Odwodnienie liniowe w domu: cena, zastosowanie, montaż odwodnienia

Odwodnienie liniowe, czyli system korytek osłoniętych kratkami, pozwala na zbieranie wody deszczowej, a następnie odprowadzanie jej do kanalizacji, do odprowadzania do studni chłonnych, lub wykorzystywanie w inny sposób. Taki typ odwodnienia stosuje się wzdłuż chodników czy wyciągów komunikacyjnych, w celu uchronienia danej powierzchni przed zalaniem. Coraz powszechniejsze stają się jednak odwodnienia liniowe w domu, których zadaniem jest uchronienie budynków mieszkalnych lub garażu przed zalaniem.

Po co potrzebne są odwodnienia liniowe?

W budownictwie termin “odwodnienie” oznacza nic innego, jak odprowadzenie wody z danej powierzchni do gruntu lub kanalizacji deszczowej. Odwodnienia liniowe mają więc za zadanie zapewnić bezpieczeństwo, chroniąc przed zalaniem przez wodę deszczową i gwarantując wysoki komfort mieszkania we wnętrzach budynków. Przy odpowiednim zaprojektowaniu nie trzeba się obawiać, że woda dostanie się do piwnicy, mieszkania czy garażu, a nawet intensywne opady deszczu przestaną nieść ze sobą ryzyko strat materialnych. Aby wiec po deszczu nie grzęznąć na własnej działce w błocie lub nie obawiać się, że woda dostanie się do wnętrza mieszkania czy wniknie w ściany lub fundamenty, warto uzbroić dom w system odwodnień liniowych, które odprowadzą wodę deszczową z dala od domu.

Kiedy warto stosować odwodnienie liniowe?

Obecnie wysokie ceny gruntów sprawiają, że kupuje się coraz mniejsze działki, a wtedy wykonanie odwodnienia staje się koniecznością.

W końcu zabudowa wraz z utwardzonymi nawierzchniami zajmuje zazwyczaj dużą część powierzchni, a jeśli do tego jeszcze działka ma nieprzepuszczalny grunt, należy koniecznie znaleźć jakiś sposób na odprowadzanie gromadzącej się wody.

Odwodnienie liniowe w domu okaże się więc niezbędne na powierzchniach nieprzepuszczalnych, uniemożliwiających naturalne wchłanianie wody, a więc np. na działkach z gruntem gliniastym.

Szczególnie ważne jest odwodnienie liniowe w garażu z płaskim wyjazdem albo przed drzwiami wyjściowymi.

Jest to także dobry sposób na odprowadzenie wody deszczowej z dużych szczelnych powierzchni, pokrytych chociażby kostką brukową.

Przede wszystkim warto zastosować odwodnienie tam, gdzie grunt jest nieprzepuszczalny, a więc, gdzie woda z deszczu lub roztopów bardzo powoli wsiąka w ziemię.

Warto stosować system odwodnienia liniowego nie tylko przy wjeździe na teren posesji, ale nawet w samym garażu oraz w miejscu ewentualnego mycia samochodu.

Projekt odwodnienia liniowego

Przy budowie nowego domu inwestorzy często ignorują problem odprowadzania wody z posesji i odkładają jego rozwiązanie na czas po wykończeniu budynku.

Niestety, często wtedy jest już za późno na tańsze wykonanie odwodnienia i trzeba ponieść dodatkowe koszty.

Należy pamiętać, że system odpływ liniowy nie jest tylko wymysłem.

Właściwe rozplanowanie i położenie instalacji w odpowiednim czasie może nie tylko zagwarantować bezpieczeństwo gruntu, ale także znacznie zmniejszyć koszty związane z montażem.

Planując zastosowanie odwodnienia liniowego, należy określić:

• jego rodzaj,
• miejsce, w którym woda ma być zbierana liniowo,
• ewentualne miejsca punktowego zbierania,
• wielkość terenu,
• ilość przewidywanej wody,
• funkcje ogrodu, parkingu i pojazdu.

Nie można zapominać także o kwestiach wyznaczenia miejsca, w którym znaleźć mają się kanały odwodnień liniowych oraz wyznaczenie obszaru, w którym woda ma popłynąć rurami, zamontowana zostanie studzienka chłonna albo pole rozsączające.

Tylko przy uwzględnieniu wszystkich tych informacji możliwe jest zmniejszenie kosztów i wykonanie możliwie najbardziej skutecznej instalacji odwadniającej.

W razie możliwości warto także zasięgnąć porady eksperta z firmy oferującej system odpływów liniowych.

