Renowacja mebli: jak odnowić stare meble drewniane, fornirowane, skórzane

Renowacja mebli to inaczej odnawianie starych mebli i przywracanie im dawnego blasku. To naprawa mebla, uzupełnianie ewentualnych ubytków, odświeżenie koloru, czasami pokrycie nową tapicerką i wymiana okuć. Czynności renowacyjnych może być jednak dużo więcej. Wymagają one od renowatora ogromnej wiedzy, użycia właściwych preparatów i narzędzi, wykorzystania odpowiednich technik… a często także zdolności manualnych. By naprawić niektóre stare meble, trzeba być prawdziwym artystą.

Jakie są techniki odnawiania mebli? Ile kosztują niezbędne preparaty do mebli drewnianych i narzędzia? A ile zapłacimy za pracę fachowca? Czy w ogóle opłaca się samemu zabierać za odnawianie mebli drewnianych? Na koniec wyjaśnimy sobie też, jak w ogóle zabrać się za renowację mebli drewnianych i jak krok po kroku odnowić stare meble.

Techniki odnawiania mebli

Odnawianie mebli to temat rzeka. Technik na drugie życie mebla jest wiele. Niektóre są oczywiste, a inne są przedmiotem książek, kursów i szkoleń. Przyjrzyjmy się najważniejszym z nich, bez których znajomości nie powinno się próbować odnawiać mebli.

Usunięcie starych powłok

To podstawowa czynność wykorzystywana do odnowienia mebli drewnianych. W większości przypadków stara powłoka jest nieestetyczna, zniszczona i poplamiona. Nawet, jeśli chce się zmienić kolor mebli drewnianych, to stara powłoka musi zostać z niego usunięta. Można pozbyć się jej na kilka sposobów.

Narzędzia i środki do renowacji mebli

Dobór właściwych preparatów będzie uzależniony od aktualnego stanu mebla oraz od efektu, jaki chcemy osiągnąć. Możemy jednak stworzyć listę najczęściej potrzebnych akcesoriów do odświeżenia mebla.

