Łuparka do drewna: rodzaje, cena, najważniejsze parametry

Łuparka do drewna jest urządzeniem, które pozwala na mechaniczne dzielenie wzdłuż włókien surowców drzewnych. Rozłupywarka do drewna czyni rozłupywanie prostym, bezpiecznym i szybkim procesem.

W sprzedaży znaleźć można różne rodzaje łuparek do drewna, które posiadają odmienną budowę i specyfikację. W zależności od wybranego wariantu, urządzenie może wykonywać pracę w określonym zakresie efektywności.

Co to jest łuparka do drewna i gdzie się sprawdzi?

Łuparka do drewna to narzędzie przeznaczone do sprawnego i efektywnego rozdrabniania dużych ilości drewna.

Najczęściej stosuje się je celem przygotowania opału. Może z powodzeniem zastąpić piłę lub siekierę i jest bardzo powszechnie wykorzystywane w gospodarstwach przydomowych.

W dużym stopniu wynika to z faktu, że łuparkę może bez większych trudności obsłużyć praktycznie każdy. Wystarczy jedynie zapoznać się z podstawową instrukcję, aby rozpocząć wydajną pracę.

W porównaniu do klasycznych siekier oraz piłek, obsługa tego narzędzia nie wymaga posiadania technicznej wprawy oraz dużej siły fizycznej.

Praca przebiega wydajnie i szybko, a przy tym całkowicie bezpiecznie.

Produkowane obecnie łuparki są urządzeniami, które nie narażają użytkowników na ryzyko urazu spowodowanego kontaktem z ostrzem. Maszyny te bardzo dobrze radzą sobie z praktycznie wszystkimi gatunkami drewna.

Coraz większa popularność łuparek sprawia, że w sprzedaży znaleźć można modele o zróżnicowanych parametrach użytkowych. W praktyce umożliwia to optymalne dopasowanie sprzętu do własnych potrzeb.

Łuparka do drewna działa w oparciu o bardzo prosty mechanizm.

Siła nacisku takiego narzędzia może wynieść od kilku do nawet kilkunastu ton.

Podczas pracy kłody pękają wzdłuż włókien, co odbywa się za pośrednictwem klina łuparki.

Podczas obsługi konieczne jest jedynie układanie drewna, a następnie zebranie rozdrobnionych szczapek.

Urządzenia te stosunkowo często nazywane są rębakami. Nie jest to jednak określenie do końca odpowiednie. Klasyczne rębaki do drewna to maszyny wielkogabarytowe, wykorzystywane do rozdrabniania surowicy przez leśników i sadowników.

Standardowy sprzęt tego typu dysponuje specjalnym kołnierzem, przez który na przyczepę wsypywane są zrębki. Producenci często zamiennie używają obu terminów znamiennie, przez co w sprzedaży znaleźć można rębaki przystosowane do przydomowych prac na niewielką skalę.

Rąbanie drewna siekierą jest bardzo pracochłonne, zwłaszcza w przypadku dużego zapotrzebowania na opał. W takim właśnie przypadku sprawdza się łuparka.

Sprzęt tego typu nie należy do najtańszych, ale może przyczynić się do znacznych oszczędności w perspektywie wielu lat.

Łuparka umożliwia łatwe pozyskiwanie opału i szczap z kłód, pniaków oraz innych surowców drzewnych.

Wykorzystać można ją jednak nie tylko do łupania, ale też rozdrabniania gałęzi i liści zaśmiecających ogród. Rozwiązanie to okazuje się w wielu przypadkach bardzo praktyczne. Po posiekaniu surowiec organiczny znacząco zmniejsza swą objętość, dzięki czemu nadaje się do dalszego wykorzystania np. w formie kompostu lub ściółki.

Łuparka do drewna – rodzaje i najważniejsze parametry

Łuparki do drewna dzielą się przede wszystkim na modele hydrauliczne oraz świdrowe.

