Płyta MDF: cena płyty MDF, parametry i zastosowanie w budownictwie

Z pewnością każdy z nas spotkał się z meblami wykonanymi z płyty MDF – materiał ten cieszy się ogromną popularnością i wykorzystuje się go na szeroką skalę.

Niewątpliwym plusem opisywanego tworzywa są doskonałe parametry użytkowe. Jest ono wyjątkowo trwałe, a także odporne na warunki eksploatacji.

Zaletą płyty MDF jest również korzystna cena.

Wyprodukowanie mebli z płyty drewnopodobnej jest o wiele tańsze, niż wykonanie ich z naturalnego drewna.

Oczywiście omawiane rozwiązanie ma o wiele więcej atutów. Warto poznać podstawowe właściwości i rodzaje płyt MDF. Wiedza ta z pewnością przyda się podczas wyboru odpowiednich mebli, ale nie tylko, o czym w dalszej części artykułu.

Co to jest płyta MDF i jak powstaje?

Płyta MDF to płyta pilśniowa wykonywana z włókien drzewnych. Do produkcji wykorzystuje się materiały o średniej gęstości.

Opisywana płyta drewnopochodna cechuje się jednorodną strukturą, a także wysoką twardością. Wynika to z faktu, że stosowane włókna charakteryzują się gęstością mniej więcej 600 do 800 kg/m³.

Właściwości płyty MDF gwarantują prostą i szybką obróbkę. Skrawanie nie stanowi żadnego problemu, dzięki czemu relatywnie łatwo można uformować tworzywo. To właśnie dlatego są na szeroką skalę wykorzystywane w branży meblarskiej.

Produkcja płyt MDF składa się z kilku etapów.

Jest to proces zbliżony do wytwarzania płyt paździerzowych, jednak wykorzystuje się tutaj inne surowce.

Włókna drewniane zostają sprasowane.

Dodaje się do nich związki organiczne, które bezpośrednio wpływają na parametry technologiczne materiału.

Obróbka, a dokładniej prasowanie odbywa się w bardzo wysokich temperaturach. Kluczową rolę odgrywa tutaj również ciśnienie. Coraz rzadziej do produkcji opisywanej płyty wykorzystuje się włókna z roślin jednorocznych.

Proces produkcji płyt MDF

1. Zgromadzone ścinki drzewa przerabiane są na cienkie włókna.
2. Każde włókno jest dodatkowo wzmacniane żywicą lub innymi związkami organicznymi.
3. Włókna są suszone, a następnie formowane na kształt maty.
4. Gotowa mata cięta jest na arkusze o określonych wymiarach.
5. Każdy arkusz poddawany jest wysokiemu naciskowi. Jest to czynność przeprowadzana w wysokiej temperaturze.

Rodzaje płyt MDF

Płyty MDF produkowane są w trzech wariantach, co znacząco zwiększa zakres zastosowań.

Wyróżnia się:

• płyty MDF,
• płyty HDF,
• płyty LDF.

Każda z nich ma nieco inne parametry. Należy jednak podkreślić, że niezależnie od rodzaju jest to materiał o jednolitej gęstości.

Płyta MDF

Płyta MDF (ang. Medium Density Fibreboard) – to średniej gęstości materiał podstawowy i najczęściej wykorzystywany.

Ten popularny materiał świetnie sprawdza się podczas produkcji mebli, listew przypodłogowych, kasetonów, ościeżnic, a także wielu innych elementów wyposażenia wnętrz. Często wykorzystuje się ją przy stolarce budowlanej, np. do wytwarzania drzwi.

Opisywana płyta MDF zwykle pokrywana jest filmami melaminowymi, które poprawiają jej właściwości.

Nierzadko średniej gęstości płyta mdf jest również poddawana lakierowaniu, czy też oklejaniu. Stosuje się do tego okleinę sztuczną lub naturalną (fornir).

Plusem medium density fibreboard jest łatwa obróbka. Bez większych problemów można go wycinać, giąć, skrawać, frezować, czy też skręcać.

Dodatkową zaletą medium density fibreboard jest możliwość swobodnego klejenia płyt. Dzięki ich połączeniu można uzyskać niema dowolną grubość, a wszystko zależy od indywidualnych potrzeb.

Płyty klejone są zwykle podczas tworzenia dekoracyjnych powierzchni, czyli np. ozdobnych frontów meblowych.

