W kolejnej części cyklu o najczęściej popełnianych podczas budowy domu błędach architekci z MGProjekt przygotowali zestawienie nieprawidłowości pojawiających się przy wykonywaniu prac wykończeniowych we wnętrzach domu.

Wykończenie wnętrz to jeden z ostatnich etapów na budowie, zwiastujący zakończenie robót i coraz bliższą, upragnioną przeprowadzkę do nowego domu.

Na tym etapie budowy domu zdecydowanie najczęstszym błędem jest brak cierpliwości Inwestorów – jak wiadomo wnętrza są bardzo istotnym elementem każdego domu, powinny być więc wykonane rzetelnie, i z wysokim poziomem szczegółowości, ale przede wszystkim funkcjonalnie.

Powinniśmy uzbroić się w cierpliwość i unikać rozwiązań „tymczasowych”, czy „prowizorycznych” – istnieje niebezpieczeństwo, że mogą one stać się trwałym elementem domu, którego docelowe wykonanie może trwać latami.

Etap wykończenia wnętrz jest jednym z bardziej kosztownych a materiały wykończeniowe zawierają się w bardzo szerokim wachlarzu cenowym.

Należy kierować się przede wszystkim rozsądkiem, ponieważ nie zawsze coś bardzo drogiego, czy modnego musi być najlepszym rozwiązaniem w przypadku naszego projektu.

Z drugiej strony „twarde cięcie kosztów” przy wykończeniach, może obrócić się przeciwko nam – poprawkom nie będzie końca a nasz dom zamieni się w „skarbonkę bez dna”, do której wiecznie będziemy dokładać.

Idealnym rozwiązaniem jest przewidzenie, już na etapie wyboru projektu domu, jakie rozwiązania chcemy zastosować we wnętrzach. Zawsze też warto skonsultować pomysł z architektem adoptującym, lub pracownią autorską.

Najczęstszymi błędami budowlanymi popełnianymi we wnętrzach są błędy dotyczące wykończenia ścian i podłóg.

[tweet_box design=”default” float=”none”]Najczęstszymi błędami budowlanymi we wnętrzach są błędy dotyczące wykończenia ścian i podłóg[/tweet_box]

Ściany we wnętrzach i błędy popełniane przy ich wykończeniu.