• Szare mydło. Przyda się do początkowego oczyszczenia mebli drewnianych. To właśnie ono najlepiej zmywa tłuste plamy i inne ewentualne zabrudzenia, jakie znajdą się na powierzchni starych mebli drewnianych. Teoretycznie brud można także zeszlifować, ale w rzeczywistości może on najpierw poważnie zanieczyścić większą część mebla. Szare mydło kosztuje 1,50 za kostkę.
• Papier ścierny gruboziarnisty. Pozwala on zeszlifować starą powłokę znajdującą się na meblu. Rolka długości 5 m kosztuje około 19 zł. Ile będzie potrzebne jeśli planujemy odnawianie mebli drewnianych? Tyle, by całkowicie zeszlifować farbę lub lakier z mebla.
• Papier ścierny drobnoziarnisty. Tym papierem ściernym wykonuje się czyszczenie mechaniczne, aby przygotowana powierzchnia mebli była gładka i doskonale równa. Papier ścierny gruboziarnisty może tego nie zagwarantować. Wtedy przydaje się ten drobny. Jego cena to ok. 37 złotych za rolkę 10 m.
• Packa szlifierska. Do niej przyczepia się papier ścierny. Packa to specjalny uchwyt, który umożliwia wygodne operowanie papierem ściernym i wykonywanie szybkich ruchów. Jej koszt to około 15 zł.
• Szlifierka kątowa. Jej cena zaczyna się od 100 zł. Można zastąpić nią szlifowanie ręczne. To elektronarzędzie zdecydowanie ułatwia odnawianie mebli drewnianych. Jednak zazwyczaj nie jest ono zalecane do mebli drewnianych. Do użycia szlifierki kątowej trzeba mieć dużą wprawę, bo można uszkodzić surowe drewno albo zerwać zbyt grubą warstwę. Lepsza do mebli drewnianych może okazać się szlifierka mimośrodowa.
• Preparat do zmywania lakieru. Jest on potrzebny wtedy, gdy stary mebel ma bardzo fantazyjne kształty. Jeśli nie można pewnych miejsc dobrze wyszlifować, to lakier w nich powinno się rozpuścić. Środek do usuwania starych powłok nazywa się też zmywaczem. Kosztuje on od 65 złotych za litr.
• Skrobak. W niektórych przypadkach może się przydać skrobak. Pozwala on na ścinanie całych fragmentów starej powłoki. Najczęściej usuwa się nim stare farby lub naklejki. Kosztuje około 18 złotych.
• Pędzel. W przypadku renowacji mebli drewnianych, pędzel powinien być dość cienki. Aby odnowić stare meble wystarczy taki o szerokości 2 – 5 cm. Jego koszt to około 10 zł.
• Wałek malarski. Najlepszy będzie taki o krótkim włosiu do 1 cm długości. Jego cena to około 3 zł. Należy zamontować go na specjalnej rączce, która kosztuje około 10 zł.
• Masa szpachlowa. Aby odnowić stare meble drewniane często wykorzystuje się masę szpachlową do wypełniania ubytków. Masa szpachlowa jest do wyboru w wielu pojemnościach i odcieniach. Ich producenci często umieszczają na opakowaniu informację o tym, do jakiego rodzaju drewna przeznaczona jest szpachlówka. Jej cena to około 16 złotych za 350 gram. Jeśli nie przewidujemy wielkich napraw, to dobrze jest wybierać szpachlówkę w małej tubce. Ułatwia ona aplikację i nie trzeba będzie wyrzucać niezużytego materiału.
• Packa. Niewielka packa jest niezbędna do nałożenia szpachlówki. Jej koszt to około 5 złotych.
• Klej do drewna. Klejem trzeba skleić ewentualne pęknięcia, a potem zakryć je szpachlówką. Kleje do drewna mogą być różne, ale uniwersalny Wikol kosztuje około 20 zł za 1 kg. To całkiem sporo kleju, więc śmiało można szukać mniejszych opakowań.
• Ściski do drewna. Jeśli planujemy kleić, to musimy też jakoś przytrzymać klejone elementy. Do tego niezbędne są ściski do drewna, które czasami są też nazywane ściskami stolarskimi. Sprzedawane są najczęściej w zestawach po dwie sztuki. Jeden komplet kosztuje około 15 złotych. Jeśli ściski są większe, to możemy też spodziewać się wyższej ceny. Jeśli chcemy równocześnie kleić kilka elementów, to może się przydać więcej zestawów ścisków.
• Lakier do drewna. Lakier do drewna jest dostępny w formie do nakładania za pomocą pędzla oraz w aerozolu. W pierwszym przypadku trzeba zachować sporo ostrożności. Zbyt wolne i nierówne krycie lakierem może powodować powstanie brzydkich kleksów i zacieków. Aplikacja lakieru w aerozolu jest zdecydowanie łatwiejsza. Łatwiej jest uzyskać równy efekt. Lakier doskonale nadaje się, gdy nie chcemy zmieniać koloru mebla, a jedynie go ochronić. W takim wypadku najlepiej sprawdzi się lakier bezbarwny. Puszka 0,25 litra kosztuje około 15 złotych.
• Bejca. Bejca nakładana na surowe drewno powierzchniowo wnika w drewno, więc jego rysunek pozostaje widoczny. To doskonała propozycja do renowacji mebli z prawdziwego drewna o ładnych słojach. Jeśli nie chcemy ich zasłonić, do wyboru są też bejce, która nadają drewnu kolor, ale nie ukryją jego naturalnego uroku. Ceny bejcy do drewna zaczynają się od 17 zł za 0,5 litra.
• Lakierobejca. Lakierobejca to połączenie lakieru i bejcy. Daje ona łady połysk, zabezpiecza drewno, ale nie ukrywa jego rysunku. Lakierobejce dostępne są do wyboru w wielu naturalnych kolorach oraz barwnych wersjach. Obecnie bez trudu można kupić zieloną, niebieską lub żółtą lakierobejcę. Ich ceny zaczynają się od 17 zł za 0,2 litra. Są dość drogim rozwiązaniem w porównaniu do zwykłej bejcy lub lakieru, ale w wielu przypadkach jest to dobry wybór.
• Farba do drewna. Farby do drewna dostępne są w dziesiątkach różnych kolorów i odcieni. Ich wybór jest ogromny. Można kupić farby z kredowym wykończeniem, które kosztują około 60 zł za 0,5 litra. Można też kupić farby z wykończeniem metalicznym za 63 zł za 0,5. Do wyboru są też farby kazeinowe, czyli oparte na naturalnej kazeinie, Dedykowane są do przecierania, czyli zamierzonego efektu postarzania starych mebli. Jest on bardzo popularny zwłaszcza w aranżacjach w stylu prowansalskim. Taka farba kosztuje około 60 zł za 0,5 litra. Na rynku dostępne są też specjalne farby renowacyjne. Są one stworzone do tego, by pokrywać powierzchnie, które już kiedyś były lakierowane. Taka farba dobrze zabezpiecza drewno, jest mocno kryjąca i trwała. Cena to około 62 zł za 0,45 litra.
• Folia malarska. Przyda się do zabezpieczenia dookoła mebla oraz tych jego elementów, które nie mają być pomalowane. Folia malarska w formacie 4 x 5 metra to koszt około 1,50 zł. Na folii nie powinno się oszczędzać. Zmycie plam z lakieru z podłogi będzie praktycznie niemożliwe. Lepiej więc ją dobrze zabezpieczyć.
• Taśma malarska. Służy do zabezpieczenia elementów w trakcie malowania oraz do przyczepienia folii malarskiej. To taśma papierowa na delikatnym kleju, który nie zostawia śladów. Jej koszt to około 1 zł.
• Maska lakiernicza przeciwpyłowa. Warto się w nią zaopatrzyć. Powinno się ją mieć założoną w trakcie szlifowania oraz w trakcie nakładania lakieru. Profesjonalna maska lakiernicza przeciwpyłowa to koszt 150 zł. Popularne maski ffp3 chronią przed pyłami. W przypadku lakierów nie zapewnią one wystarczającej ochrony.