Pierwszy typ posiada konstrukcję złożoną z silnika elektrycznego lub spalinowego, tłoka, pompy, ramy oraz kontrolek bezpieczeństwa, a także noża rozłupującego drewno opałowe.

Elektryczne łuparki dodatkowo dysponują zatrzaskami, których obecność całkowicie niweluje ryzyko wystąpienia urazu.

Łuparki świdrowe posiadają w porównaniu z nimi znacznie lżejszą konstrukcję.

Łuparka do drewna tego typu dysponuje świdrem, który funkcjonuje jednocześnie jako klin. Podczas pracy element ten wkręca się w drewno, a następnie rozłupuje je.

Oba rodzaje łuparek bardzo dobrze sprawdzają się w warunkach przydomowych.

Urządzenia te podzielić można ze względu na rodzaj napędu. Pod tym względem wyróżnia się:

• łuparka do drewna elektryczna,
• łuparka do drewna spalinowa,
• łuparka do drewna ciągnikowa.

Inny podział łuparek dotyczy sposobu, w jaki wykonywana jest praca.

Rozdrabnianie może się odbywać poprzez wkręcenie w drewno stożka, bądź też łupanie na klinie za pośrednictwem siłownika hydraulicznego lub korbowo-wodzikowego mechanizmu.

Łuparki elektryczne z reguły spełniają zapotrzebowanie gospodarstw domowych.

Mogą być zasilane napięciem 230 V lub 400 V, przy czym to do tego pierwszego da się łatwiej dopasować gniazdo.

Łuparki spalinowe są wytrzymałe. Pracują dość głośno i wymagają systematycznego przeglądu. Sprawdzają się w przypadku konieczności pozyskiwania dużych ilości drewna opałowego.

W porównaniu do łuparki elektrycznej, model spalinowy jest w stanie rozłupać większe kawałki surowca.

Łuparka do drewna hydrauliczna pracuje stosunkowo wolno, ale jej moc jest największa. W praktyce hydrauliczna łuparka jest bardzo wytrzymała oraz umożliwia łupanie nawet dużych i twardych fragmentów.

Sprzęt ten należy do stosunkowo mało podatnych na awarie, jednak w przypadku ich wystąpienia naprawa jest często kosztowna, skomplikowana lub całkowicie niemożliwa.

Łuparka do drewna pozioma i pionowa

Występują też łuparki pracujące w wariancie poziomym lub pionowym. Dotyczy to sposobu, w jakim ustawiany jest pniak.

Modele poziome są z reguły praktyczniejsze, ze względu na nawet dwukrotnie mniejszą wagę. Nie wymagają schylania się, dlatego ich zaletą jest wygoda obsługi. Idealnie nadają się do rozłupywania metrówek i krótkiego drewna.

Większość modeli posiada na wyposażeni kółka, które znacząco ułatwiają transport w dowolne miejsce.

Łuparki poziome często umożliwiają oburęczną obsługę zabezpieczającą, która podnosi bezpieczeństwo i jakość pracy. Polana drewna umieszczać można na specjalnych zatrzaskach mocujących, ograniczających ryzyko wystąpienia urazu.

Modele poziome służą głównie do obróbki drewna kominkowego oraz przeznaczonego do niedużych urządzeń grzewczych.

Jeżeli celem jest obróbka większej ilości drewna lub kłody są bardzo twarde, lepiej zdecydować się na pionową łuparkę do drewna.

Narzędzia te przystosowane są do użytku na bardziej masową skalę.

Umożliwiają łupanie drewna krótkiego, jak i długiego. Polecane są posiadaczom dużych posesji, które korzystają z różnego rodzaju kotłów grzewczych i osiągają zużycie drewna opałowego na poziomie od kilku do kilkudziesięciu metrów przestrzennych w skali rocznej.

Urządzenia pionowe cechują się dużą wagą, która wynosi od 80 do nawet 140 kg. Umożliwiają obróbkę kłód o znacznej średnicy, a także przygotowanie dłuższych odcinków drewna.

Zastosowane łuparki

Przy wyborze łuparki do drewna należy wziąć pod uwagę różne kwestie i parametry.

