Jak i czym ocieplić dom murowany?

Komfort cieplny w domu jednorodzinnym jest kwestią kluczową.

Jednak zapewnienie odpowiedniej temperatury w pomieszczeniach nie jest taką prostą sprawą.

Trzeba bowiem zadbać o odpowiednią izolację termiczną, a jednym z podstawowych działań w tym zakresie będzie ocieplenie budynku. To ważne, ponieważ poprawieni ocieplając dom mamy szansę na zmniejszenie wydatków związanych z jego ogrzewaniem.

Jak ocieplić dom murowany, aby efekt był rzeczywiście w pełni satysfakcjonujący?

Kwestie formalne

Pierwsza kwestia oczywiście związana jest z wszelkimi formalnościami.

Nowe prawo budowlane trochę zmieniło wymogi i obecnie ocieplenie budynków o wysokości do 25 m nie wymaga pozwolenia na budowę, jednak w przypadku budynków mających powyżej 12 m i nie więcej niż 25 m należy zgłosić zamiar wykonania ocieplenia właściwemu organowi, zazwyczaj w starostwie.

Prace z tym związane zawsze wiążą się ze sporymi wydatkami, więc wszelkiego typu możliwości przynajmniej częściowego zmniejszenia kosztów inwestycji poprzez uzyskanie dotacji zawsze cieszą się sporym powodzeniem.

Tak było z Programem Ryś, niestety już nieaktualnym.

Obecnie też istnieje opcja otrzymania dofinansowania na ocieplenie domu, nawet do 40% całościowych kosztów inwestycji.

Wystarczy skontaktować się z Wojewódzkim Funduszem Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej.

Na pewno wysokość dotacji jest na tyle kusząca, że warto z niej skorzystać.

Ocieplanie domów murowanych

Na pewno każdy stary budynek wymaga ocieplenia i nie ma znaczenia technologia, w jakiej został wybudowany i z jakich materiałów.

Warto jednak zdać sobie sprawę z faktu, iż koszty ocieplenia budynku mogą znacznie się podnieść, jeżeli stary tynk jest w bardzo złym stanie.

Pamiętajmy, że zmieniły się przepisy i raczej takie budynki nie mają wystarczającej grubości izolacji, aby skutecznie ochronić dom przed utratą ciepła.

Obecnie obowiązujący maksymalny współczynnik przenikania ciepła U ścian zewnętrznych wynosi 0,23 W/(m2·K). Dla porównania – w roku 1976 ta wartość wynosiła aż 1,16 W/(m2·K), więc zmiana jest naprawdę kolosalna. Zresztą jeszcze kilka lat temu było to 0,3 W/(m2·K).

Powszechnie uważa się, że wszystkie budynki zbudowane przed latami 90 powinny mieć wykonane ocieplenie, a koszty poniesione i tak szybko się zwrócą w oszczędnościach na ogrzewaniu.

Warto podkreślić, że istnieje możliwość wykonania nowej warstwy na tej starej, ale tylko wtedy, gdy stan techniczny ścian, a także tego wcześniejszego ocieplenia na to pozwala.

W takiej sytuacji nie wolno zapomnieć, aby nową warstwę dodatkowo umocnić łącznikami mechanicznymi z wkręcanym, stalowym trzpieniem. Sam klej po prostu nie wystarczy.

Owe łączniki należy dobrze zakotwić w ścianie nośnej.

Projekt termomodernizacji budynku powinien określać ilość, rodzaj oraz rozmieszczenie łączników mechanicznych.

Taka opcja jest o tyle korzystna, że pozwala na oszczędności związane z brakiem konieczności usuwania oraz utylizacji starej warstwy.

Nowe domy projektowane są według aktualnie obowiązujących przepisów.

Najczęściej stawia się domy ze ścianami dwuwarstwowymi, a więc mur i ocieplenie.

W takim podejściu pierwszy materiał odpowiada za odpowiednią moc ścian, a drugi za ich ciepło.

Ściany zewnętrzne wykańcza się na mokro tynkiem cienkowarstwowym, co oznacza metodę BSO (inna nazwa ETICS) albo na sucho okładziną elewacyjną, która zostaje przymocowana do specjalnego rusztu zamontowanego na murze.

Zdecydowanie częściej wybierany jest ten pierwszy sposób.

Warto przy tym zaznaczyć, że przy ścianach dwuwarstwowych mamy możliwość poprawy ciepłochronności ścian poprzez zaplanowanie grubszej warstwy wełny mineralnej bądź styropianu. Przy okazji należy wyraźnie zaznaczyć, że grubość izolacji termicznej nie powinna być mniejsza niż 12 cm.

Jaki materiał zastosować?

Kwestia wyboru odpowiedniego materiału jest jedną z kluczowych decyzji.

Większość osób używa styropian EPS albo wełnę mineralną, ale na tym nie kończą możliwości. Lepszymi właściwościami termoizolacyjnymi oraz wytrzymałościowymi charakteryzuje się, bardzo podobny do styropianu EPS, polistyren ekstrudowany XPS.

Ciekawą opcją będą włókna celulozowe, pianka poliuretanowa czy też innowacyjny materiał, jakim jest aerożel.

Wybór tak naprawdę zależy od naszych preferencji, możliwości finansowych, wieku budynku (jeżeli mamy do czynienia ze starym budownictwem), powierzchni ścian oraz materiału, z którego wykonano budynek.

Wełna czy styropian?

W opinii bardzo wielu osób wełna mineralna jest najbardziej optymalnym materiałem ociepleniowym, jednak większość inwestorów indywidualnych decyduje się na styropian, ponieważ montaż mat albo płyt z wełny sprawia większe trudności, a poza tym zarówno cena samego styropianu, jak i koszt robocizny są niższe w porównaniu z wełną mineralną.

Oba materiały są dobre, ale warto zaznaczyć, że wełna mineralna ma jedną wyraźną przewagę nad styropianem, a jest nią paroprzepuszczalność.

To oznacza, że wełnę można stosować bezproblemowo nawet w budynkach drewnianych.

Natomiast należy uważać z tynkiem elewacyjnym, który musi pozwalać na odparowanie wilgoci z warstwy wełny mineralnej.

Takie parametry mają tynki

• silikonowe,
• silikatowe,
• mineralne.

Ponadto wełna ma nie tylko świetne właściwości termoizolacyjne, ale także wykazuje dobrą izolacyjność akustyczną oraz dużą ognioodporność, nawet do 700°C.