Ile kosztuje renowacja mebli?

Na to pytanie trudno odpowiedzieć jednym słowem. Z całą pewnością trzeba wziąć pod uwagę, że nie ma dwóch dokładnie takich samych renowacji. Przy wycenie trzeba uwzględnić aktualny stan mebla. To jak bardzo jest zniszczony i co musi zostać naprawione. Ważne jest też to, z czego mebel został wyprodukowany oraz to jak wygląda. Stare meble o wielu skomplikowanych zawijasach, rzeźbieniach i licznych małych elementach będą potrzebowały więcej czasu, by przywrócić im dobry wygląd. Poniżej podajemy orientacyjne ceny renowacji różnych starych mebli, ale nie należy traktować ich jako pewnik. Każdy fachowiec przeprowadzi indywidualną wycenę renowacji mebli.

Na to ile ostatecznie będzie kosztowało odnawianie mebli będzie miał też wpływ efekt końcowy, jakiego oczekujemy. Jeśli chcemy wykorzystać do renowacji mebli drewnianych luksusowe produkty np. bardzo drogie farby czy szlachetny materiał na tapicerkę albo zamarzyły nam się ręcznie malowane ozdoby, to musimy liczyć się z wyższymi kosztami. Z całą pewnością zostaną one wliczone w koszt usługi.

Jak wygląda profesjonalna renowacja mebli drewnianych można zobaczyć na poniższym filmie:

Renowacja mebli drewnianych krok po kroku

Renowacja mebli drewnianych w domu brzmi bardzo poważnie, ale w rzeczywistości może ona też być świetną zabawą. Wszystko zależy od tego, jak bardzo zniszczony jest mebel, który chcemy odświeżyć. Jeśli jest w całkiem dobrym stanie, to renowacja mebli drewnianych może być przyjemnością, która dostarczy też mnóstwo satysfakcji. Od czego zacząć odnawianie mebli drewnianych? Poniżej dowiesz się jak krok po kroku odnowić meble drewniane.

Przygotowanie starego mebla

Zanim zaczniemy odnawianie mebli drewnianych na początek koniecznie trzeba obejrzeć stare meble drewniane z bliska. Trzeba ocenić ich stan i przyjrzeć się każdemu zarysowaniu. Jeśli boisz się, że ich nie zapamiętasz, to możesz też je zapisać lub zrobić im zdjęcia. Najważniejsze, żeby żadna usterka nie umknęła Twojej uwadze.

Następnie możesz zacząć przygotowywać mebel do odnowienia. Postaw go w jakimś miejscu, w którym możesz nabrudzić. Doskonała będzie otwarta przestrzeń np. balkon, taras albo garaż z otwartymi drzwiami. Dzięki temu nie będziesz narażony na wdychanie szkodliwych związków z farb lub lakierów. Zanim zaczniesz odnawianie starych mebli powierzchnię pod meblem zabezpiecz rozłożoną folią malarską. Jej brzegi przyklej taśmą malarską do podłogi, żeby nikt się o nią nie potknął.