Kluczowym czynnikiem pozostaje przyszłe zastosowane urządzenia.

Jeżeli maszyna ma posłużyć wyłącznie do rozłupywania niewielkiej ilości drewna do kominka, wystarczającym rozwiązaniem będzie łuparka o niskiej sile nacisku – najwyżej 4-5 ton.

Jeżeli ilość zużywanego w ciągu roku drewna opałowego jest duża, warto wybrać bardziej profesjonalny sprzęt.

W takim przypadku dobrze jest wybrać łuparkę do drewna, która ma siłę nacisku 6-8 ton.

Ważnym parametrem pozostają gabaryty urządzenia, włącznie z rozmiarami oraz ciężarem. Łuparka z reguły bowiem zajmuje sporo miejsca.

Urządzenia mniejsze gabarytowo są co prawda wygodniejsze w przechowywaniu i bardziej mobilne, ale ich moc z reguły jest mniejsza i rozłupują mniejsze kawałki drewna.

Budowa urządzenia

Przy wyborze łuparki do drewna należy zwrócić uwagę także na jej solidność.

Urządzenie powinno być wykonane z materiałów nierdzewiejących oraz wytrzymałych.

Gwarancja

Ważną kwestią pozostaje przewidziany przez producenta okres gwarancyjny, którego długość może być argumentem przemawiającym za kupnem konkretnego modelu.

Stabilność, trwałość i bezpieczeństwo

Podobnie jak w przypadku innych urządzeń stosowanych w warunkach przydomowych, łuparka musi zapewniać wydajną, efektywną i bezpieczną pracę.

Zasadniczej wagi nabierają w przypadku tego typu maszyn takie cechy, jak stabilność oraz trwałość.

Mimo sporych gabarytów, łuparka powinna pewnie i stabilnie spoczywać na podłożu. Z reguły urządzenia te przystosowane są do użytku na zewnątrz budynku, a wszelkie odstępstwa od tej reguł muszą być zawarte w instrukcji lub na karcie produktu.

Osobną kwestią pozostaje odpowiednie przygotowanie do pracy z łuparką. Warto zachować wówczas ostrożność, ubierając odzież ochronną oraz gogle.

Produkowane obecnie łuparki są urządzeniami bezpiecznymi, jednak nie zwalnia to operatorów z konieczności zachowania podstawowych zasad BHP. Maszyna powinna pochodzić od pewnego i sprawdzonego producenta, a jej instrukcja musi być napisana zrozumiale oraz przystępnie.

Warto rozejrzeć się za opiniami na temat konkretnego modelu łuparki do drewna przed podjęciem decyzji o jego zakupie.

Siła nacisku

Parametrem o największym znaczeniu użytkowym jest siła nacisku. W dużym stopniu zależy od niego stopień, z jakim łuparka sprawdzi się przy łupaniu najtwardszych gatunków drewien – np. jesionowego.

Łuparki, w których siła nacisku jest mniejsza przystosowane są głównie do rozdrabniania sosny, topoli czy brzozy.

Lepsze jakościowo surowce mogą sprawiać problemy, podobnie jak drewna wyróżniające się znaczną ilością sęków.

Wymiary łupanej kłody

Kolejny istotny parametr dotyczy wymiarów łupanej kłody.

Opcja ta ma znaczenie przy rozłupywaniu większych kawałków drewna. Konieczność pozyskiwania dużych fragmentów nie zawsze jednak występuje.

Drewno opałowe o wymiarach 25 cm na 30 cm może nie mieścić się do pieca lub nadmiernie dusić ogień, przez co i tak wymaga późniejszego dzielenia siekierą.

Napięcie zasilające

W przypadku łuparek elektrycznych ważnym parametrem jest napięcie zasilające.

Pod tym względem dobrą jakością wyróżniają się modele trójfazowe, których moc jest większa. Warto pamiętać, że nie da się ich podłączyć do każdego gniazda.