Wielką zaletą wełny mineralnej jest również elastyczność, dzięki czemu niezwykle łatwo dopasować ją do każdego miejsca, w które jest układana i przede wszystkim wypełnia takie miejsce bardzo szczelnie.

Największe zagrożenie dla tego materiału tkwi w wilgoci, ale nie chodzi tutaj o wilgoć przenikającą przez wełnę, ale o taką pozostającą wewnątrz niej.

Jeżeli wełna mineralna nasyci się wodą, to automatycznie traci swoje walory izolacyjne.

Trzeba też pamiętać, że środowisko wilgotne staje się dobrą pożywka dla różnego rodzaju grzybów i pleśni.

Na szczecie jest na to rada, po prostu należy impregnować wełnę olejem mineralnym, aby stała się mniej nasiąkliwa.

W ocieplaniu murowanego domu zazwyczaj stosuje się wełnę mineralną w formie płyt, ewentualnie mat.

Najpopularniejszy materiał, jakim jest styropian EPS, to tak naprawdę spieniony i sprasowany polistyren. Też wykazuje całkiem niezłe parametry.

W przeciwieństwie do wełny mineralnej ma bardzo niską nasiąkliwość, więc charakteryzuje się świetną odpornością na wilgoć.

Jednak w przypadku narażenia na bezpośredni kontakt z wodą, to zdecydowanie powinno zastosować się polistyren ekstrudowany, zwany potocznie styropianem XPS albo odmianę PSN kształtowaną w formach.

Niestety oznacza to wyższe koszty w porównaniu ze zwykłym styropianem.

Odmiany styropianu są zależne od gęstości, innymi słowy stopnia sprasowania.

Ten materiał nie wykazuje dużej odporności na wysoką temperaturę, a także oddziaływanie niektórych rozpuszczalników.

Warto o tym pamiętać, aby przy pracy nie rozpadła nam się struktura styropianu.

W każdym razie ostrożnie z lepikami, niektórymi klejami czy też farbami rozpuszczalnikowymi.

W ogóle przed przystąpieniem do jakichkolwiek prac warto dowiedzieć się, jakie materiały i w jakich kombinacjach można stosować, aby się później nie zdziwić, że coś nie wygląda tak, jak powinno.

Problem ze styropianem pojawia się w warunkach małej stabilności pod względem wilgotności. Zaobserwowano, że zastosowanie styropianu na zawilgocone ściany wykonane z betonu komórkowego znacznie wydłuża czas ich wysychania.

W takiej sytuacji należy powierzchnię zagruntować przed przystąpieniem do prac związanych z ociepleniem budynku.

Niska paroprzepuszczalność styropianu może też skutkować skraplaniem się pary wodnej na styku warstwy ocieplającej i ściany. Po prostu para wodna nie może wydostać się z poszycia.

Efektem jest oczywiście trwałe zawilgocenie ścian.

Generalnie porównując te dwa najbardziej popularne materiały stosowane na ocieplenie domów murowanych, można powiedzieć, iż przewodność cieplną mają na zbliżonym poziomie i oba materiały pod tym względem są najwyższej jakości.

Różnice pojawiają się przy innych parametrach.

Wełna mineralna ma wysoką nasiąkliwość w przeciwieństwie do styropianu i charakteryzuje się lepszą izolacyjnością akustyczną.

Jeżeli chodzi o kwestię palności, to wełna jest niepalna, a styropian samogasnący.

Zdecydowanie większą wytrzymałością na obciążenia charakteryzuje się styropian, z kolei wełna ma całkowitą odporność na chemikalia, czego nie można powiedzieć o styropianie.

I ostatni ważny parametr – styropian ma kiepską plastyczność, a wełna mineralna dobrą.

Inne materiały ociepleniowe

Wełna mineralna i styropian EPS to dwa najbardziej popularne materiały stosowane w ocieplaniu domu murowanego, ale dostępne są jeszcze inne materiały, rzadziej stosowane głównie ze względu na cenę.

Wspomniany już wcześniej polistyren ekstrudowany uważany jest za termoizolator z wyższej półki, ponieważ charakteryzuje się lepszymi parametrami w porównaniu ze styropianem EPS.

Budowa zamkniętej komórki sprawia, że nie tylko jest twardszy, ale także wykazuje lepszą izolację termiczną i mniejszą nasiąkliwość dlatego wykorzystuje się go zarówno do ocieplania ścian zewnętrznych, jak i ścian piwnicznych oraz fundamentów.

Jeżeli budynek ma dość skomplikowaną strukturę i stosowanie dużych płyt byłoby po prostu niewygodne, to można wykorzystać celulozę bądź piankę poliuretanową.

Oba materiały umożliwiają bardzo szybkie przeprowadzenie prac.

Pianka charakteryzuje się dobrą wytrzymałością i małą nasiąkliwością, natomiast włókna celulozowe świetnie kumulują ciepło i poprawiają mikroklimat w pomieszczeniach.

To również materiał polecany dla alergików i tym, którym bliskie są sprawy ekologii.

Niezwykle interesującą, aczkolwiek bardzo drogą, propozycją jest natomiast aerożel w postaci mat, który jest wytwarzany na bazie krzemionki. Wyróżnia go najniższe przewodnictwo termiczne ze wszystkich dostępnych materiałów – lambda poniżej 0,014 W/mK, a jednocześnie jest bardzo cienki.

Idealnie nadaje się do ocieplania ścian i jeżeli ktoś zastanawia się nad tym, jak ocieplić murowany dom naprawdę solidnie, to aerożel sprawdzi się idealnie.

Można nim izolować ściany zarówno wewnętrzne, jak i wewnętrzne.

Maty earożelowe bez problemu mocuje się do ścian budynku w podobny sposób jak gładź tynkową. Nie ma problemu z wprowadzaniem warstw dodatkowych, np. warstw refleksyjnych. Na cienką warstwę aerożelu najlepiej zastosować jakiś elegancki materiał okładzinowy.

Minusem ocieplania domu z wykorzystaniem aerożelu jest niestety jego (jeszcze) bardzo wysoka cena.

Jaka metoda najlepsza?

Przede wszystkim warto zdać sobie sprawę z tego, że najbardziej optymalne rozwiązania dotyczą termoizolacji układanej od zewnętrznej strony ściany, ponieważ eliminuje się mostki termiczne, które wprost wynikają z błędów wykonawczych bądź z określonych rozwiązań konstrukcyjnych.

Jedynym mankamentem będzie konieczność wymiany parapetów czy też odsunięcie od ściany rur spustowych.