Na uwagę zasługuje fakt, że w branży meblarskiej płyty MDF wykorzystywane są głównie do produkcji widocznych elementów.

Wynika to z faktu, że medium density fibreboard to materiał droższy niż płyta wiórowa laminowana. Rzadko więc można spotkać meble, które w całości byłyby wykonane z opisywanego tworzywa – zwykle jest to kompletnie nieopłacalne dla producenta.

Standardowa płyta MDF średniej gęstości może zostać wykończona na wiele różnych sposobów, co również stanowi niewątpliwą zaletę.

Powierzchnie lakierowane mogą być błyszczące, matowe, a także półmatowe.

W przypadku powierzchni fornirowanych można uzyskać efekt zbliżony do naturalnego drewna. Prezentuje się to wyjątkowo efektownie pod względem wizualnym. W pierwszej kolejności okleja się płytę MDF fornirem sztucznym lub naturalnym, a następnie pokrywa się jej powierzchnię lakierem.

Istnieje również możliwość uzyskania połysku – taka płyta MDF będzie przypominać politurę.

Kolejnym sposobem wykończenia powierzchni jest foliowanie. Pierwszym krokiem jest wycięcie oraz ukształtowanie płyty. Płyta mdf może mieć fantazyjny i dekoracyjny kształt. Następnie płyta mdf jest oklejana folią PVC o ozdobnych charakterze. Proces ten odbywa się w wysokiej temperaturze oraz pod ciśnieniem.

Trzeba jednak wiedzieć, że płyty MDF foliowane są nietrwałe. Pozostają one w nienaruszonym stanie przez około 2-5 lat. Wszystko zależy od tego, w jakich warunkach będą się one znajdować.

Płyta LDF

Płyta LDF (ang. Low Density Fibreboard) – charakteryzuje się ona niższą gęstością niż standardowa płyta MDF. Proces wytwarzania tego materiału przebiega jednak identycznie.

Jest to materiał o średniej twardości, a co za tym idzie jest on mniej odporny na uszkodzenia mechaniczne. Cechuje się on nieco wyższą elastycznością, dzięki czemu mogą powstać z niego elementy o dowolnym kształcie.

Płyty LDF są podstawowym materiałem do produkcji paneli ściennych. Mogą być również stosowane podczas wytwarzania płyt izolacyjnych.

Należy podkreślić, że opisywane tworzywo źle znosi wilgoć. Z tego względu powinno być ono umieszczane w suchych pomieszczeniach. Płyt LDF raczej nie stosuje się w branży meblarskiej, a więc nie są one tak popularne, jak klasyczne MDF.

Płyta HDF

Płyta HDF (ang. Hight Density Fibreboard) – jest ona zdecydowanie najtwardsza z wszystkich płyt MDF.

Ten charakteryzujący się dużą twardością materiał produkowany jest z włókien o podwyższonej gęstości. Dzięki temu świetnie znosi on wysokie obciążenia, a także uszkodzenia mechaniczne.

Nie trzeba więc obawiać się wgłębień, czy też pęknięć powierzchni. Płyty HDF są podstawowym materiałem do produkcji paneli podłogowych. Płytę HDF wykorzystuje się też do produkcji elementów wykończeniowych., takich jak listwy ozdobne.

Mogą być one wykańczane na różne sposoby. Powierzchnia może zostać pokryta laminatem, okleiną, czy też papierem żywiczym. Trzeba jednak podkreślić, że jest to materiał, który może znajdować się w pomieszczeniach suchych.

Płyty HDF z włókien drzewnych znajdują również zastosowanie do produkcji mebli. Zazwyczaj wykonuje się z nich plecy mebli, czyli część stanowiącą podparcie konstrukcji. Z uwagi na doskonałe parametry jest to najdroższy rodzaj płyty drewnopodobnych.

Zalety i wady płyt MDF

Płyty MDF mają ogromną ilość zalet. To właśnie dlatego płyta mdf jest tak powszechnie wykorzystywana. Oczywiście posiada płyta mdf posiada także drobne minusy, jednak jest ich zdecydowanie mniej niż zalet płyty z włókien drzewnych.

Płyta MDF zalety

Płyta MDF wady

Płyta MDF zastosowanie

Płyty MDF stosowane są przede wszystkim w meblarstwie, ale nie tylko.

