Poliwęglan komorowy: cena, wymiary, montaż płyt [krok po kroku]

Poliwęglan komorowy jest materiałem powszechnie stosowanym w budownictwie. Płyty poliwęglanowe komorowe używane są między innymi do budowy wiat, świetlików, zadaszeń obiektów sportowych. Sprawdź, czym cechuje się poliwęglan komorowy, jakie są jego główne rodzaje i właściwości, a także jak prawidłowo wykonać montaż płyt z poliwęglanu.

Poliwęglany w budownictwie

Poliwęglany (ang. polycarbonates – PC) to polimery zaliczane do grupy poliestrów, rodzaj tworzyw sztucznych, które powstają z kwasu węglowego. Wykorzystywane są w wielu gałęziach przemysłu. Ze względu na swoje właściwości poliwęglany znalazły szerokie zastosowanie w budownictwie, gdzie używane są jako materiał konstrukcyjny. Używany jest on głównie do wykonania przegród pionowych i poziomych, a także do realizacji innych projektów. Z tych tworzyw sztucznych wytwarza się płyty, do których zaliczają się:

• płyty z poliwęglanu komorowego,
• płyty z poliwęglanu litego.

Co to jest poliwęglan komorowy?

Poliwęglan komorowy jest rodzajem płyty poliwęglanowej, która powstaje poprzez technikę ekstruzji (wyciskania, wytłaczania) z granulatu poliwęglanowego. Charakteryzuje się wewnętrznymi komorami w formie kanalików, których liczba i wielkość zależą od rodzaju płyty. Poliwęglan komorowy określany jest też jako poliwęglan kanalikowy. Komorowa budowa powoduje, że płyty poliwęglanowe charakteryzuje duża sztywność, wytrzymałość i jednocześnie lekkość oraz elastyczność, dlatego mają szerokie zastosowanie w realizacji różnych obiektów budowlanych. Płyty poliwęglanowe wyróżniają się bardzo dobrą przepuszczalnością światła, która jest porównywalna do szkła. Jednocześnie są wysoce odporne na uderzenia, warunki atmosferyczne, między innymi opady. W sprzedaży dostępny jest poliwęglan komorowy bezbarwny i barwiony na różne kolory, między innymi mleczny, brązowy, szary (dymny), zielony czy niebieski.

Poliwęglan komorowy – rodzaje

Płyty oferowane są przez producentów w wielu wariantach, dlatego można dopasować je indywidualnie do przeznaczenia. Rodzaje poliwęglanu komorowego:

• Poliwęglan jednokomorowy.
• Poliwęglan wielokomorowy.
• Poliwęglan elewacyjny.

Poliwęglan jednokomorowy

To najczęściej wybierany rodzaj płyt poliwęglanowych, które zawierają tylko jedną komorę na rząd w przekroju. Przedkłada się to na ich niską cenę, wysoką przejrzystość oraz lekkość. Płyty jednokomorowe używane są głównie w realizacji małych zadaszeń, na przykład nad drzwiami zewnętrznymi, do mniejszych wiat garażowych, zadaszeń tarasów i przegród. Ponadto stosowane są w branży reklamowej do wykonania kasetonów reklamowych.

Poliwęglan wielokomorowy

Poliwęglanowe płyty wielokomorowe wyróżniają się wieloma komorami w przekroju. Płyty mają od 2 komór do 6 komór w rzędzie dla grubości od 10 mm do 40 mm. Do kategorii poliwęglanu wielokomorowego zaliczają się również płyty o wzmacnianej strukturze, na przykład strukturze X czy N o większej odporności na ściskanie. Płyty tego typu charakteryzuje wysoka termoizolacyjność, duża sztywność oraz wytrzymałość w porównaniu z płytami jednokomorowymi, dlatego są one używane do wykonania większych obiektów.

Poliwęglan elewacyjny

Poliwęglan komorowy elewacyjny oferowany jest w formie paneli, które przeznaczone są do montażu na elewacji. Najczęściej używany jest do wykańczania nowoczesnych budynków, między innymi obiektów komercyjnych, biurowych. Ze względu na komorową budowę płyty poliwęglanowe na elewację zapewniają dodatkową izolację termiczną. W ofercie dostępny jest również materiał w wariantach specjalistycznych, jak:

• Płyty z powłoką anty UV.
• Płyty blokujące nadmierne nasłonecznienie.
• Płyty Hammer Finish – ich nawierzchnia imituje potłuczone szkło.
• Płyty niekapiące – pokryte powłoką zapobiegającą kapaniu skondensowanej wilgoci.
• Płyty o podwyższonej odporności na gradobicia.
• Płyty o wyższej samozmywalności.