Koszt odwodnienia liniowego

Budowa odwodnienia liniowego nie powinna generować wysokich kosztów, pod warunkiem, że zostanie wykonana w odpowiednim czasie.

Cena zależy jednak od wielu czynników takich jak wielkość budynku, parametry podjazdu czy jakość zastosowanych materiałów.

Zazwyczaj koszt wykonania całego systemu odwodnienia to wydatek od około 2 tysięcy złotych.

Kwota ta obejmuje:

• odwodnienie liniowe przy podjeździe,
• studzienkę rewizyjną,
• montaż studzienki zbiorczej.

Z czego składa się system odwodnień liniowych?

Odwodnienia liniowe złożone są z ciągu korytek, inaczej nazywanych kanałami.

Następnie przykrywa się je rusztami i podłącza do skrzynki odpływowej.

W skład systemu odwodnienia liniowego wchodzą także pozostałe elementy takie jak zaślepki czy wycieraczki oraz wpusty podwórzowe.

Elementy odwodnienia liniowego: korytka

Korytka używane przy montażu systemu odpływu liniowego zazwyczaj mają długość 50 lub 100 centymetrów.

Producenci oferują jednak także inne wymiary – na przykład korytka osiągające długość 300 centymetrów.

Systemy odwodnienia w domu najczęściej montowane są z wykorzystaniem korytka o wysokości od 5 do 15 centymetrów i szerokości od 10 do 30 centymetrów.

Takie korytka układa się w wierzchniej warstwie gruntu albo w utwardzonej powierzchni, co pozwala uniknąć kosztownych prac związanych z robotami ziemnymi czy koniecznością głębokich wykopów.

Korytka systemu odwodnienia liniowego mogą być produkowane z różnych materiałów.

W szerokiej ofercie znaleźć więc można korytka wykonane z polimerobetonu, czyli betonu z dodatkiem żywicy i ziarnistego kwarcu, a także z betonu zwykłego, betonu włóknistego z dodatkiem włókna szklanego lub polimerowego oraz z różnych tworzyw sztucznych takich jak polietylen, polipropylen czy polichlorek winylu.

Korytka z kompozytorów betonowych cechuje trwałość, odporność na działanie substancji chemicznych, a także na niską temperaturę.

Elementy wykonane ze zwykłego betonu są bardziej nasiąkliwe i cięższe, natomiast korytka z tworzyw sztucznych cechuje lekkość oraz odporność na korozję i wpływ środków chemicznych.

Elementy systemu odwodnienia: ruszty

Kolejnym elementem odwodnienia liniowego są ruszty, którymi przykrywa się korytka w celu zapewnienia bezpiecznego użytkowania nawierzchni, w której ukryte zostało odwodnienie liniowe.

Powierzchnia kratek pozwala na zatrzymanie większych zanieczyszczeń takich jak liście czy żwir, dzięki czemu możliwe jest zapobieganie zapchania się korytka i tym samym uniemożliwienia odprowadzania wody.

Ponieważ kratki znajdują się na powierzchni i są dobrze widoczne, producenci dokładają starań, by wyglądały jak najbardziej estetycznie.

Najpopularniejsze są ruszty wykonane ze:

• stali ocynkowanej,
• stali nierdzewnej,
• żeliwa,
• mosiądzu,
• tworzywa sztucznego.

Wysokiej jakości kratki odpływu liniowego ze stali nierdzewnej czy innego materiału mogą być mocowane na śruby lub zatrzaski, które bardzo ułatwią ewentualny demontaż.

Dodatkowe elementy systemu odwodnienia

Uzupełnienie całego systemu odwodnienia liniowego stanowią dodatkowe elementy, których zadaniem jest odprowadzenie wody deszczowej z wybranych miejsc wokół domu.

Do takich elementów zaliczyć skrzynkę pokrytą rusztem żeliwnym lub ze stali ocynkowanej, czy stali nierdzewnej i połączoną z rurą odprowadzającą wodę do kanalizacji lub do gruntu z dala od ścian budynku, czyli tak zwana wycieraczkę, którą montuje się pod drzwiami wejściowymi.

Innym wygodnym rozwiązaniem jest wpust podwórzowy, inaczej nazywany wpustem deszczowym, który mocuje się pod rynną lub kranem ogrodowym w celu zapobiegania tworzenia się kałuż i błota.

Odwodnienie liniowe montaż

Korytka odwodnieniowe należy układać w wierzchniej warstwie gruntu lub na utwardzonej powierzchni.