Teraz możesz zabrać się za odnawianie mebli. Renowacja mebli drewnianych powinna zacząć się od odkręcenia wszystkich okuć – zawiasów, klamek, prowadnic. Odłóż je na bok. Je także trzeba będzie dobrze wyczyścić lub wymienić na nowe.

Rozpuść trochę szarego mydła w misce z ciepłą wodą. Wykorzystaj ten roztwór do umycia starych mebli. Unikaj przemoczenia starych mebli. Aby umyć drewniane meble wykorzystaj miękką gąbkę. Kiedy mebel będzie czysty będziesz mógł jeszcze raz sprawdzić jego stan. Być może samo porządne mycie sprawi, że niektóre powierzchowne rysy znikną i odnawianie starych mebli będzie trwało krócej.

Odnawianie mebli – szlifowanie powierzchni mebla za pomocą papieru ściernego

Teraz przyszła pora na szlifowanie. Na początek szlifuj za pomocą papieru ściernego gruboziarnistego. Nałóż arkusz na packę i trzyj nią intensywnie zgodnie z kierunkiem, w którym przebiegają słoje drewna. Zacznij od szlifowania papierem ściernym o gradacji 200. Jeśli zobaczysz postępy to możesz stopniowo szlifować papierem ściernym o coraz drobniejszej gradacji. Dzięki temu przedmioty, nad którymi pracujesz będą bardziej gładkie. Szlifowanie papierem ściernym sprawdza się w przypadku prostych elementów. W przypadku elementów o bardziej skomplikowanym kształcie np. rzeźbionych, powinieneś sięgnąć po chemiczną metodę usuwania starej powłoki. Służą do tego specjalne preparaty. Używa się ich różnie, w zależności od rodzaju zmywacza. Z tego powodu najlepiej jest przeczytać informacje znajdujące się w instrukcji użycia przed skorzystaniem ze środka.

Po szlifowaniu warto jeszcze raz dokładnie umyć stare meble drewniane roztworem ciepłej wody i szarego mydła. Dzięki temu zostaną usunięte pozostałe po szlifowaniu pyły i resztki zmywacza.

Odnawianie starych mebli – łatanie rys i pęknięć

Jeśli mebel ma większe rysy to należy je zasklepić przy pomocy szpachlówki. Najłatwiej jest skorzystać z gotowej masy szpachlowej w tubce. Nakłada się ją na rysę, a następnie wyrównuje całość za pomocą niewielkiej packi. Warto dbać o to, by jak najmniej masy wystawało poza rysę.

Na tym etapie koniecznie trzeba też skleić ewentualne pęknięcia. Do klejenia używamy wyłącznie dedykowanego do drewna kleju. Po jego nałożeniu musimy sięgnąć po ściski stolarskie. Przy ich pomocy możemy zabezpieczyć klejone elementy tak, by miały szansę się ze sobą połączyć. Nie pośpieszajmy tego procesu.

Ponowne szlifowanie powierzchni drewna

Jeśli gdzieś była nakładana szpachlówka lub klej, to powierzchnia mebla powinna zostać ponownie wyszlifowana. Używa się do tego drobnoziarnistego papieru ściernego. Trzeba jednak bardzo uważać, by nie popełnić błędu i nie wyszlifować tego miejsca zbyt mocno. Chodzi o to, by było ono jak najmniej widoczne.

Na koniec trzeba ponownie odkurzyć mebel po to, by usunąć z niego wszelkie pyłki.

Malowanie starych mebli

Przechodzimy do najtrudniejszego i najważniejszego elementu renowacji. Przystępujemy do malowania. Na początek sięgamy po mały pędzel. Malowanie mebli zaczynamy przy brzegach, narożnikach i we wszystkich trudno dostępnych miejscach.

Następnie sięgamy po wałek. Koniecznie trzeba upewnić się, że nie gubi on włosia. Włosy z wałka w bejcy lub farbie to koszmar, z którym trudno sobie poradzić. Ich usunięcie bywa bardzo uciążliwe. Wałek pozwala na równe pokrycie całej płaszczyzny bez pozostawienia brzydkich smug. Warto malować w jedną stronę. Dzięki temu mebel jest pomalowany równo. Najlepiej jest malować zgodnie z usłojeniem drewna. Pozwala to na dodatkowe podkreślenie słojów.