Jeśli wybieramy elektryczne łuparki należy pamiętać także o długości kabla. Parametr ten często jest bagatelizowany lub nawet pomijany, co może być poważnym błędem.

Jeżeli kabel będzie zbyt krótki, praca przebiega trudniej. Zmniejsza się również komfort użytkowania, ponieważ konieczne jest dodatkowe zastosowanie przedłużacza.

Nie warto oczywiście przesadzać w drugą stronę. Nadmiernie długi kabel może się plątać i także negatywnie wpłynąć na komfort obsługi.

Waga łuparki do drewna

Jednym z ważniejszych parametrów łuparki do drewna jest jej waga. Z reguły wzrasta ona razem z mocą urządzenia.

Spalinowe łuparki do drewna zwykle są cięższe niż elektryczne łuparki.

Gabaryty sprzętu należy dostosować przede wszystkim do własnych możliwości w kwestii przestrzeni przechowalniczej. Lżejsze łuparki z reguły są mniej stabilne.

W zależności od typu, waga łuparki do drewna może wahać się dość znacząco. Rozbieżność ta sięga od 40 do nawet 200 kilogramów.

Hałaśliwość pracy

Producenci łuparek często podają w specyfikacji parametry, które nie mają większego znaczenia dla efektywności narzędzia.

Informacje te ładnie się jednak prezentują, przez co mogą zachęcić do zakupu niezaznajomionych z tematem konsumentów.

Nieszczególnie istotnym parametrem jest na przykład hałaśliwość pracy. Łupanie drewna zawsze będzie stosunkowo głośnym procesem.

W przypadku napędu realizowanego przy pomocy ciągnika rolniczego lub silnika spalinowego, hałas emitowany przez samą łuparkę do drewna nie ma praktycznie żadnego znaczenia.

Podczas pracy z taką maszyną zawsze warto zainwestować w odpowiednie ochraniacze na uszy.

Praca z łuparką trwa jednak zwykle wiele godzin, dlatego głośność urządzenia może mieć pewne znaczenie. Dopuszczalny poziom emitowanego hałasu nie powinien przekraczać 85 Db.

Wiele urządzeń charakteryzuje się poziomem akustyki oscylującym w granicach ustalonej normy.

Poza samą pracą, kwestią nie bez znaczenia pozostaje specyficzny huk i trzask drewna. W miarę możliwości warto wybierać modele stosunkowo ciche.

Prędkość obrotowa

Kolejny mniej istotny parametr to prędkość obrotowa łuparki do drewna, którą najczęściej mierzy się bez obciążenia.

W praktyce uniemożliwia to odniesienie jej do rzeczywistych warunków pracy łuparki do drewna, uzależnionych od mocy i sprawności zastosowanego napędu czy typu drewna.

Wymiary przestrzeni roboczej łuparki

Ważną kwestią przy wyborze urządzenia pozostają wymiary przestrzeni roboczej.

W praktyce określają one, jakie kłody można łupać danym urządzeniem.

Warto czasem zdecydować się na nieco większe łuparki do drewna, aby lepiej dopasować możliwości sprzętu do własnych potrzeb.

W ten sposób uniknąć można sytuacji, w której przygotowane kłody trzeba i tak pociąć na mniejsze kawałki bez udziału łuparki do drewna.

Bardzo istotny parametr dotyczy maksymalnej siły nacisku łuparki do drewna. Od niego zależy bowiem maksymalna twardość drewna, jakiemu jest w stanie sprostać łuparka do drewna.

Siła to jednak nie wszystko, ponieważ łuparki do drewna powinna dysponować dobrej jakości świdrem lub klinem.

Na szczególną uwagę zasługują łuparki do drewna, które pozwalają na jego wymianę. Jedynie tak wyposażona łuparka do drewna będzie w stanie osiągać pełnię swoich możliwości.

Rodzaj świdra łuparki do drewna

Rodzaj świdra łuparki do drewna również powinien być optymalnie dopasowany do typu drewna poddawanego obróbce.