Czym różni się poliwęglan komorowy od litego?

Do kategorii płyt poliwęglanowych zaliczają się płyty komorowe oraz lite, które różnią się swoją budową.

Lity poliwęglan ma formę płaskich tafli, które imitują szkło. Mają wysoką odporność na uderzenia i pękanie, dlatego bardzo dobrze nadają się do stosowania na zewnątrz jako zamiennik szkła. Płyty są dostępne w grubościach od 0,8 mm do 8 mm. W porównaniu do płyt komorowych poliwęglan lity cechuje się niższym poziomem termoizolacyjności oraz wyższą przezroczystością. W sprzedaży można znaleźć również:

• Poliwęglan falisty.
• Poliwęglan trapezowy.

Poliwęglan komorowy – parametry techniczne

Główne parametry techniczne:

• Niewielki ciężar – od około 0,8 kg/m2 do 4,3 kg/m2. Najniższy ciężar mają cienkie płyty jednokomorowe, najwyższy wielokomorowe płyty o wyższej grubości.
• Temperatura użytkowania – od -40 stopni C do 120 stopni C.
• Przepuszczalność światła – od 82% do 28% zależnie od grubości, liczby komór oraz koloru płyty.
• Współczynnik załamania światła – 1,58.
• Promień gięcia – od 700 do 5600 mm. Dla cieńszych płyt jednokomorowych jest on niższy, dla grubszych płyt wielkokomorowych wyższy.
• Wytrzymałość na rozciąganie – na poziomie > 70 MPa.
• Wysoka termoizolacyjność – współczynnik przenikania ciepła U od 4,0 do 1,1 w/m2K zależnie od grubości.

Poliwęglan komorowy – wymiary

Producenci oferują płyty w różnych wymiarach pod kątem grubości, szerokości i długości. Wymiary płyt:

• Grubość – od 4 mm do 40 mm.
• Szerokość i długość płyt:
  • 695 x 1500 mm,
  • 1050 x 2000 mm,
  • 1250 x 6000 mm,
  • 2100 x 6000 mm i inne.

Wybrani producenci oferują również poliwęglan komorowy na wymiar w wariancie wybranym przez klienta.

Właściwości poliwęglanu komorowego

1. Wysoka trwałość i wytrzymałość. Poliwęglan komorowy cechuje się bardzo wysoką trwałością i wytrzymałością, dlatego wykonane z niego obiekty mogą służyć na lata. Jest odporny na uderzenia, w tym gradobicia, a także na pękanie. Elementy z poliwęglanu mają odporność na uderzenia 300 razy większą od szkła!
2. Elastyczność. Wykonane z tworzywa poliwęglanowego płyty są elastyczne i można zbudować z nich konstrukcje tworzące łuki, na przykład łukowe daszki. Płyty wyginają się na zimno wzdłuż komór – kanalików. Promień gięcia jest zależny od parametrów technicznych płyty.
3. Przepuszczalność światła. Płyty z poliwęglanu komorowego wyróżniają się wysoką przepuszczalnością światła, co powoduje, że nie ograniczają one jego dostępu. Ze względu na wysoką przezroczystość są przeznaczone do stosowania jako zamiennik szkła. Najwyższą przepuszczalnością światła cechują się płyty wykonane z bezbarwnego poliwęglanu, w przypadku których wynosi ona 82%. Mniejszą przepuszczalność światła mają płyty grubsze, wielokomorowe, a także barwione.
4. Ochrona przed promieniowaniem UV. Poliwęglan komorowy wykończony powłoką UV chroni przed szkodliwym promieniowaniem ultrafioletowym.
5. Termoplastyczność. Tworzywo wykazuje właściwości termoplastyczne, dlatego może być obrabiane z użyciem ciepła.
6. Bardzo dobre parametry termoizolacyjne. Poliwęglan komorowy wykazuje właściwości termoizolacyjne, czyli może izolować od chłodu. Informujący o przenikaniu ciepła współczynnik U dla płyt komorowych wynosi od 4,0 do 1,1 w/m2K w zależności od ich grubości. Lepsze parametry termoizolacyjne wykazują płyty poliwęglanowe, które mają budowę wielokomorową oraz większą grubość. Są one polecane tam, gdzie ważne jest uzyskanie skuteczniejszej ochrony przed ucieczką ciepła, na przykład w szklarniach, oranżeriach lub ogrodach zimowych.
7. Niewielki ciężar. Płyty komorowe z poliwęglanu mają niewielki ciężar, co przekłada się na ich łatwiejszy montaż. Dzięki temu, że płyty te są kilkukrotnie lżejsze od szkła, stosowane są zamiast niego w dużych przeszkleniach – nie wymagają wtedy wzmacnianych konstrukcji wsporczych.
8. Nie zmienia barwy pod wpływem słońca. Zamontowane na zewnątrz płyty są odporne na żółknięcie, bielenie i blaknięcie pod wpływem słońca. Dzięki temu mogą zapewnić atrakcyjny wygląd konstrukcji na lata.
9. Odporność na warunki atmosferyczne. Poliwęglan komorowy, zarówno bezbarwny jak i barwiony jest odporny na warunki atmosferyczne – opady deszczu, śniegu, gradobicie, a także na niskie i wysokie temperatury.
10. Łatwy montaż. Płyty mogą być łatwo obrabiane – na zimno z użyciem brzeszczotów, pił tarczowych oraz na ciepło z użyciem zgrzewarek i innych narzędzi. Są również łatwe w montażu. W sprzedaży można znaleźć szeroką gamę akcesoriów przeznaczonych do ich zamontowania.