Wyjątkiem jest sytuacja, gdy zależy nam na efekcie nierówności i smug. W takim wypadku możemy malować całość starych mebli za pomocą pędzla i pozwolić sobie na dowolność, jeśli chodzi o kierunek jego pociągnięć. Jest to jednak bardzo wyjątkowa sytuacja i taką technikę należy wybrać tylko wtedy, gdy rzeczywiście chcemy osiągnąć taki dość artystyczny i niezwykły efekt.

Farba musi mieć odpowiednio dużo czasu, by wyschnąć. Nie można przyspieszyć tego procesu.

Jeśli uważamy, że jedna warstwa to zbyt mało, to malowanie mebli czy lakierowanie mebli trzeba powtórzyć. Nie zawsze jest to konieczne. Jest to ściśle uzależnione od efektu, jaki osiągnięto po położeniu pierwszej warstwy.

Odnawianie starych mebli – okucia

Teraz przyszła pora na zajęcie się okuciami. Należy je dokładnie oczyścić, a w razie potrzeby wymienić. na nowe. Kiedy farba lub lakier wyschną można z powrotem je zamontować. Renowację można też wykorzystać kiedy decydujemy się na zastosowanie nowych klamek, które całkowicie zmienią jego wyraz.

Ozdoby

Niektórzy ludzie decydują się, by odnowione przez nich stare meble drewniane wyróżniały się od tych sklepowych. W związku z tym decydują się na wprowadzenie dodatkowych ozdób. Mogą to być przetarcia w farbie, ręczne rysunki albo ozdoby wykonywane techniką decoupage. Możliwości jest wiele, ale warto zaplanować ich użycie zanim rozpocznie się renowacja mebli drewnianych. Dzięki temu ozdoby będą trwałe i zabezpieczone przez ostatnią, dodatkową warstwę lakieru bezbarwnego. To właśnie dzięki niej można odnowić stare meble drewniane, które błyszczą i są zabezpieczone przed działaniem wilgoci.

Renowacja starych mebli fornirowanych krok po kroku

Stare meble fornirowane to takie, które powstały na skutek przyklejenia okleiny na deski z innego rodzaju litego drewna. Sama okleina to bardzo cienka deseczka, która ma określony kolor i rysunek. Przykleja się ją po to, by zabezpieczyć drewnianą płytę przed odkształceniem i zdeformowaniem. Fornirowanie pozwala też na użycie lekkiego drewna i przykrycie go rysunkiem drewna ciężkiego. W ten sposób można uzyskać przedmiot o określonym wyglądzie i pożądanej lekkości.

Naprawa mebli fornirowanych może być trudniejsza niż tych z litego drewna. Stare meble fornirowane są też zdecydowanie tańsze od tych z litego drewna. Są łatwo dostępne i bardzo popularne. Okleiny są dostępne w coraz większej gamie wzorów. Obecnie są one też wykonywane z drzew gatunków egzotycznych: hebanu, palisandru czy teaku, co wpływa na ich wygląd i to, że można z nich produkować naprawdę oryginalne i wysokiej jakości stare meble drewniane. Jak je odnawiać?

Odnawianie starych mebli – ocena stanu mebla

Zanim przystąpisz do pracy musisz koniecznie ocenić aktualny stan szafy, stołu, czy komody. Dzięki temu dowiesz się, jak dużo pracy trzeba w niego włożyć, by prezentował się świetnie. Sprawdź, czy fornir jest ukruszony lub rozkleja się. Czy jest gdzieś odłamany? Jeśli tak, to trzeba będzie go uzupełnić. Zaraz wyjaśnimy, jak to zrobić.

Odnawianie starych mebli – naprawa forniru

Najłatwiej jest wybrać się na zakupy i poszukać forniru zbliżonego kolorem i rysunkiem, jaki jest na meblu. Jeśli w sklepie nie ma czegoś idealnego, to warto wybrać fornir odrobinę ciemniejszy niż ten potrzebny. Łatwiej będzie go ukryć pod nową warstwą lakieru niż fragment zbyt jasny.

Z zakupionego forniru trzeba wyciąć trójkąt, który może całkowicie zasłonić ubytek. Następnie kładzie się go na uszkodzonym miejscu i odrysowuje na nim. Najlepiej jest zrobić to ostrym ołówkiem, ale można też użyć innego przyboru, który zostawi w fornirze mocny ślad.

Teraz przyszła kolej na najtrudniejsze. Z mebla musisz wyciąć ten uszkodzony i obrysowany przez Ciebie fragment forniru. Najłatwiej jest to zrobić przy pomocy noża introligatorskiego i metalowej linijki. Następnie podważa się odciętą część dłutem lub nożem. Trzeba być przy tym bardzo ostrożnym, by nie uszkodzić większej powierzchni forniru.