Tak samo jak drewniane bale, narzędzia te mogą posiadać odmienne średnice. Wraz z jej wzrostem rosną nie tylko możliwości stożka w kwestii rozłupywania, ale też pozom zapotrzebowania na energię.

Im większy świder łuparki do drewna, tym z reguły mocniejszy silnik. Wraz w zrostem średnicy stożka wzrasta również długość łupanego drewna.

Im dłuższy i szerszy klin, tym pęknięcie następuje szybciej.

Sposób przenoszenia mocy

Kolejną ważną kwestią jest sposób przenoszenia mocy łuparki do drewna.

Z reguły w łuparce świdrowej zastosować można dwa typy napędu – silnik elektryczny lub występujący w ciągnikach rolniczych wałek zdawczy WOM.

Przekłada się to na konieczność wyboru odpowiedniego przeniesienia napędu, które pozwoli na połączenie świdra z silnikiem lub wałkiem o pożądanej wytrzymałości.

Przełożenia łuparki do drewna

Po wyborze świdra i zastosowania odpowiedniego nośnika napędu, należy przyjrzeć się obrotom i przyłożeniom.

Wiele standardowych świdrów pracuje w zakresie 400-600 obrotów na minutę, co wynika z obecności gwinta przystosowanego do takiego działania.

Jeżeli więc silnik ma większą moc, skorzystać można z opcji redukcji obrotów. W tym celu stosuje się np. koła zębate, redukcyjne lub pasowe.

Zbliżone rozwiązania znajdują się w rowerach z przerzutkami, gdzie różnica między średnicami małego i dużego koła umożliwia wywołanie pożądanych obrotów.

Aby dokonać w ten sposób redukcji, należy po prostu ustalić średnicę kół dla danej łuparki.

W tym celu wystarczy obliczyć przełożenie, czyli prędkość silnika podzieloną przez prędkość docelową łuparki.

Znając wartość średnicy małego koła na silniku oraz jego przełożenie, można obliczyć średnicę koła dużego – montowanego na nośniku. W tym celu należy pomnożyć średnicę małego koła przez przełożenie.

Znając średnice koła dużego i przełożenie, da się obliczyć średnicę małego. Duże koło należy wówczas podzielić przez przełożenie. Przykładowo, do utrzymania obrotów wyjściowych świdra na poziomie 500 obr. min. trzeba zastosować duże koło o średnicy 193.

Przeniesienie napędu odbywa się poprzez koła redukcyjne, dlatego trzeba mieć na uwadze ich skuteczność.

Próba rozłupania dużych polan może się zakończyć niepowodzeniem nawet pomimo właściwych obrotów, a jedynym działającym aspektem będzie uślizg paska klinowego.

Należy bowiem pamiętać o tym, aby paski w prawidłowy sposób przenosiły napęd z pełną mocą.

Uzależnione jest to od powierzchni styku z kołem pasowym. Im liczba pasków większa, tym wzrasta również powierzchnia cierna.

W praktyce utrudnia to wystąpienie zjawiska poślizgu. Do operowania trudnym drewnem z reguły wystarczają trzy paski klinowe.

Innym rozwiązaniem może być zastosowanie np. napinacza, który podniesie powierzchnię przylegania do koła.

Ważnym aspektem pozostaje to, na czym lokowane są elementy. Najczęściej korzysta się w tym celu ze specjalnego stołu, na którego blacie jako część roboczą osadza się świder razem z piastą.

Warto pamiętać, że świder nie może znajdować się nadmiernie wysoko nad powierzchnią stołu. Jeżeli zostanie umiejscowiony zbyt wysoko, wystąpić mogą problemy ze skutecznością działania. Odległość od stołu powinna wynosić nie więcej, niż połowa średnicy licząc od podstawy.

Kolejna ważna kwestia dotyczy obecności klina pod świdrem łuparki do drewna, który chroni polana drewna przed obrotem. Jeżeli cokolwiek by się tam przedostało, mogłoby doprowadzić do uszkodzeń świdra lub nośnika napędu.

