Strop żelbetowy gęstożebrowy, czy monolityczny?

W Polsce, do budowy domów jednorodzinnych w tradycyjnej technologii murowanej, stosuje się najczęściej stropy żelbetowe gęstożebrowe, lub monolityczne płyty żelbetowe wylewane na placu budowy.

Bez względu na wybór rodzaju stropu, na etapie projektowym należy bezwzględnie wykonać obliczenia do danego stropu, w szczególności dla określenia jego wytrzymałości i ogólnej użytkowości.

Na budowie przy stawianiu domu, majster powinien otrzymać pełną dokumentację odnośnie konstrukcji, rodzaju stropu wraz z wyliczeniem ilości stali i dobranego betonu do wykonywania wybranego stropu.

Pomocne są również rysunki i szczegóły zbrojenia stropu oraz elementów konstrukcyjnych.

Stropy żelbetowe gęstożebrowe

Stropy gęstożebrowe, jak nazwa wskazuje to takie, które posiadają gęsto rozmieszczone żebra.

• Zazwyczaj znajdują się one w odległości 30cm, 60cm, lub 90cm, oraz układa się je jako częściowo prefabrykowane belki na ścianach nośnych budynku.
• Następnie, po ułożeniu żeber, pomiędzy nimi układa się pustaki stropowe o wysokości dobranej odpowiednio do rozpiętości stropu.
• Pustaki skrajne zaślepia się zaprawą (dekluje).
• Kolejnym krokiem jest wykonanie na żebrach i pustakach nadbetonu o grubości od 3-5cm.

Stropy żelbetowe gęstożebrowe posiadają rozpiętość od 1.2m – 7.8m w osiach.

W przypadku stropu o rozpiętości powyżej 4.5m, wykonuje się dodatkowe żebra tak zwane żebra rozdzielcze, układane poprzecznie do żeber głównych stropu.

Dzięki takiemu rozwiązaniu strop zostaje dodatkowo wzmocniony i nie dojdzie  do jego klawiszowania – wzdłuż belek stropowych nie pojawią się zarysowania i pęknięcia.

Należy pamiętać o tym, aby wówczas, pustaki stropowe ułożone na belkach rozsunąć o około 8-15cm, a między nimi ułożyć zbrojenie.

Ważnym  jest, aby wszystkie pustaki przylegające do żebra rozdzielczego zadeklować i dodatkowo podłożyć deskę od spodu i oprzeć na stemplach.

Po wykonaniu warstwy nadbetonu, już po 2-3 dniach, można przystąpić do dalszych prac, jednakże stemple pod stropem, muszą pozostać przez kolejne 28 dni, aż do momentu kiedy beton osiągnie właściwą wytrzymałość.

Równocześnie świeżo wykonany strop nie może być dociążany i w żadnym wypadku nie można stawiać na nim materiałów budowlanych, czy stempli pod kolejny strop z wyższego poziomu.

Obciążenie użytkowe stropów gęstożebrowych wynosi do 150 kg/m2.

Strop TERIVA

Najpowszechniejszym stropem stosowanym w budownictwie jednorodzinnym jest strop Teriva, którego żebra są w postaci belek kratownicowych o rozpiętości osiowej od 1.2m do 7.8m.

Zbrojenie żeber jest zabetonowane w stopkach betonowych, a belki można zamówić w dowolnej długości u producenta, zgodnie ze specyfikacją projektu domu.

Pustaki stropowe dla tego rodzaju stropu najczęściej wykonane są z keramzytobetonu, lub betonu komórkowego.

Strop Teriva występuje w kilku odmianach:

• Teriva I,
• Teriva I bis,
• Teriva II,
• Teriva III
• Teriva Nova.

Stosuje się je w zależności od nośności i rozpiętości projektowanego stropu, oraz zaprojektowanego rozstawu osiowego belek, wysokości pustaków stropowych i ogólnej wysokości konstrukcyjnej stropu.