Wykonuje się z nich fronty meblowe oraz produkty, które widoczne są na pierwszy rzut oka. Bez trudu można znaleźć szafy, komody, stoliki, szafki stojące i wiszące, półki, konstrukcje łóżek, ławy, a także inne wyroby wykonane z tego materiału.

Głównym tego powodem jest trwałość, która idzie w parze z estetycznym wyglądem, a także korzystną ceną płyty MDF.

Z płyt o podwyższonej twardości produkuje się często części tylne, które stanowią dodatkowe wzmocnienie konstrukcji. Dzięki temu mebel jest o wiele bardziej stabilny – dotyczy to jednak wyrobów o jakości premium, które są zazwyczaj droższe od standardowych.

Z płyt MDF wykonuje się również różnorodne elementy wyposażenia wnętrz – panele ścienne i podłogowe i ozdobne, kasetony, listwy przypodłogowe, drzwi wewnętrzne, a także wiele innych.

Oczywiście parametry materiału muszą być odpowiednio dopasowane do przeznaczenia. Dla przykładu – panele podłogowe muszą cechować się wyższą wytrzymałością niż ścienne.

Na rynku dostępne są płyty MDF specjalnego przeznaczenia – ich parametry znacząco przewyższają powszechnie wykorzystywane materiały.

Są one modyfikowane w taki sposób, aby zwiększyć wytrzymałość, czy też poprawić właściwości użytkowe.

Mowa tutaj w szczególności o płytach odpornych na wilgoć. Za ich pomocą można stworzyć np. elementy wykończenia łazienki, czy też kuchni. Nie ulegają one deformacji pod wpływem pary wodnej, co stanowi niewątpliwy plus.

Wodoodporna płyta MDF nie nasiąka wodą, co zmniejsza ryzyko pęcznienia. Dobrze znosi również zmienne temperatury.

Płyty MDF produkowane są również zgodnie z klasyfikacją ogniową. Spełniają one rygorystyczne normy, dzięki czemu mogą być wykorzystywane w miejscach użyteczności publicznej.

płyta MDF nie jest tworzywem łatwopalnym, co zmniejsza szanse pożaru. Jest to szczególnie istotne w obiektach, które muszą spełniać konkretne wymogi bezpieczeństwa

Wymiary płyt MDF

Płyty MDF produkowane są w wielu rozmiarach, a wybór zależy głównie od przeznaczenia.

Jeśli chodzi o grubość, to zwykle można spotkać się z arkuszami od 5 do 44 mm. Arkusze płyty dostępne są w takich formatach, jak m.in. 2850 x 1830 mm, 2800 x 2070 mm, 2650 x 2070 mm.

Im wyższa grubość, tym wyższa wytrzymałość, a zarazem cena. Bezpośrednio wpływa to również na możliwości formowania, co jest bardzo istotne w wielu branżach.

Większą uwagę należy poświęcić grubości.

• Płyty MDF cienkie – zwykle są wykorzystywane podczas produkcji materiałów podłogowych. Nie są zbyt grube, jednak doskonale znoszą warunki otoczenia.
• Płyty MDF średniej grubości – najczęściej stosuje się je do produkcji mebli. Są solidne i łatwe w czyszczeniu. Mogą przetrwać w nienaruszonym stanie długie lata. Atutem jest także cena, która jest o wiele niższa niż koszt zakupu naturalnego drewna.
• Płyty MDF grube – cechują się one podwyższoną trwałością i odpornością na uszkodzenia mechaniczne. Często stosuje się je do produkcji profili. Dobrze sprawdzają się podczas masowej produkcji.

Jak i czym pomalować MDF?

Wiele osób zastanawia się, czy płytę MDF można samodzielnie pomalować – może zdarzyć się tak, że posiadamy w domu meble wykonane z tego materiału, które chcemy odświeżyć.

Taka renowacja sprawi, że niskim kosztem stworzymy mebel spełniający wszystkie nasze oczekiwania. Będzie on idealnie dopasowany do wnętrza, dzięki czemu zyska drugie życie.

Zmieniające się trendy wnętrzarskie sprawiają, że mamy ochotę zmieniać wystrój mieszkania. Zakup nowej szafy, czy stołu to duży wydatek. Zmiana koloru wydaje się być tanim, a zarazem skutecznym rozwiązaniem. W ten sposób można zaoszczędzić sporą ilość gotówki – szczególnie, jeśli posiadany mebel jest solidnie wykonany.