Gdzie stosuje się poliwęglan komorowy?

Właściwości poliwęglanu komorowego powodują, że ma on bardzo szerokie zastosowanie w budownictwie. Używany jest do wykonania konstrukcji pionowych i poziomych na zewnątrz i we wnętrzach. Przykładowe zastosowanie:

• Daszki nad drzwiami wejściowymi.
• Przeszklenia dachów nad balkonem, tarasem.
• Przeszklenia dachów basenów.
• Świetliki dachowe.
• Werandy, wiatrołapy.
• Pokrycia wiaty garażowej.
• Altany ogrodowe.
• Oranżerie i ogrody zimowe.
• Szklarnie ogrodowe.
• Przegrody.
• Okładziny ścienne.
• Wypełnienia stolarki okiennej i drzwiowej.
• Wypełnienia balustrad balkonowych.
• Wiaty przystankowe.
• Zadaszenia obiektów sportowych.
• Kasetony reklamowe.

Poliwęglan komorowy: cena

Cena płyt poliwęglanowych jest zależna od jej rodzaju, grubości oraz od wielkości. Cennik poliwęglanu bezbarwnego:

• 4 mm, jednokomorowy – 30-40 zł/m2.
• 6 mm, jednokomorowy – 50-55 zł/m2.
• 8 mm, jednokomorowy – 60 zł/m2.
• 10 mm, wielokomorowy – 70-110 zł/m2.
• 20 mm, wielokomorowy – 120-150 zł/m2.

Koszt poliwęglanu barwionego jest o około 10 proc. wyższy od bezbarwnego. Najtaniej poliwęglan komorowy można kupić bezpośrednio u producenta. Jest on dostępny również w sklepach budowlanych, w tym w popularnych marketach. Płyty z poliwęglanu litego są droższe od płyt z poliwęglanu komorowego. Płyta o grubości 2 mm to koszt około 110 zł/m2.

Płyty z poliwęglanu komorowego – jaka grubość?

W sprzedaży dostępny jest poliwęglan komorowy o różnych grubościach. Parametr ten wpływa na wytrzymałość i trwałość płyt oraz na ich termoizolacyjność. Należy jednocześnie pamiętać o tym, że grubsze płyty przepuszczają mniej światła i mają większy promień gięcia. Grubość płyt komorowych z poliwęglanu:

• 4 mm – do wykonania małych daszków, szklarni.
• 6-10 mm – na zadaszenia, wiaty.
• Od 16 mm wzwyż – do obiektów, w których ważna jest większa izolacja cieplna oraz odporność na uderzenia i obciążenie, na przykład śniegiem, między innymi do ogrodów zimowych, oranżerii.

Kolor poliwęglanu komorowego

Poliwęglan komorowy oferowany jest w różnych kolorach, które można dopasować do konkretnego projektu. Najczęściej kupowany jest poliwęglan komorowy bezbarwny, który wyróżnia się najwyższą przepuszczalnością światła. Wybierany jest on z tego względu na zadaszenia nad drzwi wejściowe, balkony, tarasy, na oranżerie, ogrody zimowe, szklarnie. Dostępny jest także poliwęglan mleczny, który ma białawy kolor. Rozprasza on światło mocniej niż poliwęglan bezbarwny. Stosowany jest tam, gdzie celem jest większe blokowanie światła, na przykład jako zadaszenia wiat, obiektów sportowych, wypełnienia drzwi, balustrad. Producenci oferują też materiały w kolorach brązowym, szarym, zielonym, niebieskim. Takie tworzywo ma właściwości dekoracyjne i mocniej blokuje przepływ światła. Należy pamiętać o tym, że płyty w ciemniejszych barwach szybciej się nagrzewają.