Zarówno metoda lekka sucha, jak i lekka mokra są bardzo efektywne.

Izolowanie od środka stosuje się zazwyczaj w domach z bali i zabytkowych budynkach murowanych.

Metoda lekka mokra

Sprawdza się szczególnie przy budowaniu nowych domów murowanych z dwuwarstwowymi ścianami, ale nie ma przeszkód, aby ją zastosować przy ocieplaniu budynku już istniejącego od dawna.

W tej modzie używa się w zasadzie dwóch podstawowych i najpopularniejszych materiałów, jakimi są wełna mineralna i styropian, aczkolwiek przy termoizolacji domów starych stosuje się najczęściej ten drugi materiał.

Styropian świetnie nadaje się na ściany wykonane z pustaków betonowych bądź pełnej cegły.

Ma to związek z kiepską paroprzepuszczalnością tych materiałów w porównaniu z lekkimi odmianami betonu komórkowego albo ceramiki poryzowanej.

W takiej sytuacji trochę szkoda byłoby wydawać więcej pieniędzy na wełnę mineralną.

Metoda na pierwszy rzut wydaje się łatwa, ale to dość zwodnicze, gdyż wymaga nie tylko sporej wiedzy, ale przede wszystkim wprawy.

W zasadzie chodzi o to, aby przymocować płyty izolacyjne do ścian budynku oraz wzmocnić ich powierzchnie specjalną siatką z włókna szklanego, a na koniec nałożyć warstwę tynku cienkowarstwowego.

Nie w każdym miejscu płyty styropianowe przykleja się do ściany, ale wokół otworów drzwiowych i okiennych oraz w narożach budynku należy je zamocować mechanicznie.

Z kolei siatka wzmacniająca musi zostać wtopiona w zaprawę klejową, więc niedozwolone będzie ułożenie jej przed nałożeniem stosownej warstwy zaprawy. Należy też dopilnować, aby tynk został nałożony estetycznie.

Trzeba także zwrócić uwagę na warunki pogodowe. Temperatura musi oscylować w przedziale 5-25°C, oczywiście nie może padać, ale nawet silny wiatr uniemożliwia pracę.

Na poniższym wideo można zobaczyć jak wygląda ocieplanie domu metodą mokrą lekką

Metoda lekka sucha

To bardzo łatwy sposób na wykonanie ocieplenia domu samodzielnie.

Technologia nie powinna sprawić trudności żadnemu majsterkowiczowi, więc osoby pragnące zaoszczędzić powinny skorzystać właśnie z tej opcji.

W tej sytuacji wszelkie wydatki ograniczą się do zakupu potrzebnych materiałów.

Warto przy tym wspomnieć, że koszt robocizny w przypadku wełny mineralnej wyniósłby 40 – 45,00 zł / m2, a dla styropianu 33 – 35,00 zł / m2.

Uwzględniając robociznę z materiałami i tynkami, mamy około 110 – 120,00 zł / m2 dla styropianu oraz około 140,00 zł/ m2 dla wełny mineralnej.

W przeciwieństwie do metody lekkiej mokrej nie jesteśmy tak uzależnieni od warunków pogodowych i pracę można wykonać nawet w okresie zimowym. Nic nie stoi też na przeszkodzie, aby w którymś momencie ją przerwać.

Metoda jest popularna właśnie ze względu na możliwość samodzielnego jej wykonania.

Istotą jest zamontowanie dwóch prostopadłych rusztów do ścian i to najlepiej z drewnianych listew, chociaż mogą to być również listwy metalowe.

Pomiędzy nimi układa się warstwy wełny mineralnej, którą następnie należy zabezpieczyć izolacją wiatrochronną.

Kolejnym krokiem będzie przybicie listew dystansowych, aby uzyskać szczeliny wentylacyjne.

Następnie montuje się zewnętrzną okładzinę, która będzie stanowić nową elewację domu. Zazwyczaj są to deski bądź siding.

Inne materiały, jak panele aluminiowe, płyty laminatowe czy też kształtki kamienne lub ceramiczne zdecydowanie rzadziej się wykorzystuje.

Metoda sprawdza się przy każdym rodzaju budynków, nie tylko murowanych, ale także drewnianych.

Przy tych drugich nie wolno zapomnieć o paroizolacji ułożonej pod samą warstwą ocieplenia albo pod płytami gipsowo-kartonowymi.

Komfort cieplny w domu jednorodzinnym jest kwestią kluczową.

Jednak zapewnienie odpowiedniej temperatury w pomieszczeniach nie jest taką prostą sprawą.

Trzeba bowiem zadbać o odpowiednią izolację termiczną, a jednym z podstawowych działań w tym zakresie będzie ocieplenie budynku. To ważne, ponieważ poprawieni ocieplając dom mamy szansę na zmniejszenie wydatków związanych z jego ogrzewaniem.

Jak ocieplić dom murowany, aby efekt był rzeczywiście w pełni satysfakcjonujący?

Kwestie formalne

Pierwsza kwestia oczywiście związana jest z wszelkimi formalnościami.

Nowe prawo budowlane trochę zmieniło wymogi i obecnie ocieplenie budynków o wysokości do 25 m nie wymaga pozwolenia na budowę, jednak w przypadku budynków mających powyżej 12 m i nie więcej niż 25 m należy zgłosić zamiar wykonania ocieplenia właściwemu organowi, zazwyczaj w starostwie.

Prace z tym związane zawsze wiążą się ze sporymi wydatkami, więc wszelkiego typu możliwości przynajmniej częściowego zmniejszenia kosztów inwestycji poprzez uzyskanie dotacji zawsze cieszą się sporym powodzeniem.

Tak było z Programem Ryś, niestety już nieaktualnym.

Obecnie też istnieje opcja otrzymania dofinansowania na ocieplenie domu, nawet do 40% całościowych kosztów inwestycji.

Wystarczy skontaktować się z Wojewódzkim Funduszem Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej.

Na pewno wysokość dotacji jest na tyle kusząca, że warto z niej skorzystać.

Ocieplanie domów murowanych

Na pewno każdy stary budynek wymaga ocieplenia i nie ma znaczenia technologia, w jakiej został wybudowany i z jakich materiałów.

Warto jednak zdać sobie sprawę z faktu, iż koszty ocieplenia budynku mogą znacznie się podnieść, jeżeli stary tynk jest w bardzo złym stanie.

Pamiętajmy, że zmieniły się przepisy i raczej takie budynki nie mają wystarczającej grubości izolacji, aby skutecznie ochronić dom przed utratą ciepła.