Warto pamiętać, że przemalowanie powierzchni wymaga zaangażowania, a także zakupu odpowiednich materiałów. Jest to propozycja w szczególności dla osób cierpliwych, które lubią majsterkować.

W pierwszej kolejności należy upewnić się, że mebel jest w dobrym stanie. Należy dokładnie sprawdzić powierzchnie wewnętrzne oraz zewnętrzne. Dobrze jest również zweryfikować stan zawiasów, gałek oraz pozostałych elementów.

Malowanie płyty MDF nie stanowi dużego wyzwania, ważne jest jednak to, aby zaopatrzyć się w odpowiednie preparaty, które są przystosowane do tego typu powierzchni.

Należy odpuścić klasyczne emalie do ścian. Być może pokryjemy nimi powierzchnię mebla, jednak efekt nie będzie zadowalający. Istnieje również duże ryzyko, że farba nie będzie utrzymywać się na swoim miejscu.

Ponadto mogą pojawić się smugi oraz nieestetyczne zacieki. Najczęściej są one niezauważalne podczas malowania. Dopiero po wyschnięciu można zauważyć niedoskonałości.

Farba do płyt MDF powinna mieć lekką konsystencję. Priorytetem jest to, aby łatwo się rozprowadzała. Wszystko po to, aby równomiernie pokryć całą powierzchnię.

Kluczową rolę odgrywa również krycie – im jest ono słabsze, tym więcej warstw będziemy musieli położyć.

To spore utrudnienie, gdyż cały proces będzie trwał o wiele dłużej. Musimy poczekać, aż poprzednia warstwa całkowicie wyschnie, co w warunkach domowych może trochę potrwać.

Wybierając farbę warto sprawdzić, czy jest ona odporna na promieniowanie słoneczne, ponieważ jest to częsty problem w mocno nasłonecznionych wnętrzach. Złej jakości farba może być podatna na odbarwienia, przez co powierzchnia mebla szybko straci swój wygląd.

Trzeba także zwrócić uwagę na parametr określający odporność emalii na wilgoć. Jest to bardzo istotne w przypadku mebli znajdujących się w łazience, czy też kuchni. To dodatkowe zabezpieczenie przed warunkami otoczenia.

Ponadto powłoka odporna na wilgoć nie będzie pochłaniać wody, czy też innych ciekłych zabrudzeń np. tłuszczów. Jest ona również bezproblemowa w czyszczeniu. Bez obaw można więc stosować preparaty do płyt drewnopochodnych.

Podczas malowania płyt MDF można stosować różne farby, jednak dobrym wyborem będzie wodna emalia akrylowa. Charakteryzuje się ona wysoką przyczepnością do podłoża, dzięki czemu z równomiernym pokryciem powierzchni poradzi sobie nawet niedoświadczona osoba.

Dodatkowym plusem jest to, że można pomalować nią także elementy metalowe.

Emalia akrylowa nie wydziela ona toksycznego zapachu podczas malowania – unikniemy więc kilkudniowego wietrzenia wnętrza.

Wodna emalia akrylowa szybko wysycha, co również stanowi dużą zaletę. Posiada również pożądane cechy – jest odporna na wilgoć, uszkodzenia mechaniczne, promieniowanie UV, a także inne szkodliwe czynniki otoczenia.

Malowanie mebli z płyt MDF

Demontaż okuć

W pierwszej kolejności należy zdemontować wszelkie elementy, takie jak np. uchwyty, klamki.

Oczyszczenie powierzchni

Kolejnym krokiem jest dokładne oczyszczenie powierzchni. Płyta MDF musi zostać starannie odtłuszczona. Na powierzchni nie mogą znajdować się plamy, czy też inne zabrudzenia. Bardzo ważne jest to, aby była ona idealnie gładka. Jej stan bezpośrednio przełoży się na efekt końcowy malowania. Do czyszczenia najlepiej wykorzystać ciepłą wodę z dodatkiem detergentów. Oczywiście należy zaczekać, aż powierzchnia całkowicie wyschnie.

Przygotowanie podłoża

Przed rozpoczęciem malowania konieczne jest kompleksowe przygotowanie podłoża. Gładka powierzchnia płyt uniemożliwia bezpośrednie nałożenie farby. Z tego względu należy zmatowić powierzchnię. Dzięki temu będzie ona cechować się wyższą przyczepnością. Najlepiej sprawdzi się tutaj papier ścierny o grubych ziarnach. Stosuje się go do wstępnego wykończenia powierzchni. Następnie należy dokonać ostatnich szlifów za pomocą papieru o drobnych ziarnach. W ten sposób można pozbyć się zadziorów. Oczywiście płyta MDF musi zostać dokładnie oczyszczona z kurzu i pyłu.