Strop Fert

Jeszcze kilka lat temu, bardzo popularnym stropem był strop Fert, o belkach o rozpiętości osiowej od 2.7m do 6m, którego wypełnieniem są pustaki stropowe z ceramiki, a zbrojenie dolne zabetonowane jest w kształtkach ceramicznych.

Strop Ceram

Strop Fert, zastąpiony został nowym rodzajem – stropem Ceram, którego belki osiągają rozpiętość od 2.4m do 7.2m i są podobnie jak we wspomnianym Fercie w postaci kratowniczek, których dolne zbrojenie betonowane jest w kształtkach ceramicznych, a wypełnieniem są pustaki stropowe z ceramiki.

Strop Porotherm

Nowym przykładem stropu gęstożebrowego jest również, systemowy strop Porotherm, który budową przypomina stropy Fert i Ceram, ale posiada inne wymiary i kształt pustaków stropowych, a belki osiągają od 1.75m do 8.25m rozpiętości osiowej.

Zalety stropów gęstożebrowych

1. Możliwość montażu ręcznego, gdyż pustaki stropowe, potocznie zwane garami, oraz belki są lekkie i na budowie nie trzeba używać dźwigu, ani dodatkowego sprzętu specjalistycznego.
2. Strop lekki i tani w montażu.
3. Możliwość montażu stropu przez dwu, lub trzyosobową ekipę robotników.
4. Nie ma konieczności wykonywania deskowania, wystarczą podpory montażowe, czyli stemple.
5. Łatwość wykonania takiego stropu, gdyż można zamówić belki i pustaki stropowe na gotowy wymiar i układać z przygotowanym wcześniej u producenta zbrojeniem.
6. Łatwy montaż przewodów elektrycznych, które prowadzi się w otworach pustaków stropowych.

Wady stropu gęstożebrowego

1. Możliwość klawiszowania stropu, oraz ugięcia w szczególności przy nieprawidłowym wykonawstwie, niezgodnym z wytycznymi i specyfikacją producenta, co często staje się powtarzaną przez Inwestorów opinią, że strop jest “słaby”.
2. Niski poziom izolacyjności akustycznej stropu, spowodowany pustymi przestrzeniami pomiędzy pustakami stropowymi. Strop żelbetowy gęstożebrowy wymaga dodatkowej warstwy np. z twardego styropianu o zwiększonej izolacyjności akustycznej.
3. Długi czas wiązania betonu, który nie pozwala na wczesne obciążenie stropu – można wykonywać tylko lekkie prace.
4. Przy skomplikowanej architekturze i konstrukcji budynku, mogą wystąpić problemy z niedociążeniem i ogólną sztywnością budynku. Może zdarzyć się tak, że na pewnych fragmentach nie da się zastosować belek, czy pustaków stropowych wymiarowych i należy wtedy te fragmenty dozbrajać i betonować jak przy stropie żelbetowym monolitycznym.
5. W przypadku dużej liczby elementów wylewanych, strop gęstożebrowy traci swoje zalety.
6. Przy dużych rozpiętościach elementów konstrukcyjnych budynków, trzeba dodatkowo zaprojektować i wykonać podciągi żelbetowe, które znacząco wystają ze stropu, lub dodatkowe rdzenie żelbetowe do spięcia podciągów i tym samym wzmocnić sztywność budynku.
7. Znaczna grubość ogólna stropu od 26cm do 40cm, w zależności od rozpiętości.

Stropy żelbetowe monolityczne

Strop żelbetowy monolityczny wykonuje się na placu budowy ściśle z dokumentacją projektową.

Projektant konstrukcji określa w niej nośność stropu i dobiera rodzaj i układ zbrojenia (jedno, lub dwukierunkowy – czyli krzyżowy).

Dokumentacja budowlana powinna zawierać też informacje o rodzaju betonu, który ma być zastosowany, jak również o sposobie oparcia stropu na ścianach budynku.

Najczęściej stropy żelbetowe monolityczne wykonuje się jako płyty żelbetowe, zbrojone siatkami dwukierunkowymi, wylewane grubości od 14cm do 20cm, w zależności od rozpiętości elementów nośnych budynku.