Wałek drewna należy zatem zawsze stawiać w pionie, ze względu na ogromną siłę odpychającą świder od stołu.

Prąd elektryczny należy doprowadzać do łuparki w taki sposób, aby przewód nie stanowił żadnego utrudnienia podczas pracy. Nie może też kolidować ruchomymi elementami urządzenia.

Rozbijania drewna na świeżym powietrzu nie powinno się wykonywać, jeżeli pogoda jest deszczowa. Żadnych zadanych parametrów pracy łuparki nie można też przekroczyć.

Urządzenie należy ustawić w taki sposób, aby był do niego swobodny dostęp. Po podłączeniu do prądu, należy odkręcić śrubę odpowietrzania hydraulicznego tłoka. Jeżeli nie zostanie to przeprowadzone, występuje ryzyko uszkodzenia łuparki.

Maszynę uruchamia się za pośrednictwem dźwigni zaworu płynu hydraulicznego, a także włączającego silnik przycisku.

Start łuparki wymaga załączenia obu tych włączników – opuszczenie choćby jednego z nich doprowadzi do zastopowania pracy.

W przypadku puszczenia obydwu, tłok łuparki wróci do swojego wyjściowego położenia. Kawałek drewna należy położyć na prowadnicach łuparki oraz wcisnąć oba włączniki.

Kawałek drewna dociskany jest przez tłok do klina, a następnie rozłupywany. Proces ten powinien nastąpić w ciągu kilku sekund. Jeżeli występują problemy z rozłupaniem, należy zwolnić dźwignię i obrócić klocek.

Prace można wówczas kontynuować bez obawy o uszkodzenie urządzenia. Kiedy kawałek drewna zostanie już rozłupany, tłok powinien powrócić w swoje położenie wyjściowe.

Wówczas można rozpocząć kolejny cykl pracy.

Kawałki drewna zawsze powinny być układane i ucinane równo. Należy unikać rozłupywania kilku kawałków jednocześnie oraz przekraczania maksymalnego wymiaru elementu do rozłupania.

Informacje na ten temat zawarte są w instrukcji technicznej urządzenia. Prace z łuparką należy zakończyć poprzez odłączenie zasilania oraz zamknięcie zaworu odpowietrzającego. Urządzenie powinno zostać na koniec oczyszczone z wiórów oraz odstawione do zadaszonego pomieszczenia.

Łuparka do drewna cena

Łuparki do drewna dostępne są w ofercie różnych sklepów i producentów.

Modele świdrowe często sprzedawane są także w zakładach przemysłowych, które poza skrawaniem metali zajmują się dostarczaniem łuparek dla własnego przemysłu. Łuparki świdrowe nie cieszą się obecnie taką popularnością, jak hydrauliczna łuparka.

Największą różnorodność urządzeń tego typu znaleźć można na rynku wtórnym. Ceny nie są wówczas szczególnie wygórowane, oscylując w granicach 500-1000 złotych.

Używany sprzęt może być jednak wadliwy, dlatego warto zachować ostrożność i dokładnie go przetestować przed zakupem.

W sprzedaży znaleźć można także różne podzespoły do łuparek świdrowych, w tym ramy, stoliki i świdry o określonej średnicy.

Części te oferowane są zarówno przez producentów narzędzi rolniczo-ogrodowych, jak i sieci marketów budowlanych.

Świdry stożkowe dysponują niezbędnymi otworami, dzięki czemu umożliwiają samodzielny montaż łuparki świdrowej.

W zależności od modelu kosztują ok. 100-350 złotych. Na rynku znaleźć można oczywiście także kompletne łuparki świdrowe.

Cena urządzenia może być uzależniona od mocy silnika. W niektórych przypadkach producenci oferują możliwość założenia silnika spalinowego, co zwykle podnosi koszty łuparki o kilkaset złotych.

Na zakupie łuparki do drewna nie warto oszczędzać. Tańsze modele mogą być kiepskiej jakości, przez co ich obsługa jest niekomfortowa i nieefektywna.