Obecnie obowiązujący maksymalny współczynnik przenikania ciepła U ścian zewnętrznych wynosi 0,23 W/(m2·K). Dla porównania – w roku 1976 ta wartość wynosiła aż 1,16 W/(m2·K), więc zmiana jest naprawdę kolosalna. Zresztą jeszcze kilka lat temu było to 0,3 W/(m2·K).

Powszechnie uważa się, że wszystkie budynki zbudowane przed latami 90 powinny mieć wykonane ocieplenie, a koszty poniesione i tak szybko się zwrócą w oszczędnościach na ogrzewaniu.

Warto podkreślić, że istnieje możliwość wykonania nowej warstwy na tej starej, ale tylko wtedy, gdy stan techniczny ścian, a także tego wcześniejszego ocieplenia na to pozwala.

W takiej sytuacji nie wolno zapomnieć, aby nową warstwę dodatkowo umocnić łącznikami mechanicznymi z wkręcanym, stalowym trzpieniem. Sam klej po prostu nie wystarczy.

Owe łączniki należy dobrze zakotwić w ścianie nośnej.

Projekt termomodernizacji budynku powinien określać ilość, rodzaj oraz rozmieszczenie łączników mechanicznych.

Taka opcja jest o tyle korzystna, że pozwala na oszczędności związane z brakiem konieczności usuwania oraz utylizacji starej warstwy.

Nowe domy projektowane są według aktualnie obowiązujących przepisów.

Najczęściej stawia się domy ze ścianami dwuwarstwowymi, a więc mur i ocieplenie.

W takim podejściu pierwszy materiał odpowiada za odpowiednią moc ścian, a drugi za ich ciepło.

Ściany zewnętrzne wykańcza się na mokro tynkiem cienkowarstwowym, co oznacza metodę BSO (inna nazwa ETICS) albo na sucho okładziną elewacyjną, która zostaje przymocowana do specjalnego rusztu zamontowanego na murze.

Zdecydowanie częściej wybierany jest ten pierwszy sposób.

Warto przy tym zaznaczyć, że przy ścianach dwuwarstwowych mamy możliwość poprawy ciepłochronności ścian poprzez zaplanowanie grubszej warstwy wełny mineralnej bądź styropianu. Przy okazji należy wyraźnie zaznaczyć, że grubość izolacji termicznej nie powinna być mniejsza niż 12 cm.

Jaki materiał zastosować?

Kwestia wyboru odpowiedniego materiału jest jedną z kluczowych decyzji.

Większość osób używa styropian EPS albo wełnę mineralną, ale na tym nie kończą możliwości. Lepszymi właściwościami termoizolacyjnymi oraz wytrzymałościowymi charakteryzuje się, bardzo podobny do styropianu EPS, polistyren ekstrudowany XPS.

Ciekawą opcją będą włókna celulozowe, pianka poliuretanowa czy też innowacyjny materiał, jakim jest aerożel.

Wybór tak naprawdę zależy od naszych preferencji, możliwości finansowych, wieku budynku (jeżeli mamy do czynienia ze starym budownictwem), powierzchni ścian oraz materiału, z którego wykonano budynek.

Wełna czy styropian?

W opinii bardzo wielu osób wełna mineralna jest najbardziej optymalnym materiałem ociepleniowym, jednak większość inwestorów indywidualnych decyduje się na styropian, ponieważ montaż mat albo płyt z wełny sprawia większe trudności, a poza tym zarówno cena samego styropianu, jak i koszt robocizny są niższe w porównaniu z wełną mineralną.

Oba materiały są dobre, ale warto zaznaczyć, że wełna mineralna ma jedną wyraźną przewagę nad styropianem, a jest nią paroprzepuszczalność.

To oznacza, że wełnę można stosować bezproblemowo nawet w budynkach drewnianych.

Natomiast należy uważać z tynkiem elewacyjnym, który musi pozwalać na odparowanie wilgoci z warstwy wełny mineralnej.

Takie parametry mają tynki

• silikonowe,
• silikatowe,
• mineralne.

Ponadto wełna ma nie tylko świetne właściwości termoizolacyjne, ale także wykazuje dobrą izolacyjność akustyczną oraz dużą ognioodporność, nawet do 700°C.

Wielką zaletą wełny mineralnej jest również elastyczność, dzięki czemu niezwykle łatwo dopasować ją do każdego miejsca, w które jest układana i przede wszystkim wypełnia takie miejsce bardzo szczelnie.

Największe zagrożenie dla tego materiału tkwi w wilgoci, ale nie chodzi tutaj o wilgoć przenikającą przez wełnę, ale o taką pozostającą wewnątrz niej.

Jeżeli wełna mineralna nasyci się wodą, to automatycznie traci swoje walory izolacyjne.

Trzeba też pamiętać, że środowisko wilgotne staje się dobrą pożywka dla różnego rodzaju grzybów i pleśni.

Na szczecie jest na to rada, po prostu należy impregnować wełnę olejem mineralnym, aby stała się mniej nasiąkliwa.

W ocieplaniu murowanego domu zazwyczaj stosuje się wełnę mineralną w formie płyt, ewentualnie mat.

Najpopularniejszy materiał, jakim jest styropian EPS, to tak naprawdę spieniony i sprasowany polistyren. Też wykazuje całkiem niezłe parametry.

W przeciwieństwie do wełny mineralnej ma bardzo niską nasiąkliwość, więc charakteryzuje się świetną odpornością na wilgoć.

Jednak w przypadku narażenia na bezpośredni kontakt z wodą, to zdecydowanie powinno zastosować się polistyren ekstrudowany, zwany potocznie styropianem XPS albo odmianę PSN kształtowaną w formach.

Niestety oznacza to wyższe koszty w porównaniu ze zwykłym styropianem.

Odmiany styropianu są zależne od gęstości, innymi słowy stopnia sprasowania.

Ten materiał nie wykazuje dużej odporności na wysoką temperaturę, a także oddziaływanie niektórych rozpuszczalników.

Warto o tym pamiętać, aby przy pracy nie rozpadła nam się struktura styropianu.

W każdym razie ostrożnie z lepikami, niektórymi klejami czy też farbami rozpuszczalnikowymi.

W ogóle przed przystąpieniem do jakichkolwiek prac warto dowiedzieć się, jakie materiały i w jakich kombinacjach można stosować, aby się później nie zdziwić, że coś nie wygląda tak, jak powinno.