Teraz już z górki. Powierzchnię mebli pozbawioną forniru należy oczyścić, a następnie posmarować klejem. Wtedy jest pora na to, by szybko zakryć to miejsce dopasowanym trójkątem nowego forniru. Fragment ten trzeba mocno docisnąć. Nie może znajdować się pod nim żaden bąbel powietrza. Najprościej jest zabezpieczyć go przy pomocy taśmy klejącej. Kiedy klej zwiąże taśmę można usunąć i wyrzucić. Jeśli klej, gdzieś wystaje, to konieczne będzie jego zeszlifowanie.

Czasami nie ma opcji, by wymienić tylko kawałek forniru. Może zdarzyć się tak, że na całej płaszczyźnie widoczne są przetarcia albo bardzo duże uszkodzenia. W takim wypadku najprościej jest po prostu zmienić cały fornir. W takim wypadku należy podłożyć ostrym dłutem warstwę forniru i ją zerwać. Pokaże się wtedy oryginalna powierzchnia. Będzie ona wymagała szpachlowania. W ten sposób zasłonięte zostaną ubytki, sęki i wyrwy. Szpachlą można też na nowo odtworzyć krawędzie, które zostały wyszczerbione przez lata użytkowania. Szpachla po zaschnięciu musi być zeszlifowana tak, by pozostała równa i prosta powierzchnia. Równocześnie nie może być ona zbyt gładka. Warto ją dodatkowo odtłuścić np. przy pomocy roztworu szarego mydła. Wtedy przyjdzie pora na położenie podkładu w postaci rzadkiego kleju.

Koniecznie trzeba też przygotować nowy fornir. Powinno się go odmierzyć i pociąć na pasy, które będzie można łatwo przymocować do poszczególnych elementów. Każdy odcinek forniru smaruje się klejem, a następnie przykłada w miejscu, do którego został docięty. Fornir trzeba mocno docisnąć. Być może pojawią się plamy z nadmiaru kleju, ale nie jest to problem. Po zaschnięciu należy je zeszlifować.

Szlifowanie

Niezależnie od wybranej metody uzupełniania ubytków lub od tego, czy w ogóle nie trzeba było go przeprowadzać, mebel należy wyszlifować. Zaczynamy pracę wykorzystując papier ścierny o grubej ziarnistości i przechodzimy do drobniejszego. W przypadku starych mebli fornirowanych należy uważać, by nie przesadzić i nie zetrzeć zbyt dużo. Chodzi jedynie o wyrównanie powierzchni mebli i wygładzenie jej. Nie ma potrzeby zbyt intensywnego szlifowania powierzchni mebla. Pamiętaj, że fornir ma do kilku milimetrów grubości, więc możesz go uszkodzić, jeśli nie zachowasz umiaru podczas szlifowania powierzchni drewna.

Oczyszczenie

Po szlifowaniu pamiętajmy o dokładnym oczyszczeniu powierzchni mebla. Najlepiej jest ją po prostu odkurzyć lub przemyć ciepłą wodą z szarym mydłem. Nie można jednak dopuścić do przemoczenia drewna. Jeśli chcemy odnowić stare meble, a nie dodatkowo je uszkodzić, gąbka lub szmatka powinny być wilgotne, ale nie mokre.

Nakładanie podkładu

Pod lakier powinno się położyć specjalny podkład. Dzięki niemu fornir będzie lepiej wchłaniał pigment.

Lakierowanie/malowanie starych mebli

Podczas renowacji mebli drewnianych fornir warto lakierować, bo ta opcja pozwala na zabezpieczenie drewna i zachowanie jego rysunku. To sposób na podkreślenie koloru i uwydatnienie go. Polecany jest lakier akrylowy, który schnie dość szybko i ma neutralny zapach. Nie jest to jednak jedyna opcja. Do malowania możne używać też lakierów rozpuszczalnikowych. To tradycyjne lakiery, które mają dużą odporność na ścieranie i działania mechaniczne. Zaliczamy do nich lakiery:

• poliuretanowe,
• uretanowo-alkidowe,
• uretanowe.