Żeby umożliwić wodzie deszczowej przepływanie grawitacyjne, korytka z płaskim dnem należy kłaść zgodnie ze spadkiem albo stosować takie elementy odwodnienia, których dno ukształtowano tak, by miało spadek.

W celu otrzymania wymaganej długości odwodnienia liniowego, korytka łączy się przy pomocy wyprofilowanych wpustów i wypustów.

Niektóre korytka mogą mieć system zatrzaskowy, który okaże się najlepszym i najwygodniejszym rozwiązaniem w przypadku ewentualnego demontażu odwodnienia.

Kształt odwodnienia może być praktycznie dowolny i dostosowany do indywidualnych potrzeb – możliwe jest użycie korytek przystosowanych do połączeń pod kątem prostym lub skrzyżowanych, a także korytek w kształcie litery T.

Aby umożliwić wodzie deszczowej spływanie do systemu, należy zadbać, by górna powierzchnia rusztu znajdowała się 2-5 milimetrów poniżej poziomu terenu.

Następnie ciąg korytek podłącza się do skrzynki odpływowej, która zostaje umieszczona poniżej pozostałych elementów wchodzących w skład systemu odwodnienia.

Gwarantuje to swobodną spływalność.

Ciąg korytek może zostać także wyposażony w specjalny kosz, którego zadaniem jest zatrzymywanie większych zanieczyszczeń.

Zabezpiecza on przed zapchaniem zamontowane urządzenia takie jak instalacja kanalizacyjna, studnia czy drenaż rozsączający.

Kosz jest łatwy w demontażu i czyszczeniu.

Na początku i końcu systemu odwodnienia liniowego w domu mocuje się także zaślepki, inaczej nazywane ściankami czołowymi.

Dodatkowo przed montażem systemu odwodnienia liniowego należy się upewnić, że został on odpowiednio rozplanowany.

Samodzielne zainstalowanie odpływów nie będzie trudne pod warunkiem stosowania się do wytycznych producenta systemu.

Należy pamiętać, że kanały i studzienki montowane w ziemi lub w podłodze wymagają osadzenia na betonie.

Beton należy więc ułożyć pod dnem i po bokach elementów, grubość warstwy dobierając zgodnie z klasą obciążeń.

Korytka należy zaś układać zgodnie z zamieszczonymi oznaczeniami, a więc zwracając uwagę na strzałki wskazujące kierunek przepływu wody.

Poszczególne elementy montuje się w kolejności od najgłębiej do najpłycej położonych miejsc.

Jak montuje się odwodnienie liniowe i z czego się składa można zobaczyć też na poniższym filmie

Wytrzymałość systemu odwodnienia liniowego

Odwodnienie liniowe powinno być zaprojektowane według indywidualnych potrzeb i z uwzględnieniem takich kwestii jak wielkość terenu, z którego ma być zbierana woda czy przewidywane natężenia opadów.

Niezbędne więc jest dobranie odpowiednich wymiarów korytek i rozplanowanie rozmieszczenia systemu w taki sposób, by odpływy liniowe jak najlepiej spełniały swoją funkcję.

Przy projekcie niezbędne jest także uwzględnienie elementów infrastruktury – alejek, drzew czy krzewów oraz określenie miejsca, w jakim będzie gromadzona woda, a także sposobów jej późniejszego zagospodarowania.

Aby odpływ liniowy w domu działał jak najlepiej, konieczne jest dobranie elementów systemu w taki sposób, by ich wytrzymałość odpowiadała potrzebom danego terenu.

Istnieje więc szczęść klas wytrzymałości, stworzonych z myślą o różnych obciążeniach.

System odwodnienia liniowego przy domach jednorodzinnych najczęściej złożony jest z klasy A15 przeznaczonej do stosowania na obszarach, w których poruszają się wyłącznie piesi czy rowerzyści, a także klasy B125 odpornej na obciążenia ruchem samochodów osobowych.

Odwodnienie liniowe: co warto wiedzieć o montażu?

Najprostszym sposobem na pozbycie się zbędnej wody jest skierowanie jej do kanalizacji deszczowej lub ogólnospławnej, pod warunkiem, że w pobliżu działki taka sieć istnieje.

Kanalizacja deszczowa, inaczej nazywana burzową, jest specjalną siecią rurociągów oraz kanałów, które za zadanie mają właściwie odprowadzać deszczówkę i wodę roztopową z nawierzchni zurbanizowanych terenów.

W kanalizacji ogólnospławnej mogą płynąć zarówno ścieki bytowe, jak i opadowe – całość ścieków, w tym także deszczówka, trafia do oczyszczalni.

