Ściany jednowarstwowe
Ściany jednowarstwowe, zwane także ścianami jednorodnymi pełnią funkcję zarówno termoizolacyjną jak i konstrukcyjną. Metoda ta umożliwia znacznie szybsze i tańsze postawienie konstrukcji niż w przypadku ścian dwuwarstwowych. Takie ściany wymagają mniejszych nakładów pracy, a oprócz tego ich odnawianie jest prostsze – renowacji poddaje się zwykle tylko tynk. Obecnie na rynku dostępna jest szeroka gama materiałów do budowy tego typu konstrukcji – ceramika poryzowana, lekkie odmiany betonu komórkowego, pustaki keramzytobetonowe oraz bloczki zespolone z wbudowaną wkładką styropianową.
Chociaż technologia ścian jednowarstwowych nie wymaga dodatkowego ocieplenia (norma to współczynnik ciepła nie większy niż 0,5W(²K)), to dużo osób budujących dom w ten sposób uważa go za zimny i dodatkowo go dociepla. W ten sposób tworzy się nieplanowaną drugą warstwę, dlatego zanim podejmiemy decyzję, sprawdźmy dokładnie współczynnik ciepła stosowanych materiałów (powinien być on mniejszy niż 0,3W(²K)).
Do głównych wad tego systemu należy zaliczyć również zatrudnienie wykwalifikowanej ekipy.
Wznoszenia ścian jednorodnych wymaga niezwykłej precyzji oraz znajomości sposobu wykonania charakterystycznych rozwiązań konstrukcyjnych.
Dodatkowo istnieje również ryzyko powstania mostków termicznych – wystarczy nieodpowiednia jakość materiału czy błąd w projektowaniu, a wtedy likwidacja mostka termicznego jest możliwa tylko poprzez dodatkową warstwę izolacji.
[tweet_box design=”default” float=”none”]Wznoszenie ścian jednowarstwowych wymaga precyzji i doświadczenia[/tweet_box]
Ściany dwuwarstwowe
Ściany dwuwarstwowe to popularna metoda, łącząca zalety ścian jednowarstwowych i ścianek trójwarstwowych. Konstrukcję wznosi się stosunkowo szybko i sprawnie, co więcej taki system umożliwia dzielenie inwestycji na etapy dając możliwość późniejszego docieplenia budynku czy wykończenia elewacji. Materiały są mniej kruche niż w przypadku ścian jednowarstwowych, a wszelkie ubytki można wyeliminować zaprawą. Nie ma też problemu mostków termicznych – wystarczy dobrze ułożyć warstwę ocieplenia.
Przy takim rozwiązaniu współczynnik ciepła wynosi zwykle 0,25-0,3 W/(²K). Dzięki warstwie izolacji możliwe jest uzyskanie jednolitej ciepłochronności, ocieplenie nadproży i wieńców również nie jest trudne – izolacja jest przedłużeniem izolacji ściany. Sporą zaletą jest możliwość dowolnego zwiększania energooszczędności budynku poprzez stosowanie grubszej warstwy ociepliny lub lepszej jakości ocieplenia.
Główną wadą tej metody jest konieczność przerwania prac przed wykonaniem docieplenia – budynek musi osiąść, a tynki wewnętrzne wyschnąć. Należy również pamiętać o konieczności optymalnego dobrania grubości i rodzaju warstwy izolacyjnej, gdyż złe dopasowanie może narazić na dodatkowe wydatki.
Metoda stawiania ścian jednowarstwowych jest stosunkowo młoda i najrzadziej stosowana w Polsce. Normy cieplne dla niej są znacznie niższe niż w przypadku ścian dwuwarstwowej. Należy o tym pamiętać, ponieważ producenci materiałów nie zawsze o tym informują. Ściany dwuwarstwowe to obecnie najpopularniejszy system stosowany przy budowaniu domów, szacuje się że ok. 60-70% wszystkich ścian zewnętrznych budynków tworzona jest w technologi muru z dociepleniem. Swoje uznanie zawdzięczają przede wszystkim umiarkowanej cenie, dobrej izolacji cieplnej oraz łatwej technice budowy.