Zbrojenie układa się dołem i górą stropu.

Nośność takiego stropu wynosi od 150 – 300 kg/m2.

Zalety stropów żelbetowych monolitycznych

1. Możliwość uzyskania większych rozpiętości bez konieczności wykonywania podpór.
2. Strop jest cięższy, niż w przypadku stropu gęstożebrowego, ale dzięki temu posiada większe wartości obciążenia użytkowego, usztywnia cały budynek i jest trwalszy.
3. Możliwość przestawiania ścianek działowych, a w przypadku zastosowania płyty żelbetowej krzyżowo zbrojonej siatkami dołem i górą o grubość 18cm, lub 20cm, można bezpośrednio na takim stropie montować słupy i pozostałe elementy konstrukcji więźby dachowej, bez konieczności wykonywania podpór pod stropem.
4. Wysoka izolacyjność akustyczna.
5. Przy prawidłowo wykonanym stropie nie występuje efekt klawiszowania i ugięć.
6. Niewielka ogólna wysokość stropu od 14cm do 20cm, a z warstwami podłogowymi od 20cm do 30cm na gotowo.
7. Możliwość wykonania stropu o nietypowym kształcie przy skomplikowanej architekturze i konstrukcji budynku.
8. Łatwa dostępność materiałów do wykonania stropu.
9. Od spodu stropu można uzyskać gładką powierzchnię, co ułatwia tynkowanie sufitu.
10. Do montażu stropu nie potrzeba ciężkiego sprzętu specjalistycznego.

Wady stropu żelbetowego monolitycznego

1. Pracochłonność i czasochłonność robót na budowie, w szczególności prace zbrojarskie wymagają wykonawcy wysoko wykwalifikowanego.
2. Montaż stropu wymaga szalunkowania, przez co trzeba wykorzystać znaczną ilość desek, ale można ten problem obejść, wykorzystując elementy deskowania gotowego z wypożyczalni sprzętu budowlanego.
3. Do betonowania należy użyć betonu z wytwórni. Nie zaleca się używania betonu, wykonywanego metodą gospodarczą na budowie, gdyż ważnym jest, aby beton był dobrze zawibrowany i wykonany z odpowiedniej mieszanki, tak by klasa betonu zgodna była z wytycznymi dokumentacji projektowej.
4. Koszty wykonania stropu monolitycznego są o około 40-50% wyższe, niż w przypadku zastosowania stropu żelbetowego gęstożebrowego.

Strop monolityczny, czy gęstożebrowy?

Oba rozwiązania, zarówno strop gęstożebrowy, jak i strop monolityczny, przy budowie domu jednorodzinnym w technice tradycyjnej murowanej są bardzo dobre.

Decyzja o wyborze konkretnej technologii zależy od możliwości finansowych Inwestora, od rodzaju architektury i konstrukcji budynku, ale w szczególności od rozpiętości podpór nośnych budynku.

W obu przypadkach należy wykonać pełną dokumentację projektową przez uprawnionego projektanta.

W projekcie domu typowego, w którym zastosowano strop gęstożebrowy, można taki strop przeprojektować na monolityczny i odwrotnie.

Pamiętajmy, że wymaganym jest wówczas ponowne przeliczenie konstrukcji budynku i przeprojektowanie stropu na wybrany.

Brak dokumentacji projektowej na budowie może doprowadzić do nieodwracalnych błędów, rozbiórki stropu i ponownego jego wykonania, co tym samym zwiększy koszt i wydłuży czas realizacji domu.

W skrajnych wypadkach, może dość do katastrofy budowlanej.

Projekty domów, w których można znaleźć strop monolityczny to na przykład projekt domu Dom na Miarę 2, a domki ze stropem TERIVA to projekty Fantazja, Luka, czy Natalia 4.

Zachęcamy również do przeczytania przygotowanych przez architektów MGProjekt artykułów poświęconych stropom drewnianym i zostawienia oceny, jeśli artykuł był przydatny.