Urządzenie to powinno tymczasem sprzyjać odciążeniu mięśni, gwarantując przy tym bezpieczeństwo i wygodę użytkowania. Zakup wielkogabarytowego rębaka do drewna jest w przypadku użytku przydomowego rozwiązaniem mało praktycznym, a przy tym generującym spore koszty.

Poza dużymi maszynami, niektórzy producenci oferują mniejsze rębaki dla konsumentów indywidualnych. Umożliwiają one skuteczne rozdrabnianie chrustu i gałęzi. Nierzadko wyposażane są w pojemny wyrzutnik z workiem oraz praktyczne kółka.

Warto jednak pamiętać, że wielkogabarytowe rębaki zdecydowanie nie są przeznaczone do użytku przydomowego, a ich cena może wynieść nawet kilkadziesiąt tysięcy złotych.

Niełatwo jest znaleźć łuparkę, która za przystępną kwotę posłuży przynajmniej kilka sezonów. Niektóre modele dostępne na rynku kosztują zaledwie kilkaset złotych i pod względem parametrów są bardzo zbliżone.

Pochodzą od producentów dalekowschodnich, a ich jakość jest niestety dyskusyjna. Najczęściej posiadają niedostatecznie sztywne ramy oraz zbyt szybko wycierające się elementy robocze, nie wspominając już o słabym zabezpieczeniu podczas łupania.

Najtańsze łuparki do drewna do użytku domowego sprzedawane są zwykle przez sieci sklepów budowlanych, nierzadko pod własnymi markami. Łuparki do drewna do użytku domowego charakteryzuje stosunkowo niska cena – nabyć można je za ok. 500-1200 zł, a w promocji nawet jeszcze taniej.

Łuparki te najczęściej posiadają napęd elektryczny i zasilane są prądem jednofazowym o mocach rzędu 0,7-2 kW.

Tak umiarkowane parametry umożliwiają łupanie kłód nieszczególnie grubych i długich, zwykle o średnicy 20-25 cm oraz maksymalnej długości ok. 40 cm.

Wydajniejsze i droższe łuparki hydrauliczne wysokiej klasy można nabyć za około 2000-2500 zł. Napęd hydrauliki zwykle napędzany jest silnikiem prądu trójfazowego 2,5-3 kW, a maksymalny nacisk to od 5 do 6 ton.

Takie parametry umożliwiają swobodne przełamywanie grubszych, a także dłuższych kłód – w przypadku wariantów pionowych nawet do 1 m.

Tańszym rozwiązaniem są warianty poziome, ponieważ można je nabyć za około 1000-1200 zł. W tym przypadku długość maksymalna kłody to 50-60 cm, a średnica podobnie jak w pionowych 35-40 cm przy nacisku około 5-6 ton.

Łuparki tego typu mogą ważyć nawet powyżej 50 kg, dlatego warto odpowiednio wcześniej ustalić kwestie transportowe.

Droższym rozwiązaniem są modele z naciskiem 8-10 ton, które kosztują ok. 2500-3500 złotych.

Takie łuparki umożliwiają swobodne przełamywanie kłód o średnicy 50 cm, będąca realną średnicą maksymalną zależną od twardości drewna.

Za podobną kwotę nabyć można urządzenie o podobnym nacisku, ale wyposażoną w napęd spalinowy. W praktyce uniemożliwia to pracę bez kabla, który stanowi spore ograniczenie.

W takim przypadku masa łuparki nie powinna przekroczyć 150 kg, co wymusza zastosowanie podwozia z kółkami. Wiele tego typu maszyn zabudowanych jest na specjalnej ramie, która umożliwia swobodne holowanie przy pomocy pojazdu.

Posiadając ciągnik, warto przyjrzeć się łuparkom do drewna z napędem wykorzystujących wał obrotu mocy ciągnika rolniczego.