Malowanie

Po przygotowaniu płyty można przystąpić do malowania. Wielkość pędzla, czy też wałka zależy od rozmiarów płyty. Oczywistym jest, że drobne elementy wymagają większej precyzji, a więc lepiej sprawdzi się niewielki pędzel. Duże powierzchnie najwygodniej malować sporymi wałkami, które ułatwiają równomierne rozprowadzenie powłoki. Po nałożeniu pierwszej warstwy należy zaczekać na całkowite wyschnięcie powierzchni. Wiele zależy od specyfikacji emalii – zwykle następuje to w przeciągu 24 godzin. Niektóre preparaty wysychają znacznie szybciej, a wszystko zależy od wskazań producenta. Można znaleźć je na opakowaniu.

Przed nałożeniem drugiej warstwy należy upewnić się, że powierzchnia jest dokładnie oczyszczona. Może zdarzyć się tak, że podczas schnięcia na meblu osadził się kurz, czy też inne paprochy. W takim przypadku należy oczyścić go przed malowaniem. W większości przypadków pełne krycie uzyskuje się już po nałożeniu drugiej warstwy. Jeśli jednak tak się nie stało, to możemy nałożyć kolejną powłokę. Nie zapominajmy, że stan mebla nie ocenia się bezpośrednio po malowaniu, a po wyschnięciu.

Nałożenie lakieru

Ostatnim krokiem jest nałożenie lakieru – teoretycznie nie jest to obowiązkowe, ale w ten sposób powierzchnia będzie prezentować się lepiej, a ponadto stanie się ona bardziej odporna na czynniki zewnętrzne. Najlepiej lakierować mebel po całkowitym utwardzeniu farby – dla pewności warto odczekać dwa/trzy dni. Ważne jest, aby oba preparaty należały do tej samej grupy. Jeśli więc stosowaliśmy emalię akrylową, to wybierzmy lakier akrylowy. Proces lakierowania jest bardzo prosty, a zarazem szybki.

Wszystkie płyty MDF maluje się podobnie. Jeśli więc planujemy pomalować drzwi, czy też panele ścienne, to musimy postępować podobnie.

Istotne jest to, aby stosować się zaleceń producenta farby, ponieważ każda emalia wysycha w swoim tempie.

Zadbajmy również o to, aby malowanie odbywało się w optymalnych warunkach. Jeśli mamy taką możliwość, to najlepiej zrobić to w nieużywanym pomieszczeniu. Zapach może być intensywny, co utrudni codzienne funkcjonowanie.

Płyta MDF cena

Cena płyty MDF nie jest wygórowana, jednak wszystko zależy od rodzaju materiału, wymiarów, a także producenta.

Możemy zakupić ją w sklepach z wyposażeniem budowlanym.

Dobrą opcją jest też zakup przez internet. W sklepach online znajdziemy szerszy wybór produktów, a także korzystne ceny.

Za arkusz surowej płyty mdf o wymiarach 280 x 207 cm i grubości 8 mm należy zapłacić około 80 zł.

Arkusz o tych samych wymiarach i grubości 38 mm będzie kosztować mniej więcej 370 zł. Im lepsze parametry, tym wyższa cena.

Surowa płyta MDF wymaga dalszej obróbki, co w warunkach domowych może być problemem. Bez trudu znajdziemy jednak materiały obrobione, które nie wymagają dodatkowych prac.

Arkusz białej płyty MDF dwustronnie lakierowanej o wymiarach 207 x 280 cm i grubości 22 mm to koszt około 290 zł.

Płyta HDF surowa 207 cm x 280 cm o grubości 3 mm to koszt mniej więcej 34 zł.

Za szarą płytę lakierowaną o tych samych wymiarach i grubości 2,5 mm trzeba zapłacić około 45 zł.

Jeśli mamy zamiar samodzielnie przewieźć zakupione płyty, to pamiętajmy o dokładnym ich zabezpieczeniu. Należy zadbać przede wszystkim o krawędzie i narożniki. Płyty MDF mogą być składowane wyłącznie na płasko.