Do renowacji mebli drewnianych sprawdzą się też wodne lakiery, czyli wspomniane już akrylowe, wodne poliuretanowe oraz akrylowo-poliuretanowe. Mają one mniej intensywny zapach niż lakiery rozpuszczalnikowe. Zazwyczaj te produkty do renowacji mebli drewnianych są też od nich mniej toksyczne.

Zanim przystąpimy do odnawiania mebli lakier lub farbę należy nakładać za pomocą pędzla. Drewniane meble najlepiej jest malować od krawędzi, brzegów, narożników i miejsc trudno dostępnych, a na koniec malować największe proste powierzchnie. Trzeba bardzo uważać, by warstwa lakieru była równa i nie zostawiać w niej nieestetycznych śladów. Farby do renowacji mebli można też nałożyć za pomocą wałka malarskiego. Jeśli chodzi o lakier, to może on okazać się właściwie bezużyteczny.

Zazwyczaj proces renowacji mebli polega na położeniu dwóch warstw lakieru lub farby, by dobrze odnowić stare meble z forniru. Czasami zalecana jest jeszcze dodatkowa warstwa lakieru bezbarwnego, która ma pełnić funkcje ochronne. Dzięki niej stary mebel będzie lśniący i zabezpieczony przed wnikaniem wilgoci.

Renowacja starych mebli skórzanych krok po kroku

Demontaż tapicerki

Na początek musisz ściągnąć tapicerkę. Powinieneś ją oddzielić od elementów drewnianych lub metalowych. Stary mebel należy podzielić na poszczególne elementy tak, by ich nie uszkodzić. Odseparuj wszystkie gwoździe i zszywki. Możesz je wyrzucić, bo trzeba będzie skorzystać z nowych. Uważaj, żeby nie zrobić sobie przy tym krzywdy i nie skaleczyć się.

Sprawdzenie stanu skóry

Jeśli skóra jest pocięta, przetarta i zniszczona to najprawdopodobniej po prostu trzeba ją wymienić w całości. To dość trudne zadanie, które będzie wymagało pomocy ze strony specjalisty. Jest bardzo mało prawdopodobne, żebyś dał radę samodzielnie i we własnym domu dociąć odpowiednio skórę i dopasować ją do mebla. Jeśli chcesz zmienić całą tapicerkę, to udaj się po pomoc do tapicera. Specjalista od odnawiania starych mebli tapicerowanych w tym wypadku nie będzie wcale potrzebny. Jeśli skóra na tapicerce jest po prostu zmęczona i wygląda nieestetycznie, to można ją odświeżyć przy wykorzystaniu wielu różnych metod. Na początek skórę należy oczyścić przy pomocy benzyny ekstrakcyjnej i specjalnego preparatu do odtłuszczania skór. Często czynność tą trzeba powtórzyć kilka razy, by w pełni usunąć z niej brzydkie, ciemne plamy od potu. W przypadku płytkich rys można zastosować specjalnego mazaka do skór. Pozwala on na ukrycie rys i delikatne ich wypełnienie. Głębsze zarysowania można wypełnić skórą w płynie. To specjalny środek, który może je ukryć tak, by nie były widoczne. Jeśli na tapicerce znajdują się niewielkie zadziory, to można usunąć je przy pomocy drobnoziarnistego papieru ściernego. Trzeba jednak być bardzo ostrożnym i działać punktowo, by nie uszkodzić większej powierzchni skóry. Rozdarcia i dziury można też naprawić, o ile nie są zbyt duże. Pod rozdartą skórę podkłada się kawałek skóry w zbliżonym odcieniu i podkleja się go klejem do skór. Następnie zalewa się całość skórą w płynie, by wyrównać powierzchnię. Pamiętajmy jednak, że nie jest to rozwiązanie przeznaczone do zakrywania dużych dziur, sprawdzi się wyłącznie przy małych ubytkach.

Renowacja stelaża

Jeśli skórzane meble mają stelaż z drewna, to również wymaga on odnowienia. Konieczne będzie wyszlifowanie go, oczyszczenie, zaszpachlowanie ewentualnych rys i pęknięć, a na koniec lakierowanie lub malowanie. Te kilka czynności może w znacznym stopniu poprawić wygląd mebla. Zadbana skórzana tapicerka będzie się lepiej prezentowała na odświeżonym stelażu niż na starym i zniszczonym. Metalowy stelaż również można odświeżyć. Jeśli nie tylko nie jest zardzewiały, to wystarczy zdarcie starych powłok np. przy pomocy drucianej szczotki, odtłuścić go i pomalować od nowa. W przypadku złamań albo brakujących fragmentów, zawsze można spróbować je dospawać… albo wymienić cały stelaż.