Źle dobrane tynki wewnętrzne. W zależności od rodzaju technologii wznoszenia domu, na etapie wykończenia ścian wewnętrznych należy dobrać optymalny sposób wykańczania tych przegród. W ostatnich czasach, bardzo modnym i powszechnie stosowanym sposobem na wykończenia ścian stały się tynki gipsowe, dzięki którym można zaoszczędzić wiele czasu i niespodziewanych przestojów przy wykonywaniu wykończeń. Czas wiązania tynków gipsowych z reguły nie przekracza 3 godzin, co ułatwia organizację prowadzonych prac. Tynki gipsowe mogą być układane jako tynk cienkowarstwowy na przygotowanych wcześniej płytach gipsowo-kartonowych, lub jako tynki o średniej grubości na materiałach tradycyjnych: cegle, pustakach ceramicznych, czy betonie komórkowym. Wadą takich tynków jest mniejsza odporność na wilgoć,oraz na uszkodzenia mechaniczne, dlatego też nie należy ich stosować we wszystkich pomieszczeniach. W przypadku łazienek, czy innych pomieszczeń, w których wilgotność powietrza będzie podwyższona stosujemy płyty i tynki, oraz środki gruntujące o zwiększonej odporności na wilgoć, wraz z dodatkowymi izolacjami. Przy układaniu tynków na ściankach z płyt gipsowo kartonowych, należy bezwzględnie pamiętać o użyciu taśmy przy łączeniach płyt g-k na ich styku. Brak zastosowania taśmy przed szpachlowaniem, doprowadzi w dość szybkim czasie do pojawienia się na ściankach wewnętrznych rys i pęknięć.
Źle przechowywane płyty gipsowo-kartonowe. Jeśli kupujemy płyty gipsowo kartonowe z przeznaczeniem na tynki wewnętrzne, powinniśmy sprawdzić przed zakupem, czy są prawidłowo przechowywane, najlepiej w pomieszczeniu, a nie na zewnątrz i czy są opakowane szczelnie w folii. Podobnie już po zakupie nie należy niszczyć folii ochronnej, a płyty przed montażem przechowywać we wnętrzu. Jeśli płyty składowane będą na zewnątrz, bez zabezpieczenia, dojdzie do ich zawilgocenia. Wtedy przy montażu wkręty będą „rwać” papier zabezpieczający gipsowy rdzeń płyt. Po zamontowaniu płyt i po ich wyschnięciu i szpachlowaniu, pokazać się mogą wykwity i plamy, a płyty g-k zaczną pękać.
Źle dobrany ruszt pod montaż płyt z gipso-kartonu. Najlepszym rozwiązaniem na stelaż na ścianki, lub sufity z płyt gipsowo-kartonowych są profile stalowe, lub kształtki aluminiowe. Często zdarza się, że wykonawca wykonuje stelaż z drewna. Materiał ten powinien być dobrze wysuszony, zaimpregnowany i przede wszystkim sezonowany – niestety takie drewno jest dużo droższe od zwykłego. Jeśli zastosujemy nieodpowiednio przygotowane drewno, wówczas po krótkim czasie na ścianach pojawią się rysy i pęknięcia. Ruszt pod płyty z gipso kartonu wykonwny z drewna niskiej jakości będzie „pracował”, co w konsekwencji może doprowadzić do pojawiania się pęknięć i nierówności na ścianach we wnętrzu. Przegrody będzie trzeba wykonywać na nowo, co zwiększy koszty i czas prac wykończeniowych. Niezmiernie ważnym jest, aby profile przygotowane pod stelaż nie były za długie – powinny być krótsze o 1-2cm od wysokości pomieszczenia. Przy wykonaniu profili „na styk” ścianki będą się wypaczać, a płyty G-K pękać. Prawidłowo wykonane sufity i ściany z płyt gipsowo-kartonowych powinny mieć solidny, stalowy stelaż, w którym należy zastosować taśmy dźwiękochłonne, czyli na profilu C po obrysie ścian i sufitów. Płyty powinny być położone dwa razy na zakład, a w narożnikach ścian i sufitów powinien być zastosowany silikon który gwarantuje, że płyty nie będą pękać. Na łączeniach płyt koniecznie stosujemy taśmy papierowe oraz odpowiednią szpachlę gipsową.
Niezastosowanie środka gruntującego przed malowaniem płyt gipsowo-kartonowych. Jeśli producent w swojej specyfikacji materiału określi dokładnie, że na etapie produkcji płyty gipsowo-kartonowe zostały zaimpregnowane, to wówczas możemy użyć standardowego środka gruntującego do farb ściennych. W innym przypadku należy starannie zagruntować płyty g-k, zgodnie z wytycznymi producenta farby ściennej do tynków gipsowych.
Źle dobrane farby do tynków. W zależności od rodzaju pomieszczenia i zastosowanych tynków dobieramy odpowiednie farby na ściany. W pomieszczeniach o zwiększonej wilgotności stosujemy farby akrylowe, farby lateksowe, lub farby alkidowe. Do pomieszczeń suchych stosujemy farby akrylowe, lub powłoki emulsyjne, rzadziej mineralne. Innym ciekawym i sprawdzonym rozwiązaniem są farby strukturalne, przy których już nie stosujemy tynków, gdyż farby te mogą mieć postać gęstej masy, pasty, lub proszku, który mieszamy na przykład z farbą akrylową. Stosowanie takich farb pozwala na uzyskanie dowolnej faktury na ścianie, przy użyciu specjalnych wałków gumowych, szablonów, grzebieni, lub pędzli. Efekt końcowy zależy już od umiejętności i wyobraźni malarza.

Podłogi – wykonywanie posadzek i błędy przy ich wykonywaniu.

Podłogi są bardzo istotnym elementem domu, a ładna posadzka nie tylko nadaje wnętrzu styl, ale przede wszystkich wygłusza i ociepla podłogę.

W zależności od wizji wnętrza to właśnie wybór odpowiedniej podłogi może podkreślić jego charakter – na przykład w przypadku wnętrz w stylu rustykalnym, gładkie i jednolite posadzki się nie sprawdzą.

Podobnie przy wnętrzach minimalistycznych, podłoga z grubych fakturowanych materiałów może zepsuć końcowy efekt.

Można oczywiście łączyć style, ale warto wtedy „zdać się” na profesjonalnego architekta wnętrz, który z pewnością poradzi sobie z doborem odpowiednich zestawień poszczególnych materiałów.

Posadzki na podłogi możemy układać z:

płytek ceramicznych,
gresu,
kamienia,
drewnianych desek,
parkietów,
paneli drewnianych, lub paneli laminowanych,
wykładzin dywanowych, lub PCV,
z korka,
żywic epoksydowych,
innych materiałów.

Najczęstsze błędy popełniane przy wykonywaniu podłóg i posadzek.