W sprzedaży znaleźć można nieskomplikowane modele mechaniczne stożkowe, wyposażone w ramę z profili zamkniętych. Urządzenia te są bardzo tanie i kosztują już od 1000 złotych. Jeżeli ciągnik posiada moc 25 KM, łuparka o takich parametrach umożliwi rozłupanie kłód o średnicy ok. 45 cm oraz długości do nawet 1,5 m.

W przypadku braku prowadnicy nie będzie możliwości uzyskania gotowego wsadu, np. do kominka.

Łuparkę do drewna zasilać można także hydrauliką ciągnika. Dla modelu tego typu siła nacisku wynosi ok. 12-15 ton i kosztuje on ok. 2800-3500 złotych. Ciągniki nie dysponujące dostatecznie wydajną hydrauliką mogą współpracować z łuparkami posiadającymi hydraulikę własną, zasilaną z wału obrotu mocy.

Łuparka do drewna zalety i wady

Zalety łuparek do drewna

Dobra łuparka do drewna może znacząco usprawnić zarządzanie systemem grzewczym w sezonie jesienno-zimowym. Ułatwia bowiem przygotowywanie dostatecznej ilości materiału opałowego.

Urządzenie to pozwala na uzyskanie szczapek o docelowej wielkości, umożliwiając wygodne wrzucanie ich do pieca. Łuparka pomaga w sprawnym i bezproblemowym przygotowaniu nawet dużego zapasu drewna opałowego.

Siły zaoszczędzone na samodzielnym rąbaniu siekierą można wykorzystać do innych, równie ważnych celów.

Wszystkie prace odbywają się przy minimalnym wysiłku, a jedynym zadaniem operatora łuparki jest nadzór jej działanie oraz podawanie polan.

Łuparka rozszczepia kłody znacznie szybciej, niż choćby najsprawniejszy drwal. Urządzenie to może bez żadnego problemu obsługiwać praktycznie każda osoba dorosła, po prostu korzystając z instrukcji.

Takie rozwiązanie usprawnia podział obowiązków i pozwala na szybsze ukończenie przydomowych prac. Ze względu na dużą różnorodność, problemów nie sprawia dobór maszyny najlepiej dostosowanej do własnych oczekiwań.

Wady łuparek do drewna

Łuparka do drewna wymaga niestety ochrony przed deszczem, dlatego w przypadku ustawienia na zewnątrz należy ją w miarę możliwości osłonić.

Dość rygorystyczne są także kwestie związane z ustawianiem parametrów sprzętu. W przypadku nieprawidłowej obsługi, wydajność urządzenia może się zmniejszyć. Niewłaściwie użytkowana maszyna może być kosztowna w naprawie.

Warto też pamiętać o systematycznej konserwacji łuparki, co pozwoli jej na sprawne funkcjonowanie przez wiele lat.

Przy pracy z łuparką drewno opałowe może odskakiwać, dlatego należy wykonywać ją pojedynczo. W praktyce często potrzebna jest ewentualna pomoc drugiej osoby, która zajmie się przenoszeniem ciężkich fragmentów.

W czasie łupania musi ona jednak znajdować się w bezpiecznej odległości.

Nie należy przekładać pracy. Drewno najlepiej łupać od razu po zakupie lub ścince, kiedy jest jeszcze świeże. Praca przebiega wówczas znacznie łatwiej oraz efektywniej.

Największy wpływ na potencjalne awarie nośnika napędu mają obciążenia. Modele o małej mocy (2,2-3kW) to wałki z łożyskami nastawnymi, które sprawdzają się w gospodarstwach domowych.

Rozwiązania o średniej mocy (3-4kw) to zwykłe piasty, które wykorzystać można także w gospodarstwie rolnym.

Napędy o dużej mocy (powyżej 4kW lub WOM) to piasty wzmocnione, które można zastosować nawet w gospodarstwie leśnym.

Z reguły wykorzystywanie mocniejszych rozwiązań do mniejszych celów jest oczywiście możliwe. Nie poleca się natomiast stosowania słabszej konstrukcji przy większym obciążeniu. Taki wariant jest tylko pozornie oszczędny, ponieważ grozi częstymi awariami urządzenia.