W przypadku kanalizacji deszczowej woda trafia do zbiornika wodnego lub rozsączana jest do gruntu, by odciążyć oczyszczalnię.

Należy pamiętać, że woda deszczowa w przepisach traktowana jest na równi ze ściekami.

Oznacza to, że na odprowadzanie jej do kanalizacji deszczowej lub ogólnospławnej potrzebna jest zgoda gminy albo zakładu komunalnego, a w drugim przypadku także zgłoszenie w starostwie powiatowym.

Według Rozporządzenia Ministra Infrastruktury w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie – odprowadzanie deszczówki do kanalizacji bytowej, z której ścieki kierowane są do oczyszczalni, również oczyszczalni przydomowej jest niedozwolone.

Rozporządzenie to ma na celu zapobieganie przeciążania lub awarii takiej kanalizacji.

Niezgodne z prawem jest oczywiście także odprowadzanie deszczówki na działkę sąsiada lub kształtowanie terenu w taki sposób, by woda spływała na jego posesję lub na ulicę.

Na odprowadzanie wody deszczowej do rowów melioracyjnych należy zaś uzyskać zgodę właściciela, czyli wiejskiej lub gminnej spółdzielni melioracyjnej lub też wojewódzkiego zarządu melioracji.

Jak wykorzystać zgromadzona wodę?

Odwodnienie liniowe w domu to nie tylko konieczność odpowiedniego zaprojektowania i zamontowania całej instalacji, ale także zaplanowania, w jaki sposób gospodarowana będzie zgromadzona woda.

Niewątpliwie aby chronić ściany i fundamenty przed zawilgoceniem, należy odprowadzać deszczówkę z dala od domu.

Nie zawsze jednak istnieje możliwość lub chęć odprowadzania wody deszczowej do kanalizacji.

Czasami można znaleźć również odpowiedni sposób na jej zagospodarowanie na działce.

Wiele zależy przede wszystkim od gruntu, a właściwie od jego przepuszczalności – jeśli grunt wokół domu jest dostatecznie dobrze przepuszczalny, a działka duża, wodę wystarczy odprowadzić na pewną odległość od ścian i fundamentów.

Jeśli zaś grunt cechuje niska przepuszczalność, wodę można rozprowadzać w jego głębszych warstwach.

W przypadku braku możliwości odprowadzania deszczówki do odpowiedniej sieci kanalizacyjnej, warto zagospodarować ją w inny sposób. Jeżeli na działce jest dostatecznie dużo miejsca, dobrym pomysłem może okazać się wykopanie oczka wodnego lub stawu, do którego będzie kierowana deszczówka.

Należy jednak zadbać o to, by dno i skarpy były szczelne, a podłoże słabo przepuszczalne.

W celu lepszego zabezpieczenia gruntu warto dodatkowo wyłożyć zbiornik warstwą gliny lub folii ogrodniczej.

Należy także uważać, by w czasie intensywnych opadów zbiornik nie był przepełniony.

Studnia chłonna

Przy montażu systemu odwodnienia liniowego można pomyśleć także o zamontowaniu studni chłonnej, szczególnie, jeśli nie ma możliwości odprowadzania nadmiaru wody do kanalizacji.

Taką studnię, do której systemy odwodnień liniowych odprowadzają nadmiar opadów wykonuje się z kręgów betonowych lub z PCW na głębokość do 3 metrów.

Dno musi znajdować się około jednego do półtora metra powyżej powierzchni wody gruntowej.

Otwory w dolnych kręgach studni umożliwiają przesączanie się deszczówki do gruntu.

Na dnie umieszczana jest także warstwa filtracyjna mająca na celu zapobiegać przedostawaniu się większych nieczystości w głąb gruntu.

Planując wykonanie studni chłonnej, należy też zadbać o odpowiednio dużą pojemność, tak aby nawet podczas intensywnych opadów była ona w stanie zmagazynować zapas wody.

Wykorzystanie deszczówki w domu

Nadmierną ilość wody można wykorzystywać także dzięki specjalnym zbiornikom na deszczówkę zakopanym w ziemi lub umieszczonymi w piwnicy.

Woda przed trafieniem do takiego zbiornika jest oczyszczana z liści czy gałęzi, a następnie przepuszczana przez samoczyszczące się filtry.

Zbiornik na deszczówkę podłącza się również do systemu rozsączania lub odpowiedniej kanalizacji, co pozwala uniknąć jego przepełnienia w trakcie długotrwałych opadów.

Aby móc korzystać z deszczówki w domu, niezbędna jest także instalacja zagospodarowania wody deszczowej, dostarczająca deszczówkę do punktu odbioru.