Źle dobrana posadzka do pomieszczenia. W pomieszczeniach „mokrych”, w których występuje podwyższona wilgotność powietrza, czyli w łazienkach, kotłowni, kuchni, czy w sieni najlepiej układać posadzkę z materiałów łatwo zmywalnych i nienasiąkliwych. Najlepiej sprawdzą się płytki ceramiczne podłogowe, gres, lub płytki z kamienia. Można również użyć paneli laminowanych, lub wykładziny z linoleum. Warto przed ułożeniem płytek zamontować w specjalnym styropianie ogrzewanie podłogowe – na przykład z mat grzewczych. Wtedy podłoga nie będzie zimna. Podobnie jeśli w salonie zdecydujemy się na taką podłogę, wówczas ogrzewanie podłogowe będzie najlepszym rozwiązaniem. W sypialniach, w salonie, w jadalni, lub innych pokojach najlepiej układać posadzki „ciepłe”, czyli z drewna, z korka, lub wykładziny dywanowej. Przy podłogach drewnianych ważnym jest, aby wybierać drewno twarde liściaste, czyli gatunki takie jak buk, dąb, brzoza, jesion, a w garderobach i innych pomieszczeniach, które rzadziej odwiedzamy, można zastosować drewno iglaste – sosnę, rzadziej świerk Te rodzaje drewna są stosunkowo „miękkie”, przez co bardziej podatne na zniszczenia mechaniczne. W zależności od wyboru materiału na podłogę, warto przed jej ułożeniem rozplanować sposób ułożenia materiału i wzór jaki chcemy uzyskać.
Źle wykonane warstwy podłogowe. Jeśli podłoga ma być „na gruncie” to wówczas bardzo istotnym jest, aby poszczególne warstwy podłogowe zostały wykonane należycie. Posadzkę układamy na wylewce betonowej, ale warstwy poniżej również muszą być prawidłowo ułożone. Trzeba pamiętać o usunięciu warstwy organicznej – humusu, gdyż po kilku latach pozostawione substancje organiczne mogą niszcząco wpływać na podłogę. Należy też dokładnie wykonać warstwy izolacji przeciwwilgociowej, aby wody gruntowe przy dużych opadach nie wypychały do góry poszczególnych warstw podłogi, co w efekcie doprowadzi do zniszczenia warstwy posadzkowej. Ważnym elementem jest również styropian na warstwę cieplną – powinien być to twardy, przeznaczony do podłóg materiał o odpowiedniej grubości – minimum 10-15cm. Można też zastosować styrodur, który jest odpowiednikiem twardego styropianu, ale posiada lepsze właściwości izolacyjne. W pomieszczeniach „mokrych” dodatkowo należy zaizolować warstwy podłogowe przeciwwilgociowo, jak również wykonać odpowiednie spadki przy wpustach podłogowych. Podkład posadzkowy powinien być odpowiednio wytrzymały i zazbrojony siatką, a przy większych powierzchniach należy wykonać dylatację. Na stropach należy dodatkowo w podłodze uwzględnić izolację akustyczną.
Źle przygotowany podkład posadzkowy. Jeśli na podłodze będziemy układać płytki ceramiczne podłogowe, lub gres, wówczas podłoże najlepiej wykonać z mas, czy wylewek samopoziomujących, dzięki którym otrzymamy warstwę wyrównującą na podłożu. Ceramikę czy gres kleimy na podłożu klejami – jeśli płytki mają być klejone na betonie to wówczas stosujemy zwykłe zaprawy klejowe. W przypadku zamontowania ogrzewania podłogowego – stosujemy elastyczne masy klejowe, które będą „pracować” z podłogą i nie dojdzie do pękania płytek. Często zdarza się, że źle dobrana zaprawa klejowa, „niszczy” podłogę, a koszty i czas realizacji wzrastają. W przypadku wykładzin dywanowych przy pomieszczeniach do 20m2, możemy zastosować taśmy klejące dwustronne, ale już w większych pomieszczeniach wykładzinę kleimy na całej jej powierzchni, a przy ścianach dodatkowo wykańczamy listwami przyściennymi klejonymi na silikon. Przy układaniu posadzek z drewna, należy bezwzględnie pamiętać, aby podkład bod posadzkę był suchy, bez zamoknięć. Najlepiej podłogi takie układać po skończonych wszelkich „pracach mokrych”, w ogrzewanym już domu, w którym wilgotność powietrza wynosi około 60%. Parkiet musi być suchy, z drewna sezonowanego, a na końcu zaimpregnowany odpowiednim lakierem. W innym przypadku posadzka drewniana będzie chłonąć wilgoć z otoczenia i w następstwie tego deszczułki mogą się odkształcać, a posadzka będzie do wymiany.

Zapraszamy do zapoznania się z kolejnym artykułem o najczęściej pojawiających się na budowie błędach: „Jakie są najczęściej popełniane na budowie błędy? Część 8 – wokół domu.„

P.S. Dziękujemy Panu Szymonowi Popiołowi za pomoc w redagowaniu artykułu i konstruktywne sugestie dotyczące jego zawartości.