ile kosztują ościeżnice wewnętrzne i ościeżnice zewnętrzne, warto dowiedzieć się jaka jest cena pełnych kompletów i od czego jest uzależniona.

Drzwi wejściowe cena

Drzwi wejściowe (przynajmniej te główne) są zazwyczaj jedne w całym domu. Muszą być zatem solidne, bezpieczne, ciepłe, służyć przez lata i dobrze się prezentować.

Ile zatem trzeba za nie zapłacić?

Drzwi wejściowe są raczej zamawiane na wymiar i montowane przez ekipę fachowców. Samo kupno drzwi wejściowych to raczej inwestycja w komplet, czyli skrzydło i ościeżnicę, ale jest także ciekawostka!

Decydując się na zakup drzwi i ościeżnicy z montażem, podlega się pod stawkę VAT 8%, która obejmuje usługę! Jeśli wybierze się opcję kupna produktu i samodzielnego osadzenia go w otworze ściany (lub szukania ekipy monterskiej na “własną rękę”), wówczas sam produkt będzie podlegał stawce 23% VAT.

Ceny drzwi i ościeżnic zewnętrznych są bardzo różnorodne. Można znaleźć produkty, za które zapłaci się 3000 zł, a można znaleźć egzemplarze, których wycena wynosi 10 tys. złotych. Decydujący wpływ na cenę ma przede wszystkim materiał, z którego zostały zrobione (drewno, stal, aluminium, PCV) oraz system zabezpieczeń antywłamaniowych.

Nie ma wątpliwości, że ościeżnica zewnętrzna ma decydujący wpływ na wygląd i estetykę fasady budynku. W tym miejscu nie można sobie pozwolić na błędy, dlatego jej montaż warto powierzyć fachowcom, którzy zadbają o:

• prawidłowe osadzenie ościeżnicy w otworze ściany, które zapewni właściwą termoizolację i estetyczne wykończenie;
• prawidłowy montaż drzwi na zawiasach;
• idealne wyważenie i regulację ościeżnicy.

Najbardziej popularnym rodzajem ościeżnic i skrzydeł wejściowych są drewniane lub stalowe. W tym miejscu trzeba się liczyć z dużą rozpiętością cenową, ponieważ ceny zestawów drewnianych to przedział 2000-9000 zł, a stalowych 1000-5000 zł. Z czego wynika ta różnica?

W tym wypadku kwota jest głównie uzależniona od materiału. Drewno (nie od dziś), jako surowiec pochodzenia naturalnego, do którego obróbki jest wymagana praca ręczna, jest cenione i pewnie tak już zostanie. Stal natomiast może być produkowana masowo, nie generuje odpadów, dlatego producenci i sprzedawcy mogą sobie pozwolić na sprzedaż w niższych cenach. Jak to wygląda z pozycji konsumenta?

Drzwi drewniane, jako naturalne tworzywo, są przyjaźniejsze w eksploatacji. Dodatkowo sam surowiec wydaje się być bardziej luksusowy. Stal wygrywa jednak z praktycznego punktu widzenia – jest odporniejsza na warunki atmosferyczne oraz skuteczniejsza, jeśli chodzi o systemy antywłamaniowe. Mimo, że akustyczność eksploatacji drzwi stalowych jest dość głośna to współcześnie są one częściej wybieranym produktem.

Drzwi wewnętrzne cena

Wybór drzwi wewnętrznych jest odpowiedzialną decyzją, ponieważ te mają służyć przez wiele lat, a jednocześnie cieszyć swoim wyglądem i pasować do estetyki wnętrza. Można się zdecydować na kupno drzwi niższej klasy (na przykład w sklepach budowlanych) lub zamówić własny model, wykonany na zamówienie przez stolarza lub w punktach salonów sprzedaży. Jaka jest różnica? Przede wszystkim cena oraz dostępność.

Za drzwi i ościeżnicę (zazwyczaj jest to komplet) w sklepie budowlanym można zapłacić około 500 zł i spodziewać, że wybierając dany model, wyjedzie się z nim do domu, gdzie będzie można od razu zamontować. Materiałem wykonawczym ościeżnic i drzwi jest zazwyczaj płyta MDF oklejona folią wykończeniową, stąd niska cena produktów, która (niestety) przekłada się często na jakość.