Problem ze styropianem pojawia się w warunkach małej stabilności pod względem wilgotności. Zaobserwowano, że zastosowanie styropianu na zawilgocone ściany wykonane z betonu komórkowego znacznie wydłuża czas ich wysychania.

W takiej sytuacji należy powierzchnię zagruntować przed przystąpieniem do prac związanych z ociepleniem budynku.

Niska paroprzepuszczalność styropianu może też skutkować skraplaniem się pary wodnej na styku warstwy ocieplającej i ściany. Po prostu para wodna nie może wydostać się z poszycia.

Efektem jest oczywiście trwałe zawilgocenie ścian.

Generalnie porównując te dwa najbardziej popularne materiały stosowane na ocieplenie domów murowanych, można powiedzieć, iż przewodność cieplną mają na zbliżonym poziomie i oba materiały pod tym względem są najwyższej jakości.

Różnice pojawiają się przy innych parametrach.

Wełna mineralna ma wysoką nasiąkliwość w przeciwieństwie do styropianu i charakteryzuje się lepszą izolacyjnością akustyczną.

Jeżeli chodzi o kwestię palności, to wełna jest niepalna, a styropian samogasnący.

Zdecydowanie większą wytrzymałością na obciążenia charakteryzuje się styropian, z kolei wełna ma całkowitą odporność na chemikalia, czego nie można powiedzieć o styropianie.

I ostatni ważny parametr – styropian ma kiepską plastyczność, a wełna mineralna dobrą.

Inne materiały ociepleniowe

Wełna mineralna i styropian EPS to dwa najbardziej popularne materiały stosowane w ocieplaniu domu murowanego, ale dostępne są jeszcze inne materiały, rzadziej stosowane głównie ze względu na cenę.

Wspomniany już wcześniej polistyren ekstrudowany uważany jest za termoizolator z wyższej półki, ponieważ charakteryzuje się lepszymi parametrami w porównaniu ze styropianem EPS.

Budowa zamkniętej komórki sprawia, że nie tylko jest twardszy, ale także wykazuje lepszą izolację termiczną i mniejszą nasiąkliwość dlatego wykorzystuje się go zarówno do ocieplania ścian zewnętrznych, jak i ścian piwnicznych oraz fundamentów.

Jeżeli budynek ma dość skomplikowaną strukturę i stosowanie dużych płyt byłoby po prostu niewygodne, to można wykorzystać celulozę bądź piankę poliuretanową.

Oba materiały umożliwiają bardzo szybkie przeprowadzenie prac.

Pianka charakteryzuje się dobrą wytrzymałością i małą nasiąkliwością, natomiast włókna celulozowe świetnie kumulują ciepło i poprawiają mikroklimat w pomieszczeniach.

To również materiał polecany dla alergików i tym, którym bliskie są sprawy ekologii.

Niezwykle interesującą, aczkolwiek bardzo drogą, propozycją jest natomiast aerożel w postaci mat, który jest wytwarzany na bazie krzemionki. Wyróżnia go najniższe przewodnictwo termiczne ze wszystkich dostępnych materiałów – lambda poniżej 0,014 W/mK, a jednocześnie jest bardzo cienki.

Idealnie nadaje się do ocieplania ścian i jeżeli ktoś zastanawia się nad tym, jak ocieplić murowany dom naprawdę solidnie, to aerożel sprawdzi się idealnie.

Można nim izolować ściany zarówno wewnętrzne, jak i wewnętrzne.

Maty earożelowe bez problemu mocuje się do ścian budynku w podobny sposób jak gładź tynkową. Nie ma problemu z wprowadzaniem warstw dodatkowych, np. warstw refleksyjnych. Na cienką warstwę aerożelu najlepiej zastosować jakiś elegancki materiał okładzinowy.

Minusem ocieplania domu z wykorzystaniem aerożelu jest niestety jego (jeszcze) bardzo wysoka cena.

Jaka metoda najlepsza?

Przede wszystkim warto zdać sobie sprawę z tego, że najbardziej optymalne rozwiązania dotyczą termoizolacji układanej od zewnętrznej strony ściany, ponieważ eliminuje się mostki termiczne, które wprost wynikają z błędów wykonawczych bądź z określonych rozwiązań konstrukcyjnych.

Jedynym mankamentem będzie konieczność wymiany parapetów czy też odsunięcie od ściany rur spustowych.

Zarówno metoda lekka sucha, jak i lekka mokra są bardzo efektywne.

Izolowanie od środka stosuje się zazwyczaj w domach z bali i zabytkowych budynkach murowanych.

Metoda lekka mokra

Sprawdza się szczególnie przy budowaniu nowych domów murowanych z dwuwarstwowymi ścianami, ale nie ma przeszkód, aby ją zastosować przy ocieplaniu budynku już istniejącego od dawna.

W tej modzie używa się w zasadzie dwóch podstawowych i najpopularniejszych materiałów, jakimi są wełna mineralna i styropian, aczkolwiek przy termoizolacji domów starych stosuje się najczęściej ten drugi materiał.

Styropian świetnie nadaje się na ściany wykonane z pustaków betonowych bądź pełnej cegły.

Ma to związek z kiepską paroprzepuszczalnością tych materiałów w porównaniu z lekkimi odmianami betonu komórkowego albo ceramiki poryzowanej.

W takiej sytuacji trochę szkoda byłoby wydawać więcej pieniędzy na wełnę mineralną.

Metoda na pierwszy rzut wydaje się łatwa, ale to dość zwodnicze, gdyż wymaga nie tylko sporej wiedzy, ale przede wszystkim wprawy.

W zasadzie chodzi o to, aby przymocować płyty izolacyjne do ścian budynku oraz wzmocnić ich powierzchnie specjalną siatką z włókna szklanego, a na koniec nałożyć warstwę tynku cienkowarstwowego.

Nie w każdym miejscu płyty styropianowe przykleja się do ściany, ale wokół otworów drzwiowych i okiennych oraz w narożach budynku należy je zamocować mechanicznie.

Z kolei siatka wzmacniająca musi zostać wtopiona w zaprawę klejową, więc niedozwolone będzie ułożenie jej przed nałożeniem stosownej warstwy zaprawy. Należy też dopilnować, aby tynk został nałożony estetycznie.

Trzeba także zwrócić uwagę na warunki pogodowe. Temperatura musi oscylować w przedziale 5-25°C, oczywiście nie może padać, ale nawet silny wiatr uniemożliwia pracę.

Na poniższym wideo można zobaczyć jak wygląda ocieplanie domu metodą mokrą lekką

Metoda lekka sucha

To bardzo łatwy sposób na wykonanie ocieplenia domu samodzielnie.

Technologia nie powinna sprawić trudności żadnemu majsterkowiczowi, więc osoby pragnące zaoszczędzić powinny skorzystać właśnie z tej opcji.

W tej sytuacji wszelkie wydatki ograniczą się do zakupu potrzebnych materiałów.

Warto przy tym wspomnieć, że koszt robocizny w przypadku wełny mineralnej wyniósłby 40 – 45,00 zł / m2, a dla styropianu 33 – 35,00 zł / m2.

Uwzględniając robociznę z materiałami i tynkami, mamy około 110 – 120,00 zł / m2 dla styropianu oraz około 140,00 zł/ m2 dla wełny mineralnej.

W przeciwieństwie do metody lekkiej mokrej nie jesteśmy tak uzależnieni od warunków pogodowych i pracę można wykonać nawet w okresie zimowym. Nic nie stoi też na przeszkodzie, aby w którymś momencie ją przerwać.

Metoda jest popularna właśnie ze względu na możliwość samodzielnego jej wykonania.

Istotą jest zamontowanie dwóch prostopadłych rusztów do ścian i to najlepiej z drewnianych listew, chociaż mogą to być również listwy metalowe.

Pomiędzy nimi układa się warstwy wełny mineralnej, którą następnie należy zabezpieczyć izolacją wiatrochronną.

Kolejnym krokiem będzie przybicie listew dystansowych, aby uzyskać szczeliny wentylacyjne.

Następnie montuje się zewnętrzną okładzinę, która będzie stanowić nową elewację domu. Zazwyczaj są to deski bądź siding.

Inne materiały, jak panele aluminiowe, płyty laminatowe czy też kształtki kamienne lub ceramiczne zdecydowanie rzadziej się wykorzystuje.

Metoda sprawdza się przy każdym rodzaju budynków, nie tylko murowanych, ale także drewnianych.

Przy tych drugich nie wolno zapomnieć o paroizolacji ułożonej pod samą warstwą ocieplenia albo pod płytami gipsowo-kartonowymi.

Komfort cieplny w domu jednorodzinnym jest kwestią kluczową.

Jednak zapewnienie odpowiedniej temperatury w pomieszczeniach nie jest taką prostą sprawą.

Trzeba bowiem zadbać o odpowiednią izolację termiczną, a jednym z podstawowych działań w tym zakresie będzie ocieplenie budynku. To ważne, ponieważ poprawieni ocieplając dom mamy szansę na zmniejszenie wydatków związanych z jego ogrzewaniem.

Jak ocieplić dom murowany, aby efekt był rzeczywiście w pełni satysfakcjonujący?

Kwestie formalne

Pierwsza kwestia oczywiście związana jest z wszelkimi formalnościami.

Nowe prawo budowlane trochę zmieniło wymogi i obecnie ocieplenie budynków o wysokości do 25 m nie wymaga pozwolenia na budowę, jednak w przypadku budynków mających powyżej 12 m i nie więcej niż 25 m należy zgłosić zamiar wykonania ocieplenia właściwemu organowi, zazwyczaj w starostwie.

Prace z tym związane zawsze wiążą się ze sporymi wydatkami, więc wszelkiego typu możliwości przynajmniej częściowego zmniejszenia kosztów inwestycji poprzez uzyskanie dotacji zawsze cieszą się sporym powodzeniem.

Tak było z Programem Ryś, niestety już nieaktualnym.

Obecnie też istnieje opcja otrzymania dofinansowania na ocieplenie domu, nawet do 40% całościowych kosztów inwestycji.

Wystarczy skontaktować się z Wojewódzkim Funduszem Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej.

Na pewno wysokość dotacji jest na tyle kusząca, że warto z niej skorzystać.

Ocieplanie domów murowanych

Na pewno każdy stary budynek wymaga ocieplenia i nie ma znaczenia technologia, w jakiej został wybudowany i z jakich materiałów.

Warto jednak zdać sobie sprawę z faktu, iż koszty ocieplenia budynku mogą znacznie się podnieść, jeżeli stary tynk jest w bardzo złym stanie.

Pamiętajmy, że zmieniły się przepisy i raczej takie budynki nie mają wystarczającej grubości izolacji, aby skutecznie ochronić dom przed utratą ciepła.

Obecnie obowiązujący maksymalny współczynnik przenikania ciepła U ścian zewnętrznych wynosi 0,23 W/(m2·K). Dla porównania – w roku 1976 ta wartość wynosiła aż 1,16 W/(m2·K), więc zmiana jest naprawdę kolosalna. Zresztą jeszcze kilka lat temu było to 0,3 W/(m2·K).

Powszechnie uważa się, że wszystkie budynki zbudowane przed latami 90 powinny mieć wykonane ocieplenie, a koszty poniesione i tak szybko się zwrócą w oszczędnościach na ogrzewaniu.

Warto podkreślić, że istnieje możliwość wykonania nowej warstwy na tej starej, ale tylko wtedy, gdy stan techniczny ścian, a także tego wcześniejszego ocieplenia na to pozwala.

W takiej sytuacji nie wolno zapomnieć, aby nową warstwę dodatkowo umocnić łącznikami mechanicznymi z wkręcanym, stalowym trzpieniem. Sam klej po prostu nie wystarczy.

Owe łączniki należy dobrze zakotwić w ścianie nośnej.

Projekt termomodernizacji budynku powinien określać ilość, rodzaj oraz rozmieszczenie łączników mechanicznych.

Taka opcja jest o tyle korzystna, że pozwala na oszczędności związane z brakiem konieczności usuwania oraz utylizacji starej warstwy.

Nowe domy projektowane są według aktualnie obowiązujących przepisów.

Najczęściej stawia się domy ze ścianami dwuwarstwowymi, a więc mur i ocieplenie.

W takim podejściu pierwszy materiał odpowiada za odpowiednią moc ścian, a drugi za ich ciepło.

Ściany zewnętrzne wykańcza się na mokro tynkiem cienkowarstwowym, co oznacza metodę BSO (inna nazwa ETICS) albo na sucho okładziną elewacyjną, która zostaje przymocowana do specjalnego rusztu zamontowanego na murze.

Zdecydowanie częściej wybierany jest ten pierwszy sposób.

Warto przy tym zaznaczyć, że przy ścianach dwuwarstwowych mamy możliwość poprawy ciepłochronności ścian poprzez zaplanowanie grubszej warstwy wełny mineralnej bądź styropianu. Przy okazji należy wyraźnie zaznaczyć, że grubość izolacji termicznej nie powinna być mniejsza niż 12 cm.

Jaki materiał zastosować?

Kwestia wyboru odpowiedniego materiału jest jedną z kluczowych decyzji.

Większość osób używa styropian EPS albo wełnę mineralną, ale na tym nie kończą możliwości. Lepszymi właściwościami termoizolacyjnymi oraz wytrzymałościowymi charakteryzuje się, bardzo podobny do styropianu EPS, polistyren ekstrudowany XPS.

Ciekawą opcją będą włókna celulozowe, pianka poliuretanowa czy też innowacyjny materiał, jakim jest aerożel.

Wybór tak naprawdę zależy od naszych preferencji, możliwości finansowych, wieku budynku (jeżeli mamy do czynienia ze starym budownictwem), powierzchni ścian oraz materiału, z którego wykonano budynek.

Wełna czy styropian?

W opinii bardzo wielu osób wełna mineralna jest najbardziej optymalnym materiałem ociepleniowym, jednak większość inwestorów indywidualnych decyduje się na styropian, ponieważ montaż mat albo płyt z wełny sprawia większe trudności, a poza tym zarówno cena samego styropianu, jak i koszt robocizny są niższe w porównaniu z wełną mineralną.

Oba materiały są dobre, ale warto zaznaczyć, że wełna mineralna ma jedną wyraźną przewagę nad styropianem, a jest nią paroprzepuszczalność.

To oznacza, że wełnę można stosować bezproblemowo nawet w budynkach drewnianych.

Natomiast należy uważać z tynkiem elewacyjnym, który musi pozwalać na odparowanie wilgoci z warstwy wełny mineralnej.

Takie parametry mają tynki

• silikonowe,
• silikatowe,
• mineralne.

Ponadto wełna ma nie tylko świetne właściwości termoizolacyjne, ale także wykazuje dobrą izolacyjność akustyczną oraz dużą ognioodporność, nawet do 700°C.

Wielką zaletą wełny mineralnej jest również elastyczność, dzięki czemu niezwykle łatwo dopasować ją do każdego miejsca, w które jest układana i przede wszystkim wypełnia takie miejsce bardzo szczelnie.

Największe zagrożenie dla tego materiału tkwi w wilgoci, ale nie chodzi tutaj o wilgoć przenikającą przez wełnę, ale o taką pozostającą wewnątrz niej.

Jeżeli wełna mineralna nasyci się wodą, to automatycznie traci swoje walory izolacyjne.

Trzeba też pamiętać, że środowisko wilgotne staje się dobrą pożywka dla różnego rodzaju grzybów i pleśni.

Na szczecie jest na to rada, po prostu należy impregnować wełnę olejem mineralnym, aby stała się mniej nasiąkliwa.

W ocieplaniu murowanego domu zazwyczaj stosuje się wełnę mineralną w formie płyt, ewentualnie mat.

Najpopularniejszy materiał, jakim jest styropian EPS, to tak naprawdę spieniony i sprasowany polistyren. Też wykazuje całkiem niezłe parametry.

W przeciwieństwie do wełny mineralnej ma bardzo niską nasiąkliwość, więc charakteryzuje się świetną odpornością na wilgoć.

Jednak w przypadku narażenia na bezpośredni kontakt z wodą, to zdecydowanie powinno zastosować się polistyren ekstrudowany, zwany potocznie styropianem XPS albo odmianę PSN kształtowaną w formach.

Niestety oznacza to wyższe koszty w porównaniu ze zwykłym styropianem.

Odmiany styropianu są zależne od gęstości, innymi słowy stopnia sprasowania.

Ten materiał nie wykazuje dużej odporności na wysoką temperaturę, a także oddziaływanie niektórych rozpuszczalników.

Warto o tym pamiętać, aby przy pracy nie rozpadła nam się struktura styropianu.

W każdym razie ostrożnie z lepikami, niektórymi klejami czy też farbami rozpuszczalnikowymi.

W ogóle przed przystąpieniem do jakichkolwiek prac warto dowiedzieć się, jakie materiały i w jakich kombinacjach można stosować, aby się później nie zdziwić, że coś nie wygląda tak, jak powinno.

Problem ze styropianem pojawia się w warunkach małej stabilności pod względem wilgotności. Zaobserwowano, że zastosowanie styropianu na zawilgocone ściany wykonane z betonu komórkowego znacznie wydłuża czas ich wysychania.

W takiej sytuacji należy powierzchnię zagruntować przed przystąpieniem do prac związanych z ociepleniem budynku.

Niska paroprzepuszczalność styropianu może też skutkować skraplaniem się pary wodnej na styku warstwy ocieplającej i ściany. Po prostu para wodna nie może wydostać się z poszycia.

Efektem jest oczywiście trwałe zawilgocenie ścian.

Generalnie porównując te dwa najbardziej popularne materiały stosowane na ocieplenie domów murowanych, można powiedzieć, iż przewodność cieplną mają na zbliżonym poziomie i oba materiały pod tym względem są najwyższej jakości.

Różnice pojawiają się przy innych parametrach.

Wełna mineralna ma wysoką nasiąkliwość w przeciwieństwie do styropianu i charakteryzuje się lepszą izolacyjnością akustyczną.

Jeżeli chodzi o kwestię palności, to wełna jest niepalna, a styropian samogasnący.

Zdecydowanie większą wytrzymałością na obciążenia charakteryzuje się styropian, z kolei wełna ma całkowitą odporność na chemikalia, czego nie można powiedzieć o styropianie.

I ostatni ważny parametr – styropian ma kiepską plastyczność, a wełna mineralna dobrą.

Inne materiały ociepleniowe

Wełna mineralna i styropian EPS to dwa najbardziej popularne materiały stosowane w ocieplaniu domu murowanego, ale dostępne są jeszcze inne materiały, rzadziej stosowane głównie ze względu na cenę.

Wspomniany już wcześniej polistyren ekstrudowany uważany jest za termoizolator z wyższej półki, ponieważ charakteryzuje się lepszymi parametrami w porównaniu ze styropianem EPS.

Budowa zamkniętej komórki sprawia, że nie tylko jest twardszy, ale także wykazuje lepszą izolację termiczną i mniejszą nasiąkliwość dlatego wykorzystuje się go zarówno do ocieplania ścian zewnętrznych, jak i ścian piwnicznych oraz fundamentów.

Jeżeli budynek ma dość skomplikowaną strukturę i stosowanie dużych płyt byłoby po prostu niewygodne, to można wykorzystać celulozę bądź piankę poliuretanową.

Oba materiały umożliwiają bardzo szybkie przeprowadzenie prac.

Pianka charakteryzuje się dobrą wytrzymałością i małą nasiąkliwością, natomiast włókna celulozowe świetnie kumulują ciepło i poprawiają mikroklimat w pomieszczeniach.

To również materiał polecany dla alergików i tym, którym bliskie są sprawy ekologii.

Niezwykle interesującą, aczkolwiek bardzo drogą, propozycją jest natomiast aerożel w postaci mat, który jest wytwarzany na bazie krzemionki. Wyróżnia go najniższe przewodnictwo termiczne ze wszystkich dostępnych materiałów – lambda poniżej 0,014 W/mK, a jednocześnie jest bardzo cienki.

Idealnie nadaje się do ocieplania ścian i jeżeli ktoś zastanawia się nad tym, jak ocieplić murowany dom naprawdę solidnie, to aerożel sprawdzi się idealnie.

Można nim izolować ściany zarówno wewnętrzne, jak i wewnętrzne.

Maty earożelowe bez problemu mocuje się do ścian budynku w podobny sposób jak gładź tynkową. Nie ma problemu z wprowadzaniem warstw dodatkowych, np. warstw refleksyjnych. Na cienką warstwę aerożelu najlepiej zastosować jakiś elegancki materiał okładzinowy.

Minusem ocieplania domu z wykorzystaniem aerożelu jest niestety jego (jeszcze) bardzo wysoka cena.

Jaka metoda najlepsza?

Przede wszystkim warto zdać sobie sprawę z tego, że najbardziej optymalne rozwiązania dotyczą termoizolacji układanej od zewnętrznej strony ściany, ponieważ eliminuje się mostki termiczne, które wprost wynikają z błędów wykonawczych bądź z określonych rozwiązań konstrukcyjnych.

Jedynym mankamentem będzie konieczność wymiany parapetów czy też odsunięcie od ściany rur spustowych.

Zarówno metoda lekka sucha, jak i lekka mokra są bardzo efektywne.

Izolowanie od środka stosuje się zazwyczaj w domach z bali i zabytkowych budynkach murowanych.

Metoda lekka mokra

Sprawdza się szczególnie przy budowaniu nowych domów murowanych z dwuwarstwowymi ścianami, ale nie ma przeszkód, aby ją zastosować przy ocieplaniu budynku już istniejącego od dawna.

W tej modzie używa się w zasadzie dwóch podstawowych i najpopularniejszych materiałów, jakimi są wełna mineralna i styropian, aczkolwiek przy termoizolacji domów starych stosuje się najczęściej ten drugi materiał.

Styropian świetnie nadaje się na ściany wykonane z pustaków betonowych bądź pełnej cegły.

Ma to związek z kiepską paroprzepuszczalnością tych materiałów w porównaniu z lekkimi odmianami betonu komórkowego albo ceramiki poryzowanej.

W takiej sytuacji trochę szkoda byłoby wydawać więcej pieniędzy na wełnę mineralną.

Metoda na pierwszy rzut wydaje się łatwa, ale to dość zwodnicze, gdyż wymaga nie tylko sporej wiedzy, ale przede wszystkim wprawy.

W zasadzie chodzi o to, aby przymocować płyty izolacyjne do ścian budynku oraz wzmocnić ich powierzchnie specjalną siatką z włókna szklanego, a na koniec nałożyć warstwę tynku cienkowarstwowego.

Nie w każdym miejscu płyty styropianowe przykleja się do ściany, ale wokół otworów drzwiowych i okiennych oraz w narożach budynku należy je zamocować mechanicznie.

Z kolei siatka wzmacniająca musi zostać wtopiona w zaprawę klejową, więc niedozwolone będzie ułożenie jej przed nałożeniem stosownej warstwy zaprawy. Należy też dopilnować, aby tynk został nałożony estetycznie.

Trzeba także zwrócić uwagę na warunki pogodowe. Temperatura musi oscylować w przedziale 5-25°C, oczywiście nie może padać, ale nawet silny wiatr uniemożliwia pracę.

Na poniższym wideo można zobaczyć jak wygląda ocieplanie domu metodą mokrą lekką

Metoda lekka sucha

To bardzo łatwy sposób na wykonanie ocieplenia domu samodzielnie.

Technologia nie powinna sprawić trudności żadnemu majsterkowiczowi, więc osoby pragnące zaoszczędzić powinny skorzystać właśnie z tej opcji.

W tej sytuacji wszelkie wydatki ograniczą się do zakupu potrzebnych materiałów.

Warto przy tym wspomnieć, że koszt robocizny w przypadku wełny mineralnej wyniósłby 40 – 45,00 zł / m2, a dla styropianu 33 – 35,00 zł / m2.

Uwzględniając robociznę z materiałami i tynkami, mamy około 110 – 120,00 zł / m2 dla styropianu oraz około 140,00 zł/ m2 dla wełny mineralnej.

W przeciwieństwie do metody lekkiej mokrej nie jesteśmy tak uzależnieni od warunków pogodowych i pracę można wykonać nawet w okresie zimowym. Nic nie stoi też na przeszkodzie, aby w którymś momencie ją przerwać.

Metoda jest popularna właśnie ze względu na możliwość samodzielnego jej wykonania.

Istotą jest zamontowanie dwóch prostopadłych rusztów do ścian i to najlepiej z drewnianych listew, chociaż mogą to być również listwy metalowe.

Pomiędzy nimi układa się warstwy wełny mineralnej, którą następnie należy zabezpieczyć izolacją wiatrochronną.

Kolejnym krokiem będzie przybicie listew dystansowych, aby uzyskać szczeliny wentylacyjne.

Następnie montuje się zewnętrzną okładzinę, która będzie stanowić nową elewację domu. Zazwyczaj są to deski bądź siding.

Inne materiały, jak panele aluminiowe, płyty laminatowe czy też kształtki kamienne lub ceramiczne zdecydowanie rzadziej się wykorzystuje.

Metoda sprawdza się przy każdym rodzaju budynków, nie tylko murowanych, ale także drewnianych.

Przy tych drugich nie wolno zapomnieć o paroizolacji ułożonej pod samą warstwą ocieplenia albo pod płytami gipsowo-kartonowymi.