Podstawowe zasady montażu płyt z poliwęglanu komorowego

Płyty muszą być zawsze montowane kanalikami po spadzie. Kanaliki nie mogą przebiegać w poziomie. Montaż kanalikami do dołu powoduje, że płyta jest mniej narażona na zabrudzenia, obecność insektów.

• Konstrukcje łukowe, na przykład daszki, wymagają wygięcia płyt wzdłuż komór.
• Przy wyborze płyt do konstrukcji łukowych należy wziąć pod uwagę minimalny promień gięcia płyt.
• Spad zadaszeń z poliwęglanu powinien wynosić co najmniej 5 stopni, a najlepiej 10 stopni.
• Wiercenia w płytach komorowych należy wykonać co najmniej 40 mm od brzegu płyty.
• Średnica otworu pod śrubę montażową powinna być o 2-6 mm większa niż średnica śruby mocującej zależnie od wielkości płyty.
• Przy montażu należy uwzględnić liniową rozszerzalność termiczną płyt poliwęglanowych, dlatego konieczne jest pozostawienie wolnej przestrzeni przy montażu. Luz dylatacyjny powinien wynosić 3,5 mm na każdy metr płyty.
• Płyty wyposażone w warstwy UV należy montować folią maskującą w górę – ma ona odpowiednie oznakowanie.
• Płyty z poliwęglanu powinny być przechowywane w miejscu, w którym nie są narażone na czynniki atmosferyczne i promieniowanie słoneczne. Płyty ułożone na stosie, które wystawione są na słońce, mogą się ze sobą skleić.
• Po płytach nie należy chodzić bezpośrednio – można stosować deski.

Jak montować płyty z poliwęglanu krok po kroku?

Płyty poliwęglanowe powinny być montowane według zaleceń producenta. Montaż może odbywać się na konstrukcji wsporczej jak drewniane krokwie, łaty, profile aluminiowe. Przy montażu duże znaczenie ma właściwy sposób cięcia płyt, wiercenia oraz zabezpieczenia kanalików. Należy również dobrać odpowiednie śruby montażowe.

1. Przycięcie płyty z poliwęglanu. Płyty należy odpowiednio dociąć na wymiar, pamiętając o niewielkich dylatacjach po ich zamontowaniu. Do wycinania można zastosować brzeszczoty z drobnymi zębami, piły tarczowe wysokoobrotowe. Podczas cięcia należy unikać poruszania płytą, by nie postrzępić jej krawędzi. Najlepiej ciąć ją z podparciem jak najbliżej ostrza, by wyeliminować wibracje.
2. Wiercenie otworów montażowych. Otwory w płytach z poliwęglanu wykonuje się za pomocą zwykłych wierteł do metalu. Nie należy wiercić otworów w odległości mniejszej niż 40 mm od brzegu płyty. Otwory powinny być większe od średnicy śrub.
3. Zabezpieczenie brzegów płyty poliwęglanowej. Krawędzie płyty należy zabezpieczyć za pomocą taśm. Górny brzeg zakleja się nieprzepuszczalnymi taśmami aluminiowymi lub HDPE, a dolny brzeg paroprzepuszczalnymi taśmami HDPE. Na dolnym brzegu zaleca się także zastosować profile zamykające dopasowane do grubości i szerokości płyty i uszczelnić je silikonem.
4. Zamocowanie płyt komorowych. Montaż wykonuje się na podporach. Do montażu wykorzystuje się specjalne mocowania, które dobiera się zależnie od grubości płyty, obciążenia oraz konstrukcji nośnej. Płyt nie można mocować za silnie. Na stronach producentów można znaleźć tabele pomocne przy wyborze mocowań i rozstawu podpór.
5. Łączenie płyt z poliwęglanu. Połączenia płyt z poliwęglanu można wykonać na kilka sposobów w zależności od miejsca łączenia. Polecane jest łączenie z użyciem profili aluminiowych górnych i dolnych z uszczelkami. Druga metoda montażu to profile łączące z poliwęglanu typu H. Należy jednak pamiętać o tym, że nie zapewniają one pełnej szczelności, dlatego są one polecane do zastosowań wewnętrznych.

Jak czyścić płyty z poliwęglanu?

Konstrukcje z płyt poliwęglanowych jak i podobnych tworzyw sztucznych wykazujących odporność na uderzenia i warunki atmosferyczne nie wymagają specjalnej konserwacji. Od czasu do czasu można wyczyścić je za pomocą gąbki lub ściereczki z łagodnym detergentem. Nie należy stosować ostrych szczotek, mleczek z cząsteczkami ściernymi i innej agresywnej chemii.