Kontrola wypełnienia

Każda tapicerka jest naciągnięta na jakieś wypełnienie. Jeśli uznamy, że jest go za mało lub jest zbyt zbite, to znak, że należy się nim zająć. Może się więc okazać, że najlepszym rozwiązaniem w danej sytuacji jest ściągnięcie tapicerki i nałożenie jej na zupełnie nowe wypełnienie. Piankę układa się na kawałku skóry, który będzie jej tapicerką. Z drugiej strony układa się podkład. Następnie mocno naciąga się skórę w narożniku i przybija ją przy pomocy zszywacza tapicerskiego do podkładu. W ten sam sposób przybija się kolejne zszywki, aż całe wypełnienie będzie zabezpieczone. To dość trudne zadanie, tym bardziej że skóra jest dość twardym materiałem. Czasami warto zostawić pracę z nią fachowcom. W opisany wyżej sposób tapiceruje się bardzo proste meble. Jeśli konieczne jest wykonanie z jednego kawałka tapicerki całego fotela (siedziska, oparcia i podłokietników), to zdecydowanie nie jest to zadanie dla amatora. Niewprawna ręka może tylko uszkodzić skórę, zamiast poprawić jej wygląd. Jeśli chcesz tylko dołożyć pianki, to nie musisz ściągać całej tapicerki z wypełnienia. Wystarczy tylko odpruć jej kawałek, a następnie delikatnie wcisnąć wypełnienie właśnie w tym miejscu. Wypełnienie wkłada się niewielkimi porcjami i bez pośpiechu. Warto często sprawdzać, czy jest ono jeszcze potrzebne. Zbyt duża ilość wypełnienia również jest błędem. Naciągnie zbyt mocno tapicerkę i sprawi, że będzie się ona brzydko układała. Może się też okazać, że przyszycie odprutego fragmentu będzie niemożliwe, bo wypełnienie będzie zajmowało zbyt dużo miejsca. Kiedy już uznasz, że jest w porządku przyłóż odpruty fragment tapicerki do podkładu i przymocuj go przy pomocy zszywek tapicerskich.

Zmiana koloru starych mebli tapicerowanych

Jeśli Ci zależy na zmianie barwy skóry, to również możesz to zrobić. W takim wypadku konieczne będzie wyposażenie się w specjalną farbę do skóry. Na wstępnie przygotowaną tj. pozbawioną dziur, rys, zadziorów i większych plam skórę należy nałożyć preparat, który ją odtłuści. Zwykle skóra jest bardzo tłusta, więc dobrze jest tę czynność powtórzyć. Wtedy można zabrać się za jej malowanie. Farba do skóry kosztuje około 13 zł za 30 ml. Nakłada się ją za pomocą pędzelka. Warto też zaznaczyć, że taka zmiana koloru na całej powierzchni tapicerki może być droga, a efekt jest dość trudny do przewidzenia. Na to, jaki będzie kolor skóry po przemalowaniu ma duży wpływ to, jaki był jej odcień przed nim.

Złożenie elementów

Jeśli osobno odświeżyłeś wygląd stelaża oraz samej tapicerki i jej wypełnienia to pora złożyć ze sobą wszystkie elementy. Bądź ostrożny, by nie uszkodzić skóry przy montażu. Na tym etapie byłaby to bardzo kosztowny błąd. Najlepiej, jeśli w trakcie rozbierania mebla robiłeś zdjęcia i możesz teraz po nie sięgnąć. To tak, jak gdybyś stworzył dla siebie własną instrukcję obsługi. Przy składaniu poszczególnych elementów zachowaj spokój. Nie spiesz się.

Zabezpieczenie starego mebla

W trakcie renowacji kilka razy odtłuszczaliśmy skórzaną tapicerkę. Na koniec jednak warto ją natłuścić. Dzięki temu skóra będzie bardziej elastyczna i błyszcząca. By właściwie ją pielęgnować i nie dopuścić do ponownego jej zniszczenia, warto natłuszczać ją przynajmniej raz w tygodniu. Można do tego celu wykorzystywać specjalne preparaty lub oliwkę dla dzieci. Ważne jest jednak, by nie nakładać jej zbyt dużo. Najlepiej jest wykorzystać do tego wacik, który pozwoli na dozowanie produktu. Zawsze unikaj przemoczenia skóry.