Drugą metodą zakupu drzwi i ościeżnicy wewnętrznych jest zamówienie produktów u stolarza lub z katalogu producentów, specjalizujących się tworzeniu tych elementów wykończeniowych. W zależności od możliwości technicznych trzeba się liczyć z wydłużonym czasem oczekiwania (od 4 do 10 tygodni) ze względu na to, że wybrany model jest produkowany na zamówienie. Z tego też względu, cena gotowego produktu będzie wynosiła nawet do 2000 zł, ale na pewno przełoży się na jakość, estetykę wykonania i unikatowość.

Sama ościeżnica

Wielu inwestorów decyduje się także na zakup samodzielnej ościeżnicy, która (z ekonomicznego punktu widzenia) nie wydaje się być oszczędną inwestycją. Bywa jednak tak, że stara ościeżnica regulowana uległa zniszczeniu, a skrzydło jest w dobrym stanie lub sam fakt remontu determinuje do tego, żeby wymienić ten element.

Określając ceny zakupu, warto zwrócić uwagę na wymiary ościeżnic (grubość, wysokość, szerokość w świetle ościeżnicy). Ościeżnice stałe, wykonane z metalu to koszt około 50zł. Za lepszej jakości ościeżnice stałe zapłaci się jednak 90-400 złotych. Porównując ten koszt z zakupem kompletu w markecie (500zł) można łatwo zauważyć, że samodzielny zakup elementów wychodzi dość drogo.

Montaż ościeżnicy krok po kroku

Ościeżnicę można zamontować samodzielnie. Nawet jeśli wydaje się to skomplikowane, można krok po kroku podążać za instrukcją i samemu przekonać się, że bywają rzeczy trudniejsze.

Aby samodzielnie zamontować ościeżnicę w domu, należy przygotować odpowiednie narzędzia:

• poziomica,
• przymiar kątowy,
• wiertarka (najlepiej z udarem),
• wiertło widiowe,
• młotek,
• wkrętak krzyżowy,
• kliny drewniane,
• niskorozprężna pianka montażowa,
• taśma do zabezpieczenia powierzchni futryny przed pianką,
• gwoździki lub silikon do mocowania drewnianych listew maskujących,
• piłka ręczna do przycinania drewna.

Od razu nasuwa się pytanie: “czy każdy rodzaj ościeżnicy montuje się tak samo?”.

O ile dalsze prace montażowe, będąc przebiegały dwutorowo, dla każdego rodzaju ościeżnic (ościeżnica stała i ościeżnica regulowana), o tyle początek, czyli czynności przygotowawcze, przebiegają tak samo.

Zanim przystąpi się do właściwego montażu ościeżnicy, konieczne jest przygotowanie samego otworu w którym ta ma się znaleźć. Ościeżnice należy montować w pomieszczeniach z wykończonymi ścianami i podłogami.

Jeśli w surowym murze otworu występują jeszcze jakieś odłamki cegły lub tynku, należy je usunąć, a duże ubytki “zakleić” zaprawą i poczekać do całkowitego wyschnięcia. Następnie można przejść do kolejnych kroków:

1. Montaż zawiasów w belce bocznej – w wyfrezowany otwór należy włożyć jarzmo zawiasu a następnie w wywiercone w belce otwory trzeba wsunąć zawias i upewnić się, że jest zamocowany na stałe, dokręcając go kluczykiem imbusowym śruby dociskającej jarzmo zawiasu.
2. Łączenie elementów ościeżnicy w jedną ramę, czyli złożenie głównych belek, górnej i bocznej. Podczas tej czynności należy zakryć miejsca łączenia i szczególną uwagę zwrócić na zachowanie kątów prostych między złączonymi elementami (warto posiłkować się narzędziem typu przymiar kątowy). Istotny jest też rozstaw belek przy listwie progowej – musi zachowana taka sama odległość na dole, jak i na górze.
3. Montaż ościeżnicy w otworze drzwiowym podczas którego najważniejsza jest poprawność ustawienia poziomu belki górnej, a następnie poziomu belek bocznych. Jak to zrobić? Ościeżnicę należy unieruchomić i zabezpieczyć przed wypadnięciem uchwytem montażowym. Następnie górne narożniki należy zablokować klinami, dzięki czemu możliwa jest regulacja położenia ościeżnicy i korygowanie ewentualnych odchyleń.
4. Dokręcanie ościeżnicy – należy nawiercić fabrycznie przygotowane otwory w belkach pionowych celem wsadzenia tam kołków rozporowych. Następnie można dokręcić śruby z lekkim oporem, cały czas kontrolując pion na słupie ościeżnicy.
5. Założenie skrzydła drzwiowego na ościeżnicę i przez kilkukrotne otwarcie i zamknięcie drzwi zewnętrznych czy drzwi wewnętrznych należy sprawdzić prawidłowe osadzenie ościeżnicy.
6. Ostateczne osadzenie i uszczelnienie ościeżnicy – w tym celu należy zdjąć skrzydło drzwi i dokonać ostatecznej korekty za pomocą klinów i drewnianych lub rozpórek regulowanych, oraz pomagając sobie poziomicą. Polecane jest założenie 4 rozpórek co gwarantuje, że odległość między bocznymi belkami futryny na całej ich długości pozostanie niezmienna. Naturalnym efektem jest powstanie szczeliny między murem a zamontowaną ramą ościeżnicy. Przestrzeń między nimi należy wypełnić pianką montażową niskorozprężną. Przed przystąpieniem do piankowania warto zabezpieczyć ościeżnicę taśmą, co pozwoli na uniknięcie zabrudzenia. Warto skupić uwagę nad dokładnym wypełnieniem szczeliny pianą.
7. Usuwanie klinów i rozpórek po całkowitym wyschnięciu piany, które trwa do 4 godzin. Po upływie tego czasu można też usunąć montażową listwę progową oraz ostrożnie odkleić taśmę zabezpieczającą. Nadmiar piany należy ściąć za pomocą ostrego nożyka, na równo z murem.

W tym miejscu pojawia się rozgałęzienie czynności montażowych, które trzeba dokonać montując ościeżnicę stałą lub ościeżnicę regulowaną.

Montując ościeżnicę regulowaną, po zamontowaniu stałej ramy ościeżnicy, można przejść do montażu części regulowanej.

Pierwszym krokiem jest przycięcie elementu, dzięki czemu można dopasować jego szerokość do grubości muru. Jak uzyskać odpowiedni rozmiar? Fabryczne produkty posiadają nacięcia, ułatwiające wymierzenie i właściwe docięcie. W przyciętym na odpowiedni wymiar panelu regulowanym należy wywiercić otwory, dzięki którym możliwy będzie późniejszy montaż wkrętami do drewna.

Następnie można przejść do łączenia listew wykończeniowych (bocznych i górnej) za pomocą łączników z tworzywa i metalowych. Złączone listwy można dopełnić montażem panelu regulowanego, który w poprzednich krokach, został docięty do grubości ściany. Całość można nałożyć na bazę, wykonaną w poprzednich krokach i połączyć za pomocą wkrętów do drewna.

Po wszystkich tych zabiegach “kosmetycznych” można zamontować skrzydło drzwi.

Wykończenie montażu ościeżnicy stałej

Do zamontowanych, w podstawowych krokach, belek głównych ościeżnicy, należy przykleić dodatkowe listwy ozdobne, których celem jest zamaskowanie wkrętów. W przypadku podłóg lub ścian zmywanych “na mokro” konieczne jest zabezpieczenie krawędzi ościeżnicy bezpośrednio sąsiadujących z podłogą lub ścianą przed wodą i wilgocią.

Warto wybrać silikon, który będzie dopasowany kolorystycznie do odcienia ościeżnicy. Po całkowitym montażu ościeżnicy, w szczelinie między ramą, a ścianą, pozostaje widoczna piana montażowa. Warto ukryć ją, kupując i montując dodatkowe elementy (listwy lub ćwierćwałki) i estetycznie wykończyć.

Do elementów ościeżnicy, kupowanych w sklepie, dołączona jest instrukcja montażu, na której warto się opierać, ale warto zapamiętać kilka, praktycznych uwag, których nie warto wykonywać w trakcie czynności:

• Ościeżnicy nie osadza się bezpośrednio w ścianie (wmurowywanie jest kategorycznie zabronione). Ościeżnica jest elementem wykończeniowym, a nie budowlanym, dlatego nie może należeć do konstrukcji budynku, chociaż może się wydawać, że takie rozwiązanie byłoby prostsze i bardziej funkcjonalne.
• Ościeżnicy nie można montować bez kołków, bazując tylko na samej pianie montażowej.
• Szczególną uwagę należy zwracać na zachowanie kątów prostych między poszczególnymi łączeniami ramy. Ma to fundamentalne znaczenie, ponieważ gwarantuje, że skrzydło drzwi poprawnie zmieści się w złożonej ramie.
• Należy zachować szczególną ostrożność podczas składania ramy głównej i wykończeniowej, aby podłoże na którym prowadzone są prace, było czyste (pozbawione kleju, zaprawy lub odłamków tynku, które mogłyby uszkodzić elementy ościeżnicy).

Teoria wykładana temat montażu ościeżnicy wydaje się być prosta, ale praktyka czasem przerasta, dlatego czując, że samodzielne zakładanie opaski może skończyć się klęską, warto zdecydować się na pomoc fachowców w tym temacie. Dlaczego?

Źle założona ościeżnica stała może przynieść wiele negatywnych skutków w codziennym użytkowaniu pomieszczeń. Jakich na przykład?

• Widoczna (nieestetyczna) krzywizna drzwi – nawet kilkumilimetrowe odchyły w składaniu ramy lub błędnie zamocowane zawiasy, mogą doprowadzić do tego, że po założeniu skrzydła drzwi “coś jest wyraźnie nie tak”. Drzwi mogą się nie domykać lub widoczne są szczeliny o różnej szerokości między górą a dołem;
• Zła akustyka lub termoizolacja pomieszczenia – nieprawidłowo zamontowana ościeżnica stała powoduje, że kiedy drzwi są zamknięte, ale wyraźnie czuć przez nie podmuchy powietrza, może to być oznaką źle zamontowanej ościeżnicy. Podobnie jest w przypadku, kiedy mimo zamkniętego skrzydła, wyraźnie odczuwalne są dźwięki, dochodzące z zewnątrz.
• Nieestetyczny wygląd – wychodząca piana montażowa, ślady po kleju, które ciężko zmyć lub uszkodzenia i zadrapania spowodowane nieudolnym montażem, zdecydowanie obniżają wartość estetyczną ościeżnicy. Ta, zamiast stać się elementem dekoracyjnym pokoju, wyraźnie może go oszpecić.

Czy ościeżnica została zamontowana poprawnie?

Nie wystarczy “na oko” stwierdzić, że ościeżnica została dobrze zamontowana. W tym celu warto zrobić praktyczny test, zaznaczając poprawności na check-liście:

1. Sprawdzić czy warstwa silikonu nie została pominięta – ościeżnica powinna być zabezpieczona przed wilgocią od spodu i do wysokości cokołu. Dlaczego? Pozwoli to uniknąć dodatkowych prac remontowych w przyszłości wynikających z nagromadzenia wilgoci, skutkiem czego może być odklejenie lub rozwarstwienie się płyty pilśniowej ościeżnicy.
2. Sprawdzić płynność otwierania się drzwi – jeśli nie pojawiają się żadne tarcia lub zgrzyty, oznacza to, że ościeżnica została poprawnie zamontowana.
3. Sprawdzić czy ościeżnica została zamontowana w pionie. Ten krok może się wydawać śmieszny (a można ościeżnicę zamontować poziomo?), ale praktyka pokazuje, że test oblewa spora ilość zamontowanych drzwi. Jeśli otwierane skrzydło, pozostawione samodzielnie w kilku miejscach rozwarcia, samo się zamyka, oznacza to, że ościeżnica została zamontowana krzywo. Skrzydło, w każdej pozycji powinno postać nieruchome.
4. Zmierzyć przekątne – od lewego górnego rogu ościeżnicy do dolnego prawego i odwrotnie. Jeśli są sobie równe, wszystko jest w porządku. W przeciwnym razie drzwi będą podatne na wypaczenia.

Korona ościeżnicy

Korona ościeżnicy to niebanalny sposób na uatrakcyjnienie każdych drzwi, bez względu na to, w jakim stylu zostało urządzone wnętrze. Dzięki niej można urozmaicić wystrój pokoju.

Najlepiej postawić na białą lub kremową koronę. Dlaczego? Ten kolor nie jest nachalny i dominujący, dlatego element dekoracyjny podkreśli elegancję pomieszczenia, ale nie zabierze mu pozostałych wartości, na które warto zwracać uwagę.

Kiedy warto się zdecydować na koronę ościeżnicy? Ten element aranżacyjny na pewno przypadnie do gustu tym, którzy preferują klasyczną estetykę lub cenią aranżacje w stylu retro. Tak wyszukana dekoracja bez wątpienia pomaga uzyskać wymarzony efekt i sprawi, że we wnętrzu zagości wyjątkowy klimat.

Korony ościeżnic nie są zarezerwowane tylko do mieszkań w stylu klasycznym. Coraz lepiej sprawdzą się także w pomieszczeniach urządzonych w nowoczesnym stylu – słowem wszędzie tam, gdzie domownicy śledzą trendy i lubią miksować pozornie niepasujące do siebie elementy.

Ościeżnica do domu kolor

Ościeżnica do domu musi być spójna ze stylem i aranżacją przestrzeni, dlatego producenci tych elementów proponują bogatą gamę kolorystyczną, którą z łatwością można dopasować do pozostałych części dekoracyjnych mieszkania, jak i samych ścian.

Zwolennicy bieli od zawsze przekonują o tym, że najbardziej klasyczne i ponadczasowe są drzwi białe, do których produkowane są także tożsame ościeżnice. Prawdą jest, że ten kolor potrafi dopasować się do każdego stylu, jest nienachalny i zawsze dobrze wygląda, ale czy utrzymywanie go w nienagannym stanie jest funkcjonalne?

Dlatego też producenci ościeżnic proponują produkty w postaci wszystkich odcieni i kolorów. Najpopularniejsze okazują się barwy drewnopodobne, wśród których króluje klasyczny dąb, sosna lub buk, oraz specyficzna odmiana dąb sonoma, która w ostatnich latach jest bardzo modną paletą w wykończeniu wnętrz.

We wnętrzach nowoczesnych nie obce są kolory ościeżnic, takich jak czerwień, czerń, grafit, a nawet żółć lub zieleń. Trzeba też pamiętać o możliwościach wykończeniowych. Czyli? Nowoczesne wnętrza uwielbiają lakierowane powierzchnie i takie też mogą być ościeżnice wraz z drzwiami. Takie rozwiązanie wygląda niezwykle elegancko.

Podsumowanie

Nikogo nie trzeba przekonywać, że drzwi pełnią ważną rolę w każdym mieszkaniu. Ościeżnica w domu musi bronić swojej pozycji sama, ponieważ nie zawsze pamięta się o tym, jak ważną pełni funkcję. Nie tylko wpływa korzystnie na estetykę wyglądu drzwi, ale decyduje o funkcjonalności pomieszczenia pod względem termoizolacji i akustyki.

Ościeżnice (zarówno wewnętrzne jak i zewnętrzne) mogą być wykonane z drewna, stali, aluminium lub PCV. Materiał decyduje o właściwościach i cenie ościeżnicy jako gotowego produktu.

Ościeżnice dzielą się na ościeżnice stałe lub ościeżnice regulowane, chociaż nowością w klasyfikacji okazują się też ościeżnice bezprzylgowe, które umożliwiają stworzenie efektu jednolitej płaszczyzny skrzydła drzwi ze ścianą. Pozostałe dwie kategorie różnią się względem siebie